Stórmerkilegur launalisti

 

  1969 var haldin merkasta hljómleikahátíð sögunnar.  Hún fór fram í Woodstock í New York ríki.  Yfirskriftin var "3ja daga friður og tónlist".  Þegar á reyndi teygðist dagskráin yfir fjóra daga. 

  Í upphafi var áætlað að hátíðin gæti laðað 15 þúsund manns að.  Er nær dró var ljóst að töluvert fleiri kæmu.  Aðstaða var þá bætt og gerð fyrir 25 þúsund gesti.

  Svæðið og næstu sveitabæir hurfu í mannhafi.  Hátt í hálf milljón mætti (á milli 470 - 480).  Allt fór í klessu:  hreinlætisaðstaða,  matur og drykkir...  Rigning og troðningurinn breyttu jarðvegi í drullusvað. 

  Eitt af mörgu sem gerði hátíðina merkilega er að allt fór friðsamlega fram.  Engar nauðganir eða annað ofbeldi.  Enginn drepinn. 

  Forvitnilegt er að skoða í dag hverjar voru launakröfur tónlistarfólksins:

Jimi Hendrix:  18 þúsund dollarar (7 milljón ísl kr. á núvirði).

Blood, Sweat & Tears:  15.000 dollarar.

Creedence Clearwater Revival og Joan Baez:  10.000 dollarar hvor.  

Janis Joplin,  Jefferson Airplane og The Band:  7500 dollarar hver.

The Who, Richie Havens,  Canned Heat og Sly & The Family Stone:  7000 dollarar hver.    

Arlo Guthrie og Crosby, Stills,  Nash & Young:  5000 dollarar hvor.

Ravi Shankar:  4500 dollarar. 

Johnny Winter:  3750 dollarar.

Ten Years After:  3250 dollarar.

Country Joe and the Fish og The Grateful Dead:  2500 dollarar hvor. 

Incredible String Band:  2250 dollarar. 

Tim Hardin og Mountain:  2000 dollarar hvor. 

Joe Cocker:  1375 dollarar.    

Sweetwater:  1250 dollarar.

John Sebastian:  1000 dollarar.

Melanie og Santana:  750 dollarar hvor

Sha Na Na:  700 dollarar.

Keef Hartley:  500 dollarar.

Quill:  375 dollarar.

Athugasemdir

[Sigurður I B Guðmundsson, 1.7.2024 kl. 11:11]

Held að þegar Jimi Hendrix spilaði þjóðlag USA á gítarinn sé það flottast sóló allra tíma.

[Jens Guð, 1.7.2024 kl. 11:25]

Sigurður I B,  það er magnað!

[Ingólfur Sigurðsson, 1.7.2024 kl. 12:18]

Það má lesa um það í textabókinni sem er inní "Biograph" kassanum - safni með vinsælustu perlum Dylans og úttökum sem kom út 1985, að einhverjar vangaveltur voru um það að staðsetning Woodstock hátíðarinnar hafi eitthvað snúizt um að fá Bob Dylan til að spila og koma úr leyfi frá tónleikahaldi vegna barneigna og fjölskyldulífs frá slysinu 1966, en Bob Dylan var með heimili í Woodstock um þetta leyti. En Bob Dylan neitaði staðfastlega að spila, en vildi þess í stað fara til Isle of Wight á Englandi, og leyfa frúnni að skoða Bretland og börnunum. 

En ég tek undir það að Woodstock hátíðin var mesta tónlistarhátíð allra tíma. Þetta var á hátindi hippaæðisins og allt jákvætt. Mikil gleði og hamingja. Fólk var ekki farið að fyllast af hræðslu og paranoiu út af afleiðingum eiturlyfjanna. Með dauða poppstjarnanna á næsta ári og Manson óhæfuverkunum og átökum þjóðfélagshópa fór að síga á skuggahliðina smám saman.

Ísland átti sér tvö hippaskeið, að minnsta kosti, og ég upplifði það seinna, (og var smávegis hluti af því sem skólaskáld og trúbador í MK) þegar Jet Black Joe og slíkar síðhippahljómsveitir áttu sitt blómaskeið, frá 1991-1996. Þá voru hljómsveitargaurarnir að spila slagara frá þessum tíma, síðhærðir og að semja lög í þessum anda. Svo var það fyrra íslenzka skeiðið, sem kenna má við Hljómana og þær frábæru hljómsveitir, frá 1968-1977, þegar diskóið og pönkið tóku við.

Það skemmtilegasta við hippahugsjónirnar, sem ungt fólk heillast af reglulega, er að þá er í alvöru ást og friður í loftinu, fólki er sama um smáatriði og ófullkomnun hér og þar.

Skemmtilegur og góður pistill, takk.

[Stefán (IP-tala skráð) 1.7.2024 kl. 14:41]

Woodstock tónlistarhátíðin var rosaleg auglýsing fyrir það tónlistarfólk sem þarna kom fram, sérstaklega t.d. fyrir enska hljómsveit eins og Ten Years After sem fékk þarna ótrúlega vel borgað miðað við stærð þeirra fyrir hljómleikana. Ég tel að gítarleikari þeirra Alvin Lee hafi verið lítið síðri eða á pari við Jimi Hendrix á hátíðinni. Annar enskur gítarsnillingur sem átti að koma fram þarna með hljómsveit sinni Jeff Beck Group, var svo óheppinn að lenda í bílslysi og var í kjölfarið frá tónlist í eitt ár. Í hljómsveit Jeff Beck Group voru jú t.d. söngvarinn Rod Stewart og Ronnie Wood á bassa. Bretar toppuðu Woodstock mannfjöldann með Isle of Wight tónlístarhátíðinni ári seinna 1970, en þar er áætlað að allt að því 700 þúsund manns hafi verið. Á íslandi hélt svo besta og vinsælasta hljómsveitin Trúbrot 10 þúsund manna tónlistarhátíð í Saltvík á Kjalarnesi um Hvítasunnuhelgina 1971 og það í grenjandi rigningu, roki og drullusvaði. Lifandi tónlistarflutningur var þar frá klukkan 10 á morgnana og fram á nætur og félagarnir í Trúbrot voru sagðir hafa grætt mjög vel fjárhagslega á þessari tónlistarveislu sinni. 

[Jens Guð, 1.7.2024 kl. 16:55]

Ingólfur,  takk fyrir fróðleiksmolana!

[Jens Guð, 1.7.2024 kl. 16:57]

Stefán,  takk fyrir samantektina.

[Wilhelm Emilsson, 1.7.2024 kl. 19:22]

Einhverra hluta vegna þegar ég hugsa um Woodstock dettur mér alltaf í hug þegar það rignir á hippana og þeir reyna að stöðva rigninguna með hugarorku og hrópinu: "No rain! No rain! No rain!"

[Jens Guð, 2.7.2024 kl. 06:52]

Wilhelm,  góð saga!

[Sigurður I B Guðmundsson, 2.7.2024 kl. 14:58]

Mínir menn í CCR eru þó í hærri hópnum og lifa væntanlega góðu lífi eftir þessa hljómleika!!

Voru ekki einhverjar meiningar hvort allir hefðu fengið borgað fyrir sinn flutning?

[Skúli Jakobsson, 2.7.2024 kl. 18:10]

Tónleikar Metallica, AC/DC og Pantera í Moskvu - 1.5 million - var það magnaðasta sem gerst hefur í hljómleikum.

[Jens Guð, 2.7.2024 kl. 18:38]

Sigurður I B (# 19),  CCR var að sjálfsögðu eitt alstærsta nafnið á hljómleikunum.  Þessi stærstu nöfn voru tálbeita;  bæði til að draga gesti að og eins til að fá minna þekkta tónlistarmenn til að vilja spila fyrir lítinn pening.  Þannig gátu þeir baðað sig í frægð stórstjarnanna og verið með þeim á Woodstock safnplötunni,  svo og í heimildarmyndinni.  Sem dæmi urðu Santana,  Joe Cocker og fleiri þungavigtar poppstjörnur eftir Woodstock-ævint´ðyrið.  

  CCR þurftu ekkert á meiri frægð að halda.  Þeir spiluðu á eigin forsendum og leyfðu ekki að lög þeirra væru sett á Woodstock safnplötuna né í heimildarmyndina. 

[Jens Guð, 2.7.2024 kl. 18:54]

Skúli,  margir hljómleikar hafa dregið að fleiri gesti en Woodstock.  Heildarpakki Woodstock er það sem gerir dæmið svo stórt:  Til að mynda þessi fjöldi helstu poppstjarna hippatímabilsins,  svo og hversu sívinsælar margar þessa tónlistarmanna hafa orðið.  Woodstock var hápunktur 68-kynslóðarinnar.  

  Vissulega hljómar pakki með Metallica, AC/DC og Pantera spennandi.  Black Crowes var með í dæminu.  Þetta er varðveitt í kvikmynd.  Hinsvegar skyggir þetta ekki á Woodstock.  Né heldur skyggir Woodstock á þetta. 

[Jens Guð, 2.7.2024 kl. 19:09]

Sigurður I B (# 10),  fjármálin fóru í klessu hjá þeim sem stóðu að hljómleikunum.  Mannfjöldinn flæddi í svo stórum straumum inn á svæðið að ómögulegt var að innheimta aðgangseyri.  Fyrir bragðið gekk illa að gera upp við tónlistarfólkið.  Flestir sýndu þessu skilning.  En samt óþolinmæði.  Að því kom að safnplatan Woodstock og heimildarkvikyndin skiluðu hagnaði þannig að hægt var að gera upp við alla.