Hvað er þetta með Íslendinga í Noregi?

  Ég hef miklar,  stórar og langar áhyggjur af Íslendingum í Noregi.  Þar er eitt fjölmennasta samfélag Íslendinga utan Vestmannaeyja.  Nú í þorramánuði berast fréttir af því hingað upp á meginland Íslands að Íslendingar í Noregi blóti Þorra við hátíðlega athöfn undir spilaríi hljómsveitarinnar Skítamórals. 

  Látum vera ef Íslendingar í Noregi væru að álpast til þess að lenda í slagtogi með Skítamórali vegna þekkingarleysis á íslensku músíkflórunnar.  Allir geta lent í því að þekkingarleysi verði þeim fjötur um fót.  Ég lenti til að mynda eitt sinn í því í Skotlandi að kaupa blóðmörskepp í pylsubrauði þegar ég hélt mig vera að kaupa matmikla og digra pylsu úr pylsuvagni.

  Samkvæmt fréttunum af þorrablóti Íslendinga í Noregi er þetta í annað skipti sem þeir fá Skítamóral með í gleðskapinn.  Hvað er í gangi þarna úti?  Drekka Íslendingar frá sér ráð og rænu á þorrablótum?  Eru þeir sýktir af slæmri eyrnabólgu?  Hefur norsk músík farið svona illa með þá?

  Þetta er alvarlegt.  Hvað er til ráða?  Þetta er bráðatilfelli.     

  

  

Olli skelfingu

  Færeyingar fylgdust spenntir með sjónvarpsútsendingu á forkeppninni hérlendis í Söngvakeppni evrópskra sjónvarpsstöðva í gærkvöldi.  Enda hinn vinsæli færeyski söngvari og söngvahöfundur,  Jógvan Hansen,  í fremstu víglínu.  Gallinn var sá að það hafði alveg gleymst að vara Færeyinga við laginu  Eldgosi.  Á fésbókar- og bloggsíðum hefur í dag mátt sjá fjölda einhæfra ljósmynda af viðbrögðum skelfingu lostinna færeyskra sjónvarpsáhorfenda þegar flutningurinn á  Eldgosi  hófst:

 

  Sumir leituðu skjóls undir bók eða á bakvið húsgögn.

  Verst fór þetta með blessuð börnin.  Það fórst fyrir að setja aldurstakmörk á sýninguna.  Börnin urðu miður sín og áttu erfitt með svefn í nótt.  Voru tryllt af myrkfælni.  Þegar þeim loks kom dúr á auga undir morgun tóku martraðir við. 

   Í dag þjást margir af slæmum eyrnaverk,  sem hefur varað alveg frá fyrstu tónum lagsins.  Þeir hafa ekki tekið hendur frá eyrum síðan.

  Á elliheimilum hefur verið reynt á slá á viðvarandi hræðslu með kvíðastillandi lyfjum.  Án árangurs.

   Einn hefur vakið athygli og aðdáun fyrir að láta sér hvergi bregða.  Það er Hansi heyrnalausi.  Sumir rekja stillingu hans til rauðvínskúta sem hann gerði góð skil fyrir og eftir útsendingu Söngvakeppninnar.   

  Um viðbrögð við sigurlaginu fara færri sögum.  Það er eins og athygli á því hafi farið framhjá fólki.  Sjálfur held ég að ég hafi ekki ennþá heyrt það.  En næsta víst er að það er hið vænsta lag. 

„Aftur heim“ sigraði

Það er hægt að drekka þorramat

  Ég á ekki við að þorramatnum sé skellt í blandara ásamt hálfum lítra af Brennivíni eða einum lítra af bjór.  Svoleiðis er bara subbulegt og út í hött.  Það er engin reisn eða stæll yfir því.  Þorramat á aldrei að blanda eða hræra saman við eitthvað utanaðkomandi.  Það er grundvallaratriði.

  Til að drekka þorramat þarf að velja súrsaða sviðasultu,  svínasultu,  hrútspunga og þess háttar með háu hlutfalli af bindiefni (hlaupi).  Þessu er komið fyrir snyrtilega á undirskálar.  Þeim er síðan raðar með jöfnu millibili ofan á snarkandi heitan stofuofn. 

  Hægt og bítandi bráðnar hlaupið og súrmaturinn verður eins og litlir bitar í þunnri súpu.  Á meðan þetta gerist er upplagt að laga þunnan jafning.  Þegar jafningurinn er til er honum ásamt súrmetinu hellt í glös.  Svo er þorramaturinn drukkinn hægt og virðulega. 

  Þetta er góð tilbreyting frá því að snæða daglega þorramat með hnífi og gaffli.     

Íslendingar tapa vitinu

  Þær hlaðast upp sögurnar af Íslendingum sem halda ekki andlegu jafnvægi við að fylgjast með öðrum Íslendingum leika sér í dönskum boltaleik við útlendinga.  Eftirfarandi frásögn af Húnvetningi sem sturlaðist er úr héraðsfréttablaðinu Feyki:

 

Ærðist við sigur Íslands á Noregi

 

Karlmaður í Húnvatnssýslu ærðist gjörsamlega þegar Ísland lagði Noreg í handboltanum í gær. Gekk maðurinn berserksgang í sveitinni, hljóp klæðalítill um túnin og endaði berrassaður ofan í á þaðan sem honum var bjargað.

Lögreglan var kölluð á svæðið til að fjarlægja manninn, en hún naut aðstoðar björgunarsveitarinnar þar sem maðurinn neitaði að koma upp úr ánni, þar sem einn lögreglumaðurinn á ættir sínar að rekja til Noregs. Lét hann fúkyrðin dynja á lögreglumanninum á meðan björgunarsveitarmennirnir brugðu á hann böndum og drógu upp úr ánni. Var maðurinn þá orðinn talsvert kaldur, eftir að hafa hlaupið fatalítill um sveitina í talsverðan tíma.

Á leið sinni braut maðurinn rúðu í tveimur dráttarvélum, reif niður girðingu, klifraði upp í rafmagnsstaur, reið berbakt talsverðan spotta og skelfdi hænur í hænsnakofa á nágrannabæ svo nokkrar þeirra báru vart sitt barr á eftir.

Af manninum er það að frétta að hann var fluttur til aðhlynningar á heilsugæslunni á Hvammstanga og í kjölfarið bannað að horfa á fleiri leiki á HM.

Of glaður Íslendingur

Vörusvik

 

  Fyrir nokkrum árum var farið að bjóða hérlendis upp á eitthvað sem virtist vera rautt ginseng.  Fyrir á markaðnum var Rautt Eðal Ginseng frá Kóreu.  Nýja "rauða ginsengið" var í nánast eins pakkningum og Rautt Eðal Ginseng og með samskonar lýsingu á eiginleikum ginsengsins.  Neytendur rugluðust eðlilega á þessum vörum.  En voru fljótir að átta sig að ekki var allt með felldu. 

  Neytendasamtökunum bárust fljótt kvartanir því vanir ginseng-neytendur töldu sig vera með svikna vöru í höndunum.  NS brugðust skjótt við og hófu rannsókn á málinu.  Niðurstaðan var ótvíræð:  Þarna var um svikna vöru að ræða:  Hvítt ginseng unnið úr rótarendum,  ódýrustu afurð ginsengjurtarinnar.  Í Kóreu er það gefið fátæklingum.

  Svikna varan er ennþá seld hérlendis.  Söluaðilinn,  Eggert Kristjánsson hf. (Fæði fyrir alla),  hefur að vísu orðið að breyta umbúðum í kjölfar málaferla.  Um þetta allt má lesa á:      http://www.heilsuhringurinn.is/index.php?option=com_content&view=article&id=619:ginseng-hvernig-a-ad-greina-hismid-fra-kjarnanum-&catid=1:greinar-og-vietoel&Itemid=26

  Þessi mynd sýnir ósvikið Rautt Eðal Ginseng.

Hvatt til morðs

  Íslenskir fjölmiðlar hafa lítið fjallað um morðtilræði sem bandarískri þingkonu,  Gabríellu Cliffords,  var sýnt um helgina.  Þessi kona var skotin í höfuðið af manni sem myrti fjölda manns við það sama tilfelli.  Hugsanlega lifir Gabríella morðtilræðið af en er stórsködduð.  Fulltrúi bandarískra talibana,  Sara Pálína,  fyrrverandi varaforsetaframbjóðjandi Republikanaflokksins hafði áður hvatt til þess að hún Clifford yrði myrt.  Sara Pálína sakaði hana um að vera óæskilega og skaðlega Bandaríkjunum vegna frjáslyndra skoðana varðandi fóstureyðingar, vera andvíga dauðarefsingum og svo framvegis.  Sara Pálína birti á fésbók sinni kort af Bandaríkjunum með riffilsmiði,  tákni fyrir skotmörk (með því að skrifa + ofan í O) þar sem Clifford var í framboði til alþingis og og nokkrir fleiri frambjóðendur sem Sara Pálína telur ósæskilega.  Með þessum tilgreindu skotmörkum skrifaði Sara Pálína áskorunina:    "Við höfum skilgreint vandann.  Hjálpið okkur að leysa hann."

   Þingkonan Gabriella Cliffords kvartaða undan þessu.  Taldi þetta geta orðið klikkhausum hvatning til morðs.  Sem nú hefur orðið raunveruleiki.  Hægri-öfga klikkhaus,  byssudýrkandi og ákafur hernaðarsinni skaut Gabriellu í höfuðið.  Sara Pálína brást við með því að vitna til gamals slagorðs síns:  "Ekki hörfa heldur endurhladdu (byssuna)".  

  Þáttur Söru Pálínu í morðtilræðinu við Cliffords hefur valdið mikilli hneykslun í Bandaríkjunum en hefur einhverra hluta vegna ekki ratað í fréttir íslenskra fjölmiðla.  Sara Pálína hefur reynt að draga í land með útúrsnúningum.  Segist vera á móti ofbeldi.  Hún óski þingkonunni góðs bata.  Og eitthvað svoleiðis.  Jafnframt fjarlægði hún fésbókarfærslurnar.

Áríðandi að vita

  Allflest mistök sem fólk gerir skila sér sem reynsla.  Þau kenna fólki að gera eitthvað annað en sömu mistök.  Langbest er að læra af mistökum annarra.  Þess vegna er gott fyrir ykkur að læra af nokkrum mistökum sem Kaupmannahafnarbúar gerðu um jólin.  Fyrstan skal nefna mann sem ákvað að máta sinn eigin fót í nýjan jólatrésfót heimilisins.  Leikar fóru þannig að maðurinn festi fótinn á sér svo rækilega í jólatrésfætinum að hvorki manninum né heimilisfólkinu tókst að losa fótinn.  Heimilisfólkinu þótti grábölvað að geta ekki haft jólatréð í jólatrésfætinum yfir jólin.  Kallinum sjálfum hraus hugur við að vera fastur í jólatrésfætinum til frambúðar.  Það var hvorki flott eða þægilegt.  Niðurstaðan varð sú að kauði var fluttur á slysavarðstofuna.  Þar tókst seint og síðar meir að losa kappann við jólatrésfótinn.  Ekki fylgdi fréttinni hvort jólatrésfóturinn kom óskaddaður út úr þessari tilraun.  Hinsvegar er hægt að draga þann lærdóm af þessu uppátæki að betra sé að troða fótum sínum í skó en í jólatrésfót.

  Annar Dani var færður á slysavarðstofuna af fjölskyldu sinni.  Hann hafði tekið upp á því að rífa glitrandi skrautkúlur af jólatré heimilisins og snæða þær.  Ættingjarnir óttuðust að þessi sérkennilegi jólamatur gæti haft skaðlegri afleiðingar en að jólatréð væri svipminna án þessara glitkúlna.  Læknar slysavarðstofunnar sáu ekki ástæðu til að skera matgæðinginn upp.  Hann mun hafa tuggið glerkúlurnar vel og jórtrað á þeim áður en hann kyngdi.  Læknar lögðu því aðeins til hvernig mataræði væri heppilegast næstu daga.  Jólakúlur voru ekki á þeim lista.

 

  Þriðji Daninn ætlaði að vera voðalega sniðugur.  Hann var á rölti í næstu götu við hliðina á gistihúsinu sem ég dvaldi á.  Þar var sömuleiðis slangur af öðru fólki á rölti.  Við götuna var ísilagt vatn með nokkrum ísvökum.  Þrátt fyrir frosthörku reif sá sniðugi sig úr fötum og stakk sér ofan í eina vökina.  Ætlun hans var að koma upp í næstu vök við mikinn fögnuð áhorfenda.  Undir ísnum var myrkur og kauði tapaði áttum.  Hann villtist og var undir ísnum í næstum hálftíma.  Í millitíðinni höfðu vegfarendur hringt á björgunarsveit og sjúkrabíl.  Það fylgir ekki sögunni hvort manninum tókst að koma sér upp úr vatninu sjálfur eða hvort björgunarsveitarmenn fiskuðu hann upp.  Síðast þegar ég vissi lá maðurinn ennþá á sjúkrahúsi. 

  Það var talið ganga kraftaverki næst að hann væri á lífi eftir dvölina undir ísnum.  Til að mynda er enginn hægðarleikur að finna aðstæður til að anda undir ísnum.  Þá er veruleg hætta á að fólk fái krampa í köldu vatninu og tapi þá stjórn á hreyfingum sínum.  Það skipti öllu máli að maðurinn var í góðu líkamlegu formi.      

    

Saga um bónda og hest

 

  Óla vantar hálft ár í nírætt.  Hann verður ekki í vandræðum með að redda því.  Sveitungarnir kalla hann aldrei annað en Bóndann í Neðra-Koti.  Hann er bóndi í Efra-Koti.  Sveitungarnir eru dálítið ónákvæmir.  Fyrir áratug hélt Óli upp á áttræðisafmælið sitt með því að klippa stóra tölu af frakkanum sínum og sauma hana utan á hægri kinnina.  

  Óli er lágvaxinn,  nettur og fíngerður - ef frá er talin kryppan á bakinu.  Hún er klunnaleg.  Fagurgrátt og þykkt hárið stendur ógreitt í allar áttir.  Það er ekki klippt fyrr en það er farið að flækjast fyrir.  Eða ef gesti ber að garði.  Óli suðar og suðar í þeim að klippa sig þar til þeir láta undan og klippa sig.  

  Augabrýrnar á Óla eru loðnar og renna saman.  Þær eru að mestu huldar á bak við stór gleraugu með þykkri skærgrænni umgjörð.  Gleraugun ber Óli til að enginn fatti að hann sé orðinn blindur.  Af sömu ástæðu bregður Óli sér aldrei af bæ.  Nefið á Óla er mjótt og uppbrett með stórum útþöndum nösum.  Kinnbein eru há og útstæð;  eyrun smá og kuðluð að ofanverðu;  munnsvipurinn ófríður,  hakan breið og háls langur og mjór.  Samt styttri en á gíraffa.

  Axlirnar eru álútar.  Sérstaklega sú hægri eftir að heyblásarinn náði hendinni við öxl.  Höndin gerði síðar vart við sig á miðilsfundi í Efra-Koti.  Vildi láta vita að sér liði vel.  Það þótti Óla merkilegt.  Þó að miðilinn væri tíður gestur í Efra-Koti hafði Óli aldrei sagt honum frá handarmissinum. 

  Óli er útskeifur og gengur svokallaðan þúfnagang.  Það er eins og hann gangi stöðugt um þúfur.  Þúfnagangurinn magnaðist verulega um árið eftir að sláttuvélin náði vænum bita framan af vinstri fætinum.  Óla sárnaði við vélina.  Það situr enn í honum.

  Óli er með leðurkvenhanskablæti.  Það ágerðist eftir að hann varð ekkill.  Annað sem Óli sækir í er að bregða sér á hestbak.  Það gerðist einmitt í gær.  Tíð var góð.  Óli setti hnakk og beisli á Grána og lét hann brokka með sig um túnið.  Þar sem þeir þeystu um rennislétt túnið hugsaði Óli með sér:  "Þetta er lífið.  Þvílík sæla og frelsistilfinning að vera á hestbaki,  finna golu kissa kinn,  hlusta á hófadyninn.  Hvað í heiminum er betra en þetta nema nýsteiktar kleinur?"

  Óli náði ekki að hugsa þessa hugsun til enda þegar hann týndi Grána.  Það var sama hvernig Óli leitaði og velti við hverjum steini í túninu:  Ekki fannst Gráni.  Hann er ennþá týndur.  Líka hnakkurinn.  En beislið týndist aldrei.     

 ----------------------------------------------------------

       

Fleiri smásögur og leikrit:

.

- Í plötubúð:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/260037

.

 - Gömul hjón

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1098829/

.

 - Hnefaleikakeppni aldarinnar:

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1077689/

.

 - Peysuklúbburinn

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1059543/

.

 - Vinalegur náungi:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1041105

.

 - Gamall einbúi

 http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1036775

.

- Saga af systrum

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1017021/

.

 - Jólasaga

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1008279/

.

- Á rjúpnaveiðum:

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/988782/

.

- Ólétta nunnan:

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/978349/

.

- Gullfiskur:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/965433

.

- Flugvélamódel:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/955702

.

- Miðaldra maður:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/944608

.

- Leyndarmál stráks:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/928198

.

- Ættleiðing:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/916687/

.

- Strákur með sög:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/903540

.

- Hundur:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/863130

.

- Boltabulla:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/718347

.

- Skokkari:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/606929

.

- Strákur skiptir um gír:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/538649

.

- Morðsaga:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/320299

.

- 27 ára:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/299380

.

- Um borð:

 http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/278812

.

- Matarboð í sveitinni:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/266411

.

Er presturinn þinn alvöru prestur?

 

  Er presturinn þinn alvöru prestur?  Eða er hann gerviprestur?  Eða geimvera?  Hvernig veistu hvort presturinn þinn hefur lokið námi í guðfræði?  Eða hvort hann hefur verið formlega vígður til prests eftir kúnstarinnar reglum og óreglum?  Þessum spurningum óska nú margir eftir að hafa spurt sig og fleiri að.  Einkum 60 þúsund íbúar ítalska bæjarins Fane í útjaðri Verona. 

  20 undanfarin sumur mætti á svæðið "prestur" sem kynnti sig undir nafninu Faðir Tómatsósa (padre Tommaso).  Hann birtist ætíð á sama tíma í Fane og lóan birtist á Íslandi á vorin.  Allt sumarið og fram á haust sinnti hann starfi prests af ákafa og alúð á móti fastráðnum presti staðarins.  Faðir Tómatsósa leysti fastráðna prestinn eiginlega meira og minna af þessi sumur.  Enda veitti þeim fastráðna ekki af að teygja úr sér og viðra sig aðeins eftir hark vetrarins.

  Í fyrra var nýr og ungur prestur fastráðinn í bransann í Fane.  Það kom í hans hlut á dögunum að láta nánustu ættingja Tómatsósu vita af því að gamli maðurinn væri kominn á sjúkrahús.  Faðir Tómatsósa er orðinn 84.  ára og heilsan farin.  Á sjúkrahúsinu er verið að lappa upp á hann þannig að hann geti kannski skrölt um í hjólastól.

  Þegar nýi presturinn hóf leit að ættingjum gamla mannsins uppgötvaðist að kallinn heitir ekki Tómatsósa heldur Italo G.  Við nánari forvitni nýja prestsins kom í ljós að kallinn er ekki og hefur aldrei verið alvöru prestur.  Það var allt lygi og fals.  Einhverskonar sprell í gamla manninum til að gera sér eitthvað til dundurs eftir að hann varð löggilt gamalmenni og farinn af vinnumarkaði.

  Íbúar Fane eru felmtri slegnir vegna tíðindanna.  Þeir eru niðurbrotnir yfir að hafa í 20 ár sagt óvígðum manni í skriftarstól frá öllum sínum syndum.  Útlistað fyrir honum í smáatriðum frásagnir af tíðu framhjáhaldi og öðru kynlífi utan hjónabands.  Bæjarstjórinn er í áfalli eftir að hafa löngum stundum tíundað fyrir gerviprestinum samskipti við vændiskonur,  móttökur á mútufé og þess háttar.

  Áhyggjur bæjarstjórans og annarra bæjarbúa snúa fyrst og fremst að því hvort gervipresturinn hafi gefið þeim upp rangan fjölda af Maríubænum sem þarf að fara með til að verða syndlaus.  Það er hrikalegt fyrir þetta fólk ef það situr ennþá uppi með syndir vegna þess eins að hafa í einhverjum tilfellum farið með of fáar Maríubænir.

  Góðu fréttirnar eru þær að Italo G virðist ekki hafa gengið það langt í prestshlutverkinu að gerast barnaníðingur.        

Vekur upp spurningar...

  Læknir í þýska smábænum Paderborn var að hefja skurðaðgerð á 36 ára gömlum sjúklingi.  Þá rak læknirinn augun í húðflúr á handlegg sjúklingsins.  Húðflúrið var mynd af sitjandi erni og hakakrossi.  Vel þekktum táknum nasista.  Viðbrögð læknisins voru þau að tilkynna eiginkonu sjúklingsins að hann hefði ekki geð í sér né samvisku til að lappa upp á nasista.

  Það varð að kalla út annan skurðlækni til að framkvæma aðgerðina á nasistanum.  Læknirinn sem neitaði að afgreiða nasistann gæti verið í vondum málum.  Hann er - eins og aðrir læknar - bundinn af svokölluðum lækniseiði sem kenndur er við Hippokrates.   Þar segir eitthvað á þá leið að læknirinn leggi við drengskap sinn að beita allri sinni kunnáttu af fullri alúð og samviskusemi og láta sér ávallt annt um sjúklinga sína ÁN MANNGREINARÁLITS. 

  Það getur hinsvegar verið varasamt fyrir nasistann að draga lækninn fyrir dómstóla.  Samkvæmt þýskum lögum liggur 3ja ára fangelsi við því að bera nasistatákn á borð við örn og hakakross.