Köld kveðja frá Jóni

  Jón Þorleifsson,  verkamaður og rithöfundur,  tók upp á því á gamals aldri að yrkja kvæði,  skrifa sögur, leikrit og skrá í bókarformi vangaveltur um heimsmálin.

  Árni Bergmann var bókmenntarýnir dagblaðs sem hét Þjóðviljinn.  Hann ritaði ördóm eða umsögn um eina ljóðabók Jóns.  Fyrirsögnin var "Heiftarvísur".  Um það má lesa neðst til vinstri HÉR (neðst til hægri er hægt að stækka síðuna). 

  Jón brást hinn versti við þessum skrifum.  Hann skilgreindi þau sem níð um sig og sín ljóð.  Þetta sat í honum alla ævi.  Hann margoft dró fram þessa litlu blaðaklausu,  hneykslaðist á henni með fussi og formælingum.  Lét þá fylgja með upplestur á meiningarlausri vísu og spurði:  "Hvar er heiftin í þessu?"   

  Á unglingsárum hreifst Jón af jafnöldru sinni.  Þeim varð vel til vina án þess að það næði lengra.  Leiðir skildu.  Hálfri öld síðar hittust þau á ný.  Þau smullu ekki saman í það skiptið.  Jón orti um endurfundinn:

 

  Þú varst svo fögur forðum,

fjörug og skemmtileg,

að þar er endurminning

sem aldrei gleymi ég.

  En nú ertu grett og gömul,

geðill með haltan fót,

svo mér ofbýður mest af öllu

hvað þú ert stirð og ljót. 

 

Fleiri sögur af Jóni Þorleifssyni HÉR