Grænmeti misþyrmt á hrottalegan hátt

  Út um allan heim er dýrum misþyrmt áður en þau eru snædd.  Jafnvel líka á meðan þau eru snædd.  Meira að segja hérlendis er svínum búið sársaukafullt ævikvöld í alltof þröngri stíu. Hænur búa við mun þrengri kost.  Fætur saurbrunnar og allt í klessu.

  Grænmetisætur (vegeterians) eru ólatar við að vísa til vondrar meðferðar á dýrum.  Vandamálið er að grænmeti hefur líka tilfinningar.  Það heyrir einnig.  

  Þegar grænmeti heyrir að bitið er í annað grænmeti þá fyllist það skelfingu og ofsafengnum ótta.  Það setur þegar í stað framleiðslu á efnum sem hafa fælandi áhrif á fiðrildalirfur og önnur skordýr sem éta lifandi grænmeti.

  Hvað gengur kaldlyndum grænmetisætum til að hrella grænmeti?  Æra það af hræðslu;  meiða og éta eins og villimannslegar mannætur?  Siðferðið er engu betra en og hjá mannætum.

 

Gróf og saknæm aðför að lýðræðislegri umræðu

  Útvarp Saga er þjóðarútvarp.  Í þrjá klukkutíma á dag fær almenningur að hringja inn í beina útsendingu og tjá sig.  Það er engin ritskoðun.  Þjóðin tjáir sig og þjóðin hlustar.  Ýmsum hliðum á ólíkum málum er velt upp.  Það er tekist á um fjölbreytt álitamál.  Þetta er lýðræði.  Opin og frjáls skoðanaskipti.

  Stundum er velt upp og haldið fram skoðunum sem eru ekki allra.  Þá er þeim mótmælt á sama vettvangi.  Oft er umræðan fjörleg.  Oft fróðleg og áhugaverð.  

  Þetta er ekki öllum að skapi.  Sumir þola ekki lýðræðislega umræðu.  Þeir þola ekki skoðanir annarra. Þola ekki að sitja undir frjálsum og opnum skoðanaskiptum.  Þeir öfgafyllstu grípa til fasískra aðferða:  Ráðast á útvarpsstöðina með lögbrotum til að þagga niður í umræðunni.  Ganga svo langt að brjótast inn í tölvukerfi Útvarps Sögu,  stela þar aðgangsorðum og yfirtaka heimasíðu hennar.  Falsa niðurstöðu skoðanakannana og búa jafnvel til nýja skoðanakönnun. Í þeim eina tilgangi að niðra með svívirðingum eiganda og útvarpsstjóra Útvarps Sögu.  

  Spurning hvort að annað fjölmiðlafyrirtæki sé þátttakandi í aðförinni.  

  Málstaður skemmdarverkamanna þessara er jafn aumkunarverður og glæpir þeirra. Þetta eru fasísk vinnubrögð glæpamanna. Fasískt ofbeldi gegn opinni og lýðræðislegri umræðu.  

  

Brotist inn á vef Útvarps Sögu

Kynferðisofbeldi í heimavistarskóla

  Ég var í heimavist í Steinstaðaskóla og á Laugarvatni.  Það var rosalega gaman.  Mikið fjör.  Allt að því stanslaust partý.  Þarna eignaðist ég marga góða og kæra lífstíðarvini.  Því miður veit ég til þess að sum skólasystkini upplifðu vonda vist í þessum skólum.

  Víkur þá sögu að heimavistarskólanum á Núpi í Dýrafirði. Jón Gnarr segir í nýrri bók frá hópnauðgun og kynferðislegu níði kennara á nemanda.  Hann nafngreinir ekki kennarann.  Fyrir bragðið er því haldið fram að allir 8 kennarar skólans liggi undir grun.  Það er skrýtið.  Án þess að ég þekki til málsins þá tiltekur Jón að gerandinn hafi verið nýr og ungur kennari á staðnum,  búsettur á Núpi og hlustað á pönk.  

  Getur verið að allir 8 kennarar staðarins hafi verið ungir nýir kennarar á þessum tímapunkti?  Og allir hlustað á pönk?  Einn af kennurum var skólastjórinn.  Varla var hann skilgreindur sem nýr og ungur kennari.  Þrír af 8 kennurum bjuggu ekki á staðnum.  Einhverjir til viðbótar voru eldri en svo að þeir væru að hlusta á pönkrokk.  Til viðbótar hafa einhverjir kennarar upplýst að nemandi hafi aldrei komið inn fyrir þeirra dyr.

  Hringurinn þrengist.  Það passar ekki að 8 kennarar liggi allir undir grun.  Líkast til varla fleiri en 2 eða 3.  Það er vont fyrir þá saklausu.  Jafnvel verra en að vera í hópi 8 grunaðra.

     

Ömurleg þjónusta

  Ég var staddur í Borgarfirði.  Skyndilega langaði mig í svalandi kaldan heilsudrykk ásamt hvítlauksristuðum humri.  Helst einhvern hjartastyrkjandi og B6-vítamínríkan drykk.  Það kom ekki margt til greina.  Eini möguleikinn var að skottast í ÁTVR - þá einu verslun sem má lögum samkvæmt selja bjór, löglegan heilsudrykk.

  Eftir nokkra leit fann ég einokunarverslunina.  Klukkan var rösklega 2 á laugardegi.  Ég kom að lokuðum dyrum.  Ríkisbúðin er lokuð eftir klukkan 2 á laugardögum.  Allt í kring voru galopnar einkareknar verslanir með iðandi mannlífi.  Þar á meðal fjölda útlendra viðskiptavina.

  Næsta einokunarverslun ríkisins í norðurátt frá Borgarnesi er á Blönduósi.  Það er ekki nema 2ja - 3ja klukkutíma akstur þangað.  Þangað leitaði klárinn þegar í stað.  En dyr einokunarverslunarinnar á Blönduósi voru einnig harðlæstar.

  Ekki nóg með það;  ríkisbúðin er lokuð allan sunnudaginn.  Hún er lokuð samfellt í 44 klukkutíma hverja helgi.  Þetta er lengri tími en vinnuvika heiðarlegs fólks.  Þetta er ömurleg þjónusta.  

   

         

Bjór hollur fyrir hjartað

Sólböð til varnar heyrnartapi

 

  Á síðustu árum hafa tilteknir aðilar rekið ákafan og öfgafullan áróður gegn sól og sólböðum.  Svo langt hefur verið gengið að hérlendis setti Álfheiður Ingadóttir lög sem banna 18 ára og yngri að fara í sólbað.  Fárið hefur leitt til þess að fjöldinn felur sig kappklæddur ofan í myrkvuðum kjöllurum.  

  Á sama tíma eru krabbameinslæknar í útlöndum að hvetja fólk til að stunda sólböð.  Þau vinna gegn næstum öllum krabbameinum.  Jafnframt styrkja þau hár, tennur og húð ásamt því að vinna gegn þunglyndi.

  Hræðsla við sólarljós hefur þegar komið af stað faraldri beinþynningar og allskonar húðsjúkdóma á borð við exem og sóríasis.

  Nú hefur rannsókn leitt í ljós að sólarleysi skaðar heyrn.  Rannsóknin náði til á níunda þúsund manns yfir fertugt.  Sólarljósfælnir eru fimm sinnum líklegri til að glíma við heyrnarskerðingu í samanburði við ljóselska.  Að auki eru þeir í tvöfalt meiri hættu á að glíma við ójafnvægi.  Það leiðir til þess að þetta fólk dettur á húsgögn og meiðir sig.  Jafnvel beinbrotnar.  Einmitt vegna þess að sólarleysið veldur beinþynningu.  

  Vegna vaxandi heyrnadeyfðar ljósfælinna lagði fjöldi þingmanna fram frumvarp sem skyldar sjónvarpsstöðvar til að texta íslenskt efni.  Frumvarpið kippir rekstrargrunvelli undan minni sjónvarpsstöðvum.  Heppilegri leið er að auðvelda fólki að sporna gegn heyrnartapi með því að skreppa í sólbað.  Gefa því ljósakort í sólbaðsstofu í stað heyrnartækja.  

 

Vandamál leyst með rosamiklum fjárhagslegum ávinningi fyrir þjóðarbúið

  Í vel á annað þúsund ár hafa Íslendingar haldið húsdýr:  Kindur, kýr, hesta, hunda, ketti og hænur.  Á nítjándu öld varð breyting á.  Fólk safnaðist saman, myndaði kaupstaði og tók upp á því að vinna við flest annað en húsdýrahald. Þróunin í þessa átt var hröð.  

  Í dag er Ísland nánast borgríki.  Genin garga samt á sveitina.  Því er mætt með sumarbústað í sveitinni og gæludýrum:  Gullfiskum,  nagrís,  páfagauk,  hundum og köttum. 

  Þessu fylgja vandamál.  Það þarf að fara út með hundana.  Þeir gelta og hræða ókunnuga.  Þeir bíta gesti og póstburðarfólk.  Þó má hafa gagn af þeim.  Þeir eru innbrotsvörn.  Af hinum dýrunum er ekkert gagn.  Bara fyrirhöfn.  Jú,  reyndar halda kettir músum og rottum frá.  Þeir eru að auki eina gæludýrið sem nýtur frelsis.  Hin búa við vondar aðstæður.  Gæludýrahald er vond meðferð á dýrum.

  Það þarf að leysa vandamálið og hugsa upp á nýtt.  Gefa dýrunum frelsi án þess að missa af þeirri skemmtun sem fylgir gæludýrahaldi.  Þetta er hægt að gera með því að ættleiða gamalmenni og taka með heim.  Það er þjóðhagslega hagkvæmt.  Léttir álagi af yfirfullum elliheimilum.  

  Vel stæðir gæludýraeigendur hafa margir hverjir sagt hryllingssögur af elliheimilum.  Þar er verið að troða fjórum og fimm einstaklingum saman inn í eina herbergiskytru.  Enginn skiptir sér af þessu fólki.  Starfsfólk er ofhlaðið störfum og gleymir gamlingjunum heilu og hálfu dagana og vikurnar.  Enginn klappar þeim eða sýnir þeim á annan hátt athygli og hlýju.  

  Gamlinginn á það sameiginlegt með páfagauk að geta talað og hermt eftir ýmsum hljóðum.  Það má líka kenna honum að gelta til að hræða innbrotsþjófa.

 

Tóku hund af heimilislausum manni

Maður skotinn til bana til að forða honum frá sjálfsvígi

  Í Denver í Bandaríkjum Norður-Ameríku hringdi örvæntingafull móðir í lögregluna.  Fullorðinn sonur hennar,  andlega vanheill,  bar hníf að hálsi sér og hótaði að svipta sig lífi.  Hún bað lögregluna um að afvopna hann áður en hann færi sér að voða.

  Tveir lögreglumenn mættu í snarhasti á svæðið.  Þeir gáfu manninum ströng fyrirmæli um að hætta tafarlaust við áform um sjálfsvíg.  Hann sýndi engin merki um hlýðni.  Þvert á móti þá herti hann hníf að hálsi og hljóp aftur út á götu.  Til að forða manninum frá því að láta verða af ætlun sinni sá lögreglan ekki aðra leið en skjóta hann til dauða.

  Í kjölfar sendi lögreglan frá sér fréttatilkynningu um atburðinn.  Lögreglumennirnir voru hlaðnir lofi fyrir hugrakki og hetjuskap.  Með snarræði náðu þeir að hindra manninn í að fremja sjálfsvíg.  Að auki tekist snöfurlega að bjarga eigin lífi í sjálfsvörn áður en ofbeldisfullur og hættulegur maðurinn myrti þá.  Ennfremur áður en hann myrti alla íbúa götunnar.  Hvatt var til þess að lögreglumennirnir yrðu sæmdir æðstu orðum Bandaríkjanna fyrir hetjudáðir.

  Mörgum dögum síðar birtist á þútúpunni meðfylgjandi myndband af atburðarásinni.  Sumum virðist sem hún stangist á við lýsingu lögreglunnar.  Talsmaður lögreglunnar hefur bent á að þeir sem voru ekki á vettvangi hafi enga möguleika á að átta sig á aðstæðum;  hvernig lögregluþjónar upplifðu atvikið.   

 

Ofbeldishrottum klappað á kollinn

  Ofbeldishrottar dæla í smáskilaboðum (sms) grófum hótunum yfir konur sem þeir ofsækja.  Konur sem hafa sagt skilið við þá eftir að þeir hafa beitt þær hrottafengnu ofbeldi.  Þeir eyðileggja eigur kvennanna.  Skemma bíla þeirra.  Kveikja jafnvel í þeim.  En lögregla,  sýslumenn og dómstólar aðhafast fátt sem ekkert.  Ofsóknirnar standa yfir dögum saman, vikum saman, mánuðum saman og árum saman.  Gögn týnast á skrifstofum.  Renna út á tíma.  Og hver vísar á annan.

  Í fullkomnum heimi væru ofsóknir af þessu tagi kæfðar strax í fæðingu.  Ofbeldismaðurinn stöðvaður þegar í stað.  Hann snöfurlega settur í nálgunarbann.  Brot á nálgunarbanni myndi umsvifalaust kosta hrottann vist á bak við lás og slá.  Þolandinn þyrfti ekki að óttast neitt.  Lögregla,  sýslumenn og dómsstólar myndu slá skaldborg um þolandann.  Hann væri í skjóli.  Hrottinn væri skilyrðislaust úrskurðaður hættuleg ógn við samfélagið.  Hann er fárveikur og samfélagsleg ógn.  Úrhrak.  Illmenni.  Sadisti.  Það eru mannréttindi að engin kona þurfi að búa við ótta og því síður hótanir og ofbeldi.  

  Í fullkomnum heimi eru konur ekki beittar ofbeldi.  Það er auðvelt að láta það rætast.  Eina sem til þarf er hugarfarsbreyting hjá lögreglu, sýslumönnum og dómurum.  Kannski stjórnmálamönnum líka.  

  Af hverju er það ekki þannig?    

Staðfesti nálgunarbannið

Manna- og hundanafnanefnd ríkisins kaghýdd einu sinni einu sinni enn

  Engin íslensk ríkisnefnd hefur verið rassskellt jafn oft og Manna- og hundanafnanefnd ríkisins.  Enda eru fáar nefndir hins opinbera til jafn mikillar óþurftar.  Samt eru margar um hituna.  Sennilega fjögur til fimm þúsund.  Ýmsar faldar á bak við nöfn eins og "aðgerðahópur",  "greiningardeild",  "starfshópur" og eitthvað svoleiðis.

  Rökin fyrir tilvist ríkisrekinnar manna- og hundanafnanefnd eru þau helst að foreldrum sé ekki treyst til að velja boðlegt nafn á barn sitt og hund.  Ríkisreknir starfsmenn séu nauðsynlegir til að standa vakt gegn vondum nöfnum.  Ríkisrekna nefndin vill ekki að stúlka heiti því fallega nafni Blær.  Þess í stað skal hún heita Himinbjört Snót.  Eða Hugljúf Þrá. 

  Nú hefur innanríkisráðuneytið flengt Manna- og hundanafnanefnd ríkisins vegna harðvítugrar andstöðu við nafnið Harriet.  Fram til þessa tókst manna- og hundanafnanefnd ríkisins til margra ára að hindra að Harriet-systkinin væru skráð hjá Þjóðskrá undir öðrum nöfnum en Stúlka og Drengur.  Samkvæmt úrskurði innanríkisráðuneytisins í dag er bull Manna- og hundanafnanefnd ógilt.  Harriet-systkinin mega héðan í frá vera skráð Harriet í stað Blíða Þúfa og Kaktus Þyrnir.

  Í vörn fyrir Manna- og hundanafnanefnd ríkisins hefur verið bent á að nefndin starfi eftir lögum.  Hún sé ekki sek um neitt.  Hún sé bara að vinna sína þægilegu og vel launuðu innivinnu.  

  Þetta er rétt.  Hinsvegar hefur enginn neytt neinn til að taka sæti í þessari óþurftarnefnd fáránleikans.  Þar fyrir utan berst nefndin á hæl og hnakka gegn því að vera lögð niður.  Vitaskuld.  Það segir sitt.  

  Ég skora á innanríkisráðherra,  frú Nordal,  að leggja Manna- og hundanafnanefnd ríkisins niður snarlega í haust er þing kemur saman.  - Þrátt fyrir harða andstöðu Bernhards Lambrechts,  Michaels Holtsmans,  Frances Welding,  Ethans Prezynas og fleiri við að slakað verði á ströngustu kröfum um rammíslensk mannanöfn. 

       

Öðrum til viðvörunar

 

  Frökk og ósvífin dúfa gerði sér lítið fyrir og reyndi að smygla eiturlyfjum inn í Le Reforma fangelsi í Kosta Ríka.  Ekkert fer framhjá árvökulum augum lögreglunnar.  Síst af öllu eiturlyfjasmygl dúfna.  Hún var því snarlega snúin niður í jörðina af laganna vörðum.  Þar voru henni lesin réttindi sín og hún síðan handtekin,  sjálfri sér til niðurlægingar og háðungar.  

  Að öllu jöfnu hefði lögreglan ekki séð ástæðu til að greina fjölmiðlum frá málinu.  Hinsvegar getur hún ekki á sér setið og kýs að blása málið upp með myndbirtingu og öllu.  Fyrst og síðast öðrum dúfum til aðvörunar.  Skilaboðin eru skýr:  Svona gera dúfur ekki.  Að minnsta kosti ekki án afleiðinga.

  Eftir helgi verður dúfan færð fyrir dómara.  Hann mun ákveða hversu margra ára dvöl á bak við lás og slá bíður hennar.

  Á myndinni fyrir ofan má sjá hálft hundrað af þeim tæplega þúsund vel þjálfuðu og hugrökku lögreglumönnum sem handtóku dúfuna. 

Smygldúfa handtekin