Bestu rokkplöturnar

  Lesendur Music Radar hafa kveðið upp sinn dóm.  Þetta er niðurstaðan.  Þannig er listinn yfir 50 bestu plötur þungarokksins.  Að sjálfsögðu er enginn 100% sammála svona lista.  Það er allt í lagi.  Þetta er aðeins skemmtilegur samkvæmisleikur.  Vinsælar hljómsveitir eiga eðlilega meiri möguleika í lesendakosningum en minna þekktar hljómsveitir.

  Það er gaman að velta fyrir sér svona lista.  Kannski sakna einhverjir platna með Deep Purple og Led Zeppelin.  Eða Skálmaldar,  Sólstafa og Týs.  Þeirra í stað tröllríða Metallica,  Iron Maiden og Black Sabbath listanum.  Hver hljómsveit með 5 plötur af 50.  Eða réttara sagt 5 plötur af 37.  13% hlutdeild.  Það er góð staða.       

1  Metallica - Master Of Puppets (1986)

2  Iron Maiden - The Number Of The Beast (1982)

3  Guns N´ Roses - Appetite For Destruction (1987)

4  Metallica - Ride The Lighting (1984)

5  Slayer - Reign In Blood (1986)

6  Megadeath - Rust In Peace (1990)

7  Black Sabbath - Paranoid (1970)

8  AC/DC - Back In Black (1980)

9  Pantera - Vulgar Display Of Power (1992)

10 Iron Maiden - Powerslave (1984)

11 Metallica - ...And Justice For All (1988)

12 Lamb Of God - Ashes Of The Wake (2004)

13 Pantera - Cowboys From Hell (1990)

14 Opeth - Watershed (2008)

15 Black Sabbath - Sabbath Bloody Sabbath (1973)

16 Black Sabbath - Master Of Reality (1971)

17 AC/DC - Highway To Hell (1979)

18 Judas Priest - British Steel (1980)

19 Ozzy Osbourne - Blizzard Of Ozz (1980)

20 Slayer - Seasons In The Abyss (1990)

21 Machine Head - The Blacklening (2007)

22 Iron Maiden - Live After Death (1985)

23 Metallica - Kill ´Em All (1983)

24 Black Sabbath - Vol 4 (1972)

25 Slayer - South Of Heaven (1988)

26 Mastodon - Crack The Skye (2009)

27 Dio - Holy Diver (1983)

28 System Of A Down - Toxycity (2001)

29 Opeth - Blackwater Park (2001)

30 Metallica - Metallica (1991)

31 Slipknot - Slipknot (1999)

32 Iron Maiden - Piece Of Mind (1983)

33 Killswithch Engage - Alive Or Just Breathing (2002) 

34 Rainbow - Live In Munich (1977)

35 Tool - Undertow (1993)

36 Iron Maiden - Iron Maiden (1980)

37 Black Sabbath - Black Sabbath (1970)

38 Celtic Frost - To Mega Therion (1985)

39 Rage Against The Machine - Rage Against The Machine (1992)

40 Skid Row - Skid Rove (1989)

41 At The Gates - Slaughter Of The Soul (1995)

42 Megadeath - Peace Sells...But Who´s Buying? (1986)

43 Anthrax - Among The Living (1987)

44 Judas Priest - Painkiller (1990)

45 Soundgarden - Badmotorfinger (1991)

46 Death - Symbolic (1995)

47 Sepultura - Arise (1991)

48 Kyuss - Blues For The Red Sun (1992)

49 Aerosmith - Rocks (1976)

50 Deftones - Around The Fur (1997)

Athugasemdir

[Heimir Tómasson, 28.2.2012 kl. 10:18]

Og ekki ein einasta Motörheadplata. Segir hvað mikið er að marka svona lista að mínu áliti.

Reyndar er ég svona 80% sammála honum en þarna vantar nokkrar gríðarlegar þungaviktarplötur eins og til að mynda Ace of Spades með Motörhead, God Hates Us All með Slayer og svo 3D með Wrathchild America svo fátt eitt sé nefnt.

En gaman að svona engu að síður.

[Árni Matthíasson , 28.2.2012 kl. 10:31]

... og ekki Isis - iss.

[Hilmar (IP-tala skráð) 28.2.2012 kl. 13:43]

Feitlagnir strákar, með sítt og skítugt stelpuhár og v-laga gítara, that's all there is.

Þungaviktarplötur er sennilega rétta orðið. Og þá þungaviktartónlistarmenn.

Tónlistin, ef tónlist má kalla, er þó harla ómerkileg, og varla boðleg manneskju með tóneyra.

Merkilegt en satt, þegar maður sér myndir af "tónleikum" með þessum hljómsveitum, þá eru áhorfendur, því varla eru þeir þarna sem áheyrendur, allt saman miðaldra feitir karlar, sem troða sér í stærstu gerð af leðurbuxum sem standa þeim á beini (spiki)og leðurvesti sem ná varla hálfa leið yfir bumbuna, druslulegt alskegg, sem er eins og yfirlýsing um að þeir hafi náð líkamlegum þroska, og mjög, mjög hátt enni, sem oft nær alla leið aftur á hnakka.

Ekki tilviljun að helstu aðdáendurnir af þessu rusli skuli vera kenndir við mótorhjólaglæpagengi, dálítið greindarskertur hópur, ef satt skal segja.

It's a bit gay, að hætti South Park.

[Jens Guð, 29.2.2012 kl. 23:21]

  Heimir,  nafn Motörhead hefur ekki verið eins mikið í sviðsljósinu í Bretlandi eins og á Íslandi síðustu vikurnar.  Eða þá að Bretarnir vita að það sé stórhættulegt að hampa nafni hljómsveitarinnar.  Slíkt leiðir til óábyrgs kynlífs,  stríðsreksturs og heróínneyslu,  eins og forstjóri ÁTVR veit manna best.

[Jens Guð, 29.2.2012 kl. 23:22]

  Árni,  það vantar nokkrar plötur á listann.

[Jens Guð, 29.2.2012 kl. 23:27]

  Hilmar,  er það virkilega rétt,  þetta sem þú segir?  Lýsing þín hljómar ekki vel.  Sumar af plötunum á listanum hljóma hinsvegar vel.