Undarlegar nágrannaerjur

  Ég átti erindi í smáíbúðahverfi;  skutlaði þangað dóti til kunningja.  Við stóðum við útidyrnar er nágranni renndi í hlað.  Kunninginn kastaði glaðlega kveðju á hann.  Viðbrögðin voru:  "Haltu kjafti,  fáviti!" 

  Kunninginn er ör og hvatvís.  Hann er aldrei kyrr.  Sama hvort hann horfir á sjónvarp eða situr í kirkju.  Hann sprettur ítrekað á fætur til að senda sms eða sækja penna út í bíl.  Ókyrrðin getur komið sér vel.  

  Hann útskýrði fyrir mér hegðun nágrannans:  "Um síðustu helgi tók ég garðinn minn í gegn;  sló, snyrti blómabeð,  bjó til þetta kúlulagamunstur á limgerðið.  Ég gleymdi mér í gróðri og mold.  Rankaði allt í einu við að ég var farinn að taka til í þessum samliggjandi garði nágrannans.  Ekki veitti af.  Ég stakk upp blómabeð og endurraðaði blómum til að ná fram betri litasamsetningu.  Sérðu þrepin þarna?  Þetta var bara ljótur grjótbingur.  Nokkrum dögum síðar kom nágranninn frá útlöndum.  Hann trylltist.  Sakaði mig um ósvífni,  frekju,  yfirgang og afskiptasemi.  Ég átti frekar von á þakklæti.  Maðurinn er eitthvað vanstilltur.  Þú heyrðir hvernig hann hreytti í mig áðan.  Það er annað en gaman að búa við hliðina á svona skapstirðum nágranna!"

Athugasemdir

[Jóhann Elíasson, 17.7.2025 kl. 11:35]

Ætli nágrannanum hafi ekki fundist að hinn væri að senda sér "dulin" skilaboð þess efnis að hann þyrfti að fara að snyrta til í garðinum hjá sérr og ekki vrið alveg sáttur???????

[Sigurður I B Guðmundsson, 17.7.2025 kl. 11:36]

Þetta minnir mig á... Hjónin voru að rífast að þau gætu ekki lifað svona hátt áfram og yrðu að spara. Ef kynnir að elda þá gætum við sagt eldabuskunni upp sagði maðurinn. Jæja, sagði konan ef þú kynnir eitthvað í "rúminu" þá gætum við sagt garðyrkjumanninum upp!!!

[Jens Guð, 17.7.2025 kl. 15:32]

Jóhann,  sennilega,

[Jens Guð, 17.7.2025 kl. 15:33]

Sigurður I B,  góður!