Áríðandi að hafa í huga

8.7.2016 | 07:54

Áríðandi að hafa í huga

Margir kunna ekki fótum sínum forráð. Þeir kaupa skó á kolvitlausum tíma. Til að mynda þegar haldið er í sumarfrí til útlanda eða hringinn í kringum Ísland. Eða hitt: Að fólk fer til útlanda í ónýtum skóm til að láta sitt fyrsta verk í útlandinu vera að endurnýja skóbúnað.

Vandamálið er að oft og tíðum þarf að ganga skó til. Þó að þeir séu í réttri stærð þá eru fletir á þeim sem þrengja að hér og þar fyrstu dagana; nuddast á húð og valda særindum. Við það bólgnar fóturinn. Þá nuddast hann ennþá meira. Á faraldsfæti er fátt til ráða annað en láta þetta yfir sig ganga. Og sumarfríið ónýtt. Er undirlagt aumum og sárum fótum.

Kunningi minn átti erindi til Asíu. 10 daga ferðalag. Hann fjárfesti í nýjum skóm degi áður. Um nóttina hófst ferðalagið á því að hann ók niður á Umferðamiðstöðina til að taka flugrútuna til Keflavíkur.

Skórnir voru strax til vandræða. Það kostaði illindi að troðast í þá með aðstoð skóhorns. Kominn í flugrútuna varð hann að taka af sér skóna vegna sársauka. Í flugstöðinni komst hann ekki í skóna. Hann lét sig hafa það að ganga á sokkunum um hana og út í vél. Í flugvélinni sofnaði hann skólaus og vær. Síðla rumskaði hann við það að bornar voru fram veitingar. Þá stal hann hnífnum; vitandi að hans þyrfti við til að komast í skóna á áfangastað. Veitti ekki af.

Næstu daga tóku við fundarhöld. Skórnir sem áttu að gangast til gerðu það ekki. Þeir þrengdust með hverjum degi. Maðurinn sparaði þá. Gekk á sokkunum meira en góðu hófi gegndi. Þegar hann neyddist til að troðast í skóna (vegna rigningar) þá varð hann að beita undarlegu göngulagi til að lágmarka sársaukann. Hann staulaðist á þeim upp á rönd þannig að iljar snéru inn.

Hann var félaus að mestu. Þetta var í árdaga greiðslukorta. Kortið hans virkaði ekki í Asíu þegar á reyndi. Hann var aðeins með lágmarks gjaldeyri meðferðis. Ekkert svigrúm til að kaupa nýja skó.

Ferðin sem átti að vera ævintýri í framandi heimsálfu varð kvöl og pína. Maðurinn var aldrei glaðari en þegar hann loks skjögraði hálf skríðandi inn um útidyrnar heima hjá sér. Eiginkonan tók honum fagnandi opnum örmum og spurði: "Af hverju fórstu í mínum skóm?"