Stærsti viðburður í íslensku rokki

 

  Þá er komið í ljós hvaða sveitir hlutu náð fyrir dómnefnd og voru valdar til að etja kappi í íslensku undankeppni alþjóðlegu hljómsveitakeppninnar  Wacken Metal Battle 2010. Alls sóttu 16
hljómsveitir um að fá að spila í ár. Sveitirnar sem sluppu í gegnum nálaraugað eru (í stafrófsröð):

ATRUM - www. myspace.com/atrumiceland
CARPE NOCTEM - www.myspace.com/carpenoctemiceland
GONE POSTAL - www.myspace.com/gonepostalmetal
GRUESOME GLORY - www.myspace.com/gruesomeglory
SEVERED CROTCH - www.myspace.com/severedcrotch
UNIVERSAL TRAGEDY - www.myspace.com/universaltragedy
WISTARIA - www.myspace.com/wistariatheband

Dómnefndin sem sá um valið samanstóð af 5 aðilum frá erlendum tímaritum, bókunar-, umboðsskrifstofu- og tónleikafyrirtækjum og 3 innlendum aðilum.

  Wacken Metal Battle  fer fram laugardaginn 13. mars á Sódóma Reykjavík.
Sigurvegari kvöldsins hlýtur þátttökurétt í lokakeppni  Metal Battle  keppninnar á  Wacken Open Air  hátíðinni í Þýskalandi í ágúst. Verður þessi viðburður líklega einn sá stærsti fyrir íslenskt þungarokk í ár, því 6 erlendir dómarar koma til landsins gagngert fyrir hann. Meðal þeirra er háttsettur aðili frá Wacken hátíðinni sem einnig er yfirmaður  Metal Battle  keppninnar.

Það verður gaman að vera þungarokkari 13. mars nk.

  Wacken er nafnið á litlum smábæ í Norður‐Þýskalandi sem á hverju sumri umturnast í einn allsherjar risa þungarokksbæ þegar Wacken : Open : Air hátíðin er haldin. Fyrstu helgina í ágúst þjarka þar inn fyrir bæjarmörkin 80.000 gestir hvaðanæva úr heiminum til að hlusta á kanónur þungarokksins leika listir sínar. Hefur þessi hátíð verið haldin sleitulaust síðan 1990 og verður því 2010 hátíðin sú 21. í röðinni en þessi hátíð er af mörgum talin Mekka allra þungarokkshátíða. Skipuleggjendur hátíðarinnar hafa á síðustu árum gefið fjöldanum öllum af ungum og efnilegum hljómsveitum tækifæri til að koma og spila á hátíðinni og settu í því skyni hljómsveitakeppnina Wacken Metal Battle á laggirnar árið 2004. Sigursveit hennar hlýtur m.a. að launum hljómplötusamning, fullt af græjum og hljóðfærum og heiðurinn af því að spila árið eftir á mun betri stað í prógramminu.

Keppnin hefur vaxið jafnt og þétt frá 2004 og í ár munu 26 þjóðir halda undan‐keppnir í sínu landi og verður Ísland þar á meðal í annað sinn. Sigursveitin í hverju landi fyrir sig fyrir sig hlýtur að launum þátttökurétt í lokakeppninni á Wacken.

Athugasemdir

[Brjánn Guðjónsson, 10.2.2010 kl. 20:41]

hví dettur engum íslenskum þungarokksveitum í huga að brúka íslensk nöfn á sveitir sínar?

alltaf svo svakalega drastísk engilsaxnesk heiti.

[Jens Guð, 10.2.2010 kl. 21:34]

  Brjánn,  ég ætla ekki að leggja út af nöfnum hljómsveitanna í færslunni hér fyrir ofan heldur koma með almenna útskýringu.  Saga rokksins á Íslandi geymir tiltekna strauma varðandi hljómsveitanöfn. 

  Þegar lítið var um að vera í rokkinu á Íslandi um 1960,  það er að segja lítið um frumsamda músík,  hétu hljómsveitir útlendum nöfnum:  City sextett,  Diskó,  Plútó (var breytt í Lúdó),  The Robots.

  1963 skall bítlabylgjan yfir.  Íslenskar bítlahljómsveitir spiluðu frumsamin lög:  Hljómar,  Dátar,  Óðmenn,  Ómar,  Geislar,  Mánar,  Sturlungar,  Ósmenn o.s.frv.

  Hljómsveitanöfnin urðu ennþá skemmtilegri þegar framsækna hipparokkið (prog) tók við um og upp úr 1970:  Trúbrot,  Náttúra,  Tilvera,  Tárið,  Svanfríður,  Gaddavír,  Ástarkveðja,  Rifsberja,  Eik...

  Um miðjan og seinni hluta áttunda áratugarins tók þreyta við,  léttir útlendir slagarar eða eftirhermur á tilteknum útlendum léttpoppsveitum.  Þá voru mest áberandi nöfn eins og Change,  Lonlí Blú Bojs,  Cabaret,  Radíus,  Cirkus,  Crystal,  Celsius...

  Þá tók við mesta rokksprengja sögunnar um 1980:  Utangarðsmenn,  Fræbbblarnir,  Þeysarar,  Sjálfsfróun,  Tappi tíkarrass,  Bara-flokkurinn,  Vonbrigði,  Taugadeildin,  Grýlurnar,  Bruni BB og þær allar.

  Íslensk nöfn voru aftur ráðandi þegar harðkjarnasprengjan sprakk á síðari hluta tíunda áratugarins:  Mínus,  Ungblóð,  Vígspá,  Bisund,  Forgarður helvítis...

  Núna er einskonar stöðnunartímabil - þó margt flott sé í gangi.  Sennilega undanfari einhvers sem á eftir að springa út og blómstra.  Í stöðu eins og nú ríkir vill enskan verða áberandi.

  Þannig var það í upphafi íslensku rappbylgjunnar.  Fyrst voru ensk nöfn og enskir textar allsráðandi.  Hægt og bítandi jókst sjálfstraustið og rappararnir fundu sinn tón.  Þá kom sprengjan með íslenskum textum:  Rottweilerhundarnir,  Hæsta hendin,  Sesar A,  Skytturnar...

  Þetta er líka áberandi í Músíktilraunum.  Fyrst koma menn til þátttöku,  ungir að árum,  í hljómsveit með ensku nafni og syngja á ensku.  2 - 3 árum síðar koma sömu menn aftur,  búnir að finna sinn stíl,  farnir að syngja á íslensku í hljómsveitum með íslenskt nafn. 

  Nákvæmlega sama ferli hefur verið í gangi í færeysku rokksögunni.

  Að lokum:  Heimsfrægasta íslenska þungarokkshljómsveitin heitir Sólstafir og syngur ýmist á íslensku eða ensku.  Síðasta plata hennar,  Köld,  kom út í fyrra og er dúndur sem ég mæli með.  Sólstafir spila bæði á Wacken og Hróarskeldu í ár. 

[Sigurbjörg Sigurðardóttir, 10.2.2010 kl. 22:58]

Er alltaf hérna og fylgist með.Hef aldrei elskað alveg þúngarokkið en Rokkið er altaf í 1 ja 1 sæti. var að fletta öllum mínum vínil plötum sem fluttu með mér frá Italíu og verð að seigja að ég á gullmola.Nú er bara að láta gera við plötuspilarann sem er með óvirka teygju svo ég get ekki notað hann núna.Allt annað að hlusta á vínil.Sorry en get ekki tekið þátt í ummælum um íslenska grúppur því ég þekki þær ekkert.Alltaf gaman að lesa þig.

[Jens Guð, 10.2.2010 kl. 23:10]

  Sigurbjörg,  þú átt erindi í félagsskapinn Hljómplötuklúbbur Íslands,  sem er klúbbur áhugafólks um vinylplötur:  http://www.facebook.com/#!/profile.php?id=100000164139030

[Sigurbjörg Sigurðardóttir, 10.2.2010 kl. 23:36]

Takk fyrir þetta.(sorry en oft er ég ekki flínk í að skrifa okkar túngumál)

[Jens Guð, 10.2.2010 kl. 23:55]

  Sigurbjörg,  ég er líka alveg úti að aka þegar kemur að tungumálum.  Það er helst að ég stauti mig í gegnum færeysku.