Pamela Anderson lausgirt í Kaupmannahöfn

  Kanadísk-bandaríska leikkonan,  Pamela Anderson,  var sem kunnugt er í Færeyjum í síðustu viku.  Í þarlendum fréttamiðlum var hún oftar titluð sem klámdrottning eða klámleikkona.  Burt séð frá því þá gekk henni brösuglega að komast til og frá Færeyjum.  Þess vegna dvaldi hún lengur í Færeyjum en upphaflega var ætlað og sömuleiðis töluvert lengur í Kaupmannahöfn en áætlað var.  

  Í Kaupmannahöfn bjó hún á lúxushóteli með stórum svölum.  Það vakti athygli og undrun annarra hótelgesta hvað hún girti sig illa.  Margir gátu ekki setið strák sínum og smelltu mynd af klæðaburðinum.  Til að gæta velsæmis birti ég aðeins siðsömustu myndina.

  Í heimalandi Pamelu,  Bannríkjum Norður-Ameríku,  eru á sumum stöðum háar fjársektir og jafnvel fangelsun við því að vera illa girt.   

 

------------------------------------------------------------------

  

Sea Shepherd aðhlátursefni

  Aulagangurinn á Sea Shepherd,  ranghugmyndir þeirra og framganga hefur skemmt Færeyingum rækilega og lengi.  Það er langt síðan Færeyingar hafa hlegið jafn mikið og jafn lengi í einu,  eða í næstum tvo mánuði samfleytt.  Enn bætti í þegar bíl Sea Shepherd var keyrt út af og ofan í skurð.  Við það komst styggð að bílstjóranum.  Hann fældist og hljóp gólandi út í móa.  Þar baðaði hann út höndum og fótum í geðshræringu og ráðaleysi.

  Færeyingar fylgdust með og tóku bakföll í hláturskasti.  Við það bráði af SS-manninum.  Hann færði sig varfærnislega aftur að bílnum og bað um aðstoð við að ná bílnum upp úr skurðinum.  Spurði hvort hægt væri að fá kranabíl í verkið.  Jafnframt afsakaði hann viðbrögð sín.  Sagðist hafa fengið ofsafengið hræðslukast við að bíllinn myndi velta ofan í skurðinn og hann sjálfur stórslasast og örkumlast í kjölfarið.   

  Af viðbrögðunum ætla menn að þarna hafi kauði þreytt frumraun sína í akstri utan malbikaðra breiðstræta New York borgar. 

  Honum var bent á að setja bílinn í bakkgír og bakka upp á veg.  Skurðurinn er grunnur,  grasi gróinn og hættulaus með öllu.  Bakkgírinn virkaði á bílnum.  Þetta var ekkert mál og gaurinn ók niðurlútur á brott undir hlátursköllum Færeyinga.  Reyndar hefði alveg eins mátt aka kraftmikla jeppanum áfram og upp á veg.  Eins og sést á myndunum voru aðstæður ekki jafn skelfilegar og vesalingurinn upplifði.  Áður en hann staulaðist taugaveiklaður upp í bílinn leitaði hann af sér allan grun með því að skríða undir bílinn og velta sér þar eins og afvelta rolla.  

  Grunur leikur á að bílstjórinn hafi verið að skima eftir marsvíni þegar honum fipaðist aksturinn.  Þrátt fyrir að hvergi hafi sést til sjós frá þessum sveitatroðningi.  

Pamela bjargar færeyskum hvölum

Broslegar ljósmyndir teknar á hárréttu augnabliki

  Þegar ég var í Myndlista- og handíðaskóla Íslands á áttunda áratugnum var ein mánaðarönn lögð undir ljósmyndun.  Við nemendurnir þurftum staurblankir að kaupa rándýrar myndavélar.  Ekki var um annað að ræða.  Þetta var fyrir daga einnota myndavéla og farsíma með myndavél.  Það var allt dýrt í kringum þetta:  Filmur,  framköllunarvökvi,  ljósmyndapappír... 

  Eflaust gerði okkur myndlistanemendum gott að fá innsýn í heim ljósmyndarinnar.  Ein setning kennarans situr í mér.  Hún var á þá leið að besti ljósmyndarinn væri sá sem tæki margar myndir.  Fyrr eða síðar myndi hann fyrir tilviljun lenda á rétta augnablikinu.  Því náði sá sem tók mynd af þessum hestum.  Sá til hægri fer yfir og felur andlit manneskju.  Fyrir bragðið virðist hún vera með hestshaus.  Og kannski var hún það. 

 

 

  Páfagaukur gengur inn á myndina og auga hans hittir sem staðgengill auga mannsins. 

  Neðri hluti barborðsins er spegill.  Viðskiptavinurinn,  kona í pilsi,  virðist vera neðri hluti barþjónsins. 

  Skott kattanna mynda skemmtilegt hjartalaga mynstur. 

  Manneskjan sem klifrar á hæðinni virðist prumpa stóru skýi.  Kannski gerði hún það eftir að hafa komist í bakaðar baunir frá Mexíkó?

  Strákurinn virðist vera með tagl.  Þegar vel er að gáð má sjá í fótabúnað stelpu sem hleypur við hlið hans.  Hún er með taglið sem guttinn virðíst vera með. 

Megrunarvatn

  Eitthvað það hollasta sem við getum gert fyrir heilsuna er að byrja daginn á því að drekka 640 ml af vatni.  Það er ótrúlega erfitt.  Samt er enginn vandi að drekka þetta magn af bjór.  Það virkar ekki eins vel á fastandi maga.  Er samt skemmtilegra.  Næst er að fá sér máltíð eftir þrjú korter og drekka ekkert vatn í næstu tvo klukkutíma þar á eftir.  Það er ekkert erfitt.  

  Vatn er ekki sama og vatn.  Íslenskt kranavatn er eitt það besta í heimi.  Þeir sem hafa ekki sama aðgang að góðu vatni og við Íslendingar spyrja sig:  Hvaða vatn er best að drekka?  Svarið er:  Dietvatn.  Vatn sem inniheldur ekki kolvetni, hitaeiningar eða annað varasamt.  Nú fer diet vatn eins og stormsveipur um vatnsmarkaðinn.

 

  Dietvatn er byltingarkennd lausn á heilsuvandamálum heimsins.  

  Markaðssetning á vatni sem megrunarvatni er snilld. Hún virkar rosalega vel.  Diet er málið.  

  Þessu skylt er markaðssetning á hinni ýmsu matvöru fyrir grænmetisætur.   Matvöru sem inniheldur ekkert hráefni úr dýraríkinu.  Þar ber hæst gervisvínakjöt með kjúklingabragði:  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Því næst er það grænmetiskjúklingur.  

 

Spaugilega misheppnaðar myndir af börnum

  Í dag eiga flestir farsíma eða snjallsíma með myndavél.  Það auðveldar foreldrum að varðveita í myndaformi skemmtileg augnablik með börnum sínum.  Þetta var öðruvísi fyrir nokkrum áratugum.  Þá pöntuðu foreldrar með góðum fyrirvara tíma á ljósmyndastofu.  Þangað var síðan mætt með barnið. 

  Það var heilög stund þegar sprenglærður ljósmyndarinn smellti mynd af barninu - eftir að hafa raðað upp ljósaskermum,  mælt ljósmagn,  stillt fókus og það allt saman.  Það var ekkert verið að smella af að óþörfu.  Filmur voru rándýrar.  Ljósmyndapappír líka.  Allt  þessu tengt var rándýrt.

  Mörgum dögum síðar var hringt frá ljósmyndastofunni og tilkynnt að búið væri að framkalla myndina.  Það var hátíð í bæ þegar myndin var komin í hús og allir fengu að skoða hana.  Svo var hún römmuð inn og hengd upp á vegg á áberandi stað í stofunni.

  Eins og gengur var ljósmyndurum mislagðar hendur.  Það var ekki öllum gefið að laða fram fallegasta bros barnsins.

  Einkum var það erfitt þegar börnin voru tvö.  Þá gat annað barnið sett upp sparisvip eitt augnablik.  Það augnablik var fangað.  En á kostnað hins barnsins.

   

  Vandinn tvöfaldast þegar börnin eru fjögur.

 

  Svo ekki sé talað um vandann þegar hópurinn er miklu fjölmennari. 

 

  Munum að vandamálið er líka til staðar þó að barnið sé aðeins eitt. 

 ---------------------------------------------

  Á upphafsárum rokksins á sjötta áratugnum voru margir hressir.  Þar á meðal Little Richard,  Elvis Presley,  Jerry Lee Lewis,  Chuck Berry,  Bunker Hill og Link Wray.  Link flutti síðar til Danmerkur og bjó þar fram á dauðadag (sem var fyrir nokkrum árum).  Hann starfaði m.a. með dönsku hljómsveitinni Sorte Sol.  En þarna á upphafsárum rokksins í Bandaríkjum Norður-Ameríku spilaði hann m.a. með Bunker Hill.  Textinn er snilld.  Bunker upplýsir að stelpan sem er umtöluð fyrir að kunna ekki að dansa sé kærastan sín.  

 

"Stolin frétt"

  Í síðasta mánuði,  júní,  breytti Sláturfélag Suðurlands,  SS,  uppskrift á vinsælustu pylsum á Íslandi, SS pylsunum.  "Íslendingar borða SS pylsur".  Í stað þess að hafa nautakjöt sem aðal hráefni var skipt yfir í ódýrt svínakjöt.  Beljukjöt var ennþá haft með í búðingnum en í miklu minna mæli.  Það var skyndilega blandað dönsku beljukjöti.

  Frá þessu skýrði ég á þessum vettvangi í síðustu viku.  Viðskiptablaðið tók málið upp þegar í stað. Síðan Fréttablaðið,  DV, mbl.is,  visir.is og útvarpsstöðvar.  Engin gat þess hvar málinu var "skúbbað". 

  Svona er þetta iðulega með "skúbbin" á þessari bloggsíðu.  Það er svo sem bara gaman að fylgjast með "skúbbunum" ná flugi í dagblöðum,  útvarpi og víðar.  Ég kann samt betur við það þegar fjölmiðlar geta þess hver uppgötvaði málið og vakti fyrstur athygli á því.  Annað er "stolin frétt".  Sumir gera það.  Stundum.    

  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1412501/

Hver er tvífari þinn?

  Ótrúlegt en satt.  Og hefur verið fært til bókar og staðfest:  Nánast allt fólk á tvífara,  sér alls óskylda.  Að minnsta kosti óskylda í tíu ættliði.  En einhver fjarskyldari gen hljóta að koma við sögu lengra aftur í ættir og afgreiða tvífara.  Því er jafnvel haldið fram að ekki þurfi fjölmennara úrtak óskyldra (hljóta samt að vera fjarskyldra) ættingja en 500 manns til að finna tvífara.

  Hér er dæmi þar sem ekki hefur samt tekist að rekja saman skyldleika:

  Þessir herramenn eru kannski fjarskyldir.  Hafa verið rangfeðraðir eða eitthvað svoleiðis.  Þegar þeir urðu á vegi ljósmyndara voru þeir með samskonar derhúfu.  En ekki í skyrtu í sama lit.  Samt eru skyrturnar í sömu stöðu hjá þeim. 

 

  Vissulega er hárlitur þessara  "óskyldu" kvenna ekki sá sami.  En allt annað:  Augabrúnir,  augnsvipur, nef, kinnar,  tennur, haka...

  Þessar dömur eru ekki aðeins með sama andlitsfall.  Þær eru með sömu hárgreiðslu.  Nákvæmlega.  Mesta undrun ljósmyndarans vakti að þær voru í alveg eins skyrtubol. 

 

  Eins og annað fólk þá á fræga fólkið tvífara.  Margir tvífarar fræga fólksins hafa atvinnu af því að þykjast vera fræga manneskjan.

 

  Bandarískum kvikmyndaleikara,  Will Ferrell,  og trommuleikara rokkhljómsveitarinnar Red Hot Chili Peppers er oft ruglað saman.  Eins og með fleiri tvífara er fatasmekkur sá sami. Kvikmyndaleikarinn er liðtækur trommuleikari. 

Verulega vandræðaleg staða hryðjuverkasamtaka

    Bandarísku hryðjuverkasamtökin Sea Shepherd ætluðu að slá sér upp í sumar með átaki sem kynnt var undir yfirskriftinni GrindStop 2014.  Átakið átti að vekja athygli og aðdáun á baráttu samtakanna gegn hvalveiðum Færeyinga.  Jafnframt í kjölfarið að afla þeim vænum styrktarframlögum í beinhörðum peningum frá ríkum poppstjörnum,  kvikmyndaleikurum og öðrum auðmönnum.  Það lið "kaupir sér" á þann hátt tilgang í lífinu:  Með því að bjarga lífi hvala.  Það stendur í þeirri trú að hvalir séu gáfaðir.  Sem er alrangt.  Hvalir eru nautheimskir.  Enda náskyldir beljum.  Þar fyrir utan éta hvalir meira af öðrum lifandi sjávardýrum en nokkuð annað dýr. 

  Með veiði á einum hval er lífi þúsunda annarra dýra þyrmt.  Ef út í það er farið.  Fiskurinn sem hvalurinn sporðrennir hefur líka tilfinningar.  Á foreldra, systkini og aðra ástvini.

  Upphaf átaksins GrindStop 2014 fór vel af stað.  Blaðamannafundur á bryggju í Færeyjum dró að um 15 stóra fjölmiðla frá heimspressunni.  Þetta var í júníbyrjun. 

  Nú er hálfur annar mánuður liðinn frá upphafi átaksins.  Hver dagur verður æ vandræðalegri fyrir SS.  Nákvæmlega ekkert hefur borið til tíðinda allan þennan tíma.  Liðsmenn SS sem standa vaktina í Færeyjum eru meira að segja farnir að væla á Fésbók undan aðgerðarleysi og tilbreytingaleysi.  Frá sólarupprás til sólarlags standa þeir 3 og 3 saman og stara út á haf.  Þeir reyna að koma auga á marsvínavöðu (grind) í sjávarmálinu.  Þeir bíða eftir því að firðir fyllist af mótorbátum sem smala marsvínum upp í fjöru.  Ekkert slíkt hefur gerst.  Það hefur ekkert gerst í hálfan annan mánuð.  Átakinu lýkur eftir hálfan mánuð.

  Færeyjarnar eru 18.  Færeyskir firðir eru miklu fleiri.  SS-liðar hafa ekki aðstöðu til né rænu á að vakta þá alla.  Það er ekki útilokað að hvalveiðar hafi átt sér stað í einhverjum þeirra án þess að SS-liðar yrðu þess varir.  Þegar útlendingar eru í grennd láta Færeyingar lítið bera á hvalveiðum.     

  Fjölmiðlar heimsins hafa fyrir löngu síðan misst allan áhuga á átakinu GrindStop 2014.   Átakið hefur ekki skilað SS neinum fjárframlögum frá auðmönnum.  Það eina sem átakið hefur skilað er að gera félaga SS að fíflum. 

  Hvað er bjánalegra en að standa í fjöru frá sólarupprás til sólarlags daglega í 2 mánuði,  góna út á haf og ekkert gerist? 

  Athygli Færeyinga vekur að SS-liðarnir sem stara á hafið með augun mött klæðast fóðruðum leðurjökkum og eru í leðurskóm.  Sumir eru með leðurbelti í buxnastreng.  Er hráefnið í þessum klæðnaði af sjálfdauðum dýrum?  Eða dýrum sem hafa verið drepin gagngert til að fólk,  þar á meðal SS-liðar, geti klæðst skinnvöru?   

  Um rænandi SS-liða og fleira má lesa með því að smella á þennan hlekk:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1405591/

  Færeyingar hafa skemmt sér konunglega við að hlæja að vandræðagangi SS.  Enda gott grín. 

Japanskt og spaugilegt

  Japönum þykir margt einkennilegt og spaugilegt í siðum og hegðun Íslendinga.  Okkur þykir jafnframt margt einkennilegt og spaugilegt í menningu og siðum Japana.  Japanskur stjórnmálamaður sem varð uppvís að spillingu grét með hljóðum af innlifun í japanska sjónvarpinu.  Þannig viðbrögðum eigum við ekki að venjast af íslenskum stjórnmálamönnum.  Þegar þeir eru staðnir að spillingu rífa þeir kjaft og kenna öðrum um um.  Sá japanski sagði af sér eftir grátkastið.  Íslenskir stjórnmálamenn segja ekki sjálfviljugir af sér.  Þeir örfáu íslensku sem hafa sagt af sér hefur í raun verið sparkað úr embætti af öðrum. 

  Fyrir einhverjum áratugum kom hópur japanskra ferðamanna til Íslands.  Þegar þeir versluðu í Fríhöfninni í flugstöðinni í Keflavík lögðu þeir frá sér peningaveski á meðan úrvalið var skoðað.  Mörgum veskjum var stolið.  Áreiðanlega af Íslendingum.  Þetta kom Japönum í opna skjöldu. Í Japan er seðlaveskjum ekki stolið.

  Leikurinn endurtók sig á Hótel Esju.  Þar dvöldu Japanirnir.  Þeir sem ennþá voru með sitt seðlaveski lögðu það frá sér á klámbekk hér og þar á hótelinu.  Öllum var stolið.  Þá urðu Japanir meira undrandi en áður.  Í Japan er það þannig að þjófur færir skömm yfir alla ættingja.  Líka fjarskylda.  Í kjölfar eru þeir útskúfaðir úr stórfjölskyldunni sem situr uppi með sameiginlega skömm.  Skömmin er mikil og ristir djúpt.

  Almennt vitum við Íslendingar lítið um japanska menningu.  Ef frá er skilið að á allra síðustu árum hafa japanskir réttir sem kallast suzhi orðið tískufyrirbæri hérlendis.  Þetta eru dýrir smáréttir.  Að uppistöðu til hvít hrísgrjónaklessa með hrárri fisksneið.  Oft fylgir spriklandi hringormur með svo lítið ber á. 

  Minna hefur farið fyrir japanska suzhi með öðrum og stærri skordýrum.  Kannski vegna þess að þau eru vandfundin hérlendis.  En njóta vinsælda í Japan.

  Japanir búa þröngt.  Landsvæði er af mjög svo skornum skammti.  Fyrir bragðið eru til að mynda golfvellir í Japan þeir dýrustu í heimi.  Lóðin er svo dýr.  Aðeins auðmenn í Japan hafa aðgang að golfvelli.  "Þétting byggðar" er óþekkt slagorð í Japan.   Þröngt mega sáttir sitja og sofa er ekki heldur slagorð þar.  Þetta er raunveruleiki sem ekki verður flúinn.

  Þvers og kruss um Japan eru gistiheimili sem leigja út það sem við getum kallað gistiskápa.  Japanir vanir þrengslum kunna vel að meta gistiskápana.   

 

  Margir Japanir eru það sem kallast einstæðingar.  En þrá samvistir við annað fólk.  Í Japan blómstrar svokölluð fjölskylduleiga.  Einstæðingar geta leigt sér ókunnuga fjölskyldu yfir helgi eða lengri tíma.  Ókunnuga fjölskyldan mætir heim til einstæðingsins og lætur eins og hún sé fjölskylda hans.  Ódýrari útgáfa er koddi sem lítur út eins og kvenmannskjalta.  Önnur útgáfa er koddi með gervihendi.   

 

Sá hágrátandi segir af sér

Karlmenn hætta að hugsa um útlitið 46 ára

 

  Ungar konur hætta að hugsa um karlmenn sem kynverur þegar þeir ná 39 ára aldri.  Þetta er niðurstaða rannsóknar í útlöndum.   Niðurstaðan er trúverðug.  Þá eru karlarnir komnir á aldur við feður þeirra.  Vitaskuld með undantekningum.  Moldríkar poppstjörnur og frægir kvikmyndaleikarar halda áfram að telja.  Allt frá Paul McCartney og Mick Jagger til George Clooney og Sean Connery.  

  Önnur rannsókn,  framkvæmd af breska Beneden Health,  leiðir í ljós að karlmenn hætta að hirða sérstaklega um útlit sitt 46 ára.  Þaðan í frá ræður kæruleysi frá degi til dags.  Samkvæmt sömu könnun hirða konur um útlit sitt 13 árum lengur.  Það er ekki fyrr en á 59 ára afmælisdeginum sem þær leyfa kæruleysinu að ráða för.  

  Fólkið heldur samt alveg áfram að slá rykið úr hárkollunni og skola af gervigómnum.  En það hættir að eltast við tískustrauma í klæðnaði, hárgreiðslu, gleraugnaumgjörðum, heyrnartækjum, göngugrindum og svo framvegis.   

 

Kynþokkann þrýtur um 39 ára