Mjólkurþamb

  Fyrsta verk splunkunýrra, farsælla og ástsælla forsetahjóna,  Guðna Th. Jóhannessonar og Elizu Reid,  var að heimsækja Sólheima.  Þar er rekið vistheimili fyrir skemmtilegt fólk með allskonar þroskafrávik. Að óreyndu mátti ætla að með þessu væru forsetahjónin að votta vistmönnum virðingu sína.  Sem áreiðanlega var meiningin.  

  Þá bregður svo við að tvær þekktar fatlaðar konur fordæma heimsóknina.  Lýsa henni sem svo að vistmenn á Sólheimum séu gerðir að sýningargripum og blessun lögð yfir aðskilnað fatlaðra frá "heilbrigðum".  Sjónarmið út af fyrir sig.

  Í fréttum Stöðvar 2 var sagt frá heimsókninni.  Vistmaður var inntur eftir því hvernig honum lítist á nýju forsetahjónin. Svarið var þetta vel rímaða gullkorn: "Gott fólk sem drekkur mikla mjólk!"

  

Breytingar á Bessastöðum

Heitt íste

  Ég kom við í kaffihúsi í miðbæ Reykjavíkur.  Þangað kom líka par sem talaði - að ég held - frönsku áður en það fór að skoða matseðilinn.  Svo pantaði það sér drykki í hálfgerðum tungumálaörðugleikum.  Strákurinn spurði á bjagaðri ensku hvort að hægt væri að fá heitt íste (Ice Tea).  Þetta hljómar eins og mótsögn.  Ég er ekki nógu mikill heimsborgari né vel að mér í tedrykkju til að átta mig á því hvort að tedrykkjufólk tekur almennt svona til orða.

 

Smásagan Veiðiferð. Bönnuð börnum!

  Hvað er betra í heiminum en að vera aleinn uppi í óbyggðum í heila viku;  með veiðistöng og nóg af köldum bjór?  Þetta hugsar Brandur um leið og hann sporðrennur ljúffengri nýgrillaðri bleikju.  Klukkutíma áður synti hún hamingjusöm í nálægum lækjarhyl ásamt nánustu ættingjum og æskuvinum.

  Brandur stendur upp, ropar og skolar mataráhöld í hylnum.  Hann gengur frá grillinu og kemur því fyrir í farangursgeymslu húsbílsins.  Það fer að rökkva innan skamms.  Þrátt fyrir bjór í maga þá sest hann undir stýri og ekur af stað.  Hann verður hvort sem er ekki kominn til byggða fyrr en upp úr miðnætti.

  Ferðin gengur eins og í sögu.  Hann leggur í bílastæðið fjarri húsinu.  Konan er greinilega sofnuð.  Myrkur grúfir yfir.  Hann vill ekki vekja hana.  Læðist hljóðlega inn,  afklæðist og leggst upp í rúm þétt við frúna.  Svefninn sækir strax á.  Hjónarúmið er miklu mýkra og betra en beddinn í húsbílnum.  Í þann mund sem hann er að svífa inn í draumaland þá vaknar lostakústur.  Eftir vikufríið vill hann sitt.  Í svefnrofanum hlýðir Brandur kallinu og bregður sér á bak.  Það er hvorki tölt né brokkað heldur þeysireið á harðastökki með kröftugum rykkjum og hnykkjum í allar áttir.  Hamagangurinn er slíkur að stæðilegt rúmið leikur á reiðiskjálfi.

  Að leik loknum leggst Brandur á bakið og blæs eins og hvalur.  Hann er alveg búinn á því.  Munnurinn er þurr og þorsti sækir á.  Hann læðist fram í eldhús og fær sér vatnssopa.  Út undan sér tekur hann eftir veikum bláum bjarma í hálflokuðum stofudyrunum.  Hann læðist að og stingur höfði varlega inn um dyragættina.  Við stofuborðið situr eiginkonan.  Hún er með fartölvu fyrir framan sig.  Hún kemur strax auga á Brand, rífur af sér heyrnartól og kallar hálf hvíslandi:  "Hæ, elskan!  Ég heyrði þig ekki koma.  Amma í Kanada kom áðan í heimsókn.  Hún ætlar að vera hjá okkur í nokkra daga áður en hún fer norður.  Hún er orðin svo hrum,  97 ára,  skökk og stirð og bakveik að ég leyfði henni að sofa í hjónarúminu. Við sofum bara í gestaherberginu á meðan." 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

_______________________

  Fleiri smásögur HÉR.

   

              

G!Festival í Götu

  Eins og stundum áður brá ég mér á G!Festival.  Það er haldið í neðri hluta þorpsins Suður-Götu á Austurey í Færeyjum.  Um ferðina og hátíðina má lesa á visir.is með því að smella H É R.  Ástæða er til að smella á myndirnar þar - og á þessari síðu - til að stækka þær.

  Suður-Gata er eitt þriggja samliggjandi þorpa sem mynda í sameiningu þúsund manna þorpið Götu.  Hin eru Norður-Gata og Götukleif (Götugjógv).  Á þessari mynd er Suður-Gata (410 íbúar) næst okkur og Norður-Gata (565 íbúar) fjærst.  Götukleif (52 íbúar) er á milli.  Þar er grunnskólinn,  kirkjan og félagsheimilið.  Það er hagkvæmt.

 

 

 

 

 

 

 

 

  Hérlendis er Gata þekkt vegna orðatiltækis um Þránd í Götu.  Þegar hindrun er í vegi er sagt að þar sé Þrándur í Götu.  Þrándur var uppi 945-1035.  Hann var frumherji í menntun í Færeyjum og barðist gegn skattgreiðslum Færeyinga til Noregs og kristnitöku.  Hann var mikill trúmaður og aðhylltist ásatrú. Í Götu er myndarleg stytta af honum.  Þar stendur hann bísperrtur láréttur;  snilldar túlkun á því hve þver og fastur fyrir hann var.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Meðal skemmtikrafta á G!Festival var færeyska tónlistarkonan Konni Kass.  Hún kemur fram á Airwaves í haust.

  Á föstudeginum var ljúft að sjá og hlýða á kvæðarokksveitina Hamradun.  Hljómsveitin Týr kom upp í hugann.  Kannski ekki skrýtið.  Söngvarinn,  Pól Arni,  söng á sínum tíma lögin með Tý sem Íslendingar kynntust fyrst.  Þar á meðal gömul kvæðalög á borð við "Ormurin langi" og "Ólavur Riddararós".  Við nánari hlustun á Harmadun kemur í ljós að hljómsveitin hefur fundið sinn eigin heillandi stíl.  

   Annika Hoydal hefur átt hug og hjörtu Færeyinga í hálfa öld.  Að vísu bar skugga á þegar hún kom fram nakin í danskri bíómynd á hippaárunum.  Þá bannaði færeyska ríkisútvarpið lag með henni.  Það var sagt vera ósiðlegt.  En þetta gekk hratt yfir.  Í dag tekur fjöldinn hraustlega undir söng Anniku.  Það er gaman að sjá hvað vinsældir hennar ganga þvert á alla aldurshópa. 

  Eivör hefur tekið þátt í G!Festivali frá upphafi, 2002.  Aðeins örfáu sinnum hefur hún ekki komið því við að mæta.  Hún er á heimavelli í Götu í bókstaflegri merkingu.  Þar fæddist hún og ólst upp.  Þar búa systkini hennar,  móðir,  amma og æskuvinirnir.  Hún er drottning í Færeyjum og DrottningIN í Götu með stórum  staf og ákveðnu8m greini.  

  Færeyskir rokkunnendur unnu heimavinnuna fyrir G!Festival.  Þeir höfðu greinilega kynnt sér tónlist íslenska bandsins á hátíðinni,  Agent Fresco;  sungu með í þeim lögum sem oftast eru spiluð á þútúpunni. 

  Gæsla var fjölmenn og áberandi í sjálflýsandi vestum.  Einnig hjúkrunarfræðingar og læknir.  Hópurinn var á stöðugu rölti um allt hátíðarsvæðið.  Þegar á vegi urðu unglingar sem greinilega höfðu sloppið í bjór var staldrað við;  vatni hellt í glas og viðkomandi hvattir til að sturta því í sig.  Hlaut það hvarvetna góðar undirtektir.  

  Á VIP svæðinu (fyrir fjölmiðlamenn,  útsendara plötufyrirtækja og tónlistarhátíða,  tónlistarfólkið og annað starfsfólk) var útibú frá skemmtistaðnum Sirkusi í Þórshöfn.  Sá staður er nákvæm eftirmynd af skemmtistaðnum Sirkusi sem stóð við Klapparstíg í Reykjavík.,  Eigandi Sirkus er Sunneva Háberg Eysturstein.  Hún er einnig þekkt sem vinsæll plötusnúður og stjórnmálamaður.

  Bróðir Sunnevu,  Knut Háberg Eysturstein,  er líka vinsæll plötusnúður.  Hann hefur sent frá sér nokkrar sólóplötur og spilað í ýmsum hljómsveitum,  til að mynda á G!Festivali með Sakaris.

.  

Túrhestarnir bjarga sér

  Ljósmyndir sem Garðar Valur Hallfreðsson tók á bílaþvottaplani á Egilsstöðum hafa vakið athygli.  Þær hafa farið eins og hvítur stormsveipur um netheima.  Á þeim sjást kviknaktir erlendir ferðamenn skola af sér ferðarykið,  gestum og gangandi til skemmtunar og nokkurrar undrunar.  

  Fyrir nokkrum dögum átti ég erindi að bensínstöð Neins í Fossvogi.  Ég þurfti að yfirfara loftþrýsting í dekkjum.  Á bílaþvottaplaninu birtist bíll eins og þruma úr heiðskýru lofti.  Út snöruðust tveir ungir menn.  Þeir töluðu útlensku.  Þeir báru út á planið handfylli af óhreinum borðbúnaði:  Djúpum og grunnum glerdiskum, skálum í ýmsum stærðum,  glös,  bolla,  hnífapör,  ausur, sleifar,  sax og sitthvað fleira.  Jafnframt stóran tóman bala.  Svo hófust þeir handa:  Tóku bílaþvottaburstana og skrúbbuðu leirtauið hátt og lágt.  Balann fylltu þeir af vatni og sprautuðu uppþvottasápu í.  Þangað stungu þeir uppvaskinu að þvotti loknum.  Að endingu skoluðu þeir allt og þurrkuðu samviskusamlega.  

  Túrhestarnir bjarga sér.  Þeir þurfa ekki uppþvottavél.

  Einn kom inn í kaffihús á dögunum og pantaði heitt íste (Can I have a hot ice tea?). 

   

Áríðandi að hafa í huga

  Margir kunna ekki fótum sínum forráð.  Þeir kaupa skó á kolvitlausum tíma.  Til að mynda þegar haldið er í sumarfrí til útlanda eða hringinn í kringum Ísland.  Eða hitt:  Að fólk fer til útlanda í ónýtum skóm til að láta sitt fyrsta verk í útlandinu vera að endurnýja skóbúnað.

  Vandamálið er að oft og tíðum þarf að ganga skó til.  Þó að þeir séu í réttri stærð þá eru fletir á þeim sem þrengja að hér og þar fyrstu dagana;  nuddast á húð og valda særindum.  Við það bólgnar fóturinn.  Þá nuddast hann ennþá meira.  Á faraldsfæti er fátt til ráða annað en láta þetta yfir sig ganga.  Og sumarfríið ónýtt.  Er undirlagt aumum og sárum fótum.

  Kunningi minn átti erindi til Asíu.  10 daga ferðalag.  Hann fjárfesti í nýjum skóm degi áður.  Um nóttina hófst ferðalagið á því að hann ók niður á Umferðamiðstöðina til að taka flugrútuna til Keflavíkur.  

  Skórnir voru strax til vandræða.  Það kostaði illindi að troðast í þá með aðstoð skóhorns.  Kominn í flugrútuna varð hann að taka af sér skóna vegna sársauka. Í flugstöðinni komst hann ekki í skóna.  Hann lét sig hafa það að ganga á sokkunum um hana og út í vél.  Í flugvélinni sofnaði hann skólaus og vær.  Síðla rumskaði hann við það að bornar voru fram veitingar.  Þá stal hann hnífnum;  vitandi að hans þyrfti við til að komast í skóna á áfangastað.  Veitti ekki af.

  Næstu daga tóku við fundarhöld.  Skórnir sem áttu að gangast til gerðu það ekki. Þeir þrengdust með hverjum degi.  Maðurinn sparaði þá.  Gekk á sokkunum meira en góðu hófi gegndi.  Þegar hann neyddist til að troðast í skóna (vegna rigningar) þá varð hann að beita undarlegu göngulagi til að lágmarka sársaukann.  Hann staulaðist á þeim upp á rönd þannig að iljar snéru inn.

  Hann var félaus að mestu.  Þetta var í árdaga greiðslukorta.  Kortið hans virkaði ekki í Asíu þegar á reyndi. Hann var aðeins með lágmarks gjaldeyri meðferðis.  Ekkert svigrúm til að kaupa nýja skó.

  Ferðin sem átti að vera ævintýri í framandi heimsálfu varð kvöl og pína.  Maðurinn var aldrei glaðari en þegar hann loks skjögraði hálf skríðandi inn um útidyrnar heima hjá sér.  Eiginkonan tók honum fagnandi opnum örmum og spurði:  "Af hverju fórstu í mínum skóm?"

   

Hvar er dýrast að búa?

  Hvar er dýrast að dvelja þegar allur helsti kostnaður við það er tekinn saman?  Við erum að tala um húsaleigukostnað,  verðlag á veitingastöðum,  verð í stórmörkuðum,  kaupmátt innfæddra og eitthvað svoleiðis.  Netmiðillinn Numbeo þykir vera sá marktækasti í heiminum þegar kemur að samanburði á þessu.  Á hálfs árs fresti tekur hann saman lista yfir þetta.  Nú hefur birt lista yfir dvalarkostnað í borgum heimsins.  

  Hann spannar 372 borgir í hinum ýmsu löndum.  Eðlilega hrúga sig saman á listann borgir í sama landinu.  Hér hef ég aðeins dýrustu borg hvers lands:

1.  Hamilton,  Bermuda

2.  Zurich,  Sviss

3.  Luanda,  Angóla

4.  Tromsö,  Noregi

5.  Tokyo,  Japan

6.  Reykjavík,  Íslandi

7.  New York,  Bandaríkjunum

8.  Kaupmannahöfn,  Danmörku

9.  Singapore,  Singapore

10. Perth,  Ástralíu

11. Kuweit,  Kuweit

12. Hamilton,  Nýja-Sjálandi

13. Stokkhólm,  Svíþjóð

14. London,  Englandi

15. París,  Frakklandi 

16. Dublin, Írlandi

17. Turku,  Finnlandi

18. Busan,  Suður-Kóreu

19. Linz,  Austurríki

20. Tel Aviv,  Ísrael

  Kostnaður á Bermúda er um það bil 36% hærri en á Íslandi.  Þó að kostnaður í Reykjavík og New York sé nánast sá sami þá er kaupmáttur launa Reykvíkinga aðeins 86% af kaupmætti New York búa.  

  Lægstur er kostnaður á Indlandi.  Þar er kaupmáttur launa lítill.  Sama á við um Úkraínu þar sem kostnaður er næst lægstur og Moldova sem vermir 3ja neðsta sætið. 

  Með því að smella á kortið má betur sjá hvar ódýrast er að hreiðra um sig í sumarfríinu.

Tóti trúður í illindum

 

  Tóti trúður er jafn samfléttaður þjóðhátíðardeginum 17. júní og helíumblöðrur,  íslenski fáninn og fjallkonan.  Hann reitir ótt og títt af sér ferska og beinskeytta brandara á færibandi.  Þeir smellhitta í mark hjá foreldrum ekki síður en börnum.  Jafnvel líka hjá fjarskyldum.  

  Á síðustu öld skrapp hann til Hollands.  Gott ef ekki til að kaupa trúðadót.  Hann gekk snemma til náða á dýru hóteli.  Enda þreyttur eftir langt flug og rútuferðir, bæði hérlendis og í útlandinu.  Hinsvegar ákvað hann að taka morgundaginn snemma og stillti vekjaraklukkuna á átta.  Því næst sofnaði hann vært og dreymdi margt fallegt.  

  Þegar vekjaraklukkan vakti hann af værum blundi brá hann sér umsvifalaust í sturtu,  rakaði sig og tannburstaði.  Þessu næst fór hann í sitt fínasta skart.  Hann vildi koma vel fyrir í útlandinu.

  Hann gekk ábúðafullur niður í veitingasal hótelsins.  Þar pantaði hann enskan morgunverð (spæld egg, pylsur, beikon, bakaðar baunir, grillaða tómata,  steikta sveppi, ristað brauð) og glas með nýkreistum appelsínusafa.  Svo undarlega vildi til að þjónninn brást hinn versti við.  Baðst undan því að taka niður pöntun á enskum morgunverði.  Þess í stað vakti hann athygli á vinsælli og vel rómaðri nautasteik. Mælti með tilteknu hágæða rauðvíni með.  

  Trúðurinn fúlsaði við uppástungunni.  Sagðist hafa andúð á áfengi.  Nautasteik væri út í hött á þessum tíma dags.  Varð af þessu töluvert þref.  Þjónninn kom með fleiri uppástungur sem hlutu sömu viðbrögð.  Að því kom að síga fór í báða.  Rómur hækkaði og fleiri þjónar blönduðust í málið.  Þegar allt var komið á suðupunkt og forviða matargestir farnir að fylgjast með kom í ljós hlálegur misskilningur:  Það var kvöld en ekki morgun.

  Kappinn hafði lagst til svefns um klukkan hálf átta að kvöldi. Klukkan vakti hann hálftíma síðar.  

 

 

 

 

 

 

 -----------------------------

http://utvarpsaga.is/kludur-a-vefsidu-frambjodanda-kreistir-fram-bros/

Einfalt ráð gegn magakveisu í útlöndum

 

 

 

 

 

 

 

 

  Af og til birtast í hérlendum fjölmiðlum uppsláttarfyrirsagnir af Íslendingum sem hafa drukkið kranavatn í útlöndum.  Það er varhugavert.  Það er að segja að drekka kranavatn erlendis (ekki að kjafta frá því).  Ástæðan er sú að í kranavatni leynast iðulega ókunnugar bakteríur.  Magaflóran í okkur Íslendingum þekkir ekki þessar bakteríur.  Okkur verður bumbult.  Líkaminn reynir að losa sig við bakteríurnar með hraði. 

  Af sömu ástæðu er ástæða fyrir Íslendinga á ferðalagi erlendis að sniðganga ferskt grænmeti sem er skolað með kranavatni.  Hvað oft höfum við ekki oft heyrt sögur af Íslendingum sem stríddu við magakveisu frá fyrsta degi í útlöndum?

  Ráðið við þessu er einfalt:  Það er að hefja dvöl erlendis á því að þamba þarlenda jógúrt.  Því meiri þeim mun betra.  Í henni eru varnir gegn bakteríunum.  Kýrnar koma vörnunum ofan í kálfana sína með mjólkinni.  Þetta eiga Íslendingar að nýta sér.

  Einnig er ágætt að taka inn mjólkursýrugerla.  Þeir fást víða í litlum mjólkurhylkjum.  Einnig í töfluformi undir heitinu acidophilus.  Það er fáránlegt og óþarfi að vera með magakveisu í útlöndum.  

 

Þorbjörg drakk kranavatn í Marokkó

Matvöruverslun án afgreiðslufólks

 

 

 

 

 

 

 

 

  Í Amsterdam er margt að sjá.  Hægt er að læra af sumu.  Til að mynda eru síldarflök seld í vögnum samskonar pylsuvögnum.  Kosturinn við síldarvagna er að þar þarf ekki pott til að hita mat í né rafmagn. Síldarflakið er þverskorið í hæfilega munnbita.  Það er ýmist afgreitt lagt á bréf eða í pylsubrauði.  Sósur,  laukur,  súrsaðar gúrkur og eitthvað fleira er hægt að sulla á.  Þetta er eðlilega vinsælt. Síld er holl.  Pylsan ekki.

  Í Amsterdam rakst ég inn í matvöruverslun án sjáanlegrar afgreiðslumanneskju. Ekkert annað starfsfólk sást heldur. Þó má ætla að einhverjir vinni á lager og við eftirlit.  Viðskiptavinir afgreiða sig sjálfir.  Skanna vörurnar inn og borga með korti. 

  Klárlega er töluverður launasparnaður við þetta fyrirkomulag.  Spurning hvernig svona verslun er varin gegn þjófnaði.  Það hljóta að vera öflugar þjófavarnir við útganginn.  Ef þetta gefst vel þá er næsta víst að þetta breiðist út um allan heim.  Hver verður fyrstur til að innleiða þetta á Íslandi?  Ekki Kaupfélag Skagfirðinga.     

  Í S-Kóreu er annar háttur hafður á.  Þar er matvöruverslun ósköp hefðbundin á að líta.  Þegar betur er að gáð þá eru engar vörur í hillum. Þess í stað eru myndir af vörunum.  Viðskiptavinurinn ýtir á myndir af þeim vörum sem hann vill kaupa.  Samstundis smalast vörurnar saman inni á lager.  Síðan koma þær á færibandi í poka eða pokum fram á afgreiðsluborðið.  Þarna er rýrnun vegna þjófnaðar 0%.  Hér er ljósmynd úr þannig búð: