Fyrsta breska pönklagið

  Heimildum ber ekki alveg saman hvernig pönkið byrjaði.  Í Bandaríkjunum var sena sem kallaðist pönk áður en breska pönkbyltingin braust út og afmarkaðist við tiltekinn músíkstíl og hugmyndafræði.  Í Bandaríkjunum var pönksenan ekki bundin við músíkstíl heldur viðhorf til ríkjandi gilda í músík.  Þetta var hrá og einföld músík sem gaf skít í framsækna tæknilega rokkið (prog).  Þær bandarískar hljómsveitir sem féllu undir hatt pönks voru helstar Talking Heads,  Blondie,  Ramones,  Patti Smith Group og Television.

  Í Bretlandi varð til pönksena sem einskorðaðist við hrátt einfalt rokk og hugmyndafræðina "gerðu það sjálfur" (Do It Yourself).  Merkisberar breska pönksins framan af voru Sex Pistols,  The Clash,  The Damned og Buzzcocks.  Bandaríska pönkið rann fljótlega ljúflega saman við það.  Ekki síst The Ramones.

  Fyrsta breska lagið sem kom út undir formerkjum pönks var  New Rose  með The Damned í október 1976.  Hér er það lag og ég ætla að bæta á næstunni við því sem fylgdi þar á eftir.   

  New Roses  seldist í 4000 eintökum fyrsta kastið.  Það verður að teljast bærilegur árangur.  Pönkið var ekki komið upp á yfirborðið.  Lagið var ekki selt í plötuverslunum heldur í póstkröfu og á hljómleikum The Damned.  Sölutalan gefur nokkra mynd af því hvað breska pönksenan var stór í árslok 1976. 

  Síðar hefur  New Rose  komið út á nánast öllum safnplötum sem innihalda einhverskonar sögulegt yfirlit yfir bresku pönkbyltinguna.  The Damned var líka fyrsta breska pönksveitin til að senda frá sér stóra plötu.

  Upptakan á  New Rose  kostaði 50 pund (tæpar 9000 íslenskar krónur).  Upptökustjóri var Nick Lowe.     

Athugasemdir

[Linda Linnet Hilmarsdóttir, 13.12.2008 kl. 22:21]

Innlitskvitt og ljúfar kveðjur inní góða nóttina:):):):)

[Jens Guð, 13.12.2008 kl. 22:47]

  Linda mín,  knús á þig.

[Siggi Lee Lewis, 13.12.2008 kl. 23:08]

Ég held að Jerry Lee Lewis hafi byrjað með pönkið þegar hann kveikti í píanóinu á sviðinu. Það kemur ekki alltaf fram að á því kvöldi var hárið á Jerry Lee komið allt út í loftið og ekki líkt því sem rokkara hans tíma átti að sæmast. Það sem kemur ekki heldur oft fram í sögusögnum er að Jerry Lee öskraði, rétt eins og "pönkara" væri að sæma. Jerry Lee Lewis var enginn pönkari, en hann á svo sannarlega skilinn heiðurinn af fyrsta pönk-showi í heimi þetta kvöld, í Detroit 18 Ágúst, 1958, á Fred Allen Show.

[Siggi Lee Lewis, 13.12.2008 kl. 23:10]

Jens: Af hverju gefurðu mér aldrey "Knús á þig" Nema þegar ég bið þig ?

[Siggi Lee Lewis, 13.12.2008 kl. 23:15]

Þetta átti að sjálfsögðu að vera Allen Freed og bið ég hann hér með afsökunar á mismælum mínum!

[Röggi (IP-tala skráð) 14.12.2008 kl. 08:47]

Hlakka til að heyra meiri fróðleik frá þér um pönkið Jens , þetta tímabil var dásamlegt :) Það hefur greinilega verið eitthvað í loftinu í Skagafirðinum sem hefur gert okkur móttækilega fyrir pönkinu. Kv Röggi

[Jens Guð, 14.12.2008 kl. 15:56]

  Eyjó,  ég kannast óljóst við nafnið Dean Carter en hafði aldrei heyrt í honum fyrr en í tónspilaranum þínum.  Þetta er bráðskemmtileg útgáfa af  Jailhouse Rock. 

  Siggi,  knús á þig.

  Röggi,  Skagafjörðurinn var helsta vígi pönksins á pönkárunum.  Pönkplötur seldust hvergi betur en í Skagafirði.  Meira að segja Geirmundur var farinn að spila Dead Kennedys og Crass.  Kannski ekki svo mikið á böllum.  En þeim mun meira á Geirmundarstöðum.  Held ég.

[Kristinn Pálsson (IP-tala skráð) 14.12.2008 kl. 17:22]

Hvað er þetta? Ætlar enginn að læra að bandaríska garage-rokkið frá 1964-70 er hið sanna frumpönk og þar hljómsveitin The Sonics sem ruddi brautina. Þetta eiga menn að vita og orðið "Punk" fyrst notað á umslaginu á upprunalegu Nuggets safn-skífunni, árið 1972, að mig minnir, en þar voru aðfaraorðin rituð af einvherjum karli, sem síðar varð kærasti Patti Smith. Man bara ekki hvað hann heitir....

[Ari (IP-tala skráð) 14.12.2008 kl. 17:28]

Nú sagði ég vin minn um daginn að einn af helstu hvötum pönksins væri uppreisn gegn progginu, að maður þyrfti ekki að kunna mjög tæknilega á hljóðfæri heldur bara hafa gaman að þessu og vera með kjaft, en hann tók það ekki í mál, sagði að ég færi með fleipur

[Frikkinn, 14.12.2008 kl. 19:09]

Ég steinlá fyrir pönkinu á sínum tíma og enn þann dag í dag sest ég stundum niður þegar konan og börnin heyra ekki til og spila ljúfsárt pönk, einu sinni pönkari alltaf pönkari. En ég hef alltaf staðið í þeirri meiningu að Blondie hafi verið brezk en ekki bandarísk.  Kveðja

[Jens Guð, 14.12.2008 kl. 19:32]

  Kristinn,  til að allir sem fjalla um músík tali sama tungumál - og skilji hvern annan - er hefð fyrir því að skilgreina lög og plötur út frá þeim stíl sem þær tilheyrðu í samtímanum.  Reyndar eru smá frávik í lagi ef það hjálpar upp á heildarsöguna í seinni tíma sagnfræði.

  Flestir músíkstílar eiga samhljóm í eldri músík.  Það á ekki síst við um pönkið.  Einkum ef við miðum við upphaf bandaríska pönksins sem var ekki neinn afmarkaður músíkstíll.  Breska pönkið var ekki kallað pönk framan af.  Bresku pönkararnir héldu sjálfir á þeim tíma að þeir væru ýmist að spila pöbbarokk eða glysrokk.  Það var bara blaðakona hjá NME sem ákvað einn góðan veðurdag að greina nýju hljómsveitirnar - sem spiluðu pönkaðra pöbbarokk og glysrokk - frá eldri og fágaðri hljómsveitum með því að skilgreina þær sem pönk.

  Pönkararnir urðu fyrst hneykslaðir.  Síðan litu þeir á þetta sem léttan húmor og gengust inn á að skilgreina sig sem pönkara.

  Það er margt í eldri músík sem auðvelt er að skilgreina sem pönk.  Ekki bara úr bandaríska garage rokkinu eða frá upphafsárum rokksins á sjötta áratugnum.  Líka úr eldri blús.  Jafnvel lagið "I Don´t Care" með Thor´s Hammer (Hljómum) má kalla pönk.

  Mörg þeirra laga sem komu út undir formerkjum pönks á upphafsárum bresku pönkbylgjunnar væru ekki skilgreind pönk ef þau kæmu fyrst úr í dag.  Þau væru bara skilgreind sem popplög. 

  Þetta er ennþá skýrara þegar við fjöllum um nýbylgjuna.  Hún var ekki bundin við neinn ákveðinn músíkstíl.  Við gætum þess vegna skilgreint milljónir eldri og yngri laga sem nýbylgju.  Það gerum við þó ekki vegna þess að nýbylgjan er bundin við þá músík sem var í útjaðri pönksins á pönkárunum.

  Til að útskýra hvað ég á við enn frekar getum við litið til rappsins.  Það er hægt - og hefur verið gert - að rekja upphaf rappsins til þulukveðskapar við undirspil spunarokka í íslenskum baðstofum fyrr á öldum.  Ýmis bandarísk "talking blues" lög frá fyrri hluta síðustu aldar væru kölluð rapp ef þau kæmu út í dag.  Líka "Give Peace a Chance" með John Lennon.  En þetta er ekki kallað rapp vegna þess að það var ekki kallað rapp í samtíma sínum.    

[Jens Guð, 14.12.2008 kl. 19:40]

  Ari,  þú ert með réttu skilgreininguna á þessu.  Johnny Rotten afgreiddi þetta snyrtilega þegar hann fór í Pink Floyd bol og skrifaði  I Hate  fyrir ofan nafn Pink Floyd.

  Frikkinn,  Blondie var albandarísk hljómsveit og tilheyrði bandarísku pönksenunni.  Liðsmenn Blondie voru einnig í Television og Patti Smith Group. 

[Röggi (IP-tala skráð) 14.12.2008 kl. 23:41]

Já Geirmundur hefur farið mjög fínt með áhuga sinn á pönki , man ekki eftir Crass lögum á sveitaböllum í gamla daga. Man þó að hann spilaði Fatlafól í Sólgarði í Eyjafirði þegar það lag var nýkomið út og þá verð ég mikið mikið hissa og ánægður með Geirmund.

[Jens Guð, 15.12.2008 kl. 01:14]

  Röggi minn,  Geirmundur þekkir sinn markað betur en við.  Hann veit hvenær "Nú er ég léttur" tryllir lýðinn umfram "Kill the Poor".  Þess vegna lét ég mér nægja að syngja CCR lög með honum á sínum tíma fremur en "Black Night".  Kallinn kann á þetta.  Enda skrifa ég aldrei neitt neikvætt um gjaldkera KS.