Vandamál leyst með rosamiklum fjárhagslegum ávinningi fyrir þjóðarbúið

  Í vel á annað þúsund ár hafa Íslendingar haldið húsdýr:  Kindur, kýr, hesta, hunda, ketti og hænur.  Á nítjándu öld varð breyting á.  Fólk safnaðist saman, myndaði kaupstaði og tók upp á því að vinna við flest annað en húsdýrahald. Þróunin í þessa átt var hröð.  

  Í dag er Ísland nánast borgríki.  Genin garga samt á sveitina.  Því er mætt með sumarbústað í sveitinni og gæludýrum:  Gullfiskum,  nagrís,  páfagauk,  hundum og köttum. 

  Þessu fylgja vandamál.  Það þarf að fara út með hundana.  Þeir gelta og hræða ókunnuga.  Þeir bíta gesti og póstburðarfólk.  Þó má hafa gagn af þeim.  Þeir eru innbrotsvörn.  Af hinum dýrunum er ekkert gagn.  Bara fyrirhöfn.  Jú,  reyndar halda kettir músum og rottum frá.  Þeir eru að auki eina gæludýrið sem nýtur frelsis.  Hin búa við vondar aðstæður.  Gæludýrahald er vond meðferð á dýrum.

  Það þarf að leysa vandamálið og hugsa upp á nýtt.  Gefa dýrunum frelsi án þess að missa af þeirri skemmtun sem fylgir gæludýrahaldi.  Þetta er hægt að gera með því að ættleiða gamalmenni og taka með heim.  Það er þjóðhagslega hagkvæmt.  Léttir álagi af yfirfullum elliheimilum.  

  Vel stæðir gæludýraeigendur hafa margir hverjir sagt hryllingssögur af elliheimilum.  Þar er verið að troða fjórum og fimm einstaklingum saman inn í eina herbergiskytru.  Enginn skiptir sér af þessu fólki.  Starfsfólk er ofhlaðið störfum og gleymir gamlingjunum heilu og hálfu dagana og vikurnar.  Enginn klappar þeim eða sýnir þeim á annan hátt athygli og hlýju.  

  Gamlinginn á það sameiginlegt með páfagauk að geta talað og hermt eftir ýmsum hljóðum.  Það má líka kenna honum að gelta til að hræða innbrotsþjófa.

 

Tóku hund af heimilislausum manni

Athugasemdir

[Sverrir Stormsker, 26.9.2015 kl. 04:52]

Ég hef mikið verið að pæla í að fá mér gæludýr. Veit bara ekki hvernig. Þarf helst að geta gert eitthvert gagn. Gullfiskur í búri gerir ekki mikið gagn. Jafnvel þó hann sé ekki í búri. Nema kannski sem álegg oná brauð. Menn hafa verið með kyrkislöngur sem gæludýr en ég held að þær geri ekki heldur mikið gagn. Nema kannski sem sippuband.

Hvort finnst þér að ég ætti að fá mér sultuhund eða gamla kjéllingu?

[Hrólfur Þ Hraundal, 26.9.2015 kl. 16:56]

Þegar ég var lítill þá átti ég hund og hann var í bandi sem hann beit í sundur og fór.  En hann kom aftur og aftur og beit í sundur bönd og fór,  svo hann var sendur langt í burtu til afa og þá átti ég ekki hund.

Svo varð ég stór og eignaðist aftur hund en hann var aldrei í bandi og lærði að það var ég sem gaf honum að éta svo hann þurfti ekkert að naga pósta eða rollur og það mátti ekki kúka nema þar sem það var leyfilegt.

Konan mín gefur mér að borða og hefur mig aldrei í bandi en hefur kennt mér að það er hún sem ég á að hlíða og ekki pissa framhjá.

[Jens Guð, 26.9.2015 kl. 19:27]

Sverrir,  mér finnst að þú eigir að fá þér sultukjéllingu.  

[Jens Guð, 26.9.2015 kl. 19:28]

Hrólfur,  til hamingju með góða konu og góðan hund.