Smásaga um einbúa

  Lengst vestur á Vestfjörðum býr Jósafat.  Hann er fjárbóndi og einbúi.  Hann er heimakær.  Fer ekki af bæ nema nauðsyn kalli á.  Einsetan hefur ágerst með árunum.  Á unglingsárum kunni hann að skemmta sér.  Hann eignaðist son eftir einnar nætur gaman.  Samband við barnsmóðurina er ekkert.  Samband feðgana er stopult.  Sonurinn er í Reykjavík og hringir einstaka sinnum í pabba sinn.  Eiginlega bara þegar eitthvað fréttnæmt,  svo sem eins og þegar hann trúlofaðist og gerði kallinn að afa.  

  Verra er að sjónin er farin að daprast.  Jósafat ber það undir héraðslækninn.  Sá pantar fyrir hann tíma hjá augnlæknastöð í Reykjavík.  Í þetta sinn hringir hann í soninn.  Beiðist gistingar í tvær nætur.  Það er velkomið.  Kominn tími til að hann hitti tengdadótturina og 5 ára afastrákinn.

  Yfir kvöldmat fær tengdadóttirin hugmynd:  Krakkinn verður búinn á leikskólanum klukkan fjögur daginn eftir.  Þá er kallinn laus.  Spurning hvort hann geti sótt strákinn.  Hann tekur vel í það.  Minnsta mál!

  Hann mætir í skólann á réttum tíma.  Gleðstur að sjá strákinn kominn í úlpuna sína og stígvél.   Hann þrífur í drenginn og arkar af stað.  Kauði berst um á hæl og hnakka.  Jósafat er vanur að draga ólm lömb og þetta er ekkert öðruvísi.  Greinilega er strokárátta í gutta.  Til að hindra strok skellir afinn honum flötum á gólfið og sest ofan á hann.

  Skömmu síðar koma foreldrarnir æstir og óðamála.  Spyrja hvað sé í gangi.  Leikskólastjórinn hafði hringt í þau.  Sagt að maður hafi komið og rænt einum pabba sem var að sækja barn sitt.  Barnið væri enn í skólanum ásamt barni hjónanna.  

  "Hvernig tókst þér að ruglast á skeggjuðum þrítugum manni og fimm ára barni?"  hrópar sonurinn.

  "Þetta skýrir margt,"  tautar afi skömmustulegur.  "Það var ekki einleikið hvað barnið var tregt í taumi"    

 

Athugasemdir

[Stefán (IP-tala skráð) 15.10.2023 kl. 14:42]

,, Einhvers staðar lengst vestur á Vestfjörðum, dálítið fyrir vestan Patreksfjörð, bjó einn bóndi sem hét Sigurjón ... ,, söng Gunni Þórðar með Trúbrot. Í þessum texta Þorsteins Eggerts fer afskaplega illa fyrir vestfirska bóndanum, sem lenti í mun meiri raunum en sá vestfirski sem skrifað er um hér að ofan. Nú ætla ég ekki vestfirskum bændum að vera klaufar eins og þeir Jósafat og Sigurjón. Ég heyri að það er mikill urgur í bændum almennt út í ríkisstjórnina, en það á víst líka við í um flesta landsmenn í dag. 

[Jens Guð, 15.10.2023 kl. 14:53]

Stefán,  ég man eftir þessu ágæta Trúbrots-lagi. 

[Sigurður I B Guðmundsson, 15.10.2023 kl. 17:36]

Held að Mr. Magoo hafi nú ekki lent í svona löguðu!!

[Jens Guð, 16.10.2023 kl. 03:52]

Sigurður I B,  vonandi ekki!