Íslenskur miðill fær 130 milljónir

  Margur góður maðurinn og mörg góð konan hafa í áranna rás reddað sér fyrir horn fjárhagslega með því að bjóða upp á miðilsfund.  50 eða 100 eða 150 manns borga glaðir í bragði 3000 kall eða 4000 þúsund kall eða 5000 kall fyrir að fá hlýja kveðju frá draugum fortíðar.

  Þetta er góður bisness.  Ennþá betra er að fólk sem syrgir nýlátna ástvini gleðjist yfir kveðju frá þeim.  Þó ekki sé nema með þeim orðum að viðkomandi fylgist með,  sé með syrgjanda í vöku og draumi og hafi það gott.  Verra væri ef einhver kvartaði undan því að hafa það djöfull skítt í draugaheimi.  Það er ekki í boði.  Það væri vondur bisness.

  Bestu fréttirnar eru þær að til er mun arðbærari leið fyrir sjáendur drauga en að tína seðla upp úr peningaveski fátækra syrgjenda nýlátinna ástvina.  Það eina sem þarf að gera er að halda miðilsfund fyrir framan mann að nafni James Randi.  Hann borgar miðlinum 130 milljón krónur fyrir frambærilegan miðilsfund.  Það er gott tímakaup.

  Að þessum fróðleik uppgefnum er næsta víst að miðillinn og leikkonan Anna Birta komist aftur i fréttir.  Að þessu sinni undir fyrirsögninni "Íslenskur miðill fær 130 milljónir!"  Þá býður hún Frosta Logasyni og frú út að borða á Draugabarnum á Stokkseyri.    

 

  

Athugasemdir

[Grrr (IP-tala skráð) 4.11.2015 kl. 08:12]

Miðað við lýsingar Frosta af fundinum, þá virðist sem að draugarnir hafi verið illa fyrir kallaðir á þessum fundi.

Enda sunnudagur, og ef til vill verið þreyttir eftir alla fundina sem að höfðu verið dagana áður en þessi var haldinn.

Verið skelkaðir við neikvæða orku, þvoglumæltir og voru að kasta fram nöfnum sem að enginn kannaðist við.

[Stefán (IP-tala skráð) 4.11.2015 kl. 08:17]

Leikkonan Anna Margrét er náttúrulega bara að bjóða upp á einleik á sviði, en öfugt við aðra leikara þá þolir hún greinilega ekki annað fólk á leiksýningum hjá sér en trúgjarna sauði sem hún getur leikið sér með að vild og alveg öfugt við aðrar leiksýningar þá þola hennar leiksýningar ekki opinbera gagnrýni. Í sjálfu sér kostar svipað á leiksýningar hjá henni og hjá stóru leikhúsunum. Það er svo hinsvegar alveg spurning hvort að innkoman er gefin upp til skatts ?  

[Elín Sigurðardóttir (IP-tala skráð) 4.11.2015 kl. 09:07]

Maður veltir því fyrir sér hvort að miðillinn 365 sérhæfi sig orðið í árásum á aðra miðla og fjölmiðla.  Er þeim eitthvað sérstaklega illa við konur?  Er ekki öllum frjálst að hlusta á útvarp sögu í friði eða fara á samkomu hjá Önnu Birtu án þess að starfsmenn 365 fari á límingunum út af því?

http://eyjan.pressan.is/frettir/2015/10/27/arnthrudur-karlsdottir-sakar-bladamann-visis-um-ad-standa-a-bak-vid-netaras-a-sidu-utvarps-sogu/

[Grrr (IP-tala skráð) 4.11.2015 kl. 18:57]

Skemmtileg kenning hjá þér að 365 sé sérstaklega illa við konur, þar sem að aðaleigandinn er einmitt kona.

En kannski er kenning þín rétt. Svona eins og þegar að blámenn vilja inn í KKK, eða eitthvað í þá veru.

[Stefán (IP-tala skráð) 5.11.2015 kl. 08:10]

Grrr, samkvæmt mínum heimildum innan úr 365, þá er ákveðinn skuggastjórnandi nánast allsráður þar rétt eins og sá hinn sami var skuggastjórnandi í banka / bönkum á sínum tíma. 

[Jens Guð, 5.11.2015 kl. 19:04]

Grrr,  það einkennir draugana á hvaða degi sem er að þeim gengur illa að koma nafni sínu til skila.  Það er Jó eitthvað.  Gæti verið Jón eða Jóhannes.  Eða Jónas.  Þeim er fyrirmunað að koma eftirnafni til skila.  Þeirra vandamál (eins og Fræbbblarnir orðuðu það).  

[Jens Guð, 5.11.2015 kl. 19:06]

Stefán (#2),  innkoman er assgoti góð.  Ég veit ekki með skattskil.  Er ekki óþarfi að blanda draugum í svoleiðis?

[Jens Guð, 5.11.2015 kl. 19:07]

Elín,  þegar stórt er spurt...

[Tobbi (IP-tala skráð) 6.11.2015 kl. 17:09]

„ Margur góður maðurinn og mörg góð konan hafa í áranna rás...“

Í minni sveit voru konurnar menn. Og karlarnir líka. Og ég var nokkuð kunnugur í Hjaltadalnum, amk. utarlega, og þar voru bæði konur og karlar menn. Var þessu öðruvísi farið í framhluta dalsins?

[Jens Guð, 6.11.2015 kl. 18:27]

Tobbi,  takk fyrir ábendinguna.  Guðmundur bóndi á Hrafnhóli átti bók, Maður og kona eftir Jón Thoroddsen.  Ég las hana oftar en einu sinni (þangað til hún varð eldi að bráð er íbúðarhúsið brann til kaldra kola).  Áhrifa hennar gætir enn.