Bestu plötur allra tíma

  Breska popptónlistarblaðið Mojo hefur tekið saman lista yfir bestu reggí-plötur allra tíma.  Þar á bæ leyfa menn ska-plötum að vera með í pakkanum.  Það er alveg sanngjarnt.  Ska er dálítið hraðari og léttari útgáfa af mento og rock steady.  Línan þar á milli er hárfín og skarast iðulega.  Þetta er niðurstaðan:

 

1.  Bob Marley & The Wailers:  Catch A Fire  (1973)

  Þetta er fyrst plata Bobs Marleys & The Wailers fyrir vestrænan markað.  Frábær plata.  Í sögulegu samhengi er hún brautryðjendaverk.  Opnaði dyr inn á heimsmarkað fyrir tónlistarstíl fámenns (2,7 millj) 3ja heims ríkis í Karabíahafi.  Reggí var ekki einu sinni aðal tónlistin á Jamaíka á þessum tímapunkti.  Hún var bundin við sérkennilegan 20 þúsund manna sértrúarsöfnuð,  Rastafarian.  Áður en hendi var veifað voru ólíklegustu hljómsveitir um allan heim farnar að gefa út reggí-lög. Frá og með 1976 varð reggí fastur fylgifiskur pönkbyltingarinnar sem tröllreið rokkheiminum til fjölda ára.  Fræbbblarnir,  Utangerðsmenn,  Þeysarar og allir hinir spiluðu reggí í bland við pönk.  

  Það er alveg sanngjarnt að Catch A Fire sé í 1. sæti yfir bestu reggíplöturnar.  Eða að minnsta kosti einhver Bob Marley plata.  Hann og hans plötur gnæfa yfir hina í reggí-senunni.   Aðrar Marley plötur koma alveg eins til greina.  Til að mynda Natty Dread og Exodus.  

 

2.  Augustus Pablo:  King Tubbys Meets Rockers Uptown (1975)

   Bráðskemmtilegt afbrigði í reggí er svokallað dub.  Það byggir á hljóðblöndunarleik.  Söngur er að mestu þurrkaður út ásamt því sem hljófærum er skipt út og inn.  Tromman og bassinn fá að halda sér.  Eiginlega allir jamaískir reggí-söngvarar bregða á dub-leik.  Það skiptir ekkert miklu máli hvort að þessi plata sé nákvæmlega besta dub-platan.  Þær eru flestar áþekkar.  Þessi hefur með sér að hafa verið ein af þeim fyrstu - af mörgum síðar - sem tókust virkilega vel.   

 

 3.  Ýmsir:  The Harder They Come (1973)

    Jamaíska kvikmyndin The Harder They Come náði góðu flugi hægt og bítandi eftir að reggí-bylgjan skall yfir heimsbyggðina.  Tónlistin í myndinni er í dag "klassík".

  Síðar skemmdi jamaísk-ættaði þýski viðbjóðurinn Boney M fyrir.  Tröllreið diskóheimi með ógeðs-útgáfu af Rivers Of babylon.  

  Það hefur ekki farið hátt að söngkona í Boney M settist að í Stykkishólmi með íslenskum manni.  Meira veit ég ekki um það og hef ekki áhuga á að vita meira.     

 

4.  The Skatalites:  Ska Bu-Da-Ba (1966)

  Hátt hlutfall af jamaískri ska og reggí músík er án söngs (instrumental).  Þetta er ska.    

  

5.  The Congos:  Heart Of The Congos (1977)

 

6.  Toots & The Maytals:  Funky Kingston (1973) 

Hverjir eru "mestu" söngvararnir?

  Bestu og flottustu söngvarar eru ekki endilega þeir sem eru með breiðasta raddsvið.  En það er kostur að búa yfir breiðu raddsviði.  Býður upp á fleiri möguleika en þröngt raddsvið.  Færeyska álfadísin Eivör ræður yfir mjög breiðu raddsviði.  Þýska söngkonan Nína Hagen líka. 

 

  Nú hafa grallarar mælt út raddsvið frægustu söngvara rokksögunnar.  Sigurvegarinn kemur kannski einhverjum á óvart.  Hann er Axl Rose, söngvari Guns N´Roses. 

 

  Næst á eftir Axl Rose í þessari röð:  Maiah Carey og Prince. 

  Því næst Steven Tayler (Aerosmith),  James Brown og Marvin Gaye.  David Bowie er í 8. sæti og Paul McCartney i 9. sæti.  

   Það kemur pínulítið á óvart að Elvis Presley og John Lennon séu með nákvæmlega sama raddsvið (í 12. sæti).  Söngrödd Elvisar er dekkri og ábúðarfyllri.  Lennon er með mun "strákslegri" söngrödd.  En raddsvið þeirra spannar nákvæmlega sömu lægstu nótu og hæsta tón.  

 

Hér er listinn í heild:  http://www.concerthotels.com/worlds-greatest-vocal-ranges

.

Ósvífin markaðseinokun

 

 

     Íslenski útvarps- og sjónvarpsmarkaðurinn er óheilbrigður.  Honum var og er skipt á milli 365 miðla og Ríkisútvarpsins.  Öðrum var og er haldið úti í kuldanum með slóttugheitum.  Og ósvífni.  Dæmi um það er að fyrir sjö árum - í skjóli nætur - keyptu 365 miðlar og Ríkisútvarpið í sameiningu tækjabúnað sem mælir notkun á tilteknum útvarps- og sjónvarpsstöðvum rafrænt.  Þessu næst var skoðanakannanafyrirtæki fengið til að fylgjast með því sem tækjabúnaðurinn sýnir og birta niðurstöður.

  Auglýsingastofur,  birtingahús og helstu auglýsendur byggja sínar auglýsingaherferðir á þessum niðurstöðum.  Máta markhópa við tölurnar yfir aldurshópa,  kyn,  stétt og stöðu þeirra sem hlusta á útvarp og horfa á sjónvarp.  Síðan er reiknað út snertiverð (það er hver krónukostnaður er við að ná til rétta markhópsins).

  Stóri gallinn við þetta er að tækjabúnaðurinn góði og dýri mælir aðeins hlustun og gón á sjónvarps- og útvarpsstöðvar í eigu eigenda tækjabúnaðarins.  Þar með vinna auglýsingastofur,  birtingahús og helstu auglýsendur með tölur yfir aðeins þá ljósvakamiðla.  Allar aðrar útvarps- og sjónvarpsstöðvar eru ekki með.  Þær eru dæmdar úr leik.  Þeir sem stýra auglýsingabirtingum eru ekkert að skipta sér af öðrum fjölmiðlum en þeim sem eru mældir.  

  Í fimm ár hafa forráðamenn Útvarps Sögu kvartað undan þessu við samkeppnisyfirvöld og menntamálanefnd Alþingis.  Í fimm ár hafa svörin verið á þá leið að málið sé í athugun.

  Nú bregður svo við - eftir fimm ár - að Samkeppniseftirlitið hefur fallist á að rafrænu mælingarnar - með tækjabúnaðinum góða - skekki samkeppnisstöðu, tryggi yfirburðarstöðu risanna á markaðnum og brjóti samkeppnislög.  

  Með þessum snöfurlegu viðbrögðum Samkeppniseftirlitsins (tók ekki nema fimm ár að skoða málið) er fjölmiðlakannanafyrirtækinu gert að hleypa öðrum en eigendum rafræna tækjabúnaðarins að markaðnum.     

   Hafandi unnið á auglýsingastofum til fjölda ára og stýrt mörgum auglýsingaherferðum skil ég að sumu leyti vinnubrögð auglýsenda með þessi gögn í höndunum frá fjölmiðlakannanafyrirtækinu en ekki önnur gögn.  Það er svo auðvelt að velja fyrirhafnarminnstu leiðina fremur en vinna heimavinnuna.  Að vera mataður í stað þess að leggjast í sjálfstæða rannsókn á fjölmiðlamarkaðnum.  

  Sömuleiðis:  Hafandi þekkingu á markaðnum var ég gapandi af undrun yfir því þegar bjartsýnir menn - utan 365 - réðust í það að setja upp sjónvarpsstöðvar á borð við Miklagarð og Bravó.  Það voru engar forsendur fyrir því að dæmið gengi upp.  Ekki fremur en þegar NFS stöðin var sett á laggir á sínum tíma.   

   

365 eignast Bravó og Miklagarð

Íslensk hljómsveit í 55. sæti

  Ég rakst á vandaðan og vel rökstuddan lista á Myspace yfir bestu goth-hljómsveitir rokksögunnar.  Tilefnið er að 22. maí er alþjóðlegi goth-dagurinn (greinin er frá 22. maí í fyrra).  Fyrirsögnin er "Frá Bauhause til Nick Cave,  heimsreisa með 80 böndum".  Í 55. sæti listans er íslenska hljómsveitin Q4U. 

  Þetta er enn ein staðfestingin á því hve Q4U er vel kynnt erlendis.   Meira má finna um það með því að smella á þessa slóð:   http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1345886/   

  Heildarlistann yfir bestu goth-hljómsveitirnar sérð þú með því að smella á þessa slóð:  https://myspace.com/discover/editorial/2013/5/22/its-a-celebration-from-bauhaus-to-nick-cave-around-the-world-in-80-goth-bands

 

ICELAND

55. Q4U

Breiðabόlsstaður

Q4U

Years active: 1980–1983
Q4U, from Reykjavik, may have been influenced by U.K. punk, and a big part of the Icelandic punk scene, but they created a sound that leaned more towards post-punk. Hear their unpronounceable but fantastic track, above.

Íslenska Bítlahreiðrið

  Þetta eru fjórir guttar í barnaskóla í enskri hafnarborg á sjötta áratugnum.  Sá sem er lengst til vinstri á myndinni var með annan fótinn á sjúkrahúsi.  Alltaf veikur og ekki hugað langlífi.  Hann er þó ennþá lifandi og sprækur meira en hátt í sjö áratugum síðar.  Hann hefur margoft komið til Íslands.  Fyrst til að spila með Stuðmönnum.  Síðan til að syngja með Plastic Ono Band í Háskólabíói.  Þess á milli og í framhjáhlaupi til að taka þátt í því þegar kveikt er árlega á Friðarsúlunni,  kenndri við John Lennon,  í Viðey.  Guttinn heitir Richard Starkey en er þekktur sem bítillinn Ringo Starr.

 

 

 

  Sá sem er næst lengst til hægri er John Lennon.  Eiginkona hans,  Yoko Ono,  reisti í Viðey Friðarsúluna Imagine Peace Tower.   John átti sér ósk um svona friðarsúlu.  Ljósasúlu sem myndi lýsa óendanlega langt upp í himinn og vera tileinkuð friði.  Friðarsúla Lennons í Viðey er fræg um víða veröld.  Þegar "Imagine Peace Tower" er gúglað koma upp milljón síður.  Utan enska málsvæðisins heitir súlan öðrum nöfnum,  svo sem á Íslandi þar sem hún heitir Friðarsúlan.  

 

  

 

  Í hvert sinn sem kveikt er á Friðarsúlu Lennons í Viðey kemur fjöldi erlendra tónlistarmanna til Íslands.  Fyrir utan Yoko Ono,  Sean son þeirra Lennons,  Ringo;  ekkju George Harrisons og son þeirra Harrisons hafa komið liðsmenn hljómsveita á borð við Wilco.

 

   Hinn sonur Johns,  Julian,  kom í leyniferð til Íslands fyrir tuttugu árum eða svo.  Dvaldi þá á Selfossi yfir helgi.  Það fór hljótt.

 

 

 

  Sá sem er lengst til hægri á myndinni,  George Harrison,  varð tengdafaðir íslenskrar konu,  Sólveigar Káradóttur (Stefánssonar).  Einkasonurinn,  Dhani Harrison, er tónlistarmaður og er með annan fótinn á Íslandi.  Hann hefur unnið með íslensku tónlistarmönnum.  Til að mynda Þórunni Agneu Magnúsdóttur.  Hann var í slagtogi með Jacobi Dylan (syni Bobs Dylan) um tíma.  Þeir kráka (cover song) lag Johns Lennon  Gimme Some Truth á plötunni Instant Karma - The Amnesty Internationa Campaign To Save Sudan.  

 

  Næst lengst til vinstri á myndinni er Paul McCartney.  Hann kom í skemmtiferð til Íslands með þáverandi eiginkonu sinni fyrir nokkrum árum.  

 

 

 

  Guttarnir á myndinni í hafnarborginni Liverpool í Englandi uxu úr grasi.  Þeir stofnuðu hljómsveit sem varð stærsta hljómsveit heims.  Hljómsveit sem toppaði allt sem hægt var að toppa.  Mótaði hugsunarhátt ungmenna sjöunda áratugarins um allan heim og fram eftir áttunda áratugnum.   Hljómsveitin hlaut nafnið The Beatles en er alltaf á Íslandi kölluð Bítlarnir.  Bítlarnir voru bylting.  Ekki aðeins í músík.  Líka í klæðaburði,  hárgreiðslu og eiginlega öllu.  Allsráðandi fyrirmynd heimsbyggðarinnar.  Svo bara allt í einu er Ísland Bítlahreiður,  margfléttað saman við Bítlana og þeirra arfleifð.  Litla og fámenna Ísland sem hýsir aðeins 325 þúsund íbúa.  Jafn marga og fámenn þorp í öðrum löndum.    

 

   

Íslenskir tónlistarmenn geta auðveldlega náð heimsyfirráðum

  Ef þú getur komið á framfæri öflugu lagi á sex sek. er möguleiki á að verða heimsfræg poppstjarna.  Dæmin sanna það.  Snjallsímaappið Vine er málið.  Vine er einskonar þútúpa.  Munurinn liggur í því að öll myndbönd á Vine eru aðeins 6 sek.  Þetta knappa form virðist henta hröðum heimi unga fólksins í dag.  

  Sala á lagi með bandaríska rapparanum Glasses Malone,  That Good,  óx um 700% þegar notandinn SheLovesMeechie setti inn á Vine myndband af sér dansa við þetta lag.  Skyndilega hafði það verið spilað yfir milljón sinnum á þútúpunni.  Þetta er bara eitt dæmi af mörgum.  Fjöldi áður óþekktra og ósamningsbundinna tónlistarmanna hefur náð heimsfrægð og risasölu á sinni músík í gegnum Vine.

 

    Lagið Burn með Ellie Goulding & Jason Derulo er annað dæmi.  Myndbrot á Vine hefur skilað því lagi yfir 200 milljón spilunum á þútúpunni.  Verst hvað þessi lög eru djöfull leiðinleg.  En þá er bara málið að setja á Vine 6 sek myndband með skemmtilegu íslensku lagi.  Þetta er trixið í dag fyrir ósamningsbundna og óþekkta íslenska tónlistarmenn til að ná inn á heimsmarkaðinn og leggja hann undir sig án mikils tilkostnaðar.

  

Færeyska kántrý-veislan

  Færeyska kántrý-veislan nær hámarki í kvöld.  Hún hófst mánudaginn 21. apríl í Café Rosenberg.  Síðan hefur hún borist út um víðan völl.  Má þar nefna Gamla Gaukinn og tónlistarhátíðina HEIMA í Hafnarfirði.  Lokahnykkurinn er í Gúttó (Góðtemplarahúsinu) í Hafnarfirði í kvöld.  Dagskráin hefst klukkan 20.00.  Fyrir fríðum og fjölmennum hópi færeyskra kántrý-listamanna fara söngvararnir Hallur Joensen,  Evi og Kristina,  ásamt gítarleikaranum Bedda. 

  Hallur er vel kynntur innan og utan kántrý-senunnar á heimsmarkaði.  Hann hefur sungið inn á plötur með stórstjörnum á borð við Kris Kristofferson,  Bellamy Brothers,  Charley Pryde,  Vince Gill,  Bobby Bare o.fl.  Í Færeyjum er Hallur jafnan titlaður Kántrý-kóngurinn.  Þar hefur hann notið ýmiss heiðurs,  m.a. var hann verðlaunaður sem "besti karlsöngvarinn 2013" á Færeysku tónlistarverðlaununum.   Eftir Hall liggja fjórar hljómplötur með frumsömdu efni.  Hver annarri betri.

 

  Evi kom bratt inn á markaðinn með sinni einu plötu,  Wishing Well,  2011.  Lög hennar hafa skorað hátt á kántrý-vinsældalistum þvers og kruss um Evrópu.  Þar á meðal náð toppsætinu á Írlandi,  í Hollandi og Svíþjóð.  Hún hefur verið nefnd til allskonar tónlistarverðlauna og landaði verðlaunum sem "Besti alþjóðlegi kántrý-listamaðurinn 2013" í Írsku tónlistarverðlaununum.  Bara svo fátt eitt sé nefnt. 

 

  Kristina Skoubo Bærendsen er dóttir goðsagnar í færeysku kántrýi,  Alex Bærendsen.  Eftir hann hafa komið út á plötum hátt í hundrað öflugir kántrý-söngvar.  Allt frá kántrý-jólasöngvum til kántrý-gospel.  Alex hitaði upp í Laugardalshöllinni fyrir Krist Kristofferson fyrr á þessari öld.

  Kristina sendi frá sér plötu 2012 með frumsömdu efni á færeysku.  Plötunni hefur verið vel tekið; hróður Kristinar borist víða um heim og skilað henni í hljómleikaferðir til annarra landa.  Þar á meðal til Þýskalands og nú til Íslands.

 

  Íslendingar láta sitt ekki eftir liggja í færeysku kántrý-veislunni.  Nýjasta íslenska kántrý-söngkonan,  Yohanna,  mætir á svæðið og tekur lagið.  Hún á fortíð í færeyskri tónlist.  Söng m.a. inn á færeyska plötu með færeysku barnastjörnunni Brandi Enni.

 

  Færeysku kántrý-hetjunum og Yohönnu til stuðnings er hljómsveitin Götustrákarnir.  Hana skipa m.a. Beggi Morthens (Egó, GCD),  Tómas M. Tómasson (Stuðmenn,  Þursaflokkurinn),  Eisteinn Eisteinsson og Ingimar Óskarsson.  Sérlegur heiðursgestur er Magnús Kjartansson.

 

Enn er lag

  Þarna eru þrjár helstu kántrý-stjörnur Færeyja á ferð:  Hallur Joensen,  Evi Tausen og Kristina Skoubo Baerendsen.  Einnig íslenskir gestir.  Í annarri færslu hér fyrir neðan má heyra músiksýnishorn og upplýsingar um tónlistarhátíðina HEIMA.   

   

 

Pönkið í sókn!

  Ég verð seint talinn áhugsamur um Söngvakeppni evrópskra sjónvarpsstöðva og Ísraels,  Júrovision.  Keppnin fer nánast alltaf algjörlega framhjá mér.  Þó að ég þyrfti að vinna mér það til lífs þá ætti ég í vandræðum með að nefna yfir tíu lög úr Júrovision,  útlend og íslensk í bland.  Ólíklegt er að á það reyni.

  Tvívegis hef ég horft á Júrovison í sjónvarpinu.  Í fyrra skiptið var ég gestkomandi á heimili í Færeyjum.  Þangað safnaðist smá hópur til að fylgjast saman með.  Allir stóðu með íslenska laginu.  Nema ég.  Ég stóð ekki með neinu lagi.  Þótti þau hvert öðru leiðinlegra.  Mér til bjargar varð að nóg var til af Föroya Bjór.  Mér tekst ekki að rifja upp hvaða íslensku lagi var teflt fram það árið.  Kannski var ég úti að reykja á meðan það var flutt.  

  Í seinna skiptið fylgdist ég með íslensku lokakeppninni.  Þá hafði ég orðið var við að óvenju góður hópur flottra flytjenda atti kappi saman.  Þar á meðal Botnleðja,  Heiða í Hellvar,  Eivör og Rúnar Júlíusson.   

  Í ár fylgdist ég ekki með.  Ég heyrði glæsilegt lag eftir Ólaf F. Magnússon,  fyrrverandi borgarstjóra,   sem var sent inn en hafnað af dómnefnd.  Lögin sem hlutu náð fyrir eyrum dómnefndar hljóta að vera tær snilld fyrst að flottu lagi Ólafs var hafnað.  Mér er sagt - af þeim sem fylgjast með - að flest lög sem komust í gegnum nálaraugað standi lagi Ólafs langt að baki.

  Ég held að ég hafi aðeins heyrt lag Pollapönks,  Enga fordóma,  af lögunum sem kepptu.  Kannski búta úr öðrum lögum.  Veit það ekki.  Þegar ég las á netinu að lag Pollapönks hafi sigrað leitaði ég á náðir vod.  Þar gat ég á 64-földum hraða spólað beint í lokamínútur útsendingarinnar og hlustað á  Enga fordóma.  Pollapönk er skemmtileg og grallaraleg hljómsveit.  Undir smá áhrifum frá Steppenwolf.  Flutningurinn í úrslitaþættinum er töluvert flottari en á myndbandinu á þútúpunni.  Meðal annars hleypti Heiðar á skeið í töff öskursöngstíl í seinni hluta lagsins.

  Vegna þekkingarskorts á Júrovision veit ég ekki hvort að þar hefur áður verið boðið upp á pönk.  Mér segir svo hugar að það sé ekki.  En hvort sem er:  Það er allt í hönk og það vantar alltaf meira pönk.  

   Ég veit ekkert hvernig Pollapönkið passar inn í Júrovision-klisjuna.  Það snýr hvergi að mér.  Eftir stendur fjörlegt pönk.  Það er gaman.  

   

Enga fordóma fer til Danmerkur

Dauði tónlistariðnaðarins

  Með reglulegu millibili koma fram á sjónarsvið fyrirbæri sem slátra tónlistariðnaðinum - ef mark er takandi á þeim sem hæst grætur hverju sinni yfir örlögum sínum á dánarbeði tónlistariðnaðarins.  Nýjasti morðingi tónlistariðnaðarins er niðurhalið á netinu og mp3.  Í lok síðustu aldar var það skrifanlegi geisladiskurinn.  Þar áður náði bandaríski tónlistariðnaðurinn að banna DAT-snælduna.  Japanskur snælduframleiðandi,  Sony,  gerði sér þá lítið fyrir, keypti bandaríska plöturisann CBS og aflétti banninu í krafti þess.  Um svipað leyti úreltis DAT-snældan vegna innkomu geisladisksins.

  Músíksjónvarpsstöðin MTV og tónlistarmyndbönd voru um tíma sökuð um að ganga af tónlistariðnaðinum dauðum.  "Myndbönd drápu útvarpsstjörnuna" (Video Killed the Radio Star),  sungu The Buggles og þóttu spámannslega vaxnir.  

  Á áttunda áratugnum urðu svokölluð kassettutæki þokkalega góð, ódýr og almenningseign.  Tónlistariðnaðurinn fylltist örvæntingu.  Hann sameinaðist í rosalega öflugri herferð gegn kassettunni.  Höfðað var til samvisku kassettutækjaeigenda.  Á plötuumslög og í plötuauglýsingum var birt teikning af kassettu yfir x-laga nöglum.  Uppstillingin var stæling á einkennistákni sjóræningja.  Með fylgdi texti þar sem fullyrt var að tónlist afrituð yfir á kassettu í heimahúsi væri að slátra tónlistariðnaðinum.   

  Orðheppnu pönkararnir í Dead Kennedys tóku skemmtilegan snúning á þessu.  Þegar þeir sendu frá sér plötuna "In God We Trust, Inc." var hún einnig gefin út á kassettu.  Kassettan var merkt þessum boðskap um að upptaka á kassettu í heimahúsi væri að slátra tónlistariðnaðinum.  Fyrir neðan þann texta bættu Dead Kennedys-liðar við:  "Við höfum þessa hlið kassettunnar óátekna svo þú getir lagt hönd á plóg" (við að slátra tónlistariðnaðinum).

  Á annarri plötu sungu Dead Kennedys gegn MTV í laginu "MTV Get Off the Air".  Til samræmis við það að MTV skiptir litlu máli í dag hafa núverandi liðsmenn Dead Kennedys breytt textanum í "Mp3 Get Off the Air".  

    

  Heildarsaga Dead Kenndys er jafn geggjuð og grátköst tónlistariðnaðarins og skallapoppara yfir stöðugri slátrun á sér.  Framan af var hljómsveitin mjög kjaftfor í bland við hárbeittan húmor.  Söngvarinn,  Jello Biafra,  var og er mjög fyndinn og beitir kaldhæðni af list.  Lagaheitin segja sitt:  "Too Drunk to Fuck",  "Stealing People´s Mail",  "Kill the Poor",  "Anarchy for Sale",  "California Uber Alles"...    

  Þegar fréttatímar voru uppfullir af sögum af Pol Pot og félögum í Kambódíu að þrælka og strádrepa íbúa landsins söng Jello um "Holiday in Cambodia".  Nafnið Dead Kennedys er baneitrað.  Íslenskur frændi minn skrapp til New York (eða hvort það var Boston?) á upphafsárum Dead Kennedys.  Þá var hljómsveitin þekkt í Evrópu en tilheyrði neðanjarðarpönksenu í Bandaríkjunum.  Í plötubúð spurði frændi eftir plötum með Dead Kennedys.  Það snöggfauk í afgreiðslumanninn.  Hann reiddi hnefa til höggs og spurði hvað þetta grín um dauða Kennedya ætti að þýða.  Það tók afgreiðslumanninn góðan tíma að ná andlegu jafnvægi á ný á meðan frændi upplýsti hann um þessa hljómsveit.

  Eins og algengt er áttuðu þöngulhausar sig ekki á kaldhæðni Jellos.  Nasistar og aðrir rasistar hylltu Dead Kennedys og fjölmenntu á alla þeirra hljómleika.  Á síðustu plötunni heitir eitt lagið "Nazi Punks Fuck Off".  Það breytti engu.  Ku Klux Klanarnir tóku því sem virðingarvotti í sinn garð.  Jello var nóg boðið og leysti hljómsveitina upp.  Hann snéri sér að uppistandi og nýtur mikilla vinsælda sem slíkur.  Hann hefur sent frá sér fjölda uppistandsplatna.  Hann var með vel heppnað uppistand á Íslandi fyrir nokkrum árum.

  Jafnframt hefur Jello sungið inn á plötur með ýmsum hljómsveitum (þar á meðal Lard og No Means No) og gert kántrý-plötu með Mojo Nixon.  Eftir að Jello leysti DK upp óx viðskiptavild hljómsveitarinnar bratt.  Allskonar hljómsveitir fóru að kráka (cover song) lög DK.  Auglýsendur,  kvikmyndaframleiðendur,  sjónvarpsþáttaframleiðendur og ýmsir aðrir vildu fá að nota lög DK.  Jello stóð fastur gegn því.  Hann vildi varðveita ímynd DK sem hljómsveitar í uppreisn,  með málstað pönksins að leiðarljósi. Jello stóð einnig gegn því að lög DK væru gefin út á safnplötum.  

  Hljóðfæraleikararnir í DK fóru í mál við Jello.  Þeir sökuðu hann um að hafa af þeim háar fjárupphæðir með því að taka ekki fagnandi allri notkun á DK-lögum á öllum vígstöðvum.  Þeir unnu málið.  Síðan hafa þeir selt lög DK út og suður.  Sömuleiðis endurreistur þeir hljómsveitina með öðrum söngvara og túra þvers og kruss.