Kvikmyndaumsögn

3.3.2012 | 23:17

- Titill: Svartur á leik

- Handrit: Byggt á bók Stefáns Mána

- Leikstjóri: Óskar Þór Axelsson

- Leikarar: Þorvaldur Davíð Kristjánsson, Jóhannes Haukur Jóhannesson, Damon Younger, María Birta...

- Einkunn: ***1/2 (af 5)

Ungur maður, Stebbi Sækó (Þorvaldur Davíð), kemur frá Ólafsvík til höfuðborgarinnar. Hann hittir gamlan æskufélaga, Tóta (Jóhannes Haukur). Sá er í dópbransanum. Stebbi dregst inn í heim Tóta. Sögusviðið er að uppistöðu til árið 1999. Tóti og félagar eru í bisness. Þeir smygla dópi til landsins, selja dóp og stunda partý. Út á það gengur myndin. Þetta kemur flest kunnuglega fyrir sjónir. Enda byggir sagan á raunverulegum atburðum. Það ber ekki margt til tíðinda. Þannig lagað. Jú, banki er rændur. Án aðdraganda eða eftirmála. Útafkeyrsla (tryggingasvik) er sviðsett. Án aðdraganda og án eftirmála. Það er valdabarátta innan dópbransans. Allt atriði sem eiga ótal fyrirmyndir úr raunveruleikanum.

Sagan er ekki merkileg. Flest í framvindu hennar er fyrirsjáanlegt. Hinsvegar er úrvinnslan vel úr garði gerð. Það er afar fagmannlega að öllu staðið. Keyrslan er hröð og þétt. Notkun tónlistar er smekkleg og áhrifarík. Hún er oftast skemmtileg. Það er gaman að rifja upp flott lög með Quarashi, Stjörnukisa, Enzími og svo framvegis. Það er virðingarvert og gaman að músíkin er með íslenskum flytjendum.

Leikararnir eiga hver um sig stjörnuleik. Leikaraval hefur tekist einstaklega vel. Þeir eru eins og klæðskerasaumaðir í hvert hlutverk. Jóhannes Haukur hefur aldrei verið jafn sannfærandi. Hann er frábær. Sama má segja um Þorvald Davíð. Hann er einstaklega lunkinn við að túlka tilfinningar sínar með augnráðinu. María Birta vinnur leiksigur sem dópsalagrúppía. Hún afgreiðir það hlutverk áreynslulaust og heillandi. Þannig mætti áfram telja.

Örfá smávægileg atriði trufla. Samt svo smávægileg atriði að þau telja varla. Þetta eru atriði eins og viðurnefni dópistanna. Það er ofgert með viðurnefnum. Viðurnefnin eiga áreiðanlega að túlka karakterinn. Í raunveruleika eru lykilmenn með viðurnefni en ekki svona ýkt. Þá eru dópistarnir alltof vel máli farnir. Ég þekki dópbransann þokkaleg vel. Án þess að vera þátttakandi og dópisti sjálfur, vel að merkja. Fátæklegur orðaforði, einkum nafnorðafátækt, er áberandi hjá dópistum. Tafsorð á borð við "þú veist", "skilurðu?" og önnur slík eru áberandi hjá þeim sem dópa mikið og lengi. Það ber ekki á neinu slíku í myndinni. Kannski viljandi. Það hefði hugsanlega orðið leiðigjarnt. Jafnvel tilgerðarlegt ef ekki væri vel að gætt. Í myndinni tala dópistarnir um fíkniefni. Ég kannast ekki við að dópistar tali um dóp sem fíkniefni. Þeir nota önnur og sértækari orð yfir hvert fíkniefni fyrir sig. Undirstrikað og endurtekið skal tekið fram að þetta eru algjör smáatriði sem hindra á engan hátt að heildarpakkinn er fínn.

Til að byrja með, í upphafi myndar, setti ég spurningamerki við eintal sögumanns, Stebba Sækó. Slíkt virkar oft sem "ódýr" aðferð til einföldunar og útskýringar á sögunni. Einhverra hluta vegna gufaði spurningarmerkið upp. Ég tók ekki eftir því hvort að eintal sögumanns fjaraði út er leið á myndina eða hvort að það varð eðlilegur þáttur í framvindunni.

Það er hvergi hægt að merkja að myndin sé frumraun Óskars Þórs. Efnistök eru svo yfirveguð og hnitmiðuð í alla staði. Myndin á góða möguleika á heimsmarkaði. Hún stenst bærilega samanburð við útlendar myndir um svipað efni.

Ástæða er til að geta góðrar markaðssetningar á myndinni. Leikarar og aðrir aðstandendur myndarinnar hafa verið áberandi í fjölmiðlum fyrir frumsýningu og enn í dag. Sá sem heldur utan um "plöggið" hefur unnið heimavinnuna sína.

Meginflokkur: Kvikmyndir | Aukaflokkar: Lífstíll, Löggæsla, Menning og listir | Breytt 4.3.2012 kl. 21:04 | Facebook