Einföld aðferð til að verjast árásum bjarna

 

  Fólki gengur illa að læra hversu auðvelt er að verjast árásum bangsa.  Bangsar eru naut að afli.  Það er vonlaust að slást við þá.  Bangsar eru sömuleiðis mörgum sinnum spretthraðari en manneskja.  Það er vonlaust að forða sér á hlaupum frá bangsa.

  Aðferðin til að verjast árás bangsa er að lyfta höndum eins hátt upp fyrir höfuð og hægt er.  Bangsi þekkir af sínum átökum við aðra bangsa að stærð ræður því hver er sterkari.  Hitt ráðið er að syngja hátt og snjallt rólega slagara.  Til að mynda "Undir bláhimni" og "Skín við sólu Skagafjörður".  

  Bangsi ruglar sönglinu saman við grát bjarndýrshúna.  Það hvarflar ekki að honum að vera með leiðindi við húna.  Þvert á móti.  Hann vill allt fyrir húna gera.

  Þetta þekkja menn og kunna í Húnavatnssýslu.  Þess vegna heitir hún Húnavatnssýsla og félagsheimilið Húnaver. Þar voru löngum haldnar vinsælar Húnavökur.  

  Annað ráð til að sleppa við árásir bjarna er að vera á öðrum stað en þeir. 

 

 

Björn gróf konu lifandi

Athugasemdir

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 15.5.2015 kl. 07:43]

 Eina leiðin til að sleppa heill og óskaddaður, eða hreinlega lifandi, frá bjarnarárás er að vera með einhverjum sem hleypur hægar en maður sjálfur.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 15.5.2015 kl. 09:19]

Frá því að ég var barn heyrði ég einmitt að eina ráðið til að verjast björnum sé að leggjast niður og þykjast vera dauður.  Þeir eru nefnilega ekki hræætur.  Ég notaði þetta einu sinni hér heima, í nágrenni við mig var hræðilega stór schefferhundur, við stelpurnar vorum dauðhræddar við hann, einu sinni á leið heim út skólanum sáum við hann koma kjagandi og slefandi, þá mundi ég þetta gamla ráð og lagðis niður og hreyfði mig ekki.  Og viti menn hann aðeins snusaði að mér og fór svo sína leið.  Sem sagt leggjast niður og þykjast vera dauður.

[Bjarni Gunnlaugur (IP-tala skráð) 15.5.2015 kl. 18:38]

Hugsanlega ætlaði shefferinn ekki að drepa þig, frú Ásthilur! ;-)

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 15.5.2015 kl. 18:43]

Nei sennilega ekki En aðferðin er samt eitthvað sem hefur verið nefnt til að verjast björnum. :)

[Jens Guð, 15.5.2015 kl. 22:16]

Axel Jóhann,  þessi er góður!

[Jens Guð, 15.5.2015 kl. 22:30]

Ásthildur Cesil,   fyrir mörgum árum voru haldin umdeild námskeið fyrir póstburðarmenn í Bretlandi.  Þau gengu út á að verjast grimmum hundum.  Ráðið var að henda sér á bakið og sýna hálsinn.  Hundar túlka það sem algjöra uppfjöf og virða það.  Þetta virkar kannski ekki á birni.  Ég get trúað að "dauðatrixið" virki frekar á þá.  

[Jens Guð, 15.5.2015 kl. 22:34]

Bjarni,  ég man eftir sjónvarpsþætti um grimma lögregluhunda.  Öfugt við birni þá túlka þeir stærð mannsins sem ögrun við sig.  Það er heppilegra að henda sér flötum í jörðina til þeim þyki sér ekki stafa ógn af viðkomandi.  

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 16.5.2015 kl. 00:09]

Er ekki málið að læra táknmál dýraríkisins, verður ekki hættum afstýrt með því að virða lögmálið sem gildir þar? Ég held það.  Bara í hænskakofanum mínum sá ég fyrir nokkrum mánuðum mús sem lá á bakinu með alla skanka uppi, ég sá að ein hænan var að hnusa að henni velti henni smá til en gerði ekkert meira.  Ég var að hugsa um að taka músina og henda henni úr úr kofanum, en þar sem það sá ekkert á henni og mér fannst hún ekki vera dauð, ákvað ég að láta hana eiga sig og fylgjst með.  Daginn eftir þegar ég opnaði kofann, sá ég að músin var horfinn.  Þannig að hún hafði lagst niður og þósts vera dauð og bjargaði þannig lífinu.  Þannig er bara dýraríkið og við sem dýr merkurinnar verðum að læra að fylgja þeim reglum. 

[Daníel Kristjánsson (IP-tala skráð) 16.5.2015 kl. 03:23]

Tvíhleypa með slögg og að kunna að miða kannski? ;) Reyndar lægi maður kannski í valnum líka ef maður finnur ekkert tré fljótlega. Bestu kveðjur annars Jens, maður sér þig kannski á pöppnum einhverntímann ;)

[Jens Guð, 18.5.2015 kl. 21:18]

Ásthildur Cesil,  takk fyrir þessa skemmtilegu sögu.  

[Jens Guð, 18.5.2015 kl. 21:19]

Daníel,  ég mæti reglulega á pöbbinn.  Það væri gaman að rekast á þig þar.