Íslensk hjarðhegðun

  Íslendingar eru hópsál.  Auðteymd í allar áttir.  Hjarðhegðun einkennir þjóðarsálina.  Þegar ný verslun er opnuð þarf ekki mikið til að smala hjörðinni í hús.  Ókeypis kleinuhringur eða 5% afsláttur á fimm stykkjum af skrúfjárni dugir.  Biðröð myndast degi fyrir opnun.  Hjörðin bíður ofan í svefnpoka eftir opnun búðarinnar.  Þeir fremstu í röðinni upplifa sig sem hetjur.  Ekki ætla ég að kalla þá eitthvað annað.  

 Þegar ekki er um opnun á nýrri verslun að ræða þá dugir til að mynda bílaumboði að auglýsa ókeypis kaffisopa.  Þá myndast örtröð.  Ef auglýstar eru ókeypis kleinur með þá bruna menn frá Keflavík,  Borgarnesi og Selfossi til Reykjavíkur.      

  Ég rakst á kunningja frá Hveragerði sem gerði sér ferð í bæinn.  Ástæðan var sú að IKEA auglýsti smakk á smákökum.  Smakkið átti að hefjast klukkan 13.00.  Vinurinn náði ekki að mæta fyrr en 13.30.  Þá var ekki byrjað að gefa smakk.  Einhver bið var í það.  Hvergerðingurinn var gráti nær yfir þessum "svikum".

  Ég benti honum á að aksturinn til og frá Hveragerði kostaði hann sennilega á annað þúsund kr.  Fyrir þann pening gæti hann keypt í næstu matvörubúð 100 eða 200 smákökur í stað þessarar einu smáköku sem hann ætlaði að smakka í IKEA.

  Hann horfði ringlaður á mig í nokkrar sek.  Svo muldraði hann um leið og hann settist upp í jeppann og ók á brott:  "Þær eru náttúrulega ekki nýbakaðar."

   

Fyrstu mættu í röðina í nótt

Kúaskítur til framleiðslu á rjómaís

 

 

 

 

 

 

 

  Einn besti og vinsælasti ís í heimi er skoski Mackie´s.  Til að framleiða þennan ís þarf mjólk og rjóma.  Einnig vanillu,  súkkulaði,  hunang,  mintu,  jarðaber,  rifsber,  karamellu og sitthvað fleira.  En uppistaðan er mjólk.  Hún er fengin úr 400 beljum í eigu Mackie´s.

  Beljur gefa af sér fleira en mjólk.  Af þeim gengur óhemju mikið magn af ágætis túnáburði.  En það má nýta kúadelluna sem orku.  Það vita stjórnendur Mackie´s.  Skíturinn býr til orkuríkt gas,  mugas.  Þetta gas virkjar Mackie´s til að knýja ísverksmiðjuna.  Fyrir bragðið er framleiðslukostnaður Mackie´s lægri en keppinautanna.  

  Englendingar hafa af gamalkunnri illgirni búið til hefðbundna Skotabrandara um þetta.  Þeir ganga út á meinta nísku Skota.  Skotar eru miklu útsjónasamari en Englendingar.  Gott dæmi um það er að Englendingar skjóta úr fallbyssum kastalabygginga 12 skotum klukkan 12 á hádegi til heiðurs drottningunni.  Skotar skjóta af sama tilefni úr Edinborgarkastala einu skoti klukkan eitt.  

  

   

Íslenskur miðill fær 130 milljónir

  Margur góður maðurinn og mörg góð konan hafa í áranna rás reddað sér fyrir horn fjárhagslega með því að bjóða upp á miðilsfund.  50 eða 100 eða 150 manns borga glaðir í bragði 3000 kall eða 4000 þúsund kall eða 5000 kall fyrir að fá hlýja kveðju frá draugum fortíðar.

  Þetta er góður bisness.  Ennþá betra er að fólk sem syrgir nýlátna ástvini gleðjist yfir kveðju frá þeim.  Þó ekki sé nema með þeim orðum að viðkomandi fylgist með,  sé með syrgjanda í vöku og draumi og hafi það gott.  Verra væri ef einhver kvartaði undan því að hafa það djöfull skítt í draugaheimi.  Það er ekki í boði.  Það væri vondur bisness.

  Bestu fréttirnar eru þær að til er mun arðbærari leið fyrir sjáendur drauga en að tína seðla upp úr peningaveski fátækra syrgjenda nýlátinna ástvina.  Það eina sem þarf að gera er að halda miðilsfund fyrir framan mann að nafni James Randi.  Hann borgar miðlinum 130 milljón krónur fyrir frambærilegan miðilsfund.  Það er gott tímakaup.

  Að þessum fróðleik uppgefnum er næsta víst að miðillinn og leikkonan Anna Birta komist aftur i fréttir.  Að þessu sinni undir fyrirsögninni "Íslenskur miðill fær 130 milljónir!"  Þá býður hún Frosta Logasyni og frú út að borða á Draugabarnum á Stokkseyri.    

 

  

Eru óheiðarlegir glæpamenn á meðal vor?

  Á mínum uppvaxtarárum í Skagafirði fyrir hálfri öld og rúmlega það stóðu menn við orð sín.  Peningar og fleira var lánað.  Það þurfti ekki að útbúa neina pappíra þar um.  Orð stóðu.  Metnaður fólks lá í því að vera orðheldið.

  Nú er öldin önnur er Sveinbjörn stökk á stöng.  Viðskiptafélagar saka hvern annan um óheilindi.  Það er nýlunda.  Róbert Wessman gefur lítið fyrir viðskiptasiðferði Björgúlfs Thors. Vænir hann um að standa ekki skil á megni af sínum skuldum. Kennir honum um að hafa valdið bankahruni með tilheyrandi tjóni fyrir land og þjóð.  Það næstum því jaðrar við að hann vísi til hryðjuverkalaga sem Bretar settu á Íslendinga.

  Róbert ráðleggur Björgúlfi að skammast sín.  Það er til heldur mikils mælst.

  Björgúlfur sakar Róbert um að vera ljósfælinn hrægamm.  Það er dáldið gróft.  Silfurskottur eru ljósfælnar.  Og fleiri dýr.  Það er ekkert til að skammast sín fyrir.  Ljósið er ekki allra.

  Bjórgúlfur segist hafa verið nauðbeygður til að sparka Róberti út í hafsauga eftir að hann setti allt á hausinn sem hægt var að setja á hausinn.  Er það þó afrek út af fyrir sig. Hann hafi stungið undan digrum sjóðum sem hann nú geymi á földum stað og sæki í þegar í harðbakka slær.  Ég giska á Tortólaeyjar.  Veit samt ekkert hvar best er að geyma stolið góss þessa dagana.

  Fleiri eru sakaðir um afglöp og hugsanlega fáfræði.  Til að mynda Vilhjálmur Bjarnason alþingismaður og meint "óþverraviðskipti hans",  svo og lífeyrissjóðir.  Þeir eru sagðir meta siðferði sitt á 5 - 10 milljónir króna.  Það er spottprís í stóra samhenginu.  Útsöluverð á siðferði.  

  Af hverju er allt í einu orðið svona erfitt að vera heiðarlegur?  Eitt sinn urðu menn af aurum apar.  Núna,  eða, þannig...

   

   

„Björgólfur ætti að skammast sín“

Veitingaumsögn - Of gott til að vera satt!

   - Réttur:  Sjávarréttahlaðborðið Ömmufiskur

  - Veitingastaður:  Sjávarbarinn,  Grandagarði 9

  - Verð:  1990 kr.  

  - Einkunn:  ***** (af 5)

  Til margra ára hefur Sjávarbarinn boðið daglega upp á fjölbreytt og glæsilegt sjávarréttahlaðborð.  Ekkert veitingahús er samkeppnisfært við Sjávarbarinn á því sviði.  Hvorki í verði né veglegu úrvali sjávarrétta.  

  Nú hefur Sjávarbarinn trompað sjálfan sig svo um munar.  Á fimmtudögum - frá og með gærdegi - er boðið upp á hlaðborð sem kallast Ömmufiskur.  Þetta er of gott til að vera satt:  Kæst skata,  siginn fiskur,  nætursaltaðar gellur, saltfiskur,  hnoðmör,  hamsar,  rófustappa, plokkfiskur,  fiskibollur og fleira.

  Kalda forréttaborðið er alltaf jafn glæsilegt:  Síldarréttir,  grafin (að ég held) langa (frekar en ufsi),  hrásalat,  ferskt salat og allskonar.  

  Lykillinn að ótrúlega lágu verði fyrir hlaðborðið,  1990 kr.,  er að allir réttir og meðlæti er unnið frá og matreitt frá grunni á staðnum.  Líka rúgbrauðið. Í eftirrétt er hrísgrjónagrautur með rúsínum,  rjóma og kanil.  

  Ég hlakka til næsta fimmtudags.

 

  

  

 

 

 

 

 

 

 

 

Dómarar hlynntir spillingu

  Maður er nefndur Hreiðar Már Sigurðsson.  Hann er frægur í fjármálaheimi nágrannalanda okkar og víðar.  Hann var forstjóri umsvifamikils glæpafyrirtækis,  Kaupþings,  á árum áður.

  Hann var fyrstur snúinn niður í gólf og handjárnaður vegna glæpa Kaupþings. Fleiri fylgdu í kjölfarið.  Ekki sér fyrir enda á þessum ferli.

  Eitt sakamálið sem á eftir að dæma í er kennt við Marple.  Hreiðar Már hefur krafist þess að einn af dómurum víki sæki.  Rökin fyrir því eru þau að sá sé yfirlýstur andstæðingur spillingar.  Þar með sé hann óhæfur til að dæma hlutlaus í grófu spillingarglæpamáli. 

  Héraðsdómur hafnaði kröfu Hreiðars Más.  Eftir stendur:  Krafa hans um að einn tiltekinn dómari víki sæti vegna andúðar á spillingu setur aðra dómara í sérkennilega stöðu.  Hreiðar Már gerir ekki athugasemd við setu þeirra.  Ástæðan hlýtur að vera sú að þeir séu ekki andvígir spillingu.  Hvernig veit Hreiðar Már það?  

   

   

Vandamál leyst með rosamiklum fjárhagslegum ávinningi fyrir þjóðarbúið

  Í vel á annað þúsund ár hafa Íslendingar haldið húsdýr:  Kindur, kýr, hesta, hunda, ketti og hænur.  Á nítjándu öld varð breyting á.  Fólk safnaðist saman, myndaði kaupstaði og tók upp á því að vinna við flest annað en húsdýrahald. Þróunin í þessa átt var hröð.  

  Í dag er Ísland nánast borgríki.  Genin garga samt á sveitina.  Því er mætt með sumarbústað í sveitinni og gæludýrum:  Gullfiskum,  nagrís,  páfagauk,  hundum og köttum. 

  Þessu fylgja vandamál.  Það þarf að fara út með hundana.  Þeir gelta og hræða ókunnuga.  Þeir bíta gesti og póstburðarfólk.  Þó má hafa gagn af þeim.  Þeir eru innbrotsvörn.  Af hinum dýrunum er ekkert gagn.  Bara fyrirhöfn.  Jú,  reyndar halda kettir músum og rottum frá.  Þeir eru að auki eina gæludýrið sem nýtur frelsis.  Hin búa við vondar aðstæður.  Gæludýrahald er vond meðferð á dýrum.

  Það þarf að leysa vandamálið og hugsa upp á nýtt.  Gefa dýrunum frelsi án þess að missa af þeirri skemmtun sem fylgir gæludýrahaldi.  Þetta er hægt að gera með því að ættleiða gamalmenni og taka með heim.  Það er þjóðhagslega hagkvæmt.  Léttir álagi af yfirfullum elliheimilum.  

  Vel stæðir gæludýraeigendur hafa margir hverjir sagt hryllingssögur af elliheimilum.  Þar er verið að troða fjórum og fimm einstaklingum saman inn í eina herbergiskytru.  Enginn skiptir sér af þessu fólki.  Starfsfólk er ofhlaðið störfum og gleymir gamlingjunum heilu og hálfu dagana og vikurnar.  Enginn klappar þeim eða sýnir þeim á annan hátt athygli og hlýju.  

  Gamlinginn á það sameiginlegt með páfagauk að geta talað og hermt eftir ýmsum hljóðum.  Það má líka kenna honum að gelta til að hræða innbrotsþjófa.

 

Tóku hund af heimilislausum manni

Íslendingar gera vel við sig

  Margir Íslendingar hafa það gott.  Þeir eru á pari við frægustu erlendar poppstjörnur og tekjuhæstu Hollywood-leikara.  Tímakaup upp á 57 þúsund kall þykir vera temmilegt.  Það er hlegið að aulunum sem ná ekki 1000 kr. á mínútu.  Ennþá hærra er hlegið að vesalingunum sem ná ekki að greiða sér árlegan arð upp á milljarð.  Tveir milljarðar eru nær lagi - til að teljast maður með mönnum.

  Ennþá er einhver feimni í gangi gagnvart einkaþotunum sem héldu vöku fyrir Reykvíkingum allan sólarhringinn fyrir bankahrunið 2008.  Já, og þyrlum sem menn skutluðust á til að fá sér pylsu í Baulunni eða skutust á frá Vestmannaeyjum til að tapa milljörðum króna í misheppnuðum fjárfestingum í Reykjavík.  Ekkert mál.  

  12 milljón króna jeppar seljast um þessar mundir eins og heitar lummur. Í dag er togast á um hvern Saga Class flugmiða.  Embættismenn ríkis og borgar togast á við almenning um þessa miða.

  Þetta sama fólk hefur áhyggjur af því að kostnaður við móttöku á flóttamönnum frá Sýrlandi komi niður á íslenskum öryrkjum og ellilífeyrisþegum.  Áhyggjurnar eru skiljanlegar.  Það er útilokað að taka á móti flóttafólki öðru vísi en níðast vel og rækilega á öryrkjum og ellilífeyrisþegum.  

  Góðu fréttirnar eru þær að það er til nóg af peningum. Ríkiskirkjan fær 4 milljarða eða meir.  Veitir ekki af.  Kostnaður vegna Nató-aðildar er aðeins nokkur hundruð milljónir. Aðallega vegna loftferðaeftirlits yfir Keflavík.  Án þess myndu íslenskir öryrkjar og ellilífeyrisþegar ekkert vita hverjir fljúga um íslensku loftin blá.

  Utanríkisráðuneytið kostar marga marga milljarða.  Víða um heim eru rekin íslensk sendiráð.  Þeirra eina hlutverk er að halda kokteilboð fyrir íslenska embættismenn.  Ekkert til sparað. Sífellt er verið að stofna ný embætti hjá hinu opinbera,  nýjar nefndir (sumar kallaðar ráð.  Það réttlætir betur kostnaðinn).  Aðstoðarmönnum ráðherra fjölgar með ógnarhraða.  Það besta er að allir sem að jötunni komast fá risaflott eftirlaun það sem eftir er.   

  

  

Slegist um flugsæti á Saga Class

Færeyingar finna olíu

  Í fyrra dró færeyska olíuleitarfélagið Föroya Petroleum sig út úr samfloti í olíuleit í íslenskri landhelgi,  á Drekasvæðinu.  Ástæðan var sú að forráðamenn félagsins höfðu öðlast yfirgripsmikla þekkingu á olíuleit.  Þeir voru og eru sannfærðir um að fullreynt sé að enga olía verði að finna á Drekasvæðinu.  Uppskriftin er eitthvað á þá leið að borað sé á 9 líklegustu stöðum.  Ef engin olía finnst þá sýnir sagan að frekari leit sé árangurslaus.

  Gott ef Kínverjar eru samt ekki ennþá að bora og leita á Drekasvæðinu.

  Föroya Petroleum hefur að undanförnu borað níundu holuna við Færeyjar.  Í dag fannst olía.  31 milljón tunna í mesta lagi.  Það þykir ekki mikið,  að mér skilst.  En staðfestir að olíu sé að finna við Færeyjar.  

Túpupressan - Þannig nýtir þú allt innihald kavíartúpunnar, tannkremstúpunnar, næturkremstúpunnar....

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Bandarísk skoðanakönnun hefur leitt í ljós að helsta ágreiningsefni hjóna er peningar.  Næst algengasta ágreiningsefnið er umgengni við tannkremstúpuna.  Karlar kreista tannkremstúpuna iðulega frá miðju.  Konur kreista túpuna frá enda hennar.  

  Hvor leiðin sem er valin leiðir nær ekki að fullnýtta innihaldið.  Þegar túpunni er loks hent er töluvert eftir af innihaldi hennar.  Þetta á líka við um kavíartúpur,  hárlitunartúpur,  rakakremstúpur,  næturkremstúpur og allskonar túpur.

  Sumir nota einhvern harðan hlut,  eins og hnífsskaft, til að leggjast á túpuna og pressa sem mest úr henni.  Það eru líka til þvingur fyrir plasttúpur sem virka líkt og póstlúga sem pósti er troðið í gegnum.  Og sitthvað fleira.  Allt gott og blessað.

  Svo er það túpupressan,  EZ sqeezer.  Hún er þannig að túpuendanum er stungið í lítið plasttæki.  Síðan er sveif snúið.  Túpan pressast svo fast að allt innihald hennar er fullnýtt. Ef túpan er að lokinni pressu skorin upp þá finnst ekki tangur né tetur af innihaldi í henni. Einfalt og þægilegt.  Þegar búið er að pressa allt úr túpunni þá er túpan örlítil samanþjöppuð klessa án innihalds.  Túpupressan kostar um 600 - 700 kall og er fljót að borga sig.

  Túpupressan fæst í Bike Cave í Skerjafirði,  Nettó í Keflavík,  Vöruvali í Vestmannaeyjum og í apótekinu í JL-húsinu,  Dómus Medica,  Kringlunni,  Mjódd, Mosfellsbæ,  Hellu, Glerártorgi á Akureyri og Akureyrar Apóteki í Kaupangi.