Bráðskemmtilegar tillögur um öðruvísi sumarfrí

  Nú er sá tími runninn upp að fólk fer að velta fyrir sér hvert eigi að fara og hvað skuli gera í sumarfríinu.  Eða páskafríinu.  Það er ekkert gaman að gera alltaf nákvæmlega það sama.  Hér eru nokkrar tillögur um smá öðruvísi upplifun í fríinu:

  Það er rosalega hressandi að sofa utan í þverhníptum hamri í 2ja - 3ja kílómetra hæð yfir jörðu og anda að sér fersku og súrefnisríku fjallalofti.  Við þessar aðstæður er hræðsla óþörf við að vakna upp með svöng og grimm rándýr að éta mann um miðja nótt.  Engir úlfar.  Engir ísbirnir.  Það eina sem þarf að passa upp á er að velta sér ekki um of í svefni.  Það gæti orðið slæm bylta.

  Nú er byrjað að framleiða kajaka á Íslandi.  Vandamálið er að íslenskir fossar eru ekki nógu reisulegir fyrir þetta ævintýri:  Að stökkva í kajaka fram af klettasnös ofan í freyðandi fosshylinn.  Til að þetta sé virkilega gaman þarf stökkið að vera minnsta kosti 500 metrar.

  Það er eitthvað rosalega heillandi við að trítla upp eftir snjórönd sem nær nokkurra kílómetra hæð.  Kikkið fær maður af því að þræða sjálfa snjóröndina þannig að útsýni sé gott yfir báðar hliðar.  Það er upplagt að byrja daginn á þessu.  Fara svo í kajak um kvöldið og sofa í hengirúminu á nóttunni. 

  Það þarf að vera með þokkalega jafnvægistilfinningu til að klifra upp þessa steinahrúgu.  Ef klaufalega er að farið veltur hún á hliðina.  Þannig er hún ekki eins tignarleg.  En það er skemmtileg áskorun að halda jafnvægi á henni eins og hún er þarna.

  Þegar tvær manneskjur ferðast saman er sanngjarnt að þær þrengi ekki hvor að annarri.  Gefi gott olnbogarými og sýni fyllstu tillitssemi í hvívetna.

 

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 19.1.2011 kl. 21:10]

Jens þú er hreint ótrúlegur í uppátækjum þínum,  Það er gott að gera hlegið svona hátt og innilega.  Takk fyrir mig.

[Jens Guð, 19.1.2011 kl. 22:11]

   Ásthildur Cesil,  maður verður að finna sér eitthvað til gamans svona af og til.  Takk fyrir innlitið.

[Hannes, 19.1.2011 kl. 22:20]

Ég væri til í að sofa við þennan klettavegg en ég myndi láta þyrlu ferja mig upp enda með ofnæmi fyrir allri óþarfa hreyfingu.

[Jens Guð, 19.1.2011 kl. 22:50]

  Hannes,  ég er eiginlega sammála þér.  Hvers vegna að klöngrast með óþarfa puði upp fjöll og firnindi þegar til eru þyrlur sem geta sparað sporin?

[Ragnhildur Kolka, 19.1.2011 kl. 22:58]

Manni ætti ekki að leiðast í þessu fríi.

[Jens Guð, 19.1.2011 kl. 23:07]

  Ragnhildur,  þetta er að minnsta kosti tilbreyting frá einhæfum sólarlandaferðum.

[Hannes, 19.1.2011 kl. 23:19]

Jens svo er alltaf hægt að fara á næsta hótel og gista þar.

[Jens Guð, 19.1.2011 kl. 23:31]

  Það er ekki eins skemmtilegt.  Síðast þegar ég gisti á hóteli (í New York fyrir viku) var þar allt morandi í kakkalökkum og svokölluðum bedbugs.

[Hjóla-Hrönn, 22.1.2011 kl. 14:53]

aaawww, minnir mig á þegar ég hékk eins og könguló í klettunum fyrir ofan Ísafjörð.  Það er ekkert mál að klifra upp, en ef maður rekst á hindrun þá er ekki svo auðvelt að snúa við og komast aftur niður.  Ég var korter að koma mér í sjálfhelduna, tvo tíma að koma mér út úr henni, nú og glíma við sjúklegt kvíðakast og svima í leiðinni.  Var samt gaman.  Svona eftir á.

[Jens Guð, 22.1.2011 kl. 17:50]

  Hjóla-Hrönn,   ég kannast við svona dæmi frá því maður var í göngum að smala kindum eða hrossum uppi á reginfjöllum.  Að vísu tók aldrei svona langan tíma að losna úr sjálfheldu,  né heldur olli það kvíða.  Þvert á móti var ævintýraljómi yfir svoleiðis.  Enda vandamálið ekki stærra en svo að þegar einhver skilaði sér ekki niður í réttir þá var hann leitaður uppi.