Sjötugir og alltaf jafn strákslegir

  Breska blúsrokkhljómsveitin The Rolling Stones er um það bil elsta rokkhljómsveit heims.  Hún er jafnframt ein örfárra rokkhljómsveita frá sjöunda áratugnum sem hefur aldrei hætt.  Flestar rokkhljómsveitir frá sjöunda áratugnum hafa hætt.  Sumar hafa alveg hætt.  Aðrar hafa verið endurlífgaðar mörgum árum eða áratugum síðar.

  The Rolling Stones hefur lítið skipt sér af eiginlegum rokkhátíðum.  Það er að segja hátíðum sem standa í marga daga og bjóða upp á langa dagskrá með fjölda skemmtikrafta.  Þess í stað hefur The Rolling Stones farið í stórar hljómleikaferðir vítt og breitt um heim.  Það er mikið í þær lagt.  Sérhönnuð sviðsmynd er sett upp á hverjum stað og allt er mjög stórt í sniðum.  Eitt sinn hitti ég kokk sem vann ásamt fleirum við að elda ofan í liðsmenn The Rolling Stones og starfsmenn þeirra.  Hópurinn var á við heilt þorp.  Fyrir utan fjölda aðstoðarhljóðfæraleikara, bakraddasöngkvenna, rótara, hljóðmanna, ljósameistara, smiði, förðunarfræðinga og lífverði voru með í för læknir, líkamsræktarþjálfari og eitthvað þess háttar lið.  Þó að kokkurinn hafi unnið daglega með hópnum í lengri tíma hafði hann einungis spjallað við gítarleikarann Ronnie Wood.  Ronnie hafði spurnir af því að kokkurinn safnaði málverkum og málaði sjálfur í frístundum.  Ronnie hafði frumkvæði af því að spjalla við kokkinn um myndlist af og til.  Hina Rollingana hitti kokkurinn aldrei til að eiga orðaskipti við.

  Hljómleikaferðir The Rolling Stones hafa alltaf vakið athygli og fengið mikla umfjöllun í fjölmiðlum.  Þær hafa jafnframt viðhaldið ímynd The Rolling Stones sem stærstu rokkhljómsveitar heims (eftir að Bítlarnir hættu). 

  Í vor brá hinsvegar svo við að liðsmenn The Rolling Stones höfðu frumkvæði af því að koma fram á stærstu árlegri útitónlistarhátíð heims,  Glastonbury.  Hún er alltaf haldin síðustu vikuna í júní.  Það var gítarleikarinn Ronnie Wood sem suðaði í þeim hinum þangað til að þeir létu undan hans ósk:  Að spila á alvöru útihátíð.  Ronnie er krakkinn í hópnum.  Sá eini Rollinga sem fær ekki gamalmennaafslátt í sund og strætó.  Hann er nær því að fá afhentan barnamatseðil á veitingastöðum út á barnslegt andlit. 

  Ákvörðunin reyndist happadrjúg,  bæði fyrir The Rolling Stones og Glastonbury.  Ég var úti í Englandi þegar dagskrá Glastonbury var kynnt fjölmiðlum.  The Rolling Stones var á forsíðum bresku dagblaðanna og músíktímarita næstu daga.  Þetta var aðalfrétt í útvarps- og sjónvarpsstöðvum.  Spjallþræðir Breta á netinu voru undirlagðir umræðu um The Rolling Stones og Glastonbury.  Fréttir af nú afstaðinni Glastonbury hátíðinni snúast meira og minna um The Rolling Stones.  Allt mjög jákvætt.  Eftir því var tekið hvað þessir sjötugu rokkarar eru strákslegir. 

  Þetta er eldri mynd af strákunum.  Á Glastonbury voru þeir eins og fermingardrengir.  Það hjálpaði upp á að Keith var málaður um augun (eyeliner) og Mick með fagurgrátt hár sitt litað brúnt. 

Áríðandi! Ekki missa af!

  Það er orðið alltof langt síðan færeyska álfadísin,  Eivör,  hefur haldið hljómleika á Íslandi.  Ennþá lengra er síðan hún hefur haldið hljómleika á litlum stað þar sem hún er í nálægð við áheyrendur.  Nú ber heldur betur til tíðinda:  Næstkomandi föstudag (12.  júlí) verður Eivör með hljómleika á Gamla Gauknum.  

  Eins og allir vita sem hafa verið á hljómleikum hjá Eivöru þá er það miklu áhrifaríkari og stórkostlegri upplifun en að hlusta á plötur með henni eða lög í útvarpi.  Samt eru plöturnar hennar ljómandi góðar en ólíkar hver annarri.  Á hljómleikum nær Eivör að framkalla töfra.  Hún dáleiðir áheyrendur.  Þeir sitja opinmynntir umvafðir fegurð tónlistarinnar;  frábærum söng og túlkun Eivarar.  Stór þáttur í magnaðri stemmningunni ræðst af sterkum sviðsþokka Eivarar,  útgeislun og spjalli hennar á milli laga og kynningum á lögunum.

  Ekki missa af þessum hljómleikum!  Miðasala er hafin á www.gamligaukurinn.is .  Það er algjörlega óvíst hvenær Eivör heldur næst hljómleika á Íslandi.  Vinsældir hennar út um heim vaxa jafnt og þétt með tilheyrandi spurn eftir hljómleikum.  Sem dæmi þá hafði nýjasta plata hljómsveitar hennar,  Vamp,  selst í 130 þúsund eintökum í Noregi síðast þegar ég vissi (í fyrra).   Þá fékk Eivör afhenta þrefalda platínuplötu fyrir söluna.  Næsta víst er að platan sé í dag til á nálægt 200 þúsund norskum heimilum.  Hún var nefnilega enn í 1. sæti norska sölulistans þegar Eivör fékk þreföldu platínuplötuna.

  Á undan Eivöru á Gauknum stígur á stokk önnur flott færeysk söngkona,  Dorthea Dam.  Hún átti eitt mest spilaða lag í færeysku útvarpi í fyrra.  Það heitir Candy og hefur eitthvað verið spilað í íslensku útvarpi.  Fleiri lög með Dortheu hafa fengið góða spilun í færeysku útvarpi.

  Eftir að Dorthea og Eivör hafa heillað salinn upp úr skónum svífa á svið stuðboltinn Sigurður Ingimars og hljómsveit.  Sigurður var sigurvegari í Íslensku trúbadorkeppninni og á færeyska konu.  

  Daginn eftir,  laugardaginn 13. júlí,  er Eivör með hljómleika á Græna hattinum á Akureyri.

  

plötuumsögn

  - Titill:  A Little Trip

  - Flytjandi:  Binni Rögnvalds

  - Einkunn: **** (af 5)

  Binni Rögnvalds er skagfirskur trúbador.  Hann er söngvaskáld,  gítarleikari og söngvari.  Faðir hans,  Rögnvaldur Valbergsson,  er kunnur tónlistarmaður í Skagafirði;  kórstjórnandi og hljómborðsleikari helstu hljómsveita Skagafjarðar,  svo sem Trico og Hljómsveitar Geirmundar.  

  A Little Trip er fyrsta plata Binna.  Í gamla daga hefði svona plata verið skilgreind sem Ep.  Hún er sex laga (mitt á milli smáskífu og "stórrar" Lp plötu).

  Fyrstu tvö lögin eru í svipuðum stíl:  Þau falla undir skilgreiningu á "krúttpoppi".  Þetta eru áferðarfögur lög.  Róleg lög með minimalískum hljóðfæraleik.  Upphafslagið,  Hamburg,  leiðir huga að With Or Without You með írsku hljómsveitinni U2.  Seyðmögnuð og dáleiðandi fegurð umlykur þessi lög.  Einfaldleiki,  látleysi og klingjandi gítar laða fram ljúfa og notalega tilfinningu.

  Í lagi nr. 2,  Fly,  bætist við í viðlagi söngur Dönu Ýr Antonsdóttur.  

  Þegar ég hlustaði fyrst á plötuna var ég kominn í þannig stemmningu að þriðja lagið var eins og þruma úr heiðskíru lofti.  Heldur betur skipt um gír.  Call In Sick er hart pöbbarokk;  rythmablús.  Mér kæmi ekki á óvart að það lag hafi verið hljóðritað "live" í hljóðveri.  Rífandi gítar og fjör.  Hressilegt lag. Binni fer úr hlutverki ljúfa söngvarans og þenur raddböndin. 

  Fjórða lagið er Fame and Fortune.  Fyrstu þrjú lögin eru ekki með rífandi krækjur (hooks).  Þau eru frekar með vinalegar laglínur sem vinna stöðugt á við ítrekaða hlustun.  Fame and Fortune er með krækju bæði í laglínu og stefi í undirleik.  Útvarpsvænasta lag plötunnar.   Gítarinn jaðrar við að nálgast reggí-takt. Kannski er það óskhyggja hjá djassgeggjaranum mér að greina smá djasskeim í þessu lagi.  

  Fimmta lagið,  Daddy´s Lullaby,  kallar fram hughrif í átt að Nick Cave.  Leiðandi píanólína og falleg laglína.  Afskaplega snoturt lag.  

  Lokalagið,  Who Belongs To Me,  sver sig í sömu ætt.   Þessi plata Binna Rögnvalds er afskaplega vel heppnuð.  Góð lög,  góður flutningur.  Allt snyrtilega afgreitt.  Engir stælar í hljóðfæraleik eða öðru.  Enginn rembingur.  Bara allt flott.  Flott plata. 

The Rolling Stones

  Jú,  reyndar vissir þú þetta ef þú ert sýslumaður Árnessýslu.  Annars vissir þú það ekki.  Kannski sumt af þessu.  En ekki allt. 

  -  Fyrsti trommuleikari The Rolling Stones varð síðar heimsfrægur sem trommari The Kinks. Hann  heitir Mick Avory. 

  -  Annar tveggja gítarleikara The Rolling Stones heitir Ronnie Wood.  Fyrir daga The Rolling Stones gerði bróðir hans það gott á breska vinsældalistanum.  Það var 1961 sem Ted Wood og hljómsveit hans,  Temperance Seven,  sló í gegn með laginu You´re Driving Me Crazy. 

 

  -  Vörumerki The Rolling Stones er útfærsla á tungu og vörum söngvarans,  Micks Jaggers.  Vörumerkið er jafnframt sótt í tákn eins af guðum Hindúa,  Kali the Destroyer. 

  -  Bítlarnir uppgötvuðu The Rolling Stones,  urðu ákafir aðdáendur og komu The Rolling Stones á plötusamning.  Það var gítarleikari Bítlanna,  George Harrison,  sem gekk á fund forráðamanna plöturisans Decca og benti þeim á að þarna væri tækifæri til að rétta hlut sinn eftir að Decca hafði hafnað Bítlunum og orðið að athlægi fyrir klúðrið.  Bítlarnir voru orðnir ofurstjörnur þegar hér var komið sögu.  Forráðamenn Decca tóku ábendingu Harrisons með þökkum og gerðu plötusamning við The Rolling Stones í snatri.

  -  Fyrsta smáskífa The Rolling Stones náði ekki þeim árangri sem að var stefnt.  Það var lag eftir Chuck Berry,  Come On.  Smáskífan náði ekki inn á Topp 20 vinsældalistans.  En næstum því (21. sæti).  Bítlarnir John Lennon og Paul McCartney tóku sig þá til og sömdu fyrir The Rolling Stones lag sem átti að koma hljómsveitinni inn á Topp 20.  Það gekk eftir.  Lagið,  I Wanna Be Your Man,  flaug í 12 sæti breska vinsældalistans.  Sögusagnir hafa verið um að þetta lag hafi upphaflega verið samið fyrir trommuleikara Bítlanna,  Ringo Starr,  til að syngja.  Löngu löngu síðar upplýsti forsprakki Bítlanna,  John Lennon,  að þeir Paul McCartney hafi verið búnir að skilgreina þetta lag sem ekki nógu gott fyrir Bítlana.  En það sem þeir Lennon og McCartney skilgreindu sem ekki nógu gott fyrir Bítlana myndi engu að síður skila The Rolling Stones inn á Topp 20.  Sjálfir voru Lennon og McCartney þegar orðnir áskrifendur að 1. sæti breska vinsældalistans. 

  -  Bítlarnir John Lennon og Paul McCartney kenndu liðsmönnum The Rolling Stones galdurinn við að semja lög. 

  -  Bítlarnir innleiddu nýja byltingarkennda hárgreiðslu:  Að greiða hárið fram á enni og leyfa hárinu að vaxa yfir eyrun.  Liðsmenn The Rolling Stones gengu lengra og lögðu sig fram um að vera með síðara hár en Bítlarnir. 1963 keyptu The Rolling Stones auglýsingar í dagblöðum undir jólakveðju sem hljómaði þannig:  "Bestu óskir til sveltandi hárskera og þeirra fjölskyldna."  Meiningin í textanum er:  "Bestu óskir um gleðileg jól til..."

  -  Kvikmyndaleikstjórinn Martin Scorsese hefur notað The Rolling Stones lagið Gimme Shelter í fjórum af sínum kvikmyndum.  Hann er einlægur og ákafur aðdáandi.  Hann gerði líka heimildarkvikmynd um The Rolling Stones,  Shine A Light.  Alveg fjögurra stjörnu mynd.

  -  Nafnið á The Rolling Stones er sótt í samnefnt lag með bandaríska blúsaranum Muddy Waters.

  -  Nafnið The Rolling Stones er iðulega ranglega þýtt á íslensku sem Rúllandi steinar.  Rétt þýðing er Flækingarnir. 

  -  Söngvari The Rolling Stones,  Mick Jagger,  er eldheitur áhugamaður um ballettdans. 

  -  Það kom mörgum á óvart þegar upplýst var að besti vinur bandaríska háðfuglsins,  gítarsnillingsins og söngvahöfundarins Frank heitins Zappa var Mick Jagger,  söngvari The Rolling Stones.  Hvorugur þeirra hafði upplýst um þetta fyrir fráfall Zappa.  Þeir voru ekki á nákvæmlega sömu línu í tónlist.  En þeir náðu saman í heimspekilegu spjalli um heimsmálin,  pólitík,  listir og menningu og þess háttar.  Báðir bráðgáfaðir.  Þeim þótti fyrst og fremst gaman að spjalla saman.  Þegar Mick var á ferð í námunda við heimili Zappa kom hann ætíð þar við og dvaldi jafnvel dögum saman hjá Zappa.  Músík var sjaldnast á dagskrá.   

  -  Trommuleikari The Rolling Stones,  Charlie Watts,  er lítið fyrir rokk.  Hann er harðlínu djassgeggjari. 

  -  Eitt sinn voru The Rolling Stones á hóteli.  Að mig minnir á 3ju hæð.  Söngvaranum,  Mick Jagger,  varð það á að tala um Charlie Watts sem trommuleikarann sinn.  Charlie snöggreiddist.  Hann stökk á Mick og ætlaði að henda honum út um glugga.  Gítarleikarinn Keith Richard kom Mick til bjargar með því að skakka leikinn.  Ástæðan sem Keith gaf var sú að Mick var í uppáhalds jakka Keiths.  Keith vildi ekki sjá á eftir jakkanum út um gluggann.

  -  1977 var gítarleikari The Rolling Stones,  Keith Richard,  böstaður fyrir að vera með dóp.  Sanngjarnir dómarar dæmdu hann til að taka út refsingu með því að halda hljómleika fyrir blinda í Toronto.  Hugmyndina fengu dómarar út frá frétt af því að Keith hafði áður tekið upp á því að hjálpa blindri konu að komast á hljómleika hjá The Rolling Stones.  Keith var að sumu leyti sáttur við dóminn en líka í uppreisn.  Hann lagði því allt undir með því að bjóða þeim blindu upp á glæsilegasta myndræna "show" sem mögulegt var.  En vitaskuld sáu blindu "áhorfendurnir" ekkert af þessu "showi".  Það er púki í Keith. 

  - Textarnir á plötu The Rolling Stones Exile On Main St.  voru samdir eftir uppskrift bandaríska skáldsins William S. Burrough.  Uppskriftin var sú að klippa niður texta og raða honum aftur tilviljunarkennt upp.  Þannig fengju setningar og meiningar óvænt annað samhengi.  William S.  Burrough er eitt mesta skáld Bandaríkjanna.  Meðal annars gerði Kurt Cobian (Nirvana) plötu við ljóð Williams S. Burroughs.  Líka Michael Frant í Beatnigs og Spearhead.  Fremur en að telja upp uppátæki Burroughs hvet ég til þess að þið "gúglið" kallinn.  Hans saga er svo mikið dæmi.

Bestu trommuleikararnir

  Spin er næst söluhæsta bandaríska músíktímaritið.  Rolling Stone er söluhæst.  Rolling Stone er jafnframt söluhæsta músíktímarit heims.  Sala á þessum tímaritum í pappírsútgáfu hefur dalað töluvert eftir tilkomu internetsins.  Pappírsútgáfan af Rolling Stone selst í hálfri annarri milljón eintaka í dag - eftir að hafa áður verið nálægt tveimur milljónum eintak.  Pappírsútgáfan af Spin selst í hálfri milljón eintaka.  Að mestu í áskrift út um allan heim.  Það er svo einkennilegt í Bandaríkjunum að Spin og önnur bandarísk músíktímarit - önnur en Rolling Stone - eru ekki seld í blaðsöluvögnum eða sjoppum.  Þess í stað eru helstu bresku músíktímaritin seld þar.

  Engu að síður eru Spin og Rolling Stone ráðandi í heiminum í umfjöllun um rokkmúsík.   

  Nú hefur ritstjórn Spin tekið saman vel rökstuddan lista yfir bestu trommuleikara heims.  Svona listar Spin ráðast ekki af samanburði á tæknilegri færni hljóðfæraleikara heldur hvað hljóðfæraleikararnir gera fyrir hljómsveitirnar sem sínar.  Listar Spin eru þess vegna jafnan ólíkir öðrum slíkum listum. 

  Allir svona listar eru fyrst og fremst léttvægur samkvæmisleikur.  Enginn Stóridómur.  Smekkur fyrir músíkstílum og tónlist viðkomandi hefur margt að segja.  Þetta er aðeins til gamans.   

  Þannig er listi Spin yfir bestu trommuleikarana:

 1.  Dave Grohl (Nirvana)

  Spin:  Ekki með nákvæmustu tímasetningar eða flest litbrigði.  Þess í stað spilar Dave af tilfinningu, er ágengur og lætur stemmninguna ráða för.  Jafnframt er trommuleikur hans melódískur.

  Ég:  Dave er alltaf blessunarlega laus við rembing og stæla.

 

 

2.  Clyde Stubblefield og John "Jabo" Starks (James Brown)

  Spin:  Clyde og Jabo trommuðu ýmist sitt í hvoru lagi eða saman.  Clyde er hinn eini sanni fönk-trommari.  Jabo var með hárnákvæmar tímasetningar og "grúvið" sem skóp upphaf fönksins.

 

 

3.  Stewart Copeland (Police)

  Spin:  Byltingarkenndur trommuleikur sem einkenndist af strekktri sniðtrommu og reggí-kitli.  

 

 

4.  Tony Allen (Fela Kuti)

 

 

5.  Terry Bozzio (Frank Zappa)

6.  Jaki  Liebezeit (Can)

7.  Zigaboo Modeliste (The Meters)

8.  Steve Reid (Miles Davis og Sun Ra)

9.  ?uestlove (The Roots)

10.  Chad Smith (Red Hot Chili Peppers)

11.  Dave Lombardo (Slayer)

12.  Dale Crover (Melvins)

13.  Tim "Herb" Alexander (Primus)

14.  Will Calhoun (Living Colour)

15.  Drumbo (Captain Beefheart)

16.  Stephen Perkins (Jane´s Addiction og Porno for Pyros)

17.  Matt Cameron (Pearl Jam og Soundgarden)

18.  Jimmy Chamberlin (Smashing Pumpkins)

19.  Martin Chambers (The Pretenders)

20.  Tommy Ramone (Ramones)

21.  "Bigfoot" Brailey (Parliament / Funkadelic)

22.  George Hurley (Minutemen og fIERHOSE)

23.  Jon Theodore (The Mars Volta)

24.  Zack Hill (Death Grips)

25.  Bill Stevenson (Black Flag og Descendents)

26.  Ramon "Tiki" Fulwood (Parliament / Funkadelic)

27.  Mike Bordin (Faith No More)

28.  Budgie (Siouxsie and the Banshees)

29.  Danny Carey (Tool)

30.  Glenn Kotche (Wilco)

  Af merkum trommuleikurum sem ná ekki inn á Topp 30 en eiga þar engu að síður heima má nefna: 

  Tómas Haake í Meshuggah (32),  Mick Harris í Napalm Death (37),  Hugo Burnham í Gang of Four (49),  Bill Ward í Black Sabbath (62),  Igor Cavalera í Sepultura (73) og Topper Headon í The Clash (81).  Til að undirstrika græskulaust gamanið er í 60. sæti Roland trommuheili.

 

Jon Bon Jovi valdi færeyska músík

 

  Stóra fréttin í dönskum fjölmiðlum í dag er að bandaríska hljómsveitin Bon Jovi hafi kolfallið fyrir færeyskum tónlistarmanni.  Bon Jovi er bandarísk hljómsveit og eitt stærsta nafnið í rokkheiminum í dag.  Hún hefur komið fjölda laga í 1. sæti bandaríska vinsældalistans og ennþá fleiri nálægt toppsætinu.  Þekktasta lag Bon Jovi er sennilega Livin´ On A Prayer.  Plötur með Bon Jovi hafa einnig ratað í 1. sæti bandaríska vinsældalistans.  Þær hafa samtals selst í á annað hundrað milljón eintökum.

  Bon Jovi er hljómsveit söngvarans Jon Bon Jovi.  Hann er fæddur og uppalinn í New Jersey,  9 milljón manna smáríki við hlið New York.  Frægasti sonur New Jersey er Brúsi frændi (Bruce Springsteen).  Þeir Jon Bon Jovi eru góðir vinir.  

  Ég er úr Skagafirðinum.  Þar er Bon Jovi í miklum metum.  Eiginlega ríkir Bon Jovi fár á Sauðárkróki.  Sjálfur er ég ekki í hópi æstustu aðdáanda Bon Jovi.  En ég ber virðingu fyrir kauða.  Ástæðan er sú að ég sá í erlendri sjónvarpsstöð heimildamynd um kappann.  Þar kom fram að hann má ekkert aumt sjá.  Hann er mikill mannvinur.  Hann er auðmaður hvað tekjur varðar en ver auðæfum sínum í að hlaupa undir bagga með útigangsmönnum.  Hann kaupir heilu fjölbýlishúsin (blokkir) undir útigangsfólk.  Hann heimsækir íbúana reglulega og gengur úr skugga um að vel fari um þá.  Lengst af hélt hann þessu leyndu fyrir fjölmiðlum.  Og ætlaði að hafa þetta fyrir leyndarmál.  Hann óttaðist að uppátækið yrði skilgreint sem hann væri að hreykja sér eða hampa sér á kostnað útigangsmanna.  Framan af reyndi hann að koma í veg fyrir að upplýsingar um þetta kæmu fram á Wikipedia. 

  Uppátækið barst til eyrna Bills Clintons sem vildi vekja athygli á framtakinu.  Afstaða Clintons réðist af því að hann taldi uppátæki Jons verða öðrum auðmönnum til eftirbreytni.  Ég held að það hafi samt ekki orðið raunin.  

  Jon Bon Jovi rekur einnig veitingahúsakeðju.  Ég man ekki hvað hún heitir.  Þar eru engir verðlistar í gangi.  Viðskiptavinir ráða hvað þeir borga.  Útigangsmenn þurfa ekki að borga neitt fyrir máltíðir þar.  Þeim stendur til boða að vinna sjálfboðavinnu í eldhúsi gegn máltíð.  Þeir ráða því þó.  Ef þeir kjósa að borða á veitingastaðnum án vinnuframlags þá er það þeim frjálst.  Aðrir gestir eru hvattir til að borga fyrir máltíð ríflega upphæð til að standa undir útgjöldum við máltíðir fyrir útigangsmenn.  Dæmið gengur alveg upp þannig.  Reksturinn stendur undir sér.  Eiginlega engir útigangsmenn misnota aðstöðuna.  Þeir sem engan pening eiga fyrir máltíð bjóða fram vinnu sína í eldhúsinu.  Margir kunna þessu svo vel að þeir skila vinnuframlagi sem fer langt umfram kostnað við máltíð.

  6. júní halda Bon Jovi hljómleika í Parken í Danmörku.  Jon Bovi fékk músíksýnishorn frá 60 hljómsveitum til að velja úr upphitunarnúmer.  Hann og félagar hans í Bon Jovi lágu yfir þessum sýnishornum í nokkrar vikur.  Niðurstaðan varð sú að þeir völdu færeyska tónlistarmanninn Jens Marni til að hita upp fyrir sig.  Áreiðanlega hjálpaði hvað nafnið Jens er flott.  

  Danskir fjölmiðlar segja að val Bon Jovi á upphitunarnúmerinu þýði að Jens Marni verði stimplaður rækilega inn í dönsku rokkmúsíksenuna.  Hann verði stórt nafn í dönsku músíksenunni.  

  Jon Bon Jovi er góður maður og vel greiddur.  Þökk sé mömmu hans sem er hárgreiðsludama.  

  

Pönkhljómsveit semur ballettverk

 

  Einhvernvegin hljóma orðin pönkrokk og ballett eins og algjörar andstæður.  Eins og eitthvað sem á enga samleið heldur stangast á.   Stangast jafn harkalega á og passar jafn illa saman og soðin ýsa með kartöflum og smjöri annarsvegar og hinsvegar strásykur og núggat.

  Víkur þá sögu að pönkinu.  Ein af vinsælustu hljómsveitum bresku pönkbyltingarinnar á seinni hluta áttunda áratugarins var The Stranglers.  Hljómsveitin fór mikinn á vinsældalistum víða um heim.  Naut meðal annars mikilla vinsælda á Íslandi.  Hélt hér vel sótta hljómleika 1978 og nokkrum sinnum síðar.  Samtals komu The Stranglers 23 lögum inn á breska vinsældalistann,  Topp 40,  og 12 plötum.  Nýjustu fréttir af The Stranglers eru þær að hljómsveitin er að semja ballettverk,  byggt á plötunni The Gospel According To The Meninblack.  Þá plötu sendi The Stranglers frá sér 1981. 

  Bassaleikarinn og söngvarinn JJ-Burnel lýsir verkinu þannig:  "Þetta er einhverskonar blanda af Frankenstein og Madame Butterfly.  Verkið fjallar um sköpun goðanna og geimvera á manninum." 

  Þegar betur er að gáð eiga The Stranglers og ballett snertiflöt.  það fór ekki hátt á sínum tíma að JJ-Burnell á að baki nám í klassískum gítarleik og spilaði með sinfóníuhljómsveit fyrir daga The Stranglers. 

  Til gamans má geta að trommuleikari The Stranglers er hálf áttræður.  Unglambið JJ-Burnel er einungis á sjötugsaldri.  Breska pönkbyltingin er 37 ára.  Það er eins og hún hafi verið í gær. 

Rolling Stone tímaritið gefur út færeyskt lag

   

  Tímaritið Rolling Stone er söluhæsta tónlistarblað heims.  Upplag blaðsins er hálf önnur milljón eintaka.  Þar af er stærsti hluti upplagsins á ensku.  Næst stærsti hlutinn er á þýsku.  Blaðið kemur einnig út á frönsku,  spænsku og einhverjum fleiri tungumálum.  Þýska útgáfan selst í 60.000 eintökum.  Með næsta tölublaði fylgir safnplatan Whatever Turns You On.  Á henni eru 10 lög;  sýnishorn af því ferskasta,  flottasta og efnilegasta í poppmúsík dagsins í dag.  

  Meðal laga á plötunni er eitt frá Færeyjum.  Það heitir  Inner Beast  og er af plötunni  Ghost With Skin,  sólóplötu söngvaskáldsins,  gítarleikarans og söngvarans Benjamíns í Götu.   Benjamín Petersen er 24ra ára og hefur oft komið fram á hljómleikum hérlendis.  Bæði sem sólólistamaður og einnig sem gítarleikari Eivarar og hljómsveitarinnar Kvönn. 

  Um lagið með Benjamín segir í Rolling Stone: 

  "07.  Der Hype eilt Benjamin Petersen voraus. So wurde der junge Songwriter von den Färöer-Inseln schon vor Erscheinen seines Albums „Ghost With Skin“ mit Etiketten wie „Rock’n’Roll-Jesus“ belegt. Zu solchen Begeisterungsstürmen wollen wir uns nun nicht gleich hinreißen lassen, auch wenn Benjamin – zugegeben – ziemlich viel kann. In „Inner Beast“ zum Beispiel verbindet er MGMT-Pop mit halsbrecherischen Gitarrenläufen im Stil eines Dick Dale." 

  Þýski markaðurinn er þriðji stærsti tónlistarmarkaður heims.  Það er öflug kynning að eiga lag á plötu sem fer inn á 60 þúsund heimili ákafra tónlistarunnenda.  Í kjölfarið heldur Benjamín í hljómleikaferð til Þýskalands og Danmerkur. 

  Ég er ekki með Inner Beast lagið.  En hér er annað lag með Benjamín:

   Benjamín er ekki óþekkt nafn í Þýskalandi.  Hér fyrir neðan er ljósmynd úr stærstu plötubúðinni í Berlín.  Þar er plötu Benjamíns hampað á sérstökum stalli undir yfirskriftinni "Tipp!".  Ef vel er að gáð má sjá plötu Ólafar Arnalds þarna fyrir neðan.  Ólöf nýtur töluverðra vinsælda í Þýskalandi,  Englandi og Skotlandi.  Og kannski víðar.

     

Söngvari Metallica hampar færeyskri hljómsveit

  Bandaríska þungarokkshljómsveitin Metallica er ein sú hæst skrifaða í heiminum.  Plötur hennar seljast í tuga milljóna upplagi.  Allt upp undir 30 milljónum stök plata.  Þær stökkva jafnan í 1. sæti vinsældalista í útgáfuvikunni.  Þegar liðsmenn Metallica tjá sig um rokktónlist þá hlusta margir.  

  Á dögunum birti forsöngvari,  gítarleikari og aðal söngvahöfundur Metallica,  James Hetfield mynd af snjallsímanum sínum á samskiptavefnum Instagram.  Þar sést að síminn er stilltur á lag með færeyska víkingametalbandinu Tý.  Lagið heitir  Sinklars Vísa  og er af plötunni  Land. 

  Undir myndina skrifar James:  "A little obsessed with these guys at the moment #Faroe Islands #WykingMetal".  Í lauslegri þýðingu segist James vera heillaður af þessum færeysku víkingarokkurum.  Það er skemmtilegt að lagið sem James er hugfangnastur af með Tý skuli vera sungið á færeysku.  Mér segir svo hugur að það sé að hluta færeyskan sem lætur víkingametal Týs hljóma spennandi í eyrum heimsmarkaðarins.  Þegar ég var í Finnlandi um þar síðustu jól heyrði ég í útvarpinu splaðan  Ormin langa  með Tý.  Og í sama útvarpsþætti annað færeyskt lag.  Ég man bara ekki hvort að það var  Ólavur Riddararós  með Harkaliðinu eða eitthvað annað.  Ég kann ekki finnsku svo að ég veit ekkert hvað þulurinn sagði um þessi lög.  

  Ef vel er rýnt í "kommentin" hægra megin við myndina má sjá Hera Joensen, söngvara, gítarleikara og aðal söngvahöfund Týs,  þakka fyrir sig.      

  Hljómsveitin Týr nýtur vinsælda víða um heim.  Ekki síst hérlendis.  2002 átti Týr vinsælasta lagið á Íslandi,  Ormurin langi.  Vinsældir þess lags og Týs urðu sprengja sem kölluð var Færeyska bylgjan.  Hún opnaði íslenska markaðinn upp á gátt fyrir færeyskri tónlist.  Inn á markaðinn þétt á hæla Týs streymdu Eivör,  Clickhaze,  Makrel,  Brandur Enni,  pönksveitin 200,  Hanus G.,  Arts,  Kári Sverrisson,  Krit,  Deja Vu,  Lena Andersen,  Gestir,  Taxi,  Yggdrasil,  Högni Lisberg,  Högni Restrup,  Hamferð,  Pétur Poulsen,  Guðríð Hansdóttir,  Dorthea Dam,  Pushing Up Daisies og áreiðanlega annar eins fjöldi sem ég man ekki eftir í augnablikinu. 

  Fyrir tveimur árum vakti mikla athygli í Ameríku þegar plata með Tý náði 1. sæti CMJ vinsældalistans.  Sá listi mælir spilun í svokölluðum háskólaútvarpsstöðvum.  Sem er ekki nákvæm lýsing vegna þess að listinn er ekki alveg bundinn við háskólaútvarpsstöðvar heldur nær yfir allar framhaldsskólaútvarpsstöðvar í Kanada og Bandaríkjum Norður-Ameríku.  Það vakti mikla athygli að færeysk hljómsveit ætti mest spiluðu plötuna í skólaútvarpsstöðvunum þá vikuna.  Ekki síst vegna þess að útvarpsstöðvarnar eru ekki mikið í þungarokkinu en þeim mun meira í því sem kallast alternative rokk. Tiltekinn hluti hjólabrettapönks,  gáfumannapopps og nýbylgju er kallað samheitinu bandarískt háskólarokk. 

  Það segir töluvert um vinsældir Týs utan Færeyja og Íslands að einstök vinsælustu lög þeirra hafa verið spiluð á 4ðu milljón sinnum á þútupunni.  

Íslensk tónlist í London

  Á Oxford stræti í London er stærsta plötubúð í heimi.  Það þarf ekki að koma á óvart að hún sé jafnframt stærsta plötubúð HMV plötubúðakeðjunnar (sem telur á þriðja hundruð plötubúðir víða um heim).  Eins og aðrar plötubúðir hefur þessi við Oxford stræti látið verulega á sjá síðustu ár.  Jaðarmúsík er að mestu horfin úr hillum.  Heilu plöturekkarnir standa galtómir.  Eftir eru fyrst og fremst plötur sem ná hátt á vinsældalista og plötur flytjenda sem teljast í hóp þeirra stærstu og best þekktu. 

  Á árum áður tók marga klukkutíma að fletta í gegnum plötuúrvalið þarna.  Sú þolinmæðisvinna skilaði sér jafnan í kaupum á 50 - 60 plötum.  Í dag tekur rétt um klukkutíma að fletta í gegn.  Afraksturinn um páskana voru kaup á 11 plötum. 

  Eitt af því skemmtilega við að fletta í gegnum plötuúrval í útlendum plötubúðum er að rekast þar á plötur íslenskra flytjenda.  Í öllum slíkum búðum eru plötur Bjarkar, Sykurmolanna,  Sigur Rósar og Jónsa.  Svo og íslensk-ensku hljómsveitarinnar The Vaccins og íslenska nýbúans Johns Grants.  Þessi tvö nöfn,  The Vaccins og John Grant,  eru mjög stór á markaðnum og plötum þeirra stillt upp á áberandi stöðum í verslunum.

  Til viðbótar þessum nöfnum eru seldar í HMV við Oxford stræti plötur Ólafs Arnalds,  hljómsveitarinnar FM Belfast,  Röggu Gröndal,  Emilíönu Torrini og Ólöfu Arnalds.  Tvær plötur eru til sölu með Ólöfu.  Ég keypti aðra þeirra,  Ólöf Sings.  Hún kostaði 8 pund (x 188 = 1504 kr.).  Á limmiða á plötuumbúðum stendur:  "Ólöf Arnalds lends her distinctive voice to classics by Caetano Veloso,  Bruce Springsteen,  Arthur Russell & others.  Includes download coupon for four additional trancs and "Surrender" video directed by Árni & Kinski."

  Á þennan límmiða vantar upplýsingar um að á plötunni eru einnig lög eftir Bob Dylan,  Neil Diamond og Gene Clarke (úr The Byrds). 

  Í plöturekka var spjald merkt Röggu Gröndal.  Þar var hinsvegar enga plötu með Röggu að finna.  Annað hvort hefur plata með henni farið á flakk (verið sett á rangan stað) eða verið uppseld.  Flakkið er líklegra.  Venja er að fjarlægja merkt spjald þegar plata selst upp.  Nema von sé á henni fljótlega aftur. 

  Ég sá ekki plötu með Of Monsters And Men.  Kannski er sú hljómsveit ekki búin að ná inn á enska markaðinn.  Það er skrítið miðað við vænar vinsældir í Ameríku og á meginlandi Evrópu. 

  FM Belfast virðist vera með fast land undir fótum.  Þegar ég skrapp til Svíþjóðar um jólin sá ég að plata með þeim var til sölu í sænskum plötubúðum. 

  Í fyrra skrapp ég til Berlínar.  Þar var gott úrval af íslenskum plötum til sölu.  Þar á meðal með Ólafi Arnalds (5),  Benna Hemm Hemm (2),  Helga Rafn Jónssyni (3),  Gus Gus (3),  Seaber (2) og sitthvor platan með Sóleyju og Of Monsters And Men.  Og auðvitað hellingur með Björk,  Sykurmolunum,  Sigur Rós,  Jónsa og Emilíönu Torríni.

  Nokkrum dögum áður skrapp ég til Skotlands.  Þar var platan Ólöf Sings til sölu.