1001 gamansaga

  Bókmenntaáhugi Íslendinga er aðdáunarverður.  Það hefur þó lengi háð þeim að þurfa að vinna á daginn og stunda heimilisstörf á kvöldin.  Nú hefur verið bætt úr þessu vandamáli.  Skilningsríkir verslunareigendur eru farnar að hafa búðirnar opnar um nætur.  Menn geta því sinnt bókainnkaupum alla nóttina.  Sem þeir eru einmitt duglegir við.  Ég minni í leiðinni á háspennubókina  Djöflanýlenduna  sem gerist að hluta á Íslandi.

  Í fyrra kom út bráðskemmtileg bók sem heitir  1001 gamansaga.   Það er Helgi Seljan sem tók sögurnar saman.  Þær eru flestar sannar.  Reyndar vantar upp á hvað gaman er að hlusta á Helga Seljan segja sjálfan frá.  Hann er einstaklega skemmtilegur sögumaður.  Sögurnar lifna við þegar hann segir frá.  Það er upplagt að lauma bókinni með í jólapakkana.  Hér eru nokkrar sögur úr henni:

Ekkjan kom til listmálara og bað hann að mála mynd af

eiginmanninum sáluga. Hún átti bara gamla, óskýra mynd

af honum, en fór að lýsa honum eins vel og hún gat. Svo

var myndin máluð og konan kom til að líta á hana: „Mikið

er þetta góð mynd af honum en mikil ósköp hefur hann

samt breyst.“

 

Dýralæknir var kallaður til gamallar konu sem hafði

áhyggjur af hvítu kisunni sinni sem virtist eitthvað lasin.

Dýralæknirinn sagði henni að kisa væri komin að því

að gjóta, en sú aldraða sagði það ekki geta verið, kisu

hleypti hún aldrei út og enginn högni hefði komið nálægt

henni. Í sama bili gekk bröndóttur fress inn á gólfið og

dýralæknirinn sagði þarna komna skýringuna. Þá sagði

gamla konan: „Nei, það getur ekki verið, þetta er bróðir

hennar.“

 

Þeir komu að kistulagningu föður síns og kom saman

um að karl faðir þeirra þyrfti einhvern farareyri. Tveir

bræðranna lögðu hvor sinn þúsundkallinn í kistuna, en

sá þriðji sagðist bara vera með ávísanahefti, skrifaði

ávísun upp á þrjú þúsund, lagði í kistuna og gaf sér báða

þúsundkallana til baka.

 

Dómarinn: „Þú ert sakaður um að hæðast að lögreglunni.

Hverju svararðu því?“ „Jú, herra dómari, lögreglumaðurinn

hellti sér svoleiðis yfir mig með óbótaskömmum og

svívirðingum að mér fannst eins og konan mín væri að tala

við mig og þá sagði ég ósjálfrátt: Já, já, elskan.“

 

Trúboðinn, fullorðin kona, kemur inn á fjölmennan

vinnustað með plastbox undir hendinni og spyr þann fyrsta

sem hún hittir: „Þekkir þú Jesúm, vinur minn?“ Maðurinn

kallar inn í vinnusalinn. „Er einhver Jesús sem vinnur hér?

Mamma hans er komin með nestisboxið hans.“

 

  Ég ítreka og minni í leiðinni á háspennubókina  Djöflanýlenduna  sem gerist að hluta á Íslandi.

Bækur seljast upp á nóttunni

Athugasemdir

[Sigurbjörg Sigurðardóttir, 11.12.2011 kl. 21:58]

bara inlit til þín.

[Jens Guð, 11.12.2011 kl. 22:51]

  Sigurbjörg,  takk fyrir innlitið.