4 lög með Bítlunum sem þú hefur aldrei heyrt

  Flestir hafa heyrt flest lög bresku Bítlanna.  Flestir kveikja á perunni þegar þeir heyra í fyrsta skipti einhver önnur Bítlalög.  Söngstíllinn og fleiri sérkenni svipta hulunni af þeim.  En það eru til lög með Bítlunum sem þú hefur aldrei heyrt.  Lög sem eru aldrei spiluð í útvarpi.   

  Undarlegasta lagið heitir Revolution 9.  Það er eftir John Lennon.  Uppskriftin er sú að ekki sé hægt að tralla með laginu né slá takt með því.  Ekki nóg með það heldur er þetta lengsta lagið á Hvíta albúminu.  Það spannar á níundu mínútu. 

  Annað lag heitir The Inner Light.  Það er eftir George Harrison og var gefið út á B-hlið smáskífunnar Lady Madonna.

  Svo er það Good Night á Hvíta albúminu.  Það er eftir John Lennon en sungið af Ringo. 

   Upphaflega ætlaði John Lennon að hafa You Know My Name á Hvíta albúminu.  Hann hætti við það og ætlaði að gefa það út á smáskífu með hljómsveit sinni Plastic Ono Band.  Lagið endaði hinsvegar sem B-hlið Bítlasmáskífunnar Let It Be.  Paul hefur upplýst að hann hafi aldrei skemmt sér betur við hljóðritun Bítlalags en á þessu lagi. 

Athugasemdir

[Stefán (IP-tala skráð) 5.3.2025 kl. 10:15]

Jú, þessi lög hef ég sko heyrt tugum sinnum og kann að meta þau öll. The Inner Light finnst mér mjög skemmtilegt. George Harrison hefði alveg mátt lauma svona lögum inn í of oft tilbreytingarlausan tónlistar sólóferil sinn. You Know My Name ( Look Up the Number ) finnst mér líka skemmtilegt rétt eins og Paul sem syngur lagið með John. Þar má líka heyra smá saxófónspil frá Brian Jones sem gat spilað á ýmis hljóðfæri. Revolution 9 samdi John með aðstoð frá George og Yoko. Hljóðbrellur, segulbandslykkjur og yfirtalsettur söngur einkenna lagið sem er yfir átta mínútna langt og hefði alveg mátt stytta það um tvær til þrjár, en samt ... Lagið Good Night samdi John fyrir fimm ára son sinn Julian sem hann þá sinnti ennþá, en yfirgaf svo að mestu rétt eins og Freddie faðir Johns yfirgaf hann. Hafið þið annars hlustað á lögin sem Freddie Lennon söng inn á plötur ? Nánast sama röddin og sama útlitið hjá þeim öllum feðgunum Freddie, John og Julian. 

[Jens Guð, 5.3.2025 kl. 11:13]

Stefán,  vissulega hafa sannir Bítlaaðdáendur heyrt eitthver þessara laga.  En ekki almenningur.  Og,  já,  ég hef heyrt lög með Freddie.  John var föðurbetrungur í músík.

[Stefán (IP-tala skráð) 5.3.2025 kl. 12:58]

Það er reyndar smá skrítið að semja vöggulag fyrir son sinn og fá annan til að syngja það. Paul telur að það hefði ekki fallið að ímynd Johns að syngja svona lag, þess vegna hafi hann látið Ringo um það. Yfirleitt var það Paul sem færði Ringo lög til að syngja, t.d. Yellow Submarine og With a Little Help From My Friends. Svo var það lagið I wanna Be Your Man, að mestu samið af Paul. Lagið What Goes On sem Ringo syngur er aftur á móti að mestu eftir John, en Paul og Ringo eru þó skráðir meðhöfundar. 

[Jens Guð, 5.3.2025 kl. 13:26]

Stefán (#3),  takk fyrir fróðleiksmolana.

[Ingólfur Sigurðsson, 5.3.2025 kl. 14:36]

The inner light er eitt af mínum uppáhaldslögum frá sýrutímabilinu 1967-1968. Ég skil ekki að það fór ekki á breiðskífu, það er hrein snilld. George átti auðvelt með að semja létt dægurlög eins og á sólóplötum hans. The inner light er snilld því þar blandar hann saman indverskum og evrópskum tónstigum áreynslulaust. Útkoman er á sama tíma aðgengilegt popp, góður texti og indversk áhrif í tónlist. Að blanda þessu öllu saman í stutt popplag er ekkert minna en snilld.

Ég er sannur Bítlaaðdáandi og hef grúskað eftir þessu öllu. Revolution number 9 finnst mér ekki sérlega gott. Það er frekar að John hafi verið að herma eftir Yoko og hennar furðulegu uppátækjum á þessum árum. Það þjónar samt þeim tilgangi að gera albúmið fjölbreytilegra.

You know my name er 100% háð og spott, gott lag þar sem John tjáir sig af hreinskilni, kominn með nóg af frægðinni. Hann átti auðvitað við að hann var kominn með nóg af ofsóknum, símhringingum og uppáþrengjandi fólki.

Good night er svo ólíkt Bítlunum að það er furðulegt að það sé eftir John Lennon. Sá maður var óútreiknanlegur.

Bítlarnir hefðu ekki átt að hætta. Fyrsta sólóplata Pauls finnst mér sýna þunglyndi hans, aðeins á RAM nær hann sér á strik og með nýrri hljómsveit.

Bítlarnir voru sterkari sem heild. Dópneyzlan hjá John hjálpaði honum ekki. Þegar hann gaf út Double fantasy 1980 áður en hann var drepinn sagði hann í viðtölum að hann væri aftur farinn að hlusta á Bítlamúsik. Það heyrist líka á lögunum á Double fantasy. "Starting over" hefði sómt sér vel sem Bítlalag, takturinn er svipaður og 1965, og léttleikinn.

Ég held að þeir hefðu byrjað aftur ef John hefði lifað lengur. Svona er þetta sorglegt.

Takk fyrir að rifja þessi lög upp. Bítlarnir voru ennþá fjölbreytilegri en maður heldur oft.

[Jens Guð, 5.3.2025 kl. 16:04]

Ingólfur,  bestu þakkir fyrir þessa áhugaverðu samantekt.

[Brynjar Emil Friðriksson (IP-tala skráð) 6.3.2025 kl. 17:42]

Vissirðu að Pósturinn Páll syngur bakraddir á Hvíta albúmi Bítlanna?

 

...eða nánar tiltekið Ken Barrie, sem ljáði Póstinum Pál rödd sína, en hann var hluti af söngsveitinni The Mike Sammes Singers, en þeir sáu um bakraddir í "Good Night", vögguvísu sem John Lennon samdi fyrir son sinn, Julian, sem þá var 5 ára gamall.

[Jens Guð, 7.3.2025 kl. 07:53]

Brynjar,  þetta vissi ég ekki.  Takk fyrir fróðleikinn.