Lay Low heldur toppsætinu

 

  Platan Ökutímar með söngkonunni Lay Low er söluhæsta platan á Íslandi í dag,  aðra vikuna í röð.  Platan inniheldur tónlistina úr samnefndu leikriti sem naut gríðarlegra vinsælda í uppfærslu Leikfélags Akureyrar í vetur.  Leikritið verður sett upp í Reykjavík næsta haust.

  Mig minnir að ég hafi áður nefnt að á plötuumslaginu stendur:  "Ágóðahlutur Lay Low af sölu þessa geisladisks rennur til Aflsins á Akureyri.  www.aflid.muna.is."

  Aflið er systursamtök Stígamóta á Norðurlandi.  Þegar þið kaupið þennan disk eruð þið ekki einungis að eignast áheyrilega plötu heldur einnig að styrkja góðan málstað. 

Aldeilis furðulegt lag - hulunni svipt af

  Í dag er síðasti dagur þorra,  svokallaður Þorraþræll.  Af því tilefni hef ég sett í tónspilarann gamalt lag sem ég gerði við kvæði Kristjáns Jónssonar,  Þorraþræl (Nú er frost á Fróni...).  Kristján þessi gegndi einnig nafninu Kristján Fjallaskáld. 

  Þetta lag hljóðritaði ég í galsa á tíunda áratug síðustu aldar.  Líklega 1997 fremur en 1998.  Ég sendi upptökuna til rásar 2 og þar var hún spiluð grimmt,  samkvæmt STEF-gjöldum.  Af því að ég var dómharður plötugagnrýnandi á þessum árum,  kominn á fimmtugsaldur og lagið furðulegt þá skráði ég flytjanda lagsins Gleðisveitina Alsælu þó að ég væri bara einn að verki.  Umræða um E-pilluna bar hátt og sumum þótti nafn flytjandans orka tvímælis.  Til að mynda var heill þáttur á rás 2,  Þjóðarsálin,  lagður undir hugleiðingu um það hversu óheppilegt væri að kalla hljómsveit Alsælu.  Eða réttara sagt fordæmingu á því uppátæki.

  Sérstaklega fyndið þótti mér þegar lagið var kynnt í útvarpi þannig að talað var um strákana í Alsælu.

  1999 kom lagið út á safnplötunni Rock for the Cold Seas.   Plötu sem innihélt lög frá Íslandi,  Færeyjum,  Grænlandi og Samalandi.  Hún seldist í 20 þúsund eintökum og lagið náði 6.  sæti grænlenska vinsældalistans og fékk einnig góða spilun í færeyska ríkisútvarpinu.  Í kjölfarið var mér í tvígang boðið að fara í hljómleikaferð til Grænlands.  Þar tók ég með mér til undirleiks dauðapönksveitina Gyllinæð og Bjarna heitinn Móhíkana úr pönksveitinni Sjálfsfróun.  Þær hljómleikaferðir urðu ansi skrautlegar vegna þess að töluvert varð um slagsmál og aðrar óvæntar uppákomur. 

  Magnús Geir Guðmundsson gerði þeim ævintýrum góð skil í dagblaðinu Tímanum ásamt  grænlenskum,  færeyskum,  dönskum og kanadískum fjölmiðlum.

  Einnig fékk ég boð um að spila á skoskri tónlistarhátíð út á Þorraþrælinn.  Þangað fór ég bara einn en afgreiddi málið vel bara með kassagítar.  Kynntist í leiðinni syni söngvara Nazareth og náunga sem síðar sló í gegn sem léttpoppari á breska vinsældalistanum.  Ég man ekki nafn hans.  Enda var vinsæla lagið hans leiðinlegt.

  Þessar góðu viðtökur Þorraþrælsins míns komu mér verulega á óvart.  Af minni hálfu var þetta sprell og viðlagið er afskaplega kjánalegt.  Ég syng það reyndar þokkalega vel.  En textinn er út í hött.  Ljóðið um þorrann fjallar eðlilega um það tímabil ársins.  Þess vegna er út í hött að í viðlagi segi:

  Ó,  það er löng löng bið,

frá maí til desember.

  Ég finn engan frið

fyrr en í september.

  Algjört hnoð og bara bull.  Lagið er neðarlega í tónspilaranum mínum.  Ég vil taka fram að í þessu lagi er ég ekki að reyna að rappa.  Þetta er þulusöngur.  Hinsvegar fékk sjónvarpið snillingana Erp Blazrocka og Sesar A til að flytja þetta lag á degi íslenskrar tungu 1998.  Þá hafði sjónvarpið reynt - án árangurs - að finna Gleðisveitina Alsælu til að flytja þetta lag í sjónvarpssal.  Erpur og Sesar A eru vinir mínir og vissu allt um feluleik minn með Alsælu.  Þeir afgreiddu dæmið með stæl,  eins og þeirra var von og vísa og þóttust ekkert vita um Alsælu.

  Daginn eftir gerði Spaugstofan sína útgáfu af Þorraþrælnum mínum.  Síðan hefur mér verið hlýtt til Spaugstofunnar.  Núna er langt um liðið og allt í lagi að afhjúpa allt um Gleðisveitina Alsælu og Þorraþrælinn.  Ég er ennþá að fá þokkaleg STEF-gjöld fyrir þetta lag og aðallega fyrir spilun á því í útlöndum.

Plötuumsögn

 

Flytjandi:  Ylfa Lind

Titill:  Petit Cadeau

Einkunn: **** (af fimm)

  Fyrst verð ég að nefna netta andúð mína á því sem Idol-söngvarakeppni stendur fyrir.  Ég ætla ekki að fara náið út í það.  Flest sem að lýtur að Idol er fjarri flestu sem ég sækist eftir í músík.  Fyrir nokkrum dögum ræddum við Stefán bróðir minn um fordóma.  Svo virðist sem engin manneskja sé saklaus af fordómum.  Stefán vísaði á að ég sé með mikla fordóma gagnvart léttri poppmúsík.  Mér er ljúft að gangast við því.  Ég er öfgakall í andúð á léttri iðnaðarkenndri poppmúsík.

  Að óreyndu hefði ég ekki trúað upp á mig að kaupa plötu með Idol-söngvara.  Það gerði ég þó á dögunum þegar ég fjárfesti í Petit Cadeau með Ylfu Lind.

  Ástæðan fyrir því að ég keypti þessa plötu er tvíþætt:  Annars vegar hef ég heyrt á rás 2 lög af þessari plötu og kunnað vel að meta.  Hinsvegar að Ylfa Lind hefur tekið þátt í umræðu á blogginu mínu og haft þar margt áhugavert fram að færa.

  Þegar ég var kominn með plötuna í hendur uppgötvaði ég að ég á öll lögin á plötunni í frumútgáfum höfunda að undanskildu Vaki, vaki vinur minn eftir Loft Guðmundsson.  

  Ylfa Lind náði á sínum tíma inn í einhver af efstu sætum Idols.  Ég fylgdist ekki náið með framvindu mála.  En giska á að hún hafi verið í u.þ.b. 4.  sæti.  En ég man ekki og veit ekki hverjir urðu sigurvegarar í Idol það árið.  Enda skiptir það ekki máli.

  Ylfa Lind er góð söngkona og fínn túlkandi.  Hún er með hörkufínt band með sér:  Bigga Baldurs á trommur.  Hann er bara gæðastimpill;  Eðvarð Lárusson á gítar.  Hann er annar gæðastimpill; Og Jakob Smára Magnússon á bassa.  Enn einn gæðastimpillinn. 

  Það getur fátt farið úrskeiðis þegar þessir snillingar eru á ferð.  Mér heyrist sem upptaka sé meira og minna "live" í hljóðveri.

  Upphafslag plötunnar er As Tears Go By eftir Rolling Stones.  Ylfa Lind "raular" það virkilega vel og andi Cowboy Junkies svífur yfir vötnum. 

  Annað lag plötunnar er Bítlalagið Don´t Let Me Down.  Það er eitt af mínum uppáhalds Bítlalögum.  Lágstemmdur en samt áleitinn blús sem John Lennon öskraði listavel.  Þarna ræðst Ylfa Lind á háan garð.  Ég sakna þess að heyra ekki bregða fyrir öskursöngstílnum sem er svo heillandi í flutningi Bítlanna.  Samt afgreiðir Ylfa Lind þetta vel.  Fyrir minn smekk hefði hún mátt gefa betur í,  þenja sig ennþá betur en hún gerir undir lok lagsins. 

  Þriðja lagið er Glorybox eftir Portishead.  Hljómsveitin gefur vel í og líka Ylfa Lind í söngnum.  Eitt besta lag plötunnar.  Ég hefði kosið að heyra meira af svona hávaðalátum á plötunni.  Það jaðrar jafnvel við öskursöng hjá Ylfu Lind.  Endirinn á laginu er flott keyrsla.

  Fjórða lagið er Where The Wild Roses Grow eftir Nick Cave.  Andrea Gylfadóttir hleypur undir bagga.  Bara glæsileg afgreiðsla. 

  Fimmta lagið er Pain´t It Black eftir Rolling Stones.  Lágstemmd útfærsla sem hæfir heildarsvip plötunnar.

  Sjötta lagið er Touch Me eftir The Doors.  Stemmning The Doors fær að halda sér.

  Sjöunda lagið er White Room eftir The Cream.  Þarna eru smá læti, blús og rífandi gítarsóló.  En samt frekar mild afgreiðsla nema í niðurlagi.   Ég held að mig misminni ekki að á unglingsárum hafi ég sungið White Room með hljómsveitinni Frostmarki.  Að minnsta kosti vorum við Viðar Júlí Ingólfsson,  trommusnillingur,  með einhver Cream-lög á "prógrammi" hljómsveitarinnar.   

  Áttunda lagið er Three Little Birds eftir Bob Marley.   Yndislega fallegt lag flutt af einlægni og fegurð lagsins fær að njóta sín án þess að gengið sé inn í reggí-taktinn af fullum þunga.  Fyrir minn smekk er þetta flottasta lag plötunnar.  Þarna fer Ylfa Lind í soul-gír og lifir sig betur inn í lagið en í öðrum lögum.  Nær algjörlega að gera þetta að sínu lagi. Ég stend mig að því að setja þetta lag á "endurspilun".  Aldeilis mögnuð útgáfa.  Ég á þetta lag í flutningi margra.  Þetta er ein besta útfærslan.  Jakob Smári fer á kostum í humátt að "dub" bassaleik.  Snilld.

   Níunda lagið er Hard Rain Is Gonna Fall eftir Bob Dylan.  Það er ekki allra að taka þetta magnaða Bob Dylan lag.  Nýverið klúðraði Brian Ferry því með því að keyra það áfram í of hröðum takti.  Ylfa Lind nær hinsvegar réttu "tempói" með því að fanga stemmninguna,  galdurinn við að byggja upp stígandann.  Enn og aftur fer Jakob Smári á kostum.  Hann hefur einstaklega góða "tímasetningu" (timing) á því að hlaða undir framvindu lagsins.

  Lokalagið er Vaki,  vaki vinur minn eftir Loft Guðmundsson.  Ég þekki þetta lag ekki.  Það er fallegt og framkallar söknuð gagnvart því að fleiri lög á plötunni séu ekki sungin á íslensku.  Sömuleiðis söknuð gagnvart því að platan inniheldur ekkert frumsamið lag.  Eftir stendur að öll platan er góð.  Vel sungin og vel flutt lög í alla staði.

  Ég gef þessari plötu mín bestu meðmæli.  Þetta er klárlega besta plata sem Idol-söngvari hefur sent frá sér.  Reyndar hvet ég ykkur til að sniðganga (næstum) allar aðrar Idol-plötur.  En þessi plata er virkilega áheyrileg. 

Lay Low á toppnum

 

  Fyrir viku síðan spáði ég því að platan Ökutímar með söngkonunni Lay Low myndi ná toppsætinu í þessari viku.  Þetta hefur gengið eftir.  Ökutímar er söluhæsta platan á Íslandi í dag.  Það er sérstakt fagnaðarefni.  Ekki aðeins er platan hin áheyrilegasta,  eins og Lay Low er von og vísa,  heldur rennur allur ágóðahlutur Lay Low af sölu plötunnar óskiptur til Aflsins,  systursamtaka Stígamóta á Norðurlandi. 

  Þess vegna hvet ég alla þá sem eiga eftir að kaupa þessa plötu til að draga það ekki lengur.  Best er að kaupa nokkur eintök og gefa þau í afmælisgjafir og stinga þeim með í fermingarpakkana.  Með því er vakin athygli á þarfri starfsemi Aflsins og stutt við bakið á fjársveltum samtökum.  Um leið er vakin athygli á höfðinglegu framtaki Lay Low.  Það getur orðið öðrum hvatning til að styðja Aflið.  Og viðtakandi getur hlustað á fína plötu.

www.aflid.muna.is

www.myspace.com/baralovisa     

Ódýrasti skemmtikraftur landsins

  Ég reyni eftir fremsta megni að missa ekki af útvarpsþætti Sverris Stormskers og Halldórs Einarssonar á Útvarpi Sögu.  Hann er á dagskrá á milli klukkan 16:00 til 18:00 á miðvikudögum.  Þeir félagarnir eru bráðfyndnir og eiga létt með að koma viðmælendum sínum í góðan gír.  Í dag ræddu þeir við Gurrí Har og Árna Johnsen.  Þau eru reyndar jafnan í góða gírnum og voru það einnig í spjallinu í dag.

  Í spjallinu við Árna kom fram að hann hefur í áranna rás komið um 3000 sinnum fram sem skemmtikraftur.  Það kom mér ekki á óvart því að ég hef sennilega séð hann syngja og spila á Þjóðhátíð í Eyjum,  Færeyskum dögum í Ólafsvík og víðar að minnsta kosti 5 - 10 sinnum.  En það sem kom mér á óvart er að Árni tekur aldrei krónu fyrir að skemmta með leik og söng.  Ef um mikinn útlagðan kostnað er að ræða þá lætur Árni skemmtanahaldarann afgreiða hann.  En sjálfur rukkar Árni ekki neitt fyrir sitt framlag.

  Þetta eru góðar fréttir fyrir blanka skemmtanahaldara.  Fólk er að nurla saman 200 þúsund kalli fyrir hinn og þennan söngvarann til að syngja við brúðkaup,  jarðarfarir eða í fermingarveislum.  En svo er hægt að fá Árna Johnsen syngja alveg ókeypis um Þykkvabæjarkartöflur og Gölla Valdason.

Söluhæstu tónlistarmenn sögunnar

  Þessi listi er sóttur í smiðju Samtaka bandarískra hljómplötuútgefenda og mælir þess vegna einungis plötusölu í Bandaríkjunum.  En bandaríski plötumarkaðurinn er sá stærsti í heimi ásamt því að hafa mikil áhrif á heimsmarkaðinn.  Fjölmiðlar vítt og breitt um heim fylgjast með bandaríska músíkiðnaðinum,  birta bandaríska vinsældalista og fréttir. 

  Listinn speglar upp að einhverju marki hlutföll í heimssölu.  Á heimsmarkaði hefur selst röskur milljarður af plötum með Bítlunum.  Á heimsmarkaði er Presley næst söluhæstur.  Vinsældir kántrý-boltans Garths Brooks eru hinsvegar bundnar við bandaríska markaðinn.

  Þannig lítur listinn út.  Talan fyrir aftan nöfnin stendur fyrir milljónir eintaka.

1    Bítlarnir 170

2    Garth Brooks 128

3    Elvis Presley 118,5

4    Led Zeppelin 111,5

5    Eagles 98

6    Billy Joel  79,5

7    Pink Floyd 74,5

8   Barbra Streisand  71

9    Elton John 69,5

10  AC/DC 69

11  George Strait 67

12  Aerosmith 66,5

13  Rolling Stones 66

14  Bruce Springsteen 63,5

15  Madonna 63

16  Mariah Carey 61,5

17  Michael Jackson 60,5

18  Metallica 57

19  Van Halen 56,5

20  Whitney Houston 54

 

Íslensk hljómsveit komin í lokaúrslit í alþjóðlegri lagakeppni

  Fyrir nokkrum dögum sagði ég frá því að íslenska hljómsveitin Soundspell væri komin í undanúrslit lagakeppninnar International Songwriting Competition í Bandaríkjunum (http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/428416).  Soundspell hefur vegnað heldur betur vel í keppninni því að núna eru hljómsveitin komin í lokaúrslit (13 finalists) með lagið Pound http://www.songwritingcompetition.com/ , en þeir voru einnig með lagið Her Favourite Colour Is Blue sem "semifinalists".

http://www.songwritingcompetition.com/winners.htm

Hver og einn getur kosið DAGLEGA um lögin á ofangreindri netsíðu út þennan mánuð.

Færeysk hljómsveit slær í gegn í Danmörku

 

  Undanfarnar vikur hefur þátttaka og velgengni færeysku pönksveitarinnar The Dreams í dönsku söngvakeppninni Melodi Grand Prix vakið mikla athygli í Danmörku.  Sömuleiðis hafa Færeyingar fylgst vel með sínum mönnum.  The Dreams komst áfram í öllum þrepum keppninnar og endaði í lokakeppninni núna í fyrrakvöld. 

  Þar var það danskur súkkulaðistrákur sem sigraði.  Strákarnir í The Dreams eru síður en svo ósáttir.  Vegna þátttöku þeirra í keppninni hafa danskir fjölmiðlar slegist um viðtöl við þá,  lag þeirra "La' mig være"hefur fengið góða útvarpsspilun og einnig verið spilað á sjónvarpsstöðinni DR1.  Sem dæmi um árangurinn þá er The Dreams þegar bókuð á 15 danskar tónlistarhátíðir í sumar.  Það er meira en nokkur vinsæl dönsk hljómsveit getur státað af.

  Ég veit ekki hvernig staðið er að vali á sigurvegara í Melodi Grand Prix.  Ég hef grun um að sérstök dómnefnd hafi mikið vægi í niðurstöðunni.  Samkvæmt umsögn fjölmiðla náði The Dreams upp lang bestu stemmningunni á úrslitakvöldinu.  Tryllti lýðinn,  eins og sagt er.  Í skoðanakönnun á heimasíðu keppninnar veðja lang flestir - af þeim sem taka afstöðu - á sigur The Dreams. 

  Það er ekki alltaf vont fyrir alla Færeyinga að tilheyra danska markaðnum - þó að ég sé hlynntur "200% loysing".

Hann á afmæli í dag - kannski

  

  Margir héldu upp á afmæli bandaríska blúsistans Leadbellys í dag.  Meðal annars gerði Guðni Már Henningsson meistaranum góð skil á rás 2 í dag.  Hlustendum greinilega til ánægju.  Unga fólkið er að uppgötva Leadbelly.  Enda nauðsynlegt að þekkja hans framlag til rokksögunnar.  Já,  og blússögunnar eða bara dægurlagasögunnar.

  Fæðingardagur Leadbellys er reyndar á hreinu.  Samkvæmt sumum heimildum fæddist hann 20.  janúar 1889.  Aðrir heimildir gefa upp 23.  janúar 1888.  Enn aðrar 29.  janúar 1885.  Nákvæmur fæðingardagur hans verður áfram á reiki.

  Leadbelly var kvensamur skapofsamaður.  Ósjaldan lenti hann í illvígum slagsmálum og sat oftar en einu sinni fangelsi fyrir morð.  Hann var samanrekinn kraftaköggull og illvígur.  Dróg jafnvel upp hníf þegar kom til ágreinings.

  Leadbelly náði góðum tökum á 12 strengja gítar.  Spilaði á hann þannig að hljómaði eins og tveir gítarleikarar væru að verki.  Leadbelly er enn í dag kallaður "konungur 12 strengjanna". Hann lést 1949.  

  Leadbelly var/er einn af bestu söngvahöfundum Bandaríkjanna og hefur verið "coveraður" af mörgum helstu poppstjörnum heims.  Dæmi:

  Cotton Fields = The Beach Boys,  Creedence Clearwater Revival,  Árni Johnsen (Kartöflugarðarnir),  Lúdó & Stefán.

  Goodnight Irene = Jerry Lee Lewis,  Brian Wilson,  Van Morrison,  Brian Ferry,  Tom Waits,  The Weavers,  Michelle Shocked,  Siggi Björns,  Haukur Morthens...

  Rock Island Line = Johnny Cash,  Lonnie Donegan,  Little Richard,  Bubbi Morthens...

  Alberta = Eric Clapton

  Midnight Specials = Creedence Clearwater Revival,  Van Morrison,  ABBA...

  When Did You Sleep Last Night / In the Pines = Nirvana (Nirvana "coveruðu" 3 önnur lög eftir Leadbelly.  Skömmu fyrir sjálfsvíg sitt sagðist Kurt Cobain ætla að hætta hljómsveitarspili og gerast nútíma Leadbelly.  Hvað svo sem það átti að vera),  Mark Lanegan...

  Pick A Bale of Cotton = ABBA,  Bubbi...

  Burgeose Blues = The Rolling Stones (þeir kalla lagið When the Wips Come Down),  Bubbi...

  Gallis Pole = Led Zepplin (stafsettu það Gallows Pole á LZ III)

  Black Betty = Tom Jones,  The Ram Jam...

  Ég gæti haldið áfram langri upptalningu með Ry Cooder,  Greatful Dead,  The Doors,  Nick Cave...

  Til gamans má geta að The White Stripe,  The Hole og Siggi Lee Lewis enda jafnan hljómleika sína með Leadbelly lögum.   

  Ummæli:

  - Þetta byrjaði allt með Leadbelly.  Janis Joplin

  - Allt umlykjandi voru söngvarar eins og Leadbelly sem blönduðu saman allrahanda músíkstílum.  Roy Orbinson

  - Leadbelly var ekki einn af ahrifavöldunum.  Hann var áhrifavaldurinn.  Án hans væri ég ekki það sem ég er.  Van Morrison

  -  Fyrirmyndin er Leadbelly.  Curt Cobain

  - Hann (Leadbelly) var einn helsti drifkraftur minn á æskuárum.  Robert Plant

Íslensk hljómsveit komin í undanúrslit einnar stærstu sönglagakeppni heims

  Íslenska hljómsveitin Soundspell er komin í undanúrslit í alþjóðlegri lagakeppni í Nashville í Bandaríkjunum,  einni þeirri stærstu í heiminum.  Keppnin heitir International Songwriting Contest.  Það segir nokkuð um stærð keppninnar að meðal dómara eru þungavigtarmenn á borð við Jerry Lee Lewis,  Tom Waits,  Robert Smith,  forsprakka The Cure,  og Frank Black,  framvörð The Pixies.

  Það er lagið Pound sem hefur fleytt Soundspell þetta langt.  Lagið er af jómfrúarplötu Soundspell, An Ode to the Umbrella, sem kom út í fyrra.  Tilkynnt verður um úrslitalögin 4. febrúar.

  Sigurvegarinn fær næstum tveggja milljón króna verðlaun.  Athyglin sem fylgir sigrinum er sennilega miklu verðmætari.  Og jafnvel bara það að koma lagi í undanúrslit og vita af Jerry Lee Lewis og Tom Waits hlusta á lagið er sigur. 

Hér er umsögn mín um plötuna An Ode to the Umbrella:   http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/312228 

Hér má heyra nokkur lög með Soundspell:
http://www.myspace.com/spellthesound