Plötuumsögn

 - Titill:  At The Heart Of A Selkie

 - Flytjandi:  Eivör ásamt Stórsveit Danska ríkisútvarpsins og kór

 - Einkunn: ***** (af 5)

  Eivör er að sumu leyti færeysk Björk.  Hún hefur borið hróður Færeyja og færeyskrar tónlistar víða um heim.  Er besti sendiherra Færeyja.

  Þetta þekkjum við Íslendingar flestum betur.  Eivör hefur átt fjölda laga og platna í efstu sætum íslenskra vinsældalista. Hún hefur átt lög og plötur í 1. sæti norska og danska vinsældalistans.  Hún hefur verið nefnd til margra tónlistarverðlauna á Íslandi,  í Danmörku og Færeyjum og landað þeim mörgum. Hún er vinsælasta og dáðasta erlenda poppstjarnan á Íslandi.  Fyllir jafnan alla sali.  Hvort sem er sunnan lands eða norðan þegar hún kemur fram á hljómleikum.

  Vinsældir Eivarar utan Færeyja hafa opnað dyr inn á alþjóðamarkað fyrir aðra færeyska tónlistarmenn. Líkt og vinsældir Bjarkar hafa gert fyrir íslenska tónlist. 

  2005 útsetti Stórsveit Danska ríkisútvarpsins vinsælustu lög Eivarar og gaf út á plötunni "Tröllabundin".  Á vinnslustigi þróuðust mál í þá átt að Eivör syngur í mörgum lögum plötunnar sem allt að því gestasöngvari.  Eða þannig.  Þetta er plata Stórsveitarinnar að túlka lög Eivarar.  Fín og djössuð Stórsveitarplata.

  Nú er komin út ný plata með Eivöru og Stórsveit Danska ríkisútvarpsins.  Forsendur eru aðrar.  Þetta er heilstætt nýtt verk Eivarar um selkonu.  Byggt á þjóðsögu um selkonu. Maður ástfanginn af selkonunni felur ham hennar og heldur henni fanginni á landi.  Eignast með henni börn.  Áður en yfir lýkur sleppur konan í haminn og sameinast börnum sínum á hafi úti.

  Þrátt fyrir enskan titil plötunnar eru söngtextar á færeysku.  Höfundur þeirra er Marjun Syderbö Kjelnesk. Þekkt færeyskt ljóðskáld.  Flest lögin eru Eivarar.  Útsetjarinn Peter Jensen kemur við sögu í fjórum af 11 lögum.

  25 manna Stórsveit Danska ríkisútvarpsins er aðdáunarlega hógvær í undirleik.  Meira ber á tuttugu manna kór sem setur sterkan svip á plötuna.  

  Þetta er stórbrotnasta og íburðarmesta plata Eivarar til þessa.  Hún er frekar seintekin.  Það þarf að spila hana nokkrum sinnum áður en fegurð tónlistarinnar nýtur sín til fulls. Til hjálpar eru nokkur grípandi og auðmelt lög í bland.  

  Verkið nýtur sín best þegar það er spilað í heild.  Lögin raðast þannig að þau styðja hvert annað.  

  Um frábæran söng Eivarar þarf ekki að fjölyrða.  

  Til gamans má geta þess að í gær var tilkynnt að færeysk yfirvöld heiðri Eivöru með listamannalaunum til þriggja ára.

    

  

  

    

Af hverju geta listamenn ekki fengið sér venjulega vinnu eins og annað fólk?

  Einstaka þingmenn Sjálfstæðisflokksins hafa spurt að þessu í ræðustól Alþingis.  Von er að þeir spyrji.  Spurningin verður alltaf áleitin í kjölfar úthlutunar Listamannalauna.  Það er gott að henni sé velt upp sem oftast.  Það veitir aðhald.

  Fyrir mörgum árum leiddi skoðun í ljós að yfir 70% af ferðamannaiðnaði í Jamaíka má rekja til reggea-söngvarans Bobs Marleys.  Forvitnilegt væri að kanna hvað hátt hlutfall af brattri aukningu á ferðamönnum til Íslands megi rekja til heimsfrægðar Bjarkar,  Sigur Rósar,  Of Monsters And Men,  Emilíönu Torríni,  Jóhanns Jóhannssonar,  Hilmars Arnar Hilmarssonar,  Mezzoforte,  Ólafs Arnalds og fleiri.

  Nú hefur dæmið verið skoðað og reiknað út í litlu hafnarborginni Liverpool í Englandi. Niðurstaðan er sú að fjögurra manna rokkhljómsveit,  Bítlarnir,  standi á bak við 2335 stöðugildi í Liverpool. Bein störf.  Ekki afleidd.  Íbúafjöldi Liverpool er um 450 þúsund.  Þetta jafngildir því að 1728 störf á Íslandi séu vegna heimsfrægra íslenskra tónlistarmanna.

  Árlegar beinar tekjur Liverpool af Bítlunum eru 82 milljónir punda x 141 = hálfur 12. milljarður ísl.kr.  

  Það merkilega er að Bítlarnir störfuðu aðeins til ársins 1969. Í sex ár. Frá 1963. Þar af voru þeir í Liverpool aðeins í blábyrjun.  En hljómsveitin er ennþá að dæla háum upphæðum inn í hagkerfi litlu hafnarborgarinnar í Englandi. Hvers vegna gátu Bítlarnir ekki fengið sér venjulega vinnu eins og annað fólk? 

   Þeir hefðu getað keypt 26 milljarða króna hlut í Borgun á 2,2 milljarða. Þeir hefðu getað keypt af Landsbankanum á einn milljarð land sem Landsbankinn keypti nokkrum dögum áður á 2 milljarða.  

   

Jólaleikrit - hugljúft og hjartnæmt

 

 

 

 

 

 

 

 

 Á sviðinu stendur aldraður maður við risastóran skífusíma.  Hann tekur ofursmátt tól af og snýr skífunni nokkrum sinnum.  

Rödd í símanum:  Jónmundur Sighvatur Ingólfur Sigurðar- og Guðbjargarson í Stóra-Lágholti á Snæfellsnesi hér.

Gamli maðurinn:  Sæll bróðir.  Langt síðan ég hef heyrt í þér.

Rödd í símanum:  Já, næstum því klukkutími.  Hvað er í gangi?

Gamli maðurinn:  Heyrðir þú útvarpsfréttirnar í hádeginu?

Rödd í símanum:  Nei,  ég er í fréttabanni samkvæmt læknisráði; út af kvíðakastinu.  

Gamli maðurinn:  Hjón í Hollywood eru að skilja.

Rödd í símanum:  Hvaða hjón?

Gamli maðurinn:  Mér heyrðist karlinn heita Hann og konan Hún.  Hugsanlega er Hún af kínverskum ættum.  

Rödd í símanum:  Það setur að manni ónot við svona tíðindi.  Hvað verður um börnin?  

Gamli maðurinn:  Það fór framhjá mér.  Ég dottaði áður en fréttinni lauk.  Þegar ég vaknaði aftur var komið kvöld og ég búinn að týna dagatalinu mínu.  Þessu sem ég erfði um árið þegar afi var drepinn.  Hvenær eru jólin?   

Rödd í símanum:  Það er 13. janúar.  Það er ekki seinna vænna fyrir þig að halda upp á jólin.  Þú ættir að halda upp á aðfangadag strax í kvöld.

Gamli maðurinn:  Snilld.  Ég var einmitt byrjaður að hlakka til.

Rödd í símanum:  Þetta er nær lagi núna en þegar þú hélst upp á jólin í apríl. 

Gamli maðurinn:  Það hefði sloppið betur til með betri nágrönnum.  Þeir hringdu stöðugt í lögguna og kvörtuðu undan jólalögunum sem ég spilaði úti í garði.  Ég átti bara ekki betri jólalög.  

Rödd í símanum:  Ekki lög.  Þú spilaðir einungis eitt lag og það um Jólaköttinn.  Þú hefðir betur látið vera að spila það úti í garði allan sólarhringinn.  

Gamli maðurinn:  Betra er að deila en drottna.  Ég tel það ekki eftir mér að deila jólagleði með öðrum.  Hinsvegar verð ég að biðjast velvirðingar á því að þú fáir ekkert jólakort frá mér í ár.

Rödd í símanum:  Ekki fremur en áður.

Gamli maðurinn:  Það er ekki við mig að sakast.  Ég póstlagði kort til þín og fjölda pakka með jólagjöfum;  svo dýrum og glæsilegum að ég varð að taka bankalán og veðsetja hús nágrannans án hans vitneskju.  Maður blaðrar ekki um svona hluti við Pétur og Pál.  Að minnsta kosti ekki Pál.  Hann kjaftar öllu.  Meira að segja í ókunnugt fólk úti á strætóstoppustöð.  Hann hefur elt ókunnuga heim til þeirra til að kjafta frá.  

Rödd í símanum:  Hvað varð um jólapakkana?

Gamli maðurinn:  Pósturinn reið með þá yfir á í vexti.  Skyndilega sökk hann á kaf í hyl.  Síðan hefur ekkert til hans spurst.

Rödd í símanum:  En hesturinn?  Ég hef mestar áhyggjur af honum.

Gamli maðurinn:  Hann slapp án reiðtygja og pósts.  Hljóp allsnakinn í ójafnvægi yfir tvö fjöll og stoppaði ekki fyrr en uppi á þaki á 2ja hæða húsi.  Þar var bóndi að sjóða saltfisk og kartöflur.

Rödd í símanum:  Uppi á þaki?

Gamli maðurinn:  Nei,  upp á palli inn í tjaldi út í fljóti illa drukkinn inn í skógi.  Vonandi skemmti hann sér vel.  

Rödd í símanum:  Bræddi hann hamsatólg með matnum?

Gamli maðurinn:  Nei, en fékk sér grjónagraut í eftirrétt með rúsínum, kanil og rjómarönd.  Þrátt fyrir það harma ég örlög jólapakkanna til þín.  Á jólum á maður að muna eftir sínum minnsta bróðir.  Þú ert minnstur okkar bræðra.

Rödd í símanum:  Það munaði skósóla pabba að ég yrði dvergur.  En það getur átt eftir að togna úr mér.  Enginn veit sína ævi fyrr en öll er.  Né ævi sumra annarra.  

Gamli maðurinn:  Ég má ekki vera að því að masa lengur.  Jólaskrautið kallar.  Ekki hengir það síg sjálft upp.  Síst af öllu ljósaseríurnar.  

Gamli maðurinn skellir á án þess að kveðja.  Hann klórar sér ringlaður í höfðinu og segir við sjálfan sig:  Þetta er ljóta ruglið alltaf með jólin.  Það eru ekki nema tuttugu dagar síðan ég hélt upp á aðfangadag.  Og nú er hátíðin  skollin  á strax aftur.  Það tekur því ekki að rífa niður skraut á milli jóla á meðan þau hellast svona ört yfir.

Tjaldið fellur. 

Fleiri leikrit og smásögur HÉR

Plötugagnrýni

 

 

 

 

 

 

 

  - Titill:  Örlagagaldur

 - Flytjandi:  Kalli Tomm

 - Einkunn: ****

  Það var saga til næsta bæjar þegar rokksveitin Gildran í Mosfellsbæ snéri upp tánum fyrir tveimur árum. Hljómsveitin hafði átt farsælan feril í næstum hálfan fjórða áratug. Að auki höfðu trommuleikarinn Karl Tómasson og söngvarinn Birgir Haraldsson starfað saman í vinsælum hliðarverkefnum.  Til að mynda í hljómsveitunum 66 og Gildrumezz.

  Viðbrögð Karls við nýrri stöðu voru þau að hefja sólóferil.  Nokkuð bratt.  Trommuleikari sem hafði hvorki samið lög né sungið.  Hann henti sér út í djúpu laugina.  Snarar fram út hendinni sólóplötu með frumsömdum lögum er hann syngur dável.  Söngröddin er lágstemmd,  látlaus og þægileg.   

  Athygli vekur að Kalli trommar sjálfur aðeins í einu lagi - svo ágætur trommuleikari sem hann er.  Ásmundur Jóhannsson og Ólafur Hólm Einarsson sjá um trommuleik og áslátt að öðru leyti.  Eðalfínir í sínu hlutverki eins og allir aðrir sem að plötunni koma.

  Lögin bera engin merki þess að vera byrjendaverk.  Þvert á móti.  Þau hljóma eins og samin af þaulreyndum höfundi sem leikur sér með formið og vinnur í því.  Framvinda þeirra er ekki fyrirsjáanleg við fyrstu hlustun.  En þau vinna hratt á við ítrekaða spilun.  Flott lög,  hlýleg og notaleg.  Mig grunar að þau séu samin í slagtogi við kassagítarpikk.

  Tvö lög eru eftir Jóhann Helgason.  Eitt eftir Guðmund Jónsson (Sálin).  Þeir tveir eru í fremstu röð íslenskra lagahöfunda.  Það segir mikið um ágæti plötunnar að lög þeirra stinga ekki í stúf.     

  Eins og fleira sem vekur undrun við plötuna þá er hún róleg og ljúf.  Á um margt samleið með lítt rafmögnuðum vísnasöngvum.  Hljómsveitarferill Kalla liggur, jú, í hörðu og háværu rokki. Textarnir skerpa á samleið með vísnasöng.  Þeir eru að uppistöðu til vel ort ljóð sem geta flest hæglega staðið styrk á eigin fótum.  Höfundar eru Vigdís Grímsdóttir,  Bjarki Bjarnason og Kalli sjálfur.  

  Uppröðun laga er sérdeilis vel heppnuð.  Þegar hlustað er á plötuna í heild þá styðja lögin hvert annað.  Opnunarlagið,  Gríman grætur,  er ekki poppaðasta lag plötunnar - ólíkt því sem venja er á plötum. Þess í stað er það ofur rólegt og fallegt með kontrabassa,  flottri röddun Jóa Helga,  kassagítar gítarsnillingsins Tryggva Hübners og settlegu orgelspili Ásgríms Angantýssonar. Lokaagið,  Takk fyrir það,  er ekki hefðbundin "sing-a-long" ballaða heldur stemma strípuð niður í söng Kalla og kontrabassa Þórðar Högnasonar.  Það er virkilega töff.   

  Það er ekki fyrr en í þriðja lagi,  titillaginu,  sem leikar æsast.  Rafgítar Guðmundar Jónssonar er ágengur.  Hann kallast á við ásækið Hammondorgel Jóns Ólafssonar.  Gestasöngvari er Siggi "kjötsúpa".  Hann skilar sínu glæsilega.  Þetta er sterkasta lag plötunnar.

 Fleiri góðir söngvarar leggja hönd á plóg og setja svip á plötuna.  Þar á meðal Jóhann Helgason,  Kristjana Stefánsdóttir og Einar Hólm Ólafsson.  Vert er að geta þess að plötuumbúðir eru virkilega falleg hönnun hjá Pétri Baldvinssyni.  Þetta er vel heppnuð plata í alla staði og skemmtileg.

 

Hvaða þjóðir ala af sér flesta spennandi tónlistarmenn?

  Bandarísk netsíða,  Echo Nest,  hefur tekið saman og birt áhugaverðan lista.  Einkum áhugaverðan fyrir Íslendinga.  Líka áhugaverðan fyrir flesta aðra.  Hann byggir á yfirgripsmiklum gagnagrunni.  Þar á meðal hvaða ný og nýleg lög eru oftast spiluð (10 þúsund vinsælustu lögin),  hvernig fjallað er um þau og flytjendur þeirra á netinu og svo framvegis.  Þjóðerni flytjenda er greint og íbúafjölda lands þeirra deilt í útkomuna.  Þannig fæst út listi yfir þær þjóðir sem - miðað við höfðatölu - ala af sér eftirsóttasta og mest spennandi tónlistarfólk heims.  Þessar þjóðir skipa efstu sætin:

1. Ísland

2. Svíþjóð

3. Finnland

4. Noregur

5. Bretland 

6.  Danmörk

7.  Írland

8.  Bandaríkin

9.  Ástralía

10. Holland

11. Nýja-Sjáland

12. Kanada

13. Jamaíka

14. Belgía

15. Austurríki

16.  Þýskaland

17.  Frakkland

18.  Sviss

19.  Puerto Ríco

20.  Spánn

21.  Pólland

22.  Slóvakía

23.  Ísrael

24.  Ítalía

25.  Grikkland

 

 

 

 

 

 

 

 

  Listanum er fylgt úr hlaði með vangaveltum um leyndarmálið á bak við það að Norðurlöndin fimm raði sér í 6 efstu sætin.  Tilgáta er sett fram um að þetta hafi eitthvað með veðurfar að gera.  Þjóðirnar haldi sig innandyra vegna kulda yfir vetrartímann.  Í þeim aðstæðum verði til spennandi tónlist sem heillar hlustendur.  

Ný bók frá Helga Seljan

  Fyrir fimm árum kom út bókin 1001 gamansaga eftir Helga Seljan.  Hún naut mikilla vinsælda.  Enda sögurnar 1001 hver annarri hnyttnari.  Allar meira og minna sannar.  

  Eftir helgi kemur út ný og stórskemmtileg bók frá Helga,  Ljósbrot liðinna stunda.  Hún inniheldur gamansögur, glettna bragi,  smásögur,  kvæði,  æviþætti og fleira.  

  Helgi var kennari,  skólastjóri,  svo alþingismaður,  síðar fræðslustjóri Öryrkjabandalagsins og loks framkvæmdastjóri þess.  Jafnframt kom hann fram um áratugi með gamansöng og sögur.  

 

Bestu plötur tíunda áratugarins

  Breska tónlistarblaðið Q hefur tekið saman lista yfir bestu plötur tíunda áratugar síðustu aldar.  Listinn byggir á niðurstöðu margra helstu engilsaxneskra poppara.  Hann ber þess merki.  Sem er ekki nema ágætt í aðra röndina  Engilsaxneskir popparar eru ráðandi á heimsmarkaði. 

  Þessar plötur raða sér í efstu sætin.  Fátt kemur á óvart.  Og ekki ástæða til háværra mótmæla.

1.   OK Computer með Radiohead

2    Maxinquaye með Tricky 

3    In Utero með Nirvana (Nevermind er "aðeins" í 29 sæti) 

4    Grace með Jeff Buckley

5    Ill Communication með Beastie Boys

6    Deput með Björk (Homogenic er í 97. sæti)

7    Endtroducing með DJ Shadow

8    Definitely Maybe með Oasis

9    Diffrent Class með Pulp

10   Dig Your Owen Hole með The Chemical Brothers 

Jón Þorleifs og arfur

  Hér fyrir neðan má finna hlekk á fyrri bloggfærslur mínar um Jón Þorleifsson,  rithöfund og verkamann.  Þar er tíundað ósætti Jóns við ættingja sína.  Það var einhliða af hálfu hans.  Á síðustu æviárum sniðgekk hann ættingja sína með öllu.

  Svo gerðist það að bróðir hans féll frá.  Jón taldi það ekki koma sér við.  Það olli vandræðum varðandi dánarbúið.  Bróðirinn var einhleypur og barnlaus.  Jón var einn af hans nánustu ættingjum og erfingjum.  Jón vildi ekkert af dánarbúinu vita.  Það var sama hvort að ættingjar eða skiptastjóri dánarbúsins hringdu í Jón.  Hann skellti tólinu á þá um leið og þeir kynntu sig.

  Þetta tafði um margar vikur að hægt væri að ganga frá dánarbúinu.  Að lokum bankaði upp hjá Jóni ungur maður giftur frænku Jóns.  Hann var með lausnir á vandamálinu sem Jón sættist á.  Tilbúna pappíra um að Jón afsalaði sér sínum hluta af arfinum.  Gott ef ekki var framsali til einhvers tiltekins góðgerðarfélags.  

  Þegar Jón sagði mér frá þessu - alvarlegur á svip - orðaði hann það þannig:  "Ég gat ekki annað en tekið vel í erindi þessa unga manns.  Hann virtist vera nokkurn veginn í lagi.  Enda er hann ekkert skyldur mér."

------------------------------------------------------------------------------

  Tekið skal fram að ég þekki til margra ættingja Jóns.  Þeir eru mikið úrvals fólk í alla staði.

  Fleiri sögur af Jóni HÉR

  

 

Jón Þorleifs um Rússlandsforseta

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Ég hef af og til rifjað upp sögur af Jóni heitnum Þorleifssyni,  rithöfundi og verkamanni.  Hann átti auðvelt með að setja saman vísur af hvaða tilefni sem var.  Oft sátum við og fylgdumst með sjónvarpsfréttum eða öðru sjónvarpsefni.  Þá hrökk eldsnöggt upp úr Jóni vísa um eitthvað sem þar kom fram.

  Jón skráði þær ekki niður hjá sér á staðnum.  Mörgum gleymdi hann.  Sumar mundi hann áfram og hélt þeim þá til haga.

  Ef mér þótti vísa fyndin þá átti ég til að punkta hana niður - ef penni og blað voru í seilingarfjarlægð.

  Í dag rakst ég á gamlan miða með vísu. Mér hefur láðst að skrá höfund. En dagsetning er skráð 6. nóv. 1996.  Ég er handviss um að höfundur sé Jón Þorleifs.  Vísan er í hans stíl.  Mér er ljúft og skylt að varðveita hana með því að birta hana hér:

 

  Af fáu vaknar fögnuður

sem forsjón okkur gefur.

  Boris Jeltsin bölvaður

batalíkur hefur.  

 

 

  Sögur af Jóni má finna með því að smella hér 

Plötuumsögn

  - Titill:  Í hnotskurn

  - Flytjandi: Fræbbblarnir

  - Einkunn:  *****

    Hljómsveitin Fræbbblarnir er næstum því jafnaldri pönkisins.  Pönkið varð til í Bandaríkjunum um miðjan áttunda áratuginn  (The Ramones,  Blondie,  Patti Smith,  Television...).  Í kjölfarið varð pönkbylting í Bretlandi á síðari hluta áttunda áratugarins (Sex Pistols,  Clash, Damned,  Buzzcocks...).  Þá mættu Fræbbblarnir sprækir til leiks.  Urðu fljótlega áberandi og áttu stórleik í íslensku pönksenunni, sem um og upp úr 1980 var kennd við "Rokk í Reykjavík".  

  Fræbbblarnir eru lífseigasta íslenska pönksveitin.  Jafnframt sú sem hefur elst hvað best.  Ferskur gustur og skemmtilegt pönk hefur alltaf einkennt Fræbbblana.  Snotrar lagasmíðar og kjaftforir textar.  Þeir hafa staðist tímans tönn með glæsibrag ekki síður en tónlistin.  Lög eins og "Bjór", "Í nótt",  "Hippar" og "CBGBs" eru fyrir löngu síðan orðin klassískar rokkperlur.  Og mörg fleiri úr Fræbbbla-söngbókinni til viðbótar.

  Í dag eru liðsmenn Fræbbblanna:  Valgarður Guðjónsson (söngur, gítar),  Guðmundur Þór Gunnarsson (trommur),  Helgi Briem (bassi),  Arnór Snorrason (gítar, bakraddir),  Ríkharður H. Friðriksson (gítar),  Iðunn Magnúsdóttir (bakraddir) og Þorsteinn Hallgrímsson (bakraddir).

  Nýjasta plata Fræbbblanna,  "Í hnotskurn",  er konfektkassi.  Hvert og eitt einasta lag er gómsætur moli.

  Platan hefst á teygðu rafgítarýlfri lagsins "Stagl".  Svo er undið sér í vinalega grípandi pönklaglínu. Notalegar og nettar laglínur eru eitt af höfuðeinkennum Fræbbblanna.  Lagið er haganlega brotið upp með hraðmæltri söngþulu. Uppskriftin er ekki langt frá "Anthrax" með Gang of Four.  Samt engin stæling og gjörólík melódía.  Hljóðfæraleikur er drífandi en söngur Valgarðs afslappaður og settlegur utan þulutextans.  Í textanum er tekið þéttingsfast í hnakkadrambið á röppurum og þeir hristir til eins og óþekkir hvolpar.

  Næsta lag,  "My Perfect Seven",  er lauflétt með björtum gítarhljómi. Bassagítar er að vanda framarlega í hljóðblöndun;  söngrænn,  sterkur og leikandi. Góð laglína.  Viðlag er keyrt upp með hörðum rafgítar.  Hann er snyrtilegur og fagmannlegur út alla plötuna. Á þessari plötu er hljóðfæraleikur fágaðri en á fyrri plötum Fræbbblana.  Þó það nú væri. Þetta er næstum fertug hljómsveit.  Hún er heiðarleg.  Hvergi að þykjast neitt. Hvergi að rembast við að hljóma öðru vísi en sú næstum fertuga pönkhljómsveit sem hún er. Hokin af reynslu í jákvæðustu merkingu. 

  Í hærri tónum svipar söngstíl Valgarðs til Davids Thomas í Pere Ubu.  Auðþekkjanlegur söngur Valgarðs er sterkasta vörumerki hljómsveitarinnar.  Hann smellpassar við allt sem pönkhljómsveitin stendur fyrir og varðveitir sérkenni hennar glæsilega.  Söngurinn er einn veigamesti "karakter" Fræbbblanna.        

  Þriðja lagið,  "Brains",  hefst á kitlandi sparlegum gítarleik og sterkri sönglínu.  Skerpt er á henni er á líður með sólógítarlínu og samsöng í viðlagi.  Það vantar ekki mikið upp á að örli á kántrýstemmningu.  En munar því sem munar.

 

  Fjórða lagið,  "Nines",  er pönkað ska.  Fræbbblarnir hafa löngum gælt við ska.  Viðlagið er hlýlegur samsöngskafli með góðu risi.  Ég hef ítrekað staðið mig að því að vera farinn að raula ósjálfrátt með í viðlaginu.  Slíkt er hrífandi aðdráttarafl þess.

  Næstu lög,  "A Folk In The Future" og "Judge A Pope Just By The Cover",  eru fastheldið og snöfurlegt pönk.  Það síðarnefnda er grimmara.  Munar þar um að söngur Valla er reiðilegur og þróttmikill.  Trommuleikur Guðmundar Gunnarssonar (Tappinn,  Das Kapital) er kröftugur,  ákafur,  þéttur og lipur. Þannig er hann plötuna út í gegn að segja má.  Snilldar trommari.  Titillinn talar sínu máli um yrkisefnið.  Í texta fyrrnefnda lagsins er skotið þéttingsfast á spákonur og þessháttar. 

    

  Titillagið,  "Í hnotskurn",  er að hluta undir ljúfum ska-áhrifum í bland við hart pönk. Ég túlka textann sem hugleiðingu eða gagnrýni á þá sem taka hátíðlega safn aldagamalla ævintýraþjóðsagna frá Arabíuskaga.  

  Inngangskafli áttunda lagsins,  "Bugging Leo",  hljómar eins og keltneskur kráarslagari sé að detta í hús.  En beygir síðan í kántrý.  Eða öllu heldur kántrý-polka. Lauflettan og dansvænan.  Sólógítarleikur er eins og klipptur út úr ítölskum spahettívestra.     

  Níunda lagið,  "Young In New York",  er dansandi létt nýbylgjurokk.

  Pönkið tekur við í tíunda laginu,  "Bergmáli".  Með lagni má greina örlítið bergmál frá ska-pönki.  Í textanum hreykir Valli sér verðskuldað af því að hafa haft rétt fyrir sér er hann orti texta lagsins "Bjór" á dögum bjórbannsins fáránlega á Íslandi.  Í dag er bjórbannið aðhlátursefni og öllum til skammar sem vörðu það í áratugi og börðust fyrir því fram á síðasta dag.  

  Næst síðast lagið,  "Dante",  jaðrar við að vera kántrýballaða (alt-country) með pönkkafla.

  Lokalagið,  "Immortal",  er mitt uppáhalds.  Hart og hratt pönk.  Góð keyrsla,  fjör og geislandi spilagleði.  Frábært lokalag.  

  Ég er sennilega búinn að hlusta um 50 sinnum á þessa plötu.  Fæ ekki nóg af henni.  Hún er einstaklega vel heppnuð og umfram allt skemmtileg.  Rosalega skemmtileg út í eitt. Fjölbreytt og kraftmikil.  Spilagleðin er smitandi.  Þó að árið sé ekki liðið í aldanna skaut þá segi ég og skrifa:  "Í hnotskurn" er besta plata ársins 2015.  Plata ársins!