Kíkið á plötudóm

  Í síðustu viku gaf íslenska plötufyrirtækið Kimi Records út,  fyrir íslenskan markað,  plötuna  Haré! Haré!  með Högna Lisberg.   Haré! Haré!  er þriðja sólóplata Högna.  Högni er að vanda höfundur söngvanna,  spilar á öll hljóðfæri og syngur.  Fyrir sólóferilinn var Högni trommuleikari færeysku súpergrúppunnar  Clickhaze,  þar sem Eivör var fremst meðal jafningja.

  Magnús Geir Guðmundsson hefur skrifað ítarlegan plötudóm um  Haré! Haré!.  Ég hvet ykkur til að lesa hann:  http://www.meistarinn.blog.is/blog/meistarinn/entry/870303/#comment2393963

  Platan með Clickhaze og fyrri sólóplötur Högna fást í verslunum Pier í glerturninum við Smáratorg og Korputorgi.  Eflaust fást þær víðar.

 

Tvífarar dagsins - bráðfyndið dæmi

  Þetta fékk ég sent og sprakk úr hlátri.  Mér er ljúft að deila þessu með ykkur.  Þau eru glettilega lík þessi tvö þegar vel er að gáð:  Sama hár,  sömu augabrýr,  sama haka,  sömu kinnar,  líkt nef og svo framvegis.  Fyrir þau ykkar sem vita ekki hver hún er,  konan á myndinni til hægri,  þá varð hún heimsfræg á dögunum er hún keppti í breskum sjónvarpsþætti.  Ég er ekki klár á hvaða þáttur þetta var eða hvort keppt var í söng eða almennum hæfileikum.

  Konan þótti svo ljót að áhorfendur og dómarar hlógu er hún birtist á sviði.  Jafnframt sagðist konan vera jómfrú og hafa aldrei verið svo mikið sem kysst af karlmanni.  Síðan söng hún og heillaði dómara og áhorfendur.  Ég hef ekki heyrt söng hennar en hef heyrt tvennar sögur af honum. 

Saga breska pönksins VIII

 

  Hróður bresku pönkbylgjunnar fór að berast til annarra landa er leið á árið 1977.  The Damned fór í hljómleikaferð til Bandaríkjanna um miðjan apríl.  Var þar með fyrst breskra pönkhljómsveita til að spila utanlands.  Þrátt fyrir ítrekað frumkvöðlastarf á upphafsárum pönksins stóð The Damned alltaf í skugga The Sex Pistols og The Clash hvað varðaði vinsældir og áhrif.

  Í lok apríl var The Clash aðalnúmer á hljómleikahátíð í París,  Nuites de Punk.  Um svipað leyti sendi The Jam frá sér jómfrúarlag sitt,   In the City.  Það er á myndbandinu hér að ofan.  Viku síðar kom út samnefnd stór plata frá The Jam.  Lagið fór í 40.  sæti breska vinsældalistans og platan í 20.  sæti. 

  Nokkrum dögum síðar fór The Clash í vel sótta og stórbrotna hljómleikaferð um Bretland,  White Riot Tour.  Með í för voru The Jam,  Buzzcocks,  The Slits og Subway Sect.  Hljómleikaferðin bar nafn með rentu.  Strax á fyrstu hljómleikunum,  í The Rainbow Theatre í London,  varð allt brjálað.  Í hamagangnum voru 200 sæti eyðilögð. 

  The Jam skar sig frá öðrum pönksveitum.  Bæði tónlist og klæðaburður drógu dám af mod-rokki (frægasta mod-sveit sögunnar er The Who).  Eins og í tilfelli The Stranglers gaf það pönkbyltingunni aukið vægi og dýpt að þessar hljómsveitir voru ekki alveg eins og The Sex Pistols og The Clash.

 

  Í júlí sendi The Jam frá sér smáskífuna  All around the World / Carnaby Street.  Hvorugt lagið var á stóru plötunni  In The City.  Smáskífan fór í 13.  sæti breska vinsældalistans.  Þar með var The Jam komin í hóp þeirra stærstu í pönkinu ásamt The Sex Pistols,  The Clash og The Stranglers.  Mest áberandi fylgihnettir voru The Damned og Buzzcocks.  Pönkið var orðið stórveldi sem óx jafnt og þétt.  Hér flytur The Jam  Carnaby Street.

-------

Fyrri færslur um breska pönkið í réttri tímaröð:

Fyrsta breska pönklagið:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/743999

Næst - II:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/744949

III: http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/746033/

IV: http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/747161

V:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/750862/

VI:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/753972/

VII:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/791397 

Önnur íslensk hljómsveit kynnt í pólsku rokktímariti

  Í næstu færslu á undan þessari sagði ég frá íslenskri rokkplötu sem er í sviðsljósinu í Póllandi um þessar mundir (sjá:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/810899/ ).  Þar með er ekki öll sagan sögð.  Í nýjasta hefti eins helsta rokkblaðs Póllands,  Pasazer,  er þriggja blaðsíðna grein um íslensku hljómsveitina Purrk Pillnikk. 

  Ekki nóg með það.  Blaðinu fylgja tvær safnplötur.  Önnur inniheldur pólska rokkmúsík.  Hin inniheldur alþjóðlegar pönkaðar rokkperlur frá hljómsveitum á borð við hina stórkostlegu Anti-Flag,  Nuclear Death Terror,  Chuck Ragan og Purrk Pillnikk.  Lagið með Purrknum er  Tíminn. 

  Greinin um Purrkinn er vel unnin.  Blaðamaðurinn virðist vera þokkalega vel að sér um íslenska pönkið.  Fjallar um kvikmyndina  Rokk í Reykjavík,  vitnar til frumkvöðlastarfs Fræbbblanna og tengir Purrkinn við Kuklið og Sykurmolana.  Að hluta er greinin byggð á viðtali við Einar Örn,  söngvara Purrksins.  Greinin er skreytt fjölda ljósmynda.  Meðal annars tveggja mynda úr Poppbókinni sem ég skrifaði 1983.  Það þykir mér merkilegt og bendir til þess að blaðamaðurinn hafi gert sér ferð til Íslands við vinnslu á greininni.

Íslenskir rokkarar vinsælir í Póllandi

  Það fer lítið fyrir ensku í Póllandi.  Lesefni er að uppistöðu til einungis á pólsku.  Sama hvort um er að ræða matseðla,  merkingar á verslunum eða annarsstaðar,  dagblöð eða tímarit.  Vinsæl erlend tímarit eru þýdd og gefin út á pólsku.  Þetta á líka við um rokkblöð.  Pólverjar gefa einnig sjálfir út sér pólsk rokkblöð.  Í almennum bókabúðum má finna að minnsta kosti tug veglegra pólskra rokkblaða.

  Eitt mitt fyrsta verk,  nýkominn til Póllands,  var að kaupa tvö helstu pólsku rokktímaritin,  Garaz og Pasazer.  Þeim fylgja safndiskar með forvitnilegri pólskri rokkmúsík.

  Er ég fletti í gegnum blöðin kom í ljós að í báðum blöðunum er fjallað rækilega um plötuna  Chainlike Burden  með íslensku rokksveitinni I Adapt.  Þessi plata var að margra mati besta íslenska platan 2007.  Það er þess vegna ekki skrýtið að hún skjótist upp á yfirborðið í Póllandi núna - jafnvel þó meira en ár sé síðan I Adapt snéri upp tánum. 

  Þegar betur var að gáð uppgötvaði ég að  Chainlike Burden  er sérútgefin í Póllandi af stóru þarlendu plötufyrirtæki,  Spook Records.  Fyrirtækið mun hafa sent plötuna frá sér fyrir jól en pólska rokkpressan "kveikti ekki á perunni" fyrr en núna í febrúar.

  Eftir að ég kom aftur til Íslands var ég fljótur að finna sömuleiðis á netinu sitthvað um þessa plötu á pólskum netsíðum.  Að sjálfsögðu fæst þessi vinsæla íslenska plata í pólskum plötubúðum,  ásamt örfáum öðrum íslenskum plötum.  Ég mun skrifa færslu um það.

  Eintökin af tímaritunum Garas og Pasazer burðaðist ég með mér til Íslands sem mikilvæg sönnunargögn um að hér er farið rétt með.  Þau mun ég afhenda Birki Fjalari,  söngvara I Adapt,  við hátíðlega athöfn þegar hann kemur í hljómleikaferð til Íslands með kanadísku hljómsveitinni sinni,  Man Up. 

I Adapt "Chainlike Burden"

 

  10 najnowszych utworów załogi z Islandii. Pełen pasji hard core, z zaangażowanymi politycznie i chwytającymi za serce tekstami. Między Modern Life Is War czy nawet Tragedy. Niestety jest to prawdopodobnie ich pożegnalna płyta. (22 zł)

 

-------------------------------

I Adapt "Chainlike Burden"

  Kiedy przeglądałem ostatnio nowości płytowe w ofercie Pasażera, natrafiłem na islandzki zespół I Adapt z albumem "Chainlike Burden". Wydawcą jest polski label Spook Records, a jedno ze zdań reklamujących płytę doskonale oddaje pierwsze wrażenia: Pełen pasji hard core, z zaangażowanymi politycznie i chwytającymi za serce tekstami. Co ciekawe, jest to najprawdopodobniej pożegnalny krążek, ale zapewne w ramach pocieszenia, kapela udostępniła bezpłatnie swoje trzy pierwsze płyty w formacie mp3. I to właśnie ten materiał, a zwłaszcza album "Sparks Turn To Flames" (2003) zgłębiam od kilku dni. I faktycznie, I Adapt to wspaniały energetyczny hardcore, niezważający na gatunkowe podziały. W tekstach zaś, przesłanie społeczno-polityczne miesza się z osobistymi opowieściami o miłości czy przyjaźni.
Love. Compassion. Tolerance. These words we celebrate. ("Celebrate").
Gorąco polecam!

       ---------------------------

I Adapt - Chainlike Burden

  Najnowsza produkcja I Adapt – “Chainlike Burden” - zmiażdżyła mnie po całości. Jest w niej bowiem coś, co zdołało mnie w pełni pochłonąć. Tym czymś są pasja i autentyzm bijące ze sztuk granych przez Islandczyków.

Jeśli ktoś pochodzi z tak małej wyspy i staje się popularny w danym gronie, to z pewnością stanowi to o jego, swego rodzaju, wyjątkowości. A I Adapt ma do zaoferowania naprawdę sporo. Grupa pokazuje ja umiejętnie łączyć starą szkołę hardcore z jego nowoczesnym obliczem. Wkłada też w swą twórczość maksimum zaangażowania i emocji, a wrażliwości muzycznej mogliby się od nich uczyć inni krzykacze. Każdy poruszony temat, polityczny czy społeczny, urozmaicają dźwiękami oddającymi jego charakter. Rzecz ta jest coraz rzadziej spotykana, bo podczas gdy większości zależy na agresywnym „naparzaniu” I Adapt potrafi zagrać wolno i refleksyjnie, bez cienia nudy i nieuzasadnionych kompleksów. Koniecznie sięgnijcie po „Chainlike Burden”, gdyż krążą plotki, że to ostatnie wspólne dzieło spółki Birkir – Addi – Ingi – Elli.

1. Future In You
2. Subject To Change
3. Historical Manipulation In A Nice Suit
4. No Courage In Hate
5. Sinking Ship
6. Same As It Ever Was
7. Close To Home
8. 03.03.05
9. Thought Time Would Forget
10. Snakes And Intentions

Önnur tilkynning frá Sigga Lee Lewis

 

TILKYNNING FRÁ SIGGA LEE LEWIS 

07/02/09

  Ég undirritaður,  er lýsti mig í bindindi fyrr í vikunni,  sjá fyrri tilkynningu 05/02/09  (http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/796076/),   geri nú hinum sömu vinum mínum og kunningjum vitanlegt að ég,  sakir ýmsa nauðsynja-orsaka er hafa síðan fyrir mig komið,  er nú genginn úr bindindinu aftur.

Siggi Lee Lewis,  Hafnarfirði

Ný og frábær plata frá Sólstöfum

  Ég var að fá í hendur splunkunýja og helvíti magnaða plötu,  Köld, með rokksveitinni Sólstöfum.  Platan er gefin út af finnsku fyrirtæki,  Spinefarm Records.  Það er heimsþekkt innan þungarokksdeildarinnar.  Á  Köld  eru 8 lög.  Þau eru:

1.  78 Days In The Desert
2.  Köld
3.  Pale Rider
4.  She Destroys Again
5.  Necrologue
6.  World Void Of Souls
7.  Love Is The Devil (And I’m In Love)
8.  Goddess Of The Ages

  Ég mun gera betri grein fyrir plötunni þegar ég hef hlustað á hana í tætlur.  Hér má sjá hvernig Sólstafir eru kynntir á heimasíðu Spinefarm Records,  http://www.spinefarm.fi/showband.php?id=162. 

  Það er einnig upplagt að kíkja á www.myspace.com/solstafir. 

  Hér er myndband þar sem Sólstafir flytja titillag plötunnar  Köld:

Færeyingar gera það gott

  Helsta poppmúsíkblað Dana heitir Gaffa.  Það er fríbað sem liggur frammi í verslunum og víðar.  Um áramótin efndi blaðið til skoðanakönnunar á meðal lesenda sinna í svokölluðu vinsældavali.  Niðurstaðan liggur fyrir og er sérlega ánægjuleg fyrir bræður okkar í Færeyjum.  Lagið  Backstabber  með færeyska popp-pönktríóinu The Dreams var kosið 3ja besta lag liðins árs.  Hér er það:

  The Dreams var jafnframt kosin 4ða besta hljómsveit ársins.  Plata tríósins,   Den Nye By,  var kosin 5ta besta platan.

  Í fyrravetur náði The Dreams 2.  sæti í danskri hljómsveitakeppni.  Þó tríóið hafi ekki náð sigursætinu stal það senunni í þessari keppni.  Danskir fjölmiðlar kepptust við að taka viðtöl við liðsmenn The Dreams.  Síðan hefur tríóið komið þremur lögum í 1.  sæti boogie-vinsældalista danska ríkisútvarpsins.  Sá árangur og niðurstaðan í vinsældavali Gaffa staðfesta að The Dreams eru súperstjörnur í Danmörku.

  The Dreams semja og syngja sín sönglög á dönsku.  Með þessum fína árangri.  Á sama tíma syngja danskar rokksveitir yfirleitt á ensku.  Flestar með síðri árangri.

  Í vinsældavali Gaffa var færeyski vísnasöngvarinn Teitur kosinn 4ði besti söngvarinn.  Hann semur og syngur ýmist á færeysku eða ensku.  Hér flytur hann lagið   Louis Louis.

  Teitur er heimsfrægasti Færeyingurinn.  Myndbönd hans eru sýnd í MTV og öðrum músíksjónvarpsstöðvum um allan heim.  Lög hans eru notuð í vinsælum bandarískum kvikmyndum og sjónvarpsþáttum.  Hann skemmtir á stórum tónlistarhátíðum og annað í þeim dúr. 

  Í haust valdi enski popparinn Sting lög á safnplötu til stuðnings Tíbetum.  Það segir sitthvað um stöðu Teits að Sting valdi lag með honum á plötuna.  Þar er Teitur í félagsskap fólks á borð við Alanis Morissette,  Jackson Browne og Moby.

 

  Plötur með Teiti fást í verslunum Pier á Íslandi (glerturninum við Smáratorg og í Korputorgi).  Ég mæli sérstaklega með plötunni  Káta hornið.

  Eivör sendi ekki frá sér plötu í fyrra.  Þess vegna er hennar nafn ekki að finna í vinsældavali Gaffa.  Á undanförnum árum hefur Eivör hinsvegar rakað að sér verðlaunum og titlum í Danmörku,  rétt eins og á Íslandi.

  Eivör er á leið í hljómleikaferð til Hawai ásamt eistneska djasssaxófónleikaranum og snillingnum Villi Veska.

Jack Bruce hraunar yfir Led Zeppelin

  Skoski söngvarinn,  bassaleikarinn og lagahöfundurinn Jack Bruce er þekktur fyrir hroka,  kjafthátt og frekju.  Á árum áður átti hann til að veitast að meðspilurum sínum í hljómsveitum með barsmíðum.  Hann hefur víst lagt af þann sið,  tæplega sjötugur.  Jack er þekktastur fyrir að hafa leitt blús-rokktríóið Cream 1966 - ´68.  Meðal annarra sem hann hefur spilað með eru Manfred Mann,  Frank Zappa,  Michael Mantlier,  Ringo Starr og John Mayall´s Bluesbreakers.  Bara svo fáir séu nefndir.

  Í nýjasta hefti breska rokkblaðsins Classic Rock getur kallinn ekki leynt afbrýði sinni út í Led Zeppelin:

  "Allir eru að tala um Led Zeppelin - og þeir komu fram á einum fjandans hljómleikum.  Einum lélegum hljómleikum.  Á sama tíma túruðum við í Cream vikum saman og héldum hvarvetna góða hljómleika.  Ekki lélega eins og Led Zeppelin,  sem þurftu að lækka sig um tónhæð og hvaðeina.  Við fluttum öll okkar lög í upphaflegri tónhæð.    

  Fjandinn hirði Led Zeppelin;  þið eruð drasl.  Þið hafið alltaf verið drasl og þið verðið aldrei neitt annað.  Gallinn er sá að fólk gleypir við draslinu sem því er selt.  Cream var tíu sinnum betri hljómsveit en Led Zeppelin. 

  Ætlar einhver að líkja vesalingnum Jimmy Page við Eric Clapton?  Svoleiðis samanburður er út í hött.  Eric er góður (gítarleikari) en Jimmy er lélegur.  Eini frambærilegi náunginn,  eini gaurinn sem gat eitthvað í Led Zeppelin er dauður."

  Ljósmyndin hér að ofan er af Cream.  Jack Bruce er lengst til vinstri. Á myndbandinu hér fyrir neðan flytja Cream eitt sitt þekktasta lag,  Sunshine of your Love.  Cream var frábær hljómsveit og hafði töluverð áhrif á þróun blúsrokksins yfir í þungarokk.  Það breytir engu um að Led Zeppelin var besta hljómsveit rokksögunnar.

Skúbb! Uppselt á Bubba

  Laugardaginn 31. janúar heldur Bubbi hljómleika í Norðurlandahúsinu í Þórshöfn í Færeyjum.  Norðurlandahúsið í Þórshöfn er einstaklega glæsilegt - aldeilis frábær arkítektúr -  og mun rúmbetra en Norræna húsið í Reykjavík.  Stærsti salurinn í Norðurlandahúsin í Þórshöfn tekur um 200 manns í sæti.  Það seldist upp á hljómleika Bubba "á no time".  Vegna eftirspurnar hefur öðrum hljómleikum með Bubba verið bætt við sunnudaginn 1.  febrúar. 

  Bubbi er stórt nafn í Færeyjum.  Það líður vart sá dagur að lög með Bubba séu ekki spiluð í færeyskum útvarpsstöðvum.  Sennilega er  Það er gott að elska  mest spilaða lagið með Bubba í Færeyjum.   Talað við gluggann  er einnig þekkt lag með Bubba í Færeyjum.  Það var "krákað" (coverað) á plötu,  Hinumegin ringveginn,   með einu hæst skrifaða söngvaskáldi Færeyja,  Kára P.,  1992.  Sú plata fæst í Pier í glerturninum við Smáratorg og á Korputorgi.  Margir aðrir Færeyingar hafa krákað lagið,  bæði á plötum og þó enn fremur á hljómleikum.  Þetta er "klassískur" pöbbaslagari í Færeyjum.  Það er sérstök upplifum að vera á pöbbahljómleikum í Færeyjum þegar allir syngja  Talað við gluggann.   

  1998 var ég með mitt fyrsta skrautskriftarnámskeið í Færeyjum og spurði hvort nemendur kynnu eitthvert íslenskt lag.  Með það sama brast á kröftugur söngur 24 nemenda í  Talað við gluggann.

  Á morgun,  laugardag,  klukkan 16:00 mun Bubbi frumflytja í Iðnó lag um fjöldamorð nasistanna í Ísraelsher á Palestínumönnum,  konum og börnum á Gaza.