Eftirlitsiðnaðurinn - fölsk vernd

  Þú ert aldrei ein/n á ferð.  Það er alltaf einhver sem fylgist með þér.  Allsstaðar.  Á bak við hverja þúfu er ábúðafullur embættismaður.  Hann passar upp á að allt sé í lagi;  að allt sé samkvæmt strangasta bókstaf laga og reglna.  Eftirlitsiðnaðurinn blæs út eins og púki á fjósbita.  Verra er að hann er orðinn helst til dýr.  Rándýr.  Og frekur á pappír,  skýrslur og annað slíkt til að raða í möppur.  Árangurinn er rýr.  Neytendaverndin er fölsk.

  Árum saman fengu sælgætis- og matvælaframleiðendur að nota götusalt í framleiðslu sína.  Eftirlitsaðilar vissu af því en horfðu sljóeygir framhjá ósvífninni.  Svo dæmi sé nefnt.

  Lítið matvælafyrirtæki á Suðurnesjum neyddist til að hækka verðlista sinn um 12% vegna aukins kostnaðar við pappírsvinnuna.  Kostnaður fyrirtækisins vegna heilbrigðiseftirlits voru einhverjir þúsund kallar.  Ég man ekki hvort árlegur kostnaður var 30 eða 40 þúsund.  Það var eitthvað svoleiðis.  Í dag er árlegur kostnaður kominn yfir 800 þúsund kall ásamt því sem drjúgur tími fer í að skrifa á pappíra.   

  Jón Gerald Sullenberger hefur skrifað blaðagreinar um samskipti Kosts við embættismenn Tollsins.  Það er gott grín en kemur niður á neytendum.     

  Sigurður Þórðarson,  forstjóri Eðalvara,  hefur í áraraðir staðið í stappi við embættismenn.  Ástæðan er sú að á markaðnum er svikið ginseng.  Sigurður selur Rautt Eðal ginseng.  Svikna ginsengið er kallað Rautt kóreskt ginseng.  Það er selt í keimlíkum umbúðum í sömu litum og með hliðstæðum íslenskum texta. 

  Neytendasamtökin (sem eru ekki opinber stofnun) hafði frumkvæði að því að láta rannsaka svikna ginsengið (eftir fjölda kvartana frá neytendum).  Niðurstaðan var sú að EKKI væri um rautt ginseng að ræða.  Til að ginseng sé skilgreint rautt þarf það að uppfylla ýmis ströng skilyrði varðandi ræktun.   

  Eðalvörur hafa snúið sér til hinna ýmsu embætta til að verjast svikna ginsenginu.  Söluaðili þess hefur brugðið fyrir sig ósannindum og öðru sprelli.  Eftir margra ára ferli hefur ekki ennþá tekist að upplýsa um uppruna svikna ginsengsins.  Embættisaðilar vísa hver á annan og henda málinu á milli sín.  Það kallar á nauðsyn þess að fækka svona embættum.  Tálga þau niður þannig að eftir standi eitt embætti sem verði fært um að taka snöfurlega á málum.  Það er verkefni fyrir Viggu Hauks og félaga með niðurskurðarhnífana. 

 

  Sigurður hefur sent Neytendastofu eftirfarandi bréf:

"Hegningarlagabrot í skjóli Neytendastofu? Um aðild og kæruheimild vegna brota á 146. og 147 gr. hegningarlaganna."   . 

.

Að gefnu tilefni hef ég undirritaður reynt eftir bestu getu að kynna mér hver sé til þess bær að láta þá sem brjóta þessar lagagreinar sæta ábyrgð.Lagagreinarnar ákvarða refsingar við því að gefa eftirlitsstjórnvaldi rangar upplýsingar er varða mál sem stjórnvaldið rannsakar.  

  Brot á þessum lagagreinum beinist gegn stjórnvaldinu sem slíku, þó það geti bitnað á almannahagsmunum eða lögaðilum.

  Flest bendir til að vilji eftirlitsstofnun alls ekki kæra þess háttar lögbrot, muni hinn seki sleppa og forherðast, því brotin beinast tæknilega að henni.  Þarna takast á annars vegar almannahagsmunir og hins vegar réttur stjórnsýslunnar til að taka við röngum (atvinnuskapandi) skýrslum, sem samdar eru til að villa um fyrir stjórnsýslunni, tefja mál og/eða ná fram rangri niðurstöðu og forða brotlegum aðilum þannig frá réttvísinni eftir eigin geðþótta.  

  Athygli yðar er því vakin á því að fyrirtæki mitt hefur skaðast verulega vegna viðvarandi og endurtekinna lögbrota, sem ekki hafa verið kærð til lögreglu af þar til bærum yfirvöldum, þrátt fyrir óskir mínar þar að lútandi. Þó brotin blasi við eru svör stjórnsýslunnar vægast sagt mismunandi um hverjum beri að kæra.

  Áfrýjunarnefndum ber saman um að þeim beri ekki að kæra því þær séu bara úrskurðaraðili en ekki eftirlitsstofnun.

  Neytendastofa segir að áfrýjunarnefndin geti vel kært sérstaklega fyrir það sem skrökvað sé að henni ef hún vill. Allavega beri Neytendastofa enga ábyrgð á því að logið sé að áfrýjunarnefnd neytendamála.

  Innanríkisráðuneytið telur að ekki þurfi að kæra brot til lögreglunnar sem kemst upp, sbr. úrskurð Neytendastofu nr. 8/ 2007, en telur að ég geti sjálfur kært ef brotin halda áfram.

  Ákærusvið lögreglunnar hefur skoðað málið og segist muni rannsaka það sem refsimál berist um það ósk frá Neytendastofu. Kannski er þyngst á metunum lögfræðiálit Páls Þórhallssonar, forstöðumanns lagasviðs forsætisráðuneytisins (sem hefur yfirumsjón með allri stjórnsýslunni) en þar segir að eftirlitsstofnanir eigi að kæra en vilji þær ekki kæra tiltekinn aðila af einhverjum ástæðum, liggi ábyrgðin hjá viðkomandi ráðuneyti sem fulltrúa almannahagsmuna.

  Æskilegt væri ef lögin væru virt, það myndi spara stjórnsýslunni og almenningi tíma og fjármuni. Fullt tilefni er að spyrja Neytendastofu og kannski fleiri eftirlitsstofnanir, hvers vegna óprúttnir aðilar ættu að víla fyrir sér að brjóta lög með því að gefa rangar skýrslur ef aldrei er kært og refsiheimildir laganna ekki nýttar? Vonandi telur Neytendastofa lögin ekki óþörf en telji hún að verklagsreglur um framkvæmd laganna séu ekki nógu skýrar vil ég spyrja hana hvort hún vilji þá leggja mér lið við að kynna þetta vandamál fyrir Alþingi svo bæta megi úr?

Athugasemdir

[Sigurður Þórðarson, 17.8.2013 kl. 11:04]

Líklega er eftirlit til málamynda er verra en ekkert eftirlit. Bílbelti búið til úr dablaðapappír er að því leyti verra en ekkert bílbelti að hugsanlega myndi fólk vara sig og aka hægar án slíks beltis.   Takk.

[Erla Magna Alexandersdóttir, 17.8.2013 kl. 18:59]

þETTA ER AÐEINS EITT DÆMI- OG SPURNING UM HVORT UM TENGSL MILLI INNFLYTJENDA OG EFTIRLITS SE AÐ RÆÐA.

 uNDIRRITUÐ LENTI Á BRÁÐAMÓTTÖKU EFTIR AÐ TAKA INN TÖFLUR- MIKIÐ LOFAÐAR AF FRÆGU FÓLKI- EN INNIHALDIÐ SEM VAR AÐ MESTU GRÆNT TE- LOSAÐI OF MIKIÐ VATN ÚR LIKAMANUM- SVO VIÐKOMANDI NEYTENDUR VORU MEÐ OFÞURKUN.

  LÆKNAR ÞEKKTU DÆMIÐ- SEM VELDUR HJARTSLÁTTAFLÖKTI OG BLÓÐÞRYSTINGSTRUFLUNUM- SVO ÞEGAR HRINGT VAR Í EFTIRLIT OG LYFJASTOFNUN- TÖLDU ÞEIR ENGA ÁSTÆÐU TIL AÐ KANNA MÁLIÐ

[Ásgrímur Hartmannsson, 17.8.2013 kl. 20:37]

Þetta er góð afsökun til að tappa peningum af fólki.

"Viltu kannski að það sé ekkert eftirlit," spyrja þeir, "viltu að skuggalegir menn selji ekkert nema súkkulaði búið til úr eiturefnaúrgangi og kjöt af sjálfdauðu sem búið er að lita rautt með málningu?"

Eins og það myndi gerast.

Nei, þeir geta endalaust tappað peningum af skattborgurum og neytendum með þessu, því neytendur og skattborgarar hafa engin völd.

[Jens Guð, 17.8.2013 kl. 22:23]

  Sigurður,  fölsk vernd og aðgerðarlaust eftirlit er verra en ekkert. 

[Jens Guð, 17.8.2013 kl. 22:25]

  Erla Magna,  þarna kemur þú með enn eitt dæmið um aðgerðarleysi eftirlitsaðila.  Í fámennu þjóðfélagi okkar spila stundum inn í kunningsskapur og ættartengsl.

[Jens Guð, 17.8.2013 kl. 22:25]

  Ásgrímur,  vel mælt hjá þér. 

[eyjaskeggi (IP-tala skráð) 23.8.2013 kl. 02:31]

Ég var einmitt að kaupa mér RAUTT EÐALGINSENG FRÁ KÓERU áðan í Nettó, er alveg að vera búinn með pakka af þessu, en var ekki alveg viss svo til öryggis þá fletti ég þessari færslu þinni upp, ( ég var nefnilega búinn að henda umbúðunum )  Er það ekki eitthvað Íslenskt lyfjafyrirtæki sem er á bakvið gerviginsengið ? Hvernig eru þá lyfin frá þeim ? Heyrði viðtal við Sigurð Þórðarson fyrir nokkrum árum um þetta svikaefni, hann tók annað dæmi um aðra svikna vöru. það var eftirlíking af Ljóma-smjörlíkinu í gylltum umbúðum en það hét SMJÖRLÍKI. Og etv með meira af transfitusýrum en orginalið. Veit bara að foreldrar mínir vildu það alls ekki.

[Jens Guð, 23.8.2013 kl. 18:56]

  Eyjaskeggi,  heildsalan Eggert Kristjánsson ehf.  selur eftirlíkinguna,  Rautt Kóreskt ginseng.  Ég veit ekki hvort að einhvert lyfjafyrirtæki tengist því.