Íslandsvinurinn Yoko kemur enn rækilega á óvart

  Bandaríska nýlista- og tónlistarkonan frá Japan,  Yoko Ono,  kom heimsbyggðinni oft á óvart á sjöunda og áttunda áratugnum.  Fyrst með frumlegum og furðulegum myndlistaverkum.  Síðan með því að taka saman við bítilinn John Lennon og virkja hann með sér í allskonar uppátæki.  Þar á meðal að vera nakin/n á forsíðumynd plötuumslags,  mæta á blaðamannafundi í svörtum pokum og verja hveitibrauðsdögum í rúminu þar sem þau skötuhjú tóku á móti gestum og gangandi.

  Síðustu áratugi hefur lítið farið fyrir Yoko.  Hún hefur mest verið í því að taka á móti verðlaunum og viðurkenningum fyrir hönd Johns Lennons (og einstaka sinnum sín),  kveikja á friðarsúlunni í Viðey og hvetja heimsbyggðina til að ferðast til Íslands.

  Á dögunum var Yoko stödd í Cannes í Frakklandi.  Þar uppi á sviði gerði sú næstum áttræða bítlaekkja sér lítið fyrir og henti sér óvænt eldnöggt aftur á bak í kollhnís.  Áhorfendum til mikillar furðu.

  Til gamans má geta að þegar ég var í Myndlista- og handíðaskóla Íslands á áttunda áratugnum var þar á bókasafni bók um nýlistahópinn Flux í New York.  Bókin var gefin út áður en Yoko tók saman við Lennon.  Yoko var hugmyndaríkasti og flottasti nýlistamaður Flux-hópsins.  

  Löngu síðar fór ég á myndlistasýningu Yokoar á Kjarvalsstöðum.  Það var virkilega flott og fersk sýning.  Dæmi:  Þarna var herbergi þar sem allir hlutir voru bara hálfir:  Hefðbundin stofa að öðru leyti.

  Annað dæmi:  Maður fór inn í myrkvað herbergi.  Við fyrstu sýn virtist þar vera eins og jólatré í kóka kóla auglýsingu.  Þegar betur var að gáð og maður vandist myrkrinu var það sem maður hélt að væri kertaljós logandi augu grimmra katta.  Mjög áhrifaríkt.

  Þriðja dæmið:  Maður fór inn í þröngan gang sem var þakinn speglum.  Kominn inn í þann gang blasti við spegilmynd af manni sjálfum sem speglaðist í ótal myndir.  Þetta var eins og að vera staddur inn í risasal með óendanlegri speglamynd af sjálfum sér.  Líka mjög áhrifaríkt.

  Fjórða dæmi:  Heilt og fallegt epli var fyrir framan það sem virtist vera spegill.  Nema að spegilmyndin sýndi rotið epli sem bitið hafði verið í.  Þegar farið var "bak við spegilmyndina" var þetta öfugt.  Maður sá rotið epli en "spegilmyndin" sýndi heilt og flott epli.