Færeyingar stórgræða á vopnasölubanni Íslendinga til Rússa

  Það tók Íslendinga heilt ár að ögra og mana Rússa til að sýna viðbrögð við vopnasölubanni sem Gunnar Bragi Sveinsson, þáverandi utanríkisráðherra,  setti á Rússa.  Seinbúin viðbrögð Rússa fólust í því að hætta innflutningi á íslenskum vörum.  Fram til þess voru Rússar í hópi stærstu kaupenda á íslenskum sjávarafurðum og lambakjöti.

  Um leið og Rússar hættu að kaupa makríl af Íslendingum hækkaði verð á færeyskum makríl um 20%.  Allar götur síðar hafa Færeyingar malað gull á mjög bratt vaxandi sölu á sjávarafurðum til Rússa.

  Í ár borga Rússar Færeyingum 37,4 milljarða ísl. kr. í beinhörðum gjaldeyri.  Þetta er 11,3 milljarða aukning frá síðasta ári.  Munar heldur betur um þennan gjaldeyri fyrir 50 þúsund manna samfélag.

  Kaup Rússa nema 27% af útflutningi Færeyinga.  Þeir eru lang stærsti viðskiptavinurinn.  Í humátt á eftir eru Bretar og Kanar.  Þeir kaupa hvorir fyrir tæpa 15 milljarða.  Þar á eftir koma Danir, Þjóðverjar og Kínverjar. 

  Salan til Rússa er á laxi, makríl og síld.  Hinar þjóðirnar kaupa fyrst og fremst lax.  Nema Bretar.  Þeir kaupa nánast einungis þorsk og ýsu.  

Rekinn og bannaður til lífstíðar

  Um tíma leit út fyrir að heimurinn væri að skreppa saman.  Að landamæri væru að opnast eða jafnvel hverfa.  Að jarðarbúar væru að færast í átt að því að verða ein stór fjölskylda.  Járntjaldið hvarf.  Berlínarmúrinn hvarf.  Landamærastöðvar hurfu eins og dögg fyrir sólu.  Tollmúrar hurfu.  Líka vörugjöld.  Talað var um frjálst flæði fólks.  Frjálst flæði vinnuafls.  Frjálst fæði.  Frjálsan markað.

  Þetta gat ekki gengið svona til lengdar.  Allt að fara í rugl.  Tvö skref áfram og eitt afturábak.  Fasískir taktar njóta nú vinsælda víða um heim.  Til að mynda í Tyrklandi.  Þökk sé ljúfmenninu Erdogan.  

  Færeyskur prestur hefur búið og starfað í Tyrklandi í fjögur ár.  Kirkjan hans hefur vinsamleg samskipti við Kúrda og og sýrlenska flóttamenn.  Hugsanlega er það ástæðan fyrir því að tyrkneska lögreglan sótti hann til yfirheyrslu.  Hann var yfirheyrður í marga klukkutíma.  Forvitnir lögreglumenn vildu vita nöfn þeirra sem hann hefur hitt í Tyrklandi,  hverja hann þekkir og umgengst.  Eins og gengur.  Í spjallinu kom reyndar fram að þeir vissu þetta allt saman.  Þá langaði aðeins að heyra hann sjálfan segja frá því.  

  Að spjalli loknu var honum gerð grein fyrir því að hann væri rekinn.  Rekinn frá Tyrklandi.  Ekki nóg með það.  Hann er gerður brottrækur til lífstíðar.  Hann má aldrei aftur koma þangað.  Honum var umsvifalaust varpað upp í næstu flugvél.  Hún flaug með hann til Danmerkur.  Það var hálf kjánalegt.  Hann á ekki heima í Danmörku.  Hann þurfti sjálfur að koma sér á heimaslóðir í Færeyjum.  Nánar tiltekið í Hvannasund.       

    

Vísað úr landi eftir 22 ár

Íslensk gælunöfn útlendra heimilisvina

 

  Íslendingar hafa löngum íslenskað nöfn útlendinga.  Ekki allra útlendinga.  Alls ekki.  Eiginlega bara þeirra útlendinga sem okkur líkar virkilega vel við.  Þeirra sem við lítum á sem einskonar heimilisvini.  Dæmi um það eru Prince Charles sem við köllum Kalla Bretaprins.  Annað dæmi er Juan Carlos sem var lengst af kallaður Jóhann Karl Spánarkonungur.  

  Bandaríski rokkarinn Bruce Springsteen er iðulega kallaður Brúsi frændi.  Í Bandaríkjunum er hann kallaður the Boss.  Kántrý-boltinn Johnny Cash er Jón Reiðufé.  Breska hljómsveitin the Beatles er Bítlarnir.  The Rolling Stones eru Rollingarnir.  John Lennon er Hinn eini sanni Jón.  Kántrý-söngonan Emmylou Harris er Emma frænka.

  Bandaríski kvikmyndleikarinn John Wayne var ýmist kallaður Jón Væni eða Jón Vein.  Leikkonan Catherine Zeta Jones er kölluð Kata Sæta-Jóns.  

  Nú höfum við eignast nýjan heimilisvin.  Hann er sá ljúfi og litríki forseti Bandaríkja Norður-Ameríku, Donald Trump.  Beinast liggur við að kalla gleðigjafann - á vinarlegum nótum - Dóna Trump.  Ekki Dóna Prump.              

  

            

Einangraður og finnst að sér þrengt

Gáfaðasti forsetinn

  Heimsbyggðin hefur á undanförnum mánuðum kynnst mæta vel ljúfmenninu Dóna Trump.  Hann er eins og vinalegur og velkominn heimilisvinur.  Mætir daglega í heimsókn í öllum fréttatímum,  hvort heldur sem er í útvarpsfréttum eða á sjónvarpsskjá inni í stofu eða á forsíðum dagblaða sem og á samfélagsmiðlum,  til að mynda á Fésbók, Twitter og bloggi.  

  Það er gaman að fylgjast með þessum litríka náunga.  Litríka í bókstaflegri merkingu.  Nú er hann orðinn fyrsti appelsínuguli forseti Bandaríkja Norður-Ameríku.  Jafnframt sá gáfaðasti í því embætti.  Hann er bráðgáfaður.  Yfirburðargáfaður.  Hann hefur sjálfur sagt það.  Margoft.

Íslendingar gætu verið í vanda

Það þarf að hafa kontról á óþörfu rápi

  Girðingar og múrveggir hafa oft gefist vel.  Fangelsi eru iðulega umlukin öflugum girðingum og múrveggjum.  Stundum er rafmagni hleypt í girðinguna.  Þetta dregur úr möguleikum óstöðugra á að brjótast inn í fangelsi, gera usla og fjölga föngum ótæpilega.  

  Um miðja síðustu öld gerðu Þjóðverjar tilraun með múrvegg.  Þeir skiptu borginni Berlín í tvennt með honum.  Hann kom í veg fyrir óþarft ráp á milli borgarhluta.  Hitt er annað mál að fyrir hlálegan misskilning var múrinn rofinn seint á síðustu öld og allt fór í rugl.

  Í Palestínu hefur verið reistur snotur aðskilnaðarmúr.  Með honum hefur reglu verið komið á ólívurækt Palestínumanna.  Þeim eru skammtaðir tilteknir dagar til að skottast í gegnum múrinn og tína ólívur.  Nema landtökugyðingar séu búnir að kveikja í trjánum enn einu sinni.

  Næst á dagskrá er múrveggur á milli Mexíkó og Bandaríkjanna.  Með honum verða Bandaríkin einangruð frá sunnanverðri Ameríku.  Girt af.  Ef einangrunarmúrinn gefst vel er næsta skref að reisa samskonar múr á milli Kanada og Bandaríkjunum.  Í báðum tilfellum "flýja" mun fleiri Bandaríkjamenn yfir landamærin til Mexíkó og Kanada en öfugt.  Það þarf að hafa kontról á þessu flakki.  

   

     

Við munum reisa múr segir Trump

Snautleg innsetningarhátíð

  Rík hefð er fyrir stórkostlegri rokkhátíð þegar nýr karlmaður er formlega settur í embætti forseta Bandaríkja Norður-Ameríku.  Stærstu nöfn rokksins sameinast í að afgreiða glæsilega dagskrá.  Ekki aðeins bandarísk nöfn.  Líka bresk.  Forseti Bandaríkjanna er jafnframt forseti heimsins.

  Á innsetningarhátíðinni sameinast þjóðin.  Hún fagnar lýðræði og frelsi.  Hún fagnar því að forsetakosningar eru haldnar á 4ra ára fresti.  Þjóðin hefur valið sinn merkasta og hæfasta karlmann.  Að þessu sinni ljúfmennið Dóna Trump.

  Strax og sigur hans lá fyrir bárust fréttir af því að hann og hans menn væru farnir að ræða við stærstu rokkstjörnurnar.  Þeim var sagt að á meðal þeirra sem kæmu fram yrðu the Beach Boys, Elton John, aularnir í Kiss, Garth Brooks og Céline Dion.  Þessir aðilar brugðu við skjótt og þvertóku fyrir sína þátttöku - þrátt fyrir að þeim hafi verið lofað hárri fjárupphæð.

  Engu að síður mátti ætla að rokkhátíðin gæti skartað stjörnum á borð við Nick Cave, Lady Gaga, Paul McCartney, Green Day, Tom Waits, Foo Fighters, U2, Patti Smith, Metallica, the Rolling Stones, Madonnu, Pearl Jam, Bob Dylan og Leoncie.  Ekki endilega nákvæmlega þessi nöfn.  Alveg eins einhver önnur af sömu stærðargráðu.

  Nú, degi fyrir hátíðarhöldin, liggur fyrir að ekki tókst að landa neinni þekktri rokkstjörnu.  Þetta verður snautlegasta rokkhátíð í manna minnum.  

  Jú, reyndar er eitt nafnið pínulítið þekkt innan sveitasöngvasenunnar.  Þar er um að ræða Toby Keith.  Hann hefur alla tíð verið yfirlýstur demókrati.  Segist hinsvegar vera svekktur yfir því að þrátt fyrir tryggðina hafi honum aldrei verið umbunað af flokknum.  Þar fyrir utan veiti honum ekkert af fjárfúlgunni sem er í boði.  Hann hefur aldrei náð jafn stjarnfræðilega háu tímakaupi við að syngja kántrý-slagara.

  Aðrir sem koma fram eru til dæmis að taka Dj Ravi Drums (spilar lög af plötum og trommar undir.  Sjá myndband hér fyrir neðan.), Jacki Evanco (keppti í raunveruleikaþættinum America´s Got Talent) og The Piano Guys.  Þeir kráka þekkt lög á píanó.  

  

   

Kærir Trump fyrir ærumeiðingar

Gríðarleg fagnaðarlæti í Pakistan

  Fáir fagna kosningasigri ljúflingsins Dóna Trumps - til embættis forseta Bandaríkja Norður-Ameríku - meira og ákafar en Pakistanar.  Þar í landi er altalað að hann hafi fæðst í fjárhúsjötu í landinu;  þá barn að aldri.  Skömmu síðar féllu foreldrar hans frá, að því er sagan segir.  Var hann þá ættleiddur til Bandaríkjanna - með stuttri viðkomu í Englandi.

  Pakistanar kunna nöfn blóðforeldra hans utanbókar.  Jafnframt eru til ljósmyndir af drenghnokkanum frá æskuárunum í Pakistan.  Eðlilega hafa pakistanskir fjölmiðlar gert málinu góð skil.  Enda þjóðin stolt af sínum manni.  Hún hamstrar ljósmyndir af honum til að hengja upp á besta stað í stássstofunni. Hávær krafa er um að dagurinn sem Trump verður formlega settur í forsetaembætti verði gerður að opinberum frídegi í Pakistan til frambúðar.  

Neitar að klæða Melaniu Trump

Stórsigur kvenna

  Ég hef verið að skoða kosningaúrslit gærdagsins. Sú skoðun leiðir í ljós - þegar vel er að gáð - að staðan er glettilega góð og ánægjuleg fyrir konur.  Við getum talað um stórsigur kvenna.  Það er aldeilis jákvætt svo ekki sé fastar kveðið að orði.  Mér reiknast til að eftir sveitastjórnarkosningarnar í gær séu átta af þrettán borgarfulltrúum Þórshafnar,  höfuðborgar Færeyja, konur.  Þvílík bomba!  Ég segi og skrifa B-O-B-A!   

  Þær eru:  Annika Olsen (Fólkaflokkur),  Björghild Djurhuus, Helena Dam og Halla Samuelsen (Jafnaðarmannaflokkur),  Gunnvör Balle, Marin Katrina Frýdal og Túrid Horn (Þjóðveldi) og Bergun Kass (Framsókn).

  Mér segir svo hugur að Annika verði næsti borgarstjóri Þórshafnar. 

   

Hverju breytir sigurinn á alþjóðavísu?

Þetta vill Hillary ekki að þú sjáir

  Frú Hildiríður Clinton hefur gefið kost á sér til framboðs í embætti forseta Bandaríkja Norður-Ameríku.  Hún er frambjóðandi Demókrataflokksins.  Helsi keppinautur hennar er Dóni Trump.  Hann er forsetaframbjóðandi Repúblikana.  Reyndar í óþökk margra hæst settu flokkssystkina hans.

  Bæði tvö eiga fortíð.  Sumt sem hvorugt þeirra þykir heppilegt að rifja upp og flagga.  Til að mynda að fyrir örfáum árum var Dóni ákafur aðdáandi Hildiríðar.  Hann studdi fjárhagslega kosningaslag hennar við Hússein Óbama.  Hann hlóð hrósi á hana.  Kallaði hana góða konu.

  Þau láta eins og það sé gleymt og tröllum gefið.

 

 

 

 

 

 

 

 

  Kært hefur verið á milli Hildiríðar og Georgs W. Brúsks,  fyrrverandi forseta Bandaríkjanna.  Gróa á Leiti segir að þau daðri gróflega við hvort annað í hvert sinn sem fundum ber saman.  Þrátt fyrir að vera flokkssystkini Dóna þá ætlar Bush-fjölskyldan ekki að kjósa hann.  Óljóst er hvort að hún kýs Hildiríði í staðinn.  Það fer hljótt. 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Kosningavél Hildiríðar hefur ekki hampað afmæliskorti sem Bill sendi flokkssystur sinni,  Miss Móniku Lewinsky.  Hún hefur aldrei boðið Móniku í afmælið sitt.

 

 

 

 

 

 

.

49% styðja Clinton samkvæmt CNN

Áfall fyrir trúverðugleika

  Í sjö til átta ár höfum við stöðugt fengið að heyra skemmtilegar sögur af Hussein Obama.  Hann var sagður hafa fæðst í Kenya í Afríku. Verið þar svínahirðir múslimaþorps fjölskyldu sinnar.  Hann hafi lagt - og leggi - hatur á kristna; svarið þess eið að kollvarpa vestrænum samfélögum.  Leggja þau undir kúgunarhæl Íslam.  Drepa alla kristna og heiðingja.  Mola á þeim hauskúpuna með steini.

  Til að ná takmarkinu laumaði "múlattinn" (eins og hann er kallaður í Morgunblaðinu) sér til Bandaríkja Norður-Ameríku svo lítið bar á.  Með klækjum,  fölsku fæðingarvottorði og vú-dú svartagaldri hirti hann forsetastólinn.  Hlunkaði sér í hann og gerðist áhrifamesti einstaklingur heims.  

  Enginn hefur verið duglegri við að hampa þessu krúttlega ævintýri en ljúflingurinn Dóni Trump.  Nú,  skyndilega og óvænt, snýr kosningaskrifstofa hans við blaðinu.  Þar á bæ hafa skærustu perurnar í gervibrúnku-ljósabekknum kannað málið og komist að splunkunýjum sannleika.  Samkvæmt yfirlýsingu þeirra fæddist Hussein í Bandaríkjunum.  Hin sagan,  segja þeir,  sé lygasaga sem Hillary Clinton samdi og kom af stað.  Grandalaus Trump féll í þá gryfju að trúa lygum hennar.  Hún misnotaði sakleysi hans og hrekkleysi.

  Þetta er áfall fyrir trúverðugleika forsetaframbjóðenda.  Héðan í frá verður að taka því sem þeir segja með fyrirvara.  Þeir "dissa sannleikanum",  eins og Vigdís Hauks orðar það svo skemmtilega í þágufallsplágunni - af öðru tilefni, vel að merkja.     

  

Obama og fæðingarstaðurinn