Hver skóp gjá á milli ráðamanna og þjóðar?

  Mikla undrun og athygli vakti að almenningi var kyrfilega haldið frá Austurvelli þjóðhátíðardaginn 17. júní.  Margir hafa vanið sig á - alveg frá 1944 - að standa á "sínum stað" á Austurvelli undir hátíðarræðum ráðamanna. Í gær mættu þeim girðingar og lögregluþjónar,  gráir fyrir járnum með kylfur og handjárn í beltisstað og gasúða á brúsum. Aldrei jafn tilbúnir og nú að hrópa:  "Gas! Gas! Gas!".

  Gamla fólkið vissi ekki hvaðan á sig stóð veðrið.  Það fékk ekki að brölta í gamla stæðið sitt.  Þarna utan girðingar hvorki sá það né heyrði í ráðamönnum þjóðarinnar.  Kannski táknrænt.  Á Fésbók hefur yngra fólk einnig kvartað undan því að hafa ekki náð að heyra né sjá hvað landsfeður höfðu þarna að færa,  Höfðu þó sumir einlæga þörf fyrir að fá leiðsögn frá þeim í lífinu. 

  Enginn kannast við að hafa búið til þessa gjá á milli ráðamanna og þjóðar. Hver vísar á annan.  Forsætisráðherra vísar á lögregluna. Hún vísar til baka á forsætisráðherra.  Segir þetta hafa verið samráðsverkefni forsætisráðherra og þjóðhátíðarnefndar.  Þjóðhátíðarnefnd kannast ekki við sína aðkomu.  

  Lögreglan hefur bent á að hún hafi aðeins staðið vörð um hefðbundna gjá á milli þjóðar og ráðamanna.  Þetta hafi verið nákvæmlega eins í fyrra. Gjáin hafi einungis verið stækkuð um 5 metra á kant,  samtals aðeins 20 metra.  

  Einhverjir hafa vísað til þess að hróp voru gerð að Sigmundi Davíð,  þáverandi forsætisráðherra, í fyrra.  Aðrir benda á að sú uppákoma hafi verið vel og rækilega boðuð og auglýst fyrirfram.  Nú hafi aftur á móti ekkert slíkt verið boðað eða fyrirhugað.  Enda hefur núverandi forsætisráðherra,  Sigurður Ingi, gagnrýnt lögregluaðgerðirnar.  Þrátt fyrir að löggan fullyrði að hann og hans embætti hafi staðið fyrir því að gjáin á milli ráðamanna og þjóðar var breikkuð í gær.

      

   

Undrast lokanir lögreglu á Austurvelli

Tóti trúður í illindum

 

  Tóti trúður er jafn samfléttaður þjóðhátíðardeginum 17. júní og helíumblöðrur,  íslenski fáninn og fjallkonan.  Hann reitir ótt og títt af sér ferska og beinskeytta brandara á færibandi.  Þeir smellhitta í mark hjá foreldrum ekki síður en börnum.  Jafnvel líka hjá fjarskyldum.  

  Á síðustu öld skrapp hann til Hollands.  Gott ef ekki til að kaupa trúðadót.  Hann gekk snemma til náða á dýru hóteli.  Enda þreyttur eftir langt flug og rútuferðir, bæði hérlendis og í útlandinu.  Hinsvegar ákvað hann að taka morgundaginn snemma og stillti vekjaraklukkuna á átta.  Því næst sofnaði hann vært og dreymdi margt fallegt.  

  Þegar vekjaraklukkan vakti hann af værum blundi brá hann sér umsvifalaust í sturtu,  rakaði sig og tannburstaði.  Þessu næst fór hann í sitt fínasta skart.  Hann vildi koma vel fyrir í útlandinu.

  Hann gekk ábúðafullur niður í veitingasal hótelsins.  Þar pantaði hann enskan morgunverð (spæld egg, pylsur, beikon, bakaðar baunir, grillaða tómata,  steikta sveppi, ristað brauð) og glas með nýkreistum appelsínusafa.  Svo undarlega vildi til að þjónninn brást hinn versti við.  Baðst undan því að taka niður pöntun á enskum morgunverði.  Þess í stað vakti hann athygli á vinsælli og vel rómaðri nautasteik. Mælti með tilteknu hágæða rauðvíni með.  

  Trúðurinn fúlsaði við uppástungunni.  Sagðist hafa andúð á áfengi.  Nautasteik væri út í hött á þessum tíma dags.  Varð af þessu töluvert þref.  Þjónninn kom með fleiri uppástungur sem hlutu sömu viðbrögð.  Að því kom að síga fór í báða.  Rómur hækkaði og fleiri þjónar blönduðust í málið.  Þegar allt var komið á suðupunkt og forviða matargestir farnir að fylgjast með kom í ljós hlálegur misskilningur:  Það var kvöld en ekki morgun.

  Kappinn hafði lagst til svefns um klukkan hálf átta að kvöldi. Klukkan vakti hann hálftíma síðar.  

 

 

 

 

 

 

 -----------------------------

http://utvarpsaga.is/kludur-a-vefsidu-frambjodanda-kreistir-fram-bros/

Heitir drykkir heilsuskaðandi

  Læknavísindum fleygir fram.  Stöðugt er verið að rannsaka hitt og þetta sem snýr að heilsu okkar.  Út um allan heim eru rannsóknir í gangi.  Margar þeirra leiða til óvæntrar niðurstöðu og auka skilning okkar á líkamsstarfseminni.  Löngum hefur legið fyrir að kaffidrykkja eykur líkur á krabbameini í vélinda.  Fyrir vikið hefur kaffi verið á lista Alþjóða heilbrigðisstofnunarinnar WHO yfir krabbameinsvalda.  Ný rannsókn leiðir í ljós sannleikann.

  Kaffið er í sjálfu sér saklaust.  Það er heilsudyrkkur fremur en eitthvað annað.  Hressir og kætir.  Vandamálið liggur í hita drykksins.  Skiptir þá engu máli hvort að drukkið er sjóðandi heitt kaffi,  te eða súkkulaði.  Nauðsynlegt er að leyfa drykknum að kólna dálítið áður en hann er þambaður.  Ekki er mælt sérlega með því að kæla hann með mjólk.  Hún er fyrir kálfa.

           

Fylgi Guðna hrynur

  Morgunblaðið / mbl.is er í herskárri kosningabaráttu í aðdraganda kosninga á forseta íslenska lýðveldisins;  sameiningartákni þjóðarinnar,  umvefjandi jákvæðs og glaðlegs landsföðurlegs þjóðarleiðtoga og andliti Íslands úti í hinum stóra heimi. Það er ekkert nema hið besta mál að ritstjóri Morgunblaðsins/mbl.is - sem er í framboði - nýti sín tæki og tól.  Án þess væri hann að misnota aðstöðu sína herfilega.

  Vinsælasta fyrirsögn Morgunblaðsins/mbl.is síðustu vikurnar er:  "Fylgi Guðna minnkar".  Fylgið hrynur þvílíkt að á örfáum vikum er það ítrekað komið niður fyrir 60%.  Í dag rétt slefar það í 56%.  Sem er ekkert voðalega mikið meira en fylgi allra hinna frambjóðenda til samans.

  365 miðlar léku þann ljóta leik að pikka fjóra frambjóðendur af níu út úr og láta allt snúast um þá.  Það kom Höllu Tómasdóttur sérlega vel.  Hún er í náðinni hjá 365 miðlum.  Hún hefur margfaldað sitt fylgi eftir að 365 miðlar létu umræðuna snúast einungis um Guðna Th.,  DOddsson,  Andra Snæ og Höllu.  Fylgi við Höllu nálgast óðfluga fylgi DOddssonar - sem dalar jafnt og þétt. Hægt og bítandi.  Hún er á fljúgandi siglingu.

  Ég er hallur undir framboð Sturlu Jónssonar.  Skrifaði undir meðmæli með hans framboði. Þrátt fyrir að hans framboð sé ekki í náðinni hjá 365 miðlum þá er það mjög rísandi þessa dagana.  Er komið fast að 3% (og meira en tífalt það í sumum skoðanakönnunum,  svo sem á www.hringbraut.is og www.utvarpsaga.is). Ef hans framboð hefði fengið að vera með í framboðskynningum 365 miðla er næsta víst að það væri á svipuðu róli og framboð DOddssonar,  Höllu og Andra Snæs.  

  Nýjustu tíðindi koma úr herbúðum forsetaframjóðandans þaulvana, Ástþórs Magnússonar:  Ástþór býður nú upp á kostakjör; "2 fyrir 1".  Ef - ef - EF - hann verður forseti þá skipar hann Sturlu þegar í stað sem aðstoðarforseta.  Fleiri forsetaframbjóðendur mættu taka upp svona pakkatilboð.  

  Svo er framboð Elízabetar Jökulsdóttur skemmtilegt.  Hún er frábær.  

  Tveir frambjóðendur voru handvaldir til framboðs af himnaföður.  Framboð þeirra nýtur ekki stuðnings annarra.  Því miður.  

 

      

Fylgi Guðna minnkar

Íslendingarnir komu, sáu og sigruðu

  Til margra áratuga hefur geisað kántrý-æði í Færeyjum.  Kántrý-senan þar er miklu stærri og öflugri en á Íslandi og eflist með hverju árinu sem líður.

 Nú í vikulokin er haldin í Sörvogi í Færeyjum stór, mikil og glæsileg tónlistarhátíð,  Sörvágs Country & Blues Festivalurin.  Þar komu fram margar af helstu kántrý-stjörnum Færeyja auk kántrý-bolta frá Bandaríkjum Norður-Ameríku,  Svíþjóð og Íslandi.  

  Tónlistardagskráin var að uppistöðu til á fjórum sviðum á föstudag og laugardag.  Í morgun,  sunnudag, var guðsþjónusta.  Þar söng færeyska kántrý-drottningin Kristína Bærendsen.  Hún hefur tvívegis komið í hljómleikaferð til Íslands.

  Af öðrum Færeyingum á hátíðinni sem eru Íslendingum að góðu kunnir má nefna kántrý-kónginn Hall Jóensen og Holgar Jacobsen.  Af bandarískum kántrý-boltum skal telja Georgettu Jones og Danna Leigh.  Fulltrúar Svía voru spaðarnir í Western Satillites.

  Meðal dagskrárliða voru Hank Williams heiðurstónleikar og Tanya Tucker heiðurstónleikar.

  Samkvæmt fréttum færeyskra fjölmiðla sló íslenska hljómsveitin Axel O & Co í gegn á hátíðinni.  Þeim er hælt í hástert.  Sagðir hafa verið hápunktur föstudagsins.  Söngvarinn hafi verið sérlega góður og hljómsveitin framúrskarandi í alla staði.    

   

Léttvægt fundið að níðast á keppinaut

  Samkeppni er góð.  Oftast. Samkeppni hefur góð áhrif á keppinauta.  Hún veitir þeim aðhald. Er þeim hvatning til að leggja sig alla fram.  Veita viðskiptavinum bestu þjónustu.  Lokka þá til sín með bestu kjörum.  Þannig er heilbrigð samkeppni.  Flestir kunna þessar leikreglur.  Þær eru svo einfaldar og almennar að venjulegu fólki eru þær eðlislægar.  

  Í öllum kimum mannlífs finnast einstaklingar sem kunna sig ekki.  Kunna ekki leikreglurnar.  Þetta er fólkið sem leggur aðra í einelti;  tuddast áfram í lífinu.  Stelur bílum eða rænir banka - innan frá jafnt sem utan.  Lýgur og svindlar hvar sem því er við komið.

  Til margra ára vann ég á auglýsingastofu.  Af og til kom viðskiptavinur með hrútshorn.  Hann vildi stanga keppinaut. Hann var með hugmyndir um auglýsingar sem áttu að níða niður keppinautinn.  Það þurfti aldrei langt spjall til að telja honum hughvarf.  Fá hann til að beina allri athygli fremur að kostum þess sem hann hafði upp á að bjóða.  Þegar upp var staðið urðu allir glaðir yfir að hafa valið réttu aðferðina.

  Nýju samfélagsmiðlarnir í netheimum eru þess eðlis að hvatvísum sést ekki fyrir.  Við sjáum það í sóðalegum,  heimskulegum og hatursfullum "kommentum" margra sem skilgreinast sem "virkir í athugasemdum".  Nýju samfélagsmiðlarnir eru opinn hljóðnemi fyrir fólk án sómakenndar.

  Nýju samfélagsmiðlarnir hafa opnað fyrir margan vettvang þar sem almenningur getur tjáð sig um kosti og galla allskonar.  Alveg frá plötuumsögnum til dvalar á hóteli.  Allt þar á milli.

  Nú hefur opinberast að starfsmaður hótels í Keflavík misnotaði umsagnarvettvang á netinu hjá keppinauti í Keflavík.  Þar níddi hann og rakkaði niður samkeppnisaðila.  Aftur og aftur.  Ítrekað.  Ætla má að níðingslegar umsagnir hans hafi fælt fjölmenni frá viðskiptum við keppinautinn.  Giskum á að gistinótt í 2ja manna herbergi sé um 50 þúsund kall.  Þetta er fljótt að telja.  

  Neytendastofa hefur nú sektað glæpahótelið um 250 þúsund kall.  Það er ekki upp í kött á Nesi.  Tjónið er áreiðanlega meira en tíföld þessi upphæð. Eða meira.  Með svona lágri sekt er Neytendastofa að gefa ósvífnum grænt ljós.  Til að sektin hafi fælingarmátt þarf hún að koma við pyngju glæpamannsins.  5 milljón króna sekt myndi hitt í mark.    

Níddist á keppinaut í Keflavík

Poppstjarna krefst ritskoðunar

  Bandaríski rokksöngvarinn Axl Rose hefur alltaf verið upptekinn af útliti sinu.  Það er ekkert nema jákvætt.  Í upphafi söngferils notaði hann andlitsfarða,  varalit,  augnskugga,  eyeliner og þess háttar.  Jafnframt lét hann blása hárið og túpera.  Til spari voru stundum liðir settir í rauðan makkann.  Þetta var myndarlegur gutti sem tók sig vel út á ljósmyndum teknum af fagmönnum og dreift til fjölmiðla.

  Axl er þekktastur sem framvörður hljómsveitarinnar Guns N´ Roses.  Hann er líka söngvari áströlsku hljómsveitarinnar AC/DC.

  Eiturlyfjaneysla,  skapofsaköst,  andlegir erfiðleikar og ýmis fleiri vandræði hafa hrjáð stráksa.  Hann er viðkvæmur fyrir öllum öldrunareinkennum.  Enginn má vita að hann er tannlaus (með gervigóm).  Enginn má vita að hann er hálf sköllóttur (með hárlengjur).  Verra gengur að fela ásækni aukakílóa.  Að vísu má gera lítið úr þeim á ljósmyndastofu fagmanna.  Myndavélar óvandaðra hljómleikagesta leyna hinsvegar engu.  Það angrar Axl.  Ennþá fremur angrar hann að ósvífnir "húmoristar" gera sér að leik að bæta inn á myndirnar neikvæðum textum sem snúa út úr söngtextum Axl.  Nú hefur hann farið formlega fram á það við samfélagsmiðilinn google.com að tilteknar ljósmyndir verði fjarlægðar úr gagnagrunni hans þannig að ekki verði hægt að "gúggla" þær.

  Sýnum Axl samstöðu.  Ekki gerir Google það. Birtum hvergi og aldrei af honum ljótu myndirnar.  Bara þær sem eru hér fyrir ofan. 

    

   

   

Atvinnuviðtal er kúnst

  Það er kúnst að fara í atvinnuviðtal.  Klæðnaður skiptir miklu máli.  Uppskriftin fer eftir því hvert starfið er.  Margt annað spilar inn í. Aldrei gefst vel að umsækjandi byrji á því að lemja vinnuveitandann. Hinsvegar veit ég um dæmi þess að umsækjandi lenti í harkalegu rifrildi við vinnuveitanda í atvinnuviðtali - og var ráðinn, einmitt vegna illdeilunnar.

  Þegar ég var krakki sagði mér vinnuveitandi að hann hefði eina reglu:  Hann horfði á neglur umsækjenda.  Þeir einir voru ráðnir í vinnu sem voru með hvít naglabönd.  Umsækjendur með "sorgarrendur" á nöglum komu aldrei til greina.  

Atvinnuviðtal endaði með hnefahöggum

Furðulegar fjölskyldumyndir

  Sú var tíð að ljósmynd af kjarnafjölskyldunni skipaði háan sess í tilverunni.  Það er ekkert svo langt síðan.  Þá stóð mikið til.  Þetta var heilmikið fyrirtæki.  Fyrst þurfti að panta tíma á ljósmyndastofu.  Þar vann fagfólk;  sprenglærðir ljósmyndarar.  Þeir voru með alvöru ljósmyndagræjur.  Rándýrar og plássfrekar.  Þessu fylgdu allskonar hlutir á borð við ljóskastara,  bakgrunnstjöld og svo framvegis. 

  Tími á ljósmyndastofu lá ekki á lausu samdægurs.  Ekki heldur næstu daga.  Það var allt uppbókað langt fram í næsta mánuð.

  Þegar loks kom að stóru stundinni fóru allir í sitt fínasta skart.  Iðulega keypt sérstaklega fyrir myndatökuna.  Í millitíðinni var einnig farið í klippingu og hárið snurfusað á hárgreiðslustofu.  Síðan fór heilmikill tími í að stilla fjölskyldunni virðulega upp í stúdíóinu.  Mikið var í húfi.  Ljósmyndatakan,  framköllun á filmu og stækkanir á hágæða ljósmyndapappír kostaði sumarhýruna.  Eftirprentanir voru gefnar öðrum í fjölskyldunni í jólagjöf.  

  Hér eru skemmtileg dæmi (myndirnar stækka og verða skýrari ef smellt er á þær):

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Á níunda áratugnum þótti fátt flottara en blásið stutt hár að framan og sítt að aftan.  Flottast þótti að fjölskyldan væri samstíga í þessari hártísku. Takið eftir því hvað bakgrunnstjaldið setur ævintýralegan blæ á.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Sumum þótti of bratt að hella sér í sítt að aftan.  Einkum glam-rokk áhangendur.  Þeir vildu hafa allt hárið eins og úfna heysátu.  Þetta kallaðist hár-metall og hefur ekki elst vel.  Ef pabbinn var fjarri góðu gamni á ljósmyndadaginn þá dró ljósmyndarinn fram trúverðuga dúkku sem staðgengil.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Ljósmyndarinn þurfti að huga að mörgu áður en smellt var af.  Eru ekki allir með sparibros?  Enginn mátti skyggja á annan.  Allt eftir því.  Undir álaginu vildu smáatriði sleppa framhjá rannsakandi augnráði hans.  Einkum ef óöruggur patti greip sig kröftugu hreðjataki í taugaveiklun.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Allra hressasta fólk lét eftir sér að bregða á leik.  Glímukappi undirstrikaði kraftana með því að taka fjölskylduna hálstaki.

 

 

 

 

 

 

 

 

  Ekki eru alltaf allir til í að taka þátt í galgopahætti.  Síst af öllu í útimyndatöku þar sem hópurinn krossleggur vinstri fót á þann hægri.  Amma lætur ekki egna sér út í svoleiðis fíflagang.

Obama og þungarokk

  Á dögunum bauð forseti Bandaríkja Norður-Ameríku,  Hussein,  forsætisráðherrum Norðurlanda í partý.  Gríðarlega athygli vakti hérlendis að eiginkona íslenska forsætisráðherrans,  Sigurðar Inga,  mætti ekki buxnalaus í partýið.  Það var óvænt.  Vestan hafs vakti meiri athygli að íslenski forsætisráðherrann mætti ekki í partýið á einum strigaskó - minnugir furðulegs skóbúnaðar Sigmunds Davíðs í Hvíta húsinu (spariskór á öðrum fæti,  strigaskór á hinum).  

  Í spjalli við forsætisráðherra Norðurlanda kom bandaríkjaforseti,  Hussein,  inn á áhugaverðan punkt:  Hann hafði uppgötvað sér til undrunar að flestar þungarokksplötur hans voru með finnskum hljómsveitum.  Hann lét bandarísku leyniþjónustuna,  CIA,  kanna málið.  Niðurstaðan var sú að Finnland hýsi fleiri þungarokkshljómsveitir en nokkur önnur þjóð í heiminum.  Þar af hafa margar þeirra náð sterkri stöðu á heimsmarkaði.  Þar má nefna stórveldi á borð við HIM,  Lordi,  Nightwish,  Finntroll og Hanoi Rocks.  Bara svo að örfáar sem ég kannast við séu nefndar.  Fyrir nokkrum árum varð á vegi mínum í Stokkhólmi í Svíþjóð plötubúð sem seldi einungis finnskar þungarokksplötur.  Ekkert annað.  Þegar ég fletti þar í gegnum plöturekka kom mér á óvart hvað ég kannaðist við margar hljómsveitir.

  Finnar eru vissulega stórtækastir allra í þungarokki.  Alveg svo um munar.  Þar eru yfir 600 þungarokkshljómsveitir á hverja milljón íbúa.  Svíar koma þar næstir.  Og reyndar með bestu þungarokkshljómsveitirnar: Entomed,  At the Gates,  Meshuggah,  Claswfinger,  In Flames,  Amon Amarth,  Total Javla Mörker...

  Íslendingar eru í þriðja sæti. Við eigum rösklega 100 þungarokkshljómsveitir.  Hæst bera Sólstafir,  Skálmöld,  Dimma,  Nykur,  Mínus,  Celestine...  Ég er áreiðanlega að gleyma 90 og eitthvað.  

  Til að stækka kortið hér fyrir neðan þarf að smella á það.