Áríðandi að eyða þessum ljósmyndum

  Kanadískur söngvari,  Justin Bieber,  telur sig vera næstum því búinn að venja sig af því að hrækja yfir aðdáendur sína.  Hann er með smávegis bakþanka yfir hrákaslummunum.  Skammast sín pínulítið.  Þess vegna biðlar hann til allra að eyða ljósmyndum af uppátækinu af Fésbók,  bloggsíðum og öllum öðrum stöðum.  Hann vill að myndirnar hverfi með öllu og fyrir fullt og allt úr netheimum og sjáist aldrei aftur.  Þær skaða ímynd söngvarans, alveg eins og Gillz og Egill skaða ímynd hvors annars.

  Mér finnst sjálfsagt að hlaupa undir bagga hjá Justin svo að hann endurheimti flekklausa ímynd.  Ég leitaði myndirnar umræddu uppi á netinu til að átta mig á því hvaða myndir það eru sem þurfa að hverfa úr netheimum.  Ég hvet ykkur til að dreifa myndunum út um allt:  Á Fésbók,  á bloggsíðum,  á heimasíðum og hvar sem því verður viðkomið.  Til að bón Justins verði uppfyllt þurfa allir að vita hvaða myndir þetta eru.  Annars er hætta á að fólk eyði vitlausum myndum.

 

Poppstjörnur sem vilja ekki verðlaun og titla

  Flestu fólki þykir gott að fá viðurkenningu.  Eiginlega sama fyrir hvað.  Klapp á kinn í formi orðu,  titils eða sigurs í vali eða útnefningu fyrir eitthvað.  Það þykir heldur betur fínt að vera handhafi Grammy-verðlauna,  Eddu-verðlauna,  MTV-verðlauna og hvað þau heita öll þessi verðlaun sem fjölmiðlar gera svo mikið úr.

   Svo eru það hinir sem gagnrýna allt svona pjátur og prjál.  Hæðast að handhöfum fálkaorðu og "sir" titilsins breska.  Þegar söngvari Rolling Stones var aðlaður með "sir" titlinum fussaði gítarleikarinn Keith Richards og hæddi Mick Jagger fyrir að taka við titlinum.  Keith þótti þetta vera algjörlega á skjön við allt sem rokk stendur fyrir.  Mick svaraði gagnrýni Keiths á þá leið að það væri auðvelt fyrir þá að gelta sem aldrei kæmi til greina að aðla.

 

   Þegar betur er að gáð þá má finna poppstjörnur sem boðist hafa titlar, orður, verðlaun og annað slíkt en neitað að veita því viðtöku.  Eða skila prjálinu.  Það gerði til að mynda bítillinn John Lennon.  Hann á afmæli á morgun.  Fyrir mörgum áratugum fengu Bítlarnir MBE orður úr hendi Bretadrottningar.  Nokkrum árum síðar skilaði John Lennon sinni orðu í mótmælaskyni við hernað Bretlands í Biafra (að mig minnir) og því að lag hans,  Cold Turky,  var að lækka á breska vinsældalistanum.  Frábær Lennon-blús. 

  Færri vita að David Bowie hefur í tvígang hafnað öðlun og orðu úr hendi Bretadrottningar.  Í annað skiptið átti hann að fá CBE orðuna.  Í hitt skiptið átti að slá hann til riddara og veita honum "sir" titil.  Í hvorugt skiptið vildi Bowie að fjölmiðlar gerðu sér mat úr tíðindunum.  Það yrði túlkað sem hann væri að slá sér upp á því að vera í uppreisn.  Sem hann er ekki (þrátt fyrir flott lag,  Rebel, Rebel).  Hann veit einfaldlega ekkert fyrir hvað orðan og "sir" titillinn standa.  Hann langar ekki að vita það.  Þetta er fyrir utan hans áhugasvið.  Hans áhugamál er tónlist en ekki titlatog.  Hann lætur slíkt eftir Sir Paul McCartney,  Sir Elton John,  Sir Cliff Richard og Sir Mick Jagger  Það "böggar" hann ekkert að þeim þyki þetta fínt.  Hann er tónlistarmaður á öðrum forsendum.  

  1996 átti að veita Nick Cave MTV-verðlaun sem besti karlkyns tónlistarmaðurinn.  Plata hans,  Murder Ballads,  hafði slegið rækilega í gegn.  Þegar Nick barst boð um að mæta til að veita verðlaununum móttöku skrifaði hann stjórnendum MTV langt bréf.  Hann þakkaði heiðurinn en afþakkaði hann jafnframt.  Sagðist ekki vera í keppni við einn né neinn.  Hann gæti ekki orðið sigurvegari í keppni án sinnar þátttöku.    

  Í fyrra stóð til að vígja Guns N´ Roses formlega inn í Frægðarhöll rokksins með tilheyrandi lúðrablæstri, ræðuhöldum og öðru slíku.  Söngvarinn,  Axl Rose,  brást hinn versti við og settist við skriftir.  Í harðorðu bréfi til stjórnenda Frægðarhallarinnar frábað hann sér að vera vígður þangað inn og harðbannaði að nokkur maður myndi samþykkja innvígslu fyrir sína hönd eða mæla fyrir sinn munn.  Bannið gilti jafnt um starfsmenn útgáfufyrirtækis hans,  starfsmenn Frægðarhallarinnar og aðra liðsmenn Guns N´ Roses.    

  Breska pönksveitin Sex Pistols brást við á líkan hátt þegar vígja átti hljómsveitina inn í Frægðarhöllina.  Í bréfi til stjórnenda hallarinnar sagði:  "Ykkar safn.  Piss í víni.  Við mætum ekki.  Við erum ekki apakettirnir ykkar eða hvað?"

Egill kærir Gillz

  Líkamsræktarfrömuðurinn og einkaþjálfarinn Egill Einarsson stendur í ströngu þessa dagana.  Það er margt sem hefur mætt á honum.  Það er líka margt sem mæðir á honum.  Nú er hann að undirbúa stefnu á hendur fjölmiðlafígúrunni Gillz,  öðru nafni Gillzenegger,  fyrir stórfelldar ærumeiðingar.  Tilefnið er það að fígúran,  Gillz,  hefur valdið Agli óbætanlegum skaða.  Dregið nafn hans niður í svaðið og reitt af honum æruna gróflega.  Svo gróflega að eftir stendur ærulaus maður.  Enginn hefur leikið mannorð og æru Egils jafn grátt og Gillz.  Velt Agli eins og hveitipoka upp úr sora og hugarfari nauðgara.  

  Siðblinda fígúrunnar,  Gillz,   hefur haldið fyrir Agli vöku mánuðum og árum saman.  Hann er meira og minna ósofinn - allt að því uppvakningur (zombie) - á sama tíma og fígúran,  Gillz,  sefur vært eins og kornabarn.  Siðlaus framkoma fígúrunnar,  Gillz,   hefur ekki aðeins verið Agli erfið heldur fjölskyldu hans einnig og heimiliskettinum.  Einkum vegna þess að í sumra augum líta þeir eins út.  Munurinn er sá að Egill er hágrenjandi pissudúkka viefandi kærum upp á dag hvern á meðan Gillz er granítharður boðberi nauðgarans. 

  Fullvíst þykir að fígúran,  Gillz,  gagnstefni Agli.  Jafnvel tvisvar.  

  Þegar ljósmynd af fígúrunni,  Gillz,  er "gúggluð" kemur upp myndin til vinstri.  Þegar ljósmynd af Agli Einarssyni er "gúggluð" kemur upp myndin til hægri.  Eru þeir nokkuð svo líkir - ef frá er talið að klæðnaðurinn er álíka?

      

 

Ekki Egill heldur Gillz

Hvað vekur öflugustu viðbrögðin?

  Á samfélagsmiðlum netheima (twitter, facebook, blogg og svo framvegis) upplýsa notendur um það helsta sem á daginn hefur drifið.  Vinir og kunningjar fá að fylgjast með því hvað er í matinn,  hvað sé að frétta af börnunum,  flutningi í nýja íbúð,  flutningi á milli landa,  ferðalögum,  nýja starfinu og annað slíkt.  Það er gaman.  Þetta eru samt ekki "statusarnir" sem vekja öflugustu viðbrögð, fá flest "like",  flestar deilingar og mesta umræðu. 

  "Statusar" eða "tíst" sem eru sprottin af augljósri reiði fá kröftugustu viðbrögðin og er deilt hraðast og af flestum.  Þetta leiðir rannsókn í ljós sem náði til 200.000 notenda.

  Skilaboð sem lýsa vonbrigðum,  depurð eða andúð vekja ekki hálft því jafn öflug viðbrögð og þau öskureiðu.  

   

Svíakonungur fer á kostum - spaugilegar myndir

  Sérkennileg kímnigáfa Karls Gústafs Svíakonungs birtist á fleiri vegu en í sérkennilegum orðatiltækjum og tilsvörum.  Illar tungur - sem ég tek ekkert mark á - segja að Kallinn sé einfaldlega nautheimskur en ekki húmoristi.  Hann bulli út í eitt sem nævisti.  Sé hinn raunverulegi Forrest Gump.    

  Kalli er sjúklega sólginn í höfuðföt af öllu tagi.  Honum þykir ekki verra að þau séu undarleg.  Kallinn má hvergi rekast á kjánalegan höfuðbúnað án þess að festa kaup á honum.  Síðan verður hann viðþolslaus að viðra sig með húfuna á opinberum vettvangi.

  Inn á milli bráir galsinn af kallinum og hann setur upp virðulegar húfur eða kórónur.  Á heimasíðu konungs,  annarra í konungsfjölskyldunni og konungsembættisins má finna margar skemmtilegar myndir af húfusnatanum.

„Hún er svo veik að það þarf að skera af henni eyrun“

Hvers vegna?

  Í næst síðustu bloggfærslu minni, hér fyrir neðan, er samantekt á listum ýmissa fjölmiðla yfir bestu plötur rokksögunnar.  Athygli vekur að allar plöturnar á listunum eru komnar vel til ára sinna.  Þar af flestar frá sjöunda og áttunda áratugnum.  Bítlarnir, Nirvana, Pink Floyd, Clash, Beach Boys, Bob Dylan, Rolling Stones og aðrir slíkir einoka listana.  Langyngsti flytjandinn er Radiohead með langnýjustu plöturnar.  Sú nýrri þeirra kom út fyrir 16 árum.

  Af hverju eiga nýliðar og nýrri plötur erfitt uppdráttar á svona listum?  Ég gerði könnun:  Skoðaði forsíður nýjustu tölublaða helstu tónlistartímaritanna.  Og sjá:  Þær eru undirlagðar þessum sömu gömlu og rótgrónu nöfnum.  Sömu nöfnum og tróna efst á listum yfir bestu plöturnar.

  Af langri reynslu hafa ritstjórnir þessara tímarita lært hvaða forsíðuumfjallanir selja blöðin.  Þær þekkja kaupendur blaðanna.  Vita hvað þeir vilja.  

  Þetta er einskonar sjálfhelda:  Tímaritin fóðra lesendur á endalausri og síendurtekinni umfjöllun um sömu gömlu poppstjörnurnar.  Lesendur eru búnir að lesa svo oft sömu klisjurnar um þessar poppstjörnur að þeir kunna þær utan að.  Út á það gengur skemmtunin:  Það er þægilegt að lesa kunnuglegan texta og rifja upp sögurnar af gömlu hetjunum sínum.  Það gefur jafnframt ástæðu til að endurnýja kynni við gömlu góðu plöturnar enn einu sinni.  Það er góð skemmtun.  

  Kannski er líka kominn tími til að kaupa ný "remasteruð" eintök af plötunum - með aukalagi.  Það er gaman.  Sú er ástæðan fyrir því að almennar plötubúðir eru hættar að hafa á boðstólum aðrar plötur en þessar með gömlu góðu poppstjörnunum (ásamt þeim sem eru efst á vinsældalista dagsins).  Í plötubúðunum eru allar plötur Bítlanna, Rolling Stones, Dylans og Clash.  Plötur með minna þekktum tónlistarmönnum fást ekki lengur í almennum plötubúðum.    

  Klassíska rokkið er allsráðandi á markaðnum.  Það er í góðu lagi út af fyrir sig.  Rúnar heitinn Júlíusson orðaði það einhvernvegin þannig:  "Mínar gömlu hetjur,  Hendrix og Led Zeppelin,  standast svo vel tímans tönn að ég hef ekki þurft að skipta þeim út fyrir nýrri stjörnur."

  Tíminn gegnir veigamiklu hlutverki í tónlist.  Eitt af þeim hlutverkum er að tíminn sorterar hismið frá kjarnanum.  Gullmolarnir verða eftir og glansa skærar með hverju ári.  Plötur sem þola ítrekaða og langvarandi spilun verða klassík.  Hinar verða tröllum að bráð og gleymast án þess að nokkur sakni þeirra. 

 

Bestu plötur rokksögunnar

  Ég er að detta inn á sjötugs aldur hvað úr hverju.  Ég kann ekkert á tölvur.  Ég ætla ekkert að læra á þær né allt þetta sem kallast iPad, iPod,  snjallsímar eða annað slíkt.  Það tekur því ekki.  Ég kann lítið annað á tölvur en e-mail.  Allt þar fyrir utan er eitthvað sem ég veit fátt um.  Samt hætti ég mér stundum út fyrir e-mailið og fikta eitthvað út í loftið.  Þá rakst ég á lista yfir bestu plötur rokksögunnar.  Fyrir listanum var skráð nafnið RFNAPLES.  Ég veit ekkert fyrir hvað það stendur.  Ég reyndi að fletta því upp en það stoppaði á innskráningu,  lykilorði og einhverju svoleiðis. 

  Engu að síður þótti mér listi RFNAPLES áhugaverður.  Ég mátaði hann við nokkra aðra lista sem ég átti.  Þeir eru misgamlir.  En kemur ekki mikið að sök.  Bestu plöturnar eru flestar eldri en tvívetra.  Niðurstaðan er skemmtilega allt að því samhljóða (með skemmtilegum undantekningum).  Árlega koma út tugir milljóna rokkplatna.  Það er afar merkilegt að af öllum þessum milljörðum platna skuli meira og minna sömu plötur toppa lista yfir bestu plötur rokksögunnar. 

Fyrsti svigi Rolling Stone (bandarískt tímarit)

Næsti svigi Q (2006) (enskt tímarit)

Þriðji Virgin (2000) (ensk plötubúðarkeðja)

BBC Channel 4 (2005) (breska ríkisútvarpið)

Entertainment Weeklys (2013) (bandarískt tímarit)

.

1  Bítlarnir:  Revolver (3)(4)(1)(10)(1) 

  Lengi vel var  "Sgt. Peppers..." með Bítlunum föst í toppsæti yfir bestu plötur rokksögunnar.  Á síðustu árum hefur "Revolver" með Bítlunum skriðið fram úr. 

.

.

2  Nirvana:  Nevermind (17)(3)(17)(3)(10)

.

.

3  Bítlarnir:  Hvíta albúmið  (10)(-)(5)(12)(12)

.

.

4  Bítlarnir:  Sgt. Pepper´s Lonely Hearts Club Band (1)(19)(3)(7)(-)

.

..

5  Pink Floyd:  The Dark Side of the Moon (43)(15)(9)(5)(37)

.

.

6  Bítlarnir:  Abbey Road (14)(14)(8)(-)(22)

.

.

7  The Beach Boys:  Pet Sounds (2)(18)(18)(33)(9)

.

 

.

8  The Clash:  London Calling (8)(20)(37)(44)(5)

.

 

.

9  Radiohead:  OK Computer (-)(1)(4)(1)(45)

.

 

.

10  The Velvet Underground:  The Velvet Underground and Nico (13)(42)(13)(46)(38)

.

11  Led Zeppelin:  IV (69)(21)(42)(17)(79)

12  Bob Dylan:  Highway 61 Revisited (4)(45)(26)(-)(27)

13  The Rolling Stones:  Exile on Main St. (7)(34)(35)(42)(3)

14  David Bowie:  The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars (35)(41)(27)(32)(34)

15  Radiohead:  The Bends (-)(2)(2)(22)(-)

16  U2:  The Joshua Tree (27)(11)(25)(2)(-)

17  Bob Dylan:  Blonde on Blonde (9)(36)(33)(-)(-)

18  The Smiths:  The Queen is Dead (-)(12)(10)(20)(50)

19  Bítlarnir:  Rubber Soul (5)(29)(34)(-)(46)

20  The Stone Roses:  The Stone Roses (-)(6)(12)(24)(-)

21  The Jimi Hendrix Experienced:  Are You Experienced (15)(63)(63)(19)(26)

22  The Rolling Stones:  Let It Bleed (32)(64)(40)(35)(-)

23  The Who:  Who´s Next (28)(51)(48)(-)(39)

24  Bruce Springsteen:  Born to Run (18)(82)(20)(37)(15)

25  Bob Dylan:  Blood on the Tracks (16)(23)(7)(55)(6)

26  Pixies:  Doolittle (-)(43)(-)(48)(81)

27  Marvin Gaye:  What´s Going On (6)(32)(39)(78)(13)

28  Sex Pistols:  Never Mind the Bollocks,  Here´s The Sex Pistols (41)(28)(29)(31)(-)

29  Pink Floyd:  The Wall (87)(27)(30)(-)(-)

30  The Doors:  The Doors  (42)(75)(46)(27)(-)

Af hverju er Auður kölluð djúpúðg?

  Viðurnefni Auðar djúpúðgu hefur þvælst fyrir íslenskum skólabörnum svo lengi sem elstu menn muna.  Það hefur líka þvælst fyrir unglingum og rígfullorðnum.  Við notum orðið djúpúðg ekki í daglegu tali.  Það þarf að fletta því upp í orðabók til að uppgötva að það þýði vitur eða spök. 

  Í Færeyjum er Auður þessi kölluð Auður djúphugaða.  Það er auðvelt að skilja. Auður djúphugaða er hátt skrifuð í Færeyjum.  Þrándur í Götu er nefnilega afkomandi hennar.  Gott ef Auður var ekki amma hans. 

  Þrándur í Götu var svo þver og fastur fyrir að á styttunni af honum í Götu er hann látinn standa láréttur bísperrtur út í loftið.

 

 

Auður djúpúðga heldur til Færeyja

Dýr eru furðufuglar

  Flest - eða jafnvel öll - dýr þurfa að sofa endrum og eins.  Þó ekki sé nema til að taka smá kríu.  Sum dýr verða pínulítið brosleg þegar þau sofa.  Önnur verða krúttleg þegar þau sofa.  Norska dagblaðið VG efndi á dögunum til samkeppni um bestu ljósmyndir af sofandi dýrum.  Þátttaka var góð.  Hátt á annað þúsund mynda bárust.  Þessar þóttu bestar:

  Hvutti kom sér makindalega fyrir í ferðavöggu ungabarnsins,  naut sín í botn og steinsofnaði.

  Þessi ku vera sofandi þó að rifi í annað augað.  Myndin er á hvolfi.  Ef að hún snýr rétt skilar sér ekki hvað hvutti er eitthvað krumpaður.

  Það er arfgengt hjá sumum hundum að sýna tennurnar í svefni.  Kenningin er sú að þetta sé varnaraðferð.  Aðrir hundar og önnur dýr sjá að tennurnar eru beittar og sterklegar.  Jafnframt virðist dýrið vera vakandi þó að það sofi.

  Hárlausir kettir hringa sig saman í svefni.  Þannig nýta þeir betur líkamshitann. 

  Þessi sefur með eyrun sperrt.  Hann er á vakt gagnvart minnsta grunsamlega hljóði þó að hann leyfi sér að dotta.

  Þessi hvutti er vanur að sofa undir sæng.  En þegar heitt er í veðri lætur hann aftari hluta líkamans standa undan sænginni. 

 

  Merðir mynda hjartaform þegar þeir fá sér dúr.

  Flest dýr teygja úr sér þegar þau vakna.  Sum teygja úr sér á meðan þau sofa. 

  Krúttlegt.

Hvolpur fastur í vél bílsins

Færeyingur bjargar júrivisjón

 

  Þegar neyðin er stærst er hjálpin næst.  Hjálpin er Færeyingur.  Þetta þekkjum við Íslendingar manna best.  Þegar allar þjóðir heims harðneituðu að lána Íslendingum gjaldeyri - í kjölfar bankahrunsins - komu Færeyingar með fullar hendur gjaldeyris til Íslands og lánuðu okkur.  Það var ekki einu sinni búið að biðja þá um hjálp.

  Sama hefur ítrekað gerst þegar Íslendingar lenda í öðrum hremmingum,  til að mynda snjóflóði.  Þá eru Færeyingar snöggir til hjálpar.

  Þetta fer ekki alltaf hátt.  Svo dæmi sé tekið þá vita fáir hver bjargaði byggingu tónlistar- og ráðstefnuhússins Hörpu.  Byggingin var svo flókin, snúin og nýstárleg að enginn Íslendingur fannst sem treystandi var fyrir svo erfiðu verki.  Að lokum var leitað til Færeyinga.  Þar fannst maður,  mikill snillingur,  sem taldi ekki eftir sér að bjarga byggingu Hörpu fyrir Íslendinga.  Það gerði hann með stæl - og var þó hlaðinn verkefnum út um allan heim.

  Á næsta ári verður söngvakeppni evrópskra sjónvarpsstöðva,  júrivisjón,  haldin í Danmörku.  Keppnin er orðin svo mikið og stórt batterí og í svo mörg horn að líta hvað tæknilegu hliðina varðar að danskir tæknimenn fóru á taugum við tíðindin.  Þeir óttast - eðlilega - að klúðra öllu.  Þess vegna leituðu þeir til Færeyja - viti sínu fjær af áhyggjum og ráðaleysi.  Færeyingur að nafni Per Zachariassen hefur látið undan grátbiðjandi Dönum og ætlar að halda utan um júrivisjón á næsta ári. 

  Þetta er Færeyingurinn sem bjargar júrivisjón.