Brýnt að vita um stórhættulegan hversdagsmat

  Í Biblíunni má finna ýmsan hagnýtan fróðleiksmolann.  Til að mynda varðandi mataræði.  Í þriðju Mósebók er haft orðrétt eftir Drottni eftirfarandi um það hvaða ferfætt dýr megi borða:

  "Öll ferfætt dýr sem hafa klaufir og þær alklofnar og jórtra megið þér eta."  Í upptalningu á ferfættum dýrum sem forboðið er að eta segir hann um svínið:  "Það hefur að sönnu klaufir og þær alklofnar en jórtrar ekki.  Það sé yður óhreint."

  Seinni tíma þekking á svínakjöti hefur leitt í ljós að svínakjöt er varhugavert.  Það eru allskonar sníkjudýr og eiturefni í því.  Allir sem eta það farast.

  Nú hafa rannsóknir leitt í ljós að beikonát veldur öndunarfærasjúkdómum á borð við astma.  Sá sem snæðir beikon fjórum sinnum í viku eða oftar er í 76% meiri hættu á að fá astma en aðrir.

    

Uppátæki aðgerðarsinna stokkar upp í kerfinu

  Um miðjan þennan mánuð skýrði ég undanbragðalaust frá athyglisverðu uppátæki ungrar færeyskrar grænmetisætu (vegaterían),  Sigriðar Guðjónsson.  Henni varð um og ó er á vegi hennar urðu lifandi humrar í fiskborði stórmarkaðarins Miklagarðs í færeysku Kringlunni,  SMS í Þórshöfn.  Hún gerði sér lítið fyrir:  Keypti alla humrana,  burðaðist með þá niður að höfn og sleppti þeim út í sjó.   

  Um þetta má lesa H É R 

  Sagan endar ekki þarna.  Nú hefur Heilbrigðisstofnun Færeyja gripið í taumana.  Héðan í frá er verslunum eins og Miklagarði stranglega bannað að selja lifandi humar.  Ástæðan er sú að humarinn er að stórum hluta innfluttur.  Heilbrigðisstofnunin óttast að Sigrið muni endurtaka leikinn ef hún á aftur leið um Miklagarð.  Sölubanninu er ætlað að hindra að kynblöndun færeyska humarstofnsins og allrahanda útlenskra humra með ófyrirsjáanlegum afleiðingum.  

  Veitingastöðum er áfram heimilt að kaupa lifandi humar en mega einungis selja hann steindauðan.

   

Þannig kemst þú hjá því að kvefast

  Um þessar mundir herja allskonar kvefpestir og flensur á landsmenn.  Það er eðlilegt á þessum árstíma.  Langt er síðan sól hefur verið hátt á lofti.  Sólarljósið er hollt,  styrkir varnarkerfi líkamans og bætir andlega líðan.  

  Ásamt sólarleysi herja kuldakaflar á okkur.  Rok, snjór og kuldi eru vinir kvefveirunnar.

  Til eru einfaldar aðferðir sem draga mjög úr líkum á að kvefast.  Ein er sú að skottast í byggingavöruverslun og kaupa svokallaðar rykgrímur.  Þær eru ódýrar og þægilegar.  Bara smella þeim yfir vitin.  Kvefveiran kemst þá ekki að þeim.

  Önnur aðferð er að vera með gúmmíhanska á höndum utan heimilis.  Kvefveiran bíður á bak við hurð, sem og á hurðarhúnum og stigahandriðum.  Hún hefur hæfileika til að koma sér fyrir á húðinni og sæta lagi við að berast þaðan í munn eða nef.  

  Með þessum aðgerðum má draga úr líkum á að kvefast upp að 95%.

  Hitt er annað mál að flestir hafa gott af því að kvefast af og til.  Kvefið ertir varnarkerfi líkamans.  Það fær góða leikfimi og stendur sterkar á eftir.  Kvefið losar líkamann einnig við streitu. Í kjölfar góðrar kvefpestar er lundin létt í langan tíma á eftir.

 

  

Glæsilegt upphaf Trumps í embætti

  Eins og sumir vita þá urðu forsetaskipti í Bandaríkjum Norður-Ameríku á fyrsta degi í Þorra.  Hussein hrökklaðist úr embætti.  Hans verður helst minnst fyrir að hafa - með dyggum stuðningi Hildiríðar Clinton - náð að hleypa öllu í loft upp í Austurlöndum nær.  Þau eru blóðug upp að öxlum.  Nutu til þess eindregins stuðnings íslenskra stjórnvalda.

 Nýr og appelsínugulur forseti,  Dóni Trump,  hyggst draga úr sprengjuregni Kanans í útlöndum.  Um óþarfa bruðl á skotfærum sé að ræða.  Hernaður í útlöndum eigi fyrst og síðast að snúa að því að ræna olíulindum.

  Það gustar af Trump.  Það gustar allt í kringum hann.  Á fyrsta degi í embætti, á bóndadag,  náði hann að koma fleiri Bandaríkjamönnum út að ganga en Hussein á átta árum.  Hreyfing er lykill að heilbrigði.  Göngutúrar eru besta líkamsrækt sem völ er á.  

  

Segir að Trump eigi að skammast sín

Í þá gömlu góðu daga

  Bílarnir breytast og mennirnir með,  eins og segir í orðatiltækinu.  Fleira breytist.  Til að mynda afstaða til heilsu og næringar.  Framan af var litað sykurvatn á borð við Coca-cola selt sem heilsudrykkur.  Um svipað leyti voru sígarettur einnig skilgreindar sem hollustuvara.  Í dag er deilt um það hvort rafsígarettan sé hollari.

Humarfrelsarinn

 

  Ég veit ekki margt um grænmetisætur (vegan/vegaterian).  Þó veit ég að sumar þeirra borða dýraafurðir eins og egg og mjólkurvörur.  Aðrar borða fisk.  Vita fátt betra en harðfisk með smjöri.  Svo eru það þær sem sniðganga vandlega allt sem tengist dýrum.  Í þeirra tilveru er ekkert leður,  ekkert silki,  engin ull.

  Ástæðan fyrir þessu getur verið margvísleg.  Ein er takmarkalaus samúð með öllum lifandi verum.  Öll dýr eigi rétt á að vera frjáls og ótrufluð af manna völdum.  Það er falleg og göfug hugsjón.

  Ung færeysk kona,  Sigrið Guðjónsson,  er í þessum hópi.  Eins og nafnið gefur til kynna þá á hún ættir að rekja til Íslands.  Að vísu dálítið langt aftur í ættir.  Mig minnir að langamma hennar hafi verið íslensk.

  Á dögunum átti Sigrið erindi í færeysku Kringluna,  SMS,  í Þórshöfn.  Í versluninni Miklagarði sá hún lifandi humra í fiskborðinu.  Hún fékk sting í hjartað,  vitandi að humar er matreiddur þannig að honum er stungið lifandi ofan í pott.  Hún gat ekki hugsað sér þessi kvalarfullu örlög humranna.  Þeir mændu á hana í örvæntingu.  

  Það var ekki um annað að ræða en draga upp seðlaveskið.  Hún keypti alla humrana,  á þriðja tug.  Þar með fauk sparipeningurinn.  Það skipti minna máli en örlög humranna.  Hún fékk aðstoð við að drösla þeim niður að höfn.  Það er töluverður spotti þangað frá SMS.  Þar sleppti hún þeim í sjóinn.  Horfði hamingjusöm á eftir þeim fagna frelsinu.  

 

Vandræðaleg staða

  Gallinn við marga fanga er að þeir hafa ekki sómakennd.  Fyrir bragðið eru þeir kallaðir harðsvíraðir.  Það er enginn sómi að því.  Víða erlendis klæðast fangar sérstökum fangaklæðnaði.  Því fylgja margir kostir.  Það dregur úr stéttaskiptingu innan fangahópsins.  Banksterinn er í samskonar búningi og samlokuþjófur.  Fangabúningurinn dregur úr möguleikum fangans að flýja úr fangelsinu.  Jafnframt dregur það úr möguleikum strokufanga að leynast á meðal almennings.  Almenningur ber þegar í stað kennsl á að strokufangi sé á ferð og framkvæmir snöfurlega borgaralega handtöku.

  Hérlendis fá fangar að sperra sig í sínum fínustu fötum.  Það er óheppilegt.  Sést best í Fangavaktinni þar sem Georg Bjarnfreðarson er snöggur að koma sér upp samskonar klæðnaði og fangaverðir.

  Í Bretlandi eru fangar í samræmdum fangaklæðum.  Vandamálið er að þau eru í stöðluðum stærðum. Þær hafa ekkert breyst í áratuganna rás.  Öfugt við holdafar Breta.  Breskir glæpamenn hafa stækkað á þverveginn jafnt og þétt það sem af er þessari öld.  Sér þar hvergi fyrir enda á.  

  Óánægður fangi í góðri yfirvigt lýsir því sem refsiauka að þurfa að vera í of litlum fangafötum.  Einkum er lítill sómi að þegar fötin koma úr þvotti.  Þá eru þau þrengri en eftir nokkurra vikna notkun.  Buxur komast rétt upp á miðjar rasskinnar.  Þær eru svo þröngar að göngulag verður eins og hjá stirðbusalegasta spýtukalli.  

  Ennþá verra er að skyrtan nær ekki yfir útstandandi ístruna.  Hún nær með herkjum að hylja efri hluta búksins niður að maga.  Hann stendur nakinn eins og risabolti út í loftið.

  Að sögn fangans er þetta svo niðurlægjandi að menn í hans stöðu bjóða sér ekki upp á að taka á móti gestum í heimsóknartíma á meðan fötin eru þrengst. Nóg er að þurfa að þola háðsglósur annarra fanga.  Jafnvel siðblindustu glæpamenn hafa sómakennd þegar snýr að fatnaði.  Þeir vilja meina að þarna séu mannréttindi þeirra fótum troðin.  Það er ekki til sóma.    

  

„Hvar var sómakennd ykkar?“

Fræðandi skaup

 

  Áramótaskaupið í sjónvarpinu á gamlársdag var ekki aðeins skemmtilegt.  Það var ekki síður fræðandi.  Indriði fór á kostum.  Gott hjá honum að fræða forsetann um ýlið í baðherbergisglugganum.  Bílastæðaverðirnir gáfu honum lítið eftir.  "Nei, nú hringi ég í Jens!"  Einnig sá sem klúðraði víkingaklappinu.  Sem og margir fleiri.

  Bitastæðastur var fróðleiksmolinn um skyrið.  Svo skemmtilega vill til að breska dagblaðið Daily Mail komst að sömu niðurstöðu í árslok.  

  Í næstum því heilsíðugrein er fjallað um kosti og galla jógúrts.  Fyrirsögnin er "Jógúrt-tegundirnar sem gera þér gott".  Í inngangi er vísað til Heilbrigðisráðs Englands.  Það varar stranglega við óhóflegu sykurmagni í sumum jógúrt-tegundum.  Næringarfræðingur Daily Mail kafar í málið og bendir með góðum rökum á fimm ákjósanlegustu tegundirnar.  

  Fyrst er nefnt Íslenskt vanillu-skyr.  Það ber höfuð og herðar yfir aðrar jógúrt-tegundir.  170 gr dolla kostar 1,25 pund (175 ísl kr.).  Hitaeiningar í þessu magni eru 95,  fita 0,17 gr,  sykur 5,6 gr og prótein 16,6 gr.

  Það er framleitt úr undanrennu.  Samt er það þykkt og kremkennt.  Halda mætti að óreyndu að það sé framleitt úr rjóma.  

  Prótein-magnið er þrefalt í samanburði við aðrar jógúrt-tegundir. Það jafngildir próteini þriggja brúneggja.  Fyrir bragðið er neytandinn pakksaddur í langan tíma eftir að hafa gúffað því í sig.  Fullkominn morgunverður.  Líka heppilegur millibiti.  Leyndarmálið liggur í hárnákvæmri blöndu af náttúrulegum mjólkursykri og gervisætuefnum.  Sykurinn rúmast lipurlega í sléttfullri teskeið.

   

Landsmenn tísta um skaupið

Árinni kennir illur ræðari

  Það er mörgum erfitt að tapa í kosningum.  Vera "lúserinn" í leiknum.  Ekki síst þegar viðkomandi hlýtur hátt á þriðju milljón fleiri atkvæði en sigurvegarinn.  Með óbragð í munni má kalla það að hafa sigrað í lýðræðinu en tapað í (kosninga) kerfinu.      

  Hildiríður Clinton á erfitt með að sætta sig við að hafa orðið undir gleðigjafanum Dóna Trump í kosningum til embættis forseta Bandaríkja Norður-Ameríku.  Bæði tvö hafa kennt stórkostlegu kosningasvindli um úrslitin.  Dóni vill þó láta gott heita.  Hann sættir sig nokkurn veginn við niðurstöðuna.  Er svo gott sem reiðubúinn að taka að sér embættið þrátt fyrir allt.

  Hildiríður heldur hinsvegar áfram að vera með urg.  Hún er tapsár.

  Vissulega er kosningakerfi Bandaríkjanna skemmtileg gestaþraut.  Vægi atkvæða er afar mismunandi eftir ríkjum.  Þökk sé kjördæmakerfinu.  Heimskur almúginn fær ekki að verða sér til skammar með því að kjósa vitlaust.  Þess í stað fer 538 manna hópur gáfaðra kjörmanna með endanlegt vald til að velja forseta.  Þó að þeir séu aldrei allir sammála þá eru þeir samt gáfaðri en skríllinn.

  Opinbert leyndarmál er að kosningasvindl leikur stórt hlutverk í bandarískum kosningum.  Það er allavega.  Kjósendur þurfa að skrá sig á kjörskrá nokkru fyrir kjördag.  Þeir þurfa að gefa upp pólitísk viðhorf.  Þetta eru ekki leynilegar kosningar að því leyti.  Enda ekkert nema kostur að allt sé uppi á borðum,  gegnsætt og án leyndarmála.

  Á kjördag mætir fólk í mörgum ríkjum án skilríkja.  Hver sem er getur kosið í nafni hvers sem er.  Það gera margir.  Hópar kjósa undir nafni annarra.  Margir mæta á kjörstað til að fá þær fréttir að þegar sé búið að kjósa í þeirra nafni.

  Í einhverjum ríkjum þurfa kjósendur að vísa fram skilríkjum.  Ekki hvað skilríkjum sem er.  Í einhverju ríkinu var lögum um það breytt á síðustu stundu þannig að 300 þúsund fátæklingar duttu út af kjörskrá.  Enda hefði sá hópur kosið vitlaust hvort sem er.    

  Í sumum ríkjum eru rafrænar kosningar.  Þar fara "hakkarar" á kostum.  Ekkert síður stuðningsmenn Hildiríðar en Dóna.  Pútín líka.  Þegar upp er staðið hefðu úrslitin ekkert orðið öðruvísi þó að enginn hefði svindlað.  Þegar margir (= allir) svindla mikið þá leitar það að endingu jafnvægis.  

  

Kennir Pútín og FBI um ósigurinn

Jólaskip

  Sinn er siður í landi hverju.  Það kemur glöggt í ljós varðandi siði tengdum sólrisuhátíðinni jólum,  hátíð ljóss og friðar.  Jólasveinar leika stórt hlutverk ásamt ljósaskreytingum.  Íslendingar búa svo vel að eiga þrettán nafnkennda jólasveina,  svo og ófrýnilega foreldra þeirra,  Grýlu og Leppalúða.  Jólakötturinn er á hröðu undanhaldi.  Kannski blessunarlega.  Skepna sem étur börn er óvelkomin.

  Erlendis er jólasveinninn iðulega skilgreindur með ákveðnum greini.  Hann er einn.  Hann er jólasveinninn.  Oft nýtur hann liðsinni hjálpsamra jólaálfa,  svokallaðra nissa.  Þeir setja til að mynda glaðning í skóinn.

  Það skrýtna er að þrátt fyrir að jólasveinninn í útlandinu sé aðeins einn þá má engu að síður rekast á fjölda slíkra sveina samankomna á einum stað.  Það er ruglingslegt.  Eða hvað?  Skemmtilegt, jú.  

  Þannig er það í Færeyjum.  Einn jólasveinn og margir nissar.  Líka samt margir jólasveinar.  Um og upp undir miðjan desember sigla ljósum prýddir bátar í höfn í þorpum.  Um borð eru margir kátir jólasveinar.  Þeir gleðja börnin með söng og og leik og nammi.  Þetta mættu íslenskir jólasveinar taka upp.

   

   

Geislaskreytingar færast í aukana