Verða einhverntíma til nýir Bítlar?

 

  Bresku Bítlarnir,  The Beatles,  komu eins og stormsveipur,  fellibylur og 10 stiga jarðskjálfti inn á markaðinn á fyrri hluta sjöunda áratugarins (6-unni).  Þeir breyttu öllu.  Ekki bara tónlistinni.  Líka hugsunarhætti,  hártísku,  fatatísku...  Þeir opnuðu bandaríkjamarkað upp á gátt fyrir breskri tónlist.  Reyndar allan heimsmarkaðinn.  Rúlluðu honum upp.  Slógu hvert metið á fætur öðru.  Met sem mörg standa enn í dag.

  Um miðjan sjötta áratuginn var umboðsmaður þeirra í blaðaviðtali.  Hann fullyrti að Bítlarnir væru svo öflugir að ungt fólk myndi hlusta á tónlist þeirra árið 2000.  Hann hefði alveg eins getað nefnt árið 2021.  Hvergi sér fyrir enda á vinsældum þeirra og áhrifum.  

  Eitt sinn var John Lennon spurður hvor hljómsveitin væri betri,  The Rolling Stones eða Bítlarnir.  Hann svaraði eitthvað á þessa leið:  The Rolling Stones eru tæknilega betri.  Þeir eru fagmenn.  Við erum amatörar.  Enginn okkar hefur farið í tónlistarnám.  Við höfum bara fikrað okkur áfram sjálfir.  Engu að síður standast plötur okkar samanburð við hvaða plötur sem er. 

  Enn í dag eru Bítlaplötur í efstu sætum á listum yfir bestu plötur allra tíma.

  Fyrsta Bítlaplatan kom út 1963.  Síðasta platan sem þeir hljóðrituðu kom út 1969.  Ferillinn spannaði aðeins 6 ár.  Sterk staða þeirra allar götur síðan er þeim mun merkilegri.  Til þessa hefur engin hljómsveit komist með tær þar sem Bítlarnir hafa hæla.  Hverjar eru líkur á að fram komi hljómsveit sem jafnast á við Bítlana?  ENGAR!   

  Í Bítlunum hittust og sameinuðust tveir af bestu og frjóustu lagahöfundum sögunnar,  John Lennon og Paul McCartney.  John jafnframt einn albesti textahöfundurinn.  Paul á líka góða spretti.  Þeir tveir eru auk þess í hópi bestu söngvara rokksins.  Sömuleiðis flottir hljóðfæraleikarar.  Sérstaklega bassaleikarinn Paul. 

  Til liðs við þá komu frábær trommuleikari,  Ringo Starr,  og ljómandi góður og öruggur gítarleikari,  George Harrison.  Hann var fínn í að radda með þeim.  Þegar leið á ferilinn varð hann mjög góður lagahöfundur.  Svo mjög að á síðustu plötunni,  Abbey Road,  taldi John - og margir fleiri - hann eiga bestu lögin.

  Þetta allt skipti sköpum.  Ofan á bættist rík löngun Bítlanna til að fara nýjar leiðir.  Tilraunagleði þeirra gekk mjög langt.  Umfram margar aðrar hljómsveitir réðu þeir glæsilega vel við þau dæmi. Ennfremur vó þungt - afar þungt - að mikill kærleikur ríkti á milli þeirra.  Þeir voru áköfuðustu aðdáendur hvers annars.  Þeir voru sálufélagar og háðir hver öðrum.  Það hafði mikið að gera með erfiða lífsreynslu;  ótímabært fráfall mæðra og allskonar.  Bítlarnir voru á unglingsaldri þegar þeir kynntust og ólu hvern annan upp út ferilinn.  Fyrri eiginkona Johns,  Cynthia,  sagði að John og Paul hafi verið eins ástfangnir hvor af öðrum og tveir gagnkynhneigðir menn geta verið.   

  Margt fleira mætti nefna sem tromp Bítlanna.  Til að mynda háa greindarvísitölu þeirra allra, leiftrandi kímnigáfu og fjölhæfni.  Allir spiluðu þeir á fjölda hljóðfæra.  Þar af Paul á um 40 og þeir hinir á um 20. Á Bítlaárunum var sólógítarleikarinn George Harrison ágætur söngvari.  Trommarinn Ringo söng líka en söngrödd hans féll ekki að röddun hinna.  Rolling Stonsarinn Keith Richard hélt því fram í símtali við Paul að skilið hafi á milli hljómsveitanna að Bítlarnir skörtuðu 4 söngvurum en Stónsarar aðeins Mick Jagger.  Ágætt komment.  En margt fleira aðgreindi þessar hljómsveitir.             

 

Plötuumsögn

Titill:  Seljan

Flytjandi:  Jóhanna Seljan

Einkunn: ****

  Reyðarfjörður hefur alið af sér fjölda tónlistarmanna - þó fram að álveri hafi þorpið verið fámennt.  Nefna má gítarleikarann Andra Frey (Bisund, Botnleðja, Fidel),  trommufeðgana snjöllu og söngvarann Birki Fjalar (Bisund, Stjörnukisi, I Adapt, Celestine, Hellvar) og Viðar Júlí Ingólfsson (Frostmark, Jarlar);  Einar Ágúst (Skítamórall) og fleiri.  Þar á meðal Jóhönnu Seljan Þóroddsdóttur.  Hún er dúndurgóð söngkona með sterka tilfinningu fyrir djassi og blús.  Sveiflast lipurlega á milli blíðra tóna og þaninna raddbanda.  

  Þessi fyrsta plata hennar geymir níu lög.  Sjö þeirra eftir hana sjálfa.  Hin tvö eru annarsvegar eftir Jón Hafliða Sigurjónsson og hinsvegar Bergstein Þórsson.  Allt saman flott lög. 

  Sjö textanna eru eftir Jóhönnu.  Hinir eru úr smiðju Helga Þórssonar og Halldórs Laxness.  Textarnir klæða lögin vel. Ég tel mig greina að lögin séu samin við textana.  Þeir eru ljóðrænir.  Fjalla um mannlegar tilfinningar:  Söknuð, vonir, þrár, einmanaleika, ástarsorg...  Þeir eru ýmist á íslensku eða ensku. 

  Jóhanna á ekki langt að sækja skáldagáfuna.  Afi hennar,  Helgi Seljan,  var landsfrægur hagyrðingur.  Hann skemmti áratugum saman með söng og frumsömdum gamanvísum. 

  Tónlistin á plötunni er blanda af blús og ljúfum djassi.  Góð blanda.  Hljóðfæraleikur er eðal.  Valinn maður í hverju rúmi:  Birgir Baldursson á trommur, Jón Hafliði Sigurjónsson á bassa,  Jón Hilmar Kárason á gítar og Kjartan Valdemarsson á hljómborð.  Þeir fá að njóta sín.  Þeir eru meira eins og hljómsveit heldur en "aðeins" undirleikarar.  Þegar gítarleikur er á hæsta flugi kemur Gary Moore upp í hugann.

  Platan er pínulítið seintekin.  Lögin eu ekki Ob-La-Di barnagælur.  Þau eru fullorðins og vinna bratt á við hverja spilun.  Ég elska að spila þessa plötu.  Vert er að geta að hljóðheimur hennar (sánd) er sérlega hreinn og tær.  Hlustandinn er nánast eins og staddur inni á stofugólfi hjá flytjendum.  Þetta er í alla staði afskaplega vel heppnuð, skemmtileg og notaleg plata.  Hún er fjölbreytt en jafnframt með sterkan heildarsvip.

    

Söluhæstu lög og plötur í dag

  Sölutölur yfir vinsæl lög og plötur eru í dag dálítið flókið og margslungið dæmi.  Plötur í föstu formi (vinyl,  geisladisk,  kassettur...) hafa farið halloka fyrir streymisveitum á netinu.  Höfundaréttarskráning heldur utan um þetta flókna dæmi.

  Þetta eru söluhæstu tónlistarmenn fyrri helmings - fyrstu 6 mánuði - þessa árs:  

1.  Bítlarnir seldu um 1,1 milljón eintök af sinni afurð.

2.  The Queen koma næst með 780 þúsund eintök.  

3.  Imagine Dragons 600 þúsund eintök.

4.  Fleetwood Mac 565 þúsund eintök. 

5.  Metallica 550 þúsund eintök.

  Óendanlegar yfirburða vinsældir Bítlanna eru ekki óvæntar.  Samt.  Bítlarnir sendu frá sér plötur aðeins um sex ára skeið á sjöunda áratugnum (6-unni).  Síðan er liðin meira en hálf öld. 

Smásaga um mann

  Hann er kallaður Graði brúnn.  Það er kaldhæðni.  Hann hefur aldrei verið við kvenmann kenndur.  Því síður karlmann.  Ástæðan umfram annað er rosaleg feimni.  Ef kona ávarpar hann þá fer hann í baklás.  Hikstar,  stamar og eldroðnar.  Hann forðar sér á hlaupum úr þannig aðstæðum. Gárungar segja hann eiga sigurmöguleika í 100 metra spretthlaupi.  Svo hratt hleypur hann. 

  Nýverið varð breyting á.  Kallinn keypti sér tölvu.  Þó að hann kunni lítið í ensku gat hann skráð sig á útlendar stefnumótasíður.  Með aðstoð translate.google gat hann ávarpað útlenskar konur.  Feimnin þvælist ekki fyrir honum fyrir framan tölvuskjá.  Að vísu setur hann upp kolsvört sólgleraugu til að finna öryggi.    

  Svo skemmtilega vildi til að finnsk kona sýndi honum óvæntan áhug.  Hún var sérlega spennt fyrir því að Graði brúnn safnar servíettum,  merktum pennum og tannstönglum notuðum af frægum Íslendingum.

  Finnska fraukan lýsti fljótlega yfir löngun til að heimsækja okkar mann.   Framan af varðist hann fimlega.  Bar fyrir sig dauðsfalli móður.  Þvínæst dauðsfalli föður.  Svo annara helstu ættingja.  Vörnin brast þegar hann var farinn að telja upp dauðsfall fjarskyldra ættingja og vini þeirra.  Dauðsföllin slöguðu upp í fórnarlömb Víetnam-stríðsins.

  Einn daginn tilkynnti sú finnska að hún væri á leið til Íslands.  Búin að kaupa flugmiða og hann ætti að sækja hana upp á flugstöð.  Hann fékk áfall.  Fyrst leið yfir hann.  Svo fékk hann kvíðakast.  Því næst át hann kornflex-pakka í taugaveiklunarkasti.  Sporðrenndi ekki aðeins kornflexinu heldur einnig sjálfum pappakassanum.  Honum datt í hug að skrökva því að hann væri dáinn.  Hefði verið myrtur af ofbeldismanni.  Aðrir eru ekki að drepa fólk. 

  Að lokum komst Graði brúnn að þeirri niðurstöðu að nú væri að duga eða drepast.  Helst að duga.  Hann keyrði á réttum tíma til flugstöðvarinnar.  Hann þekkti finnsku dömuna þegar í stað.  Enda eina konan á svæðinu búin að raka af sér allt hárið nema fjólubláa fléttu fyrir ofan annað eyrað. 

  Strax við fyrstu kynni í raunheimum blossaði feimnin upp.  Komin út í bíl sýndi hann dömunni með leikrænum tilþrifum að hann væri að hlusta á útvarpið.  Hann stillti það hátt.  Þulurinn á Rás 2 malaði:  "Klukkan er 5 mínútur gengin í sex.  Nóg framundan til klukkan sex.  Metsölubókahöfundur er að koma sér fyrir hérna.  Um hálf sex leytið mætir vinsælasta hljómsveit landsins og frumflytur nýtt lag... Klukkan sex taka fréttir við..."

  Þegar hér var komið sögu sló sú finnska hann af alefli í andlitið.  Hann varð hissa og spurði:  "Ertu að lemja mig í andlitið?"  Blóðnasirnar svöruðu spurningunni. 

  Kella hafði ekki sagt sitt síðasta orð.  Hún gargaði á kauða:  "Hvernig vogar þú þér að spila fyrir framan mig klámútvarp?  Sex, sex, sex í annarri hverri setningu.  Heldur að ég fatti ekki neitt, klámhundur!" 

     

Áhrifarík plata

 - Titill:  Sameinaðar sálir

 - Flytjandi:  Guðmundur R. Gíslason

 - Einkunn: ****

  Mér telst til að þetta sé þriðja sólóplata Guðmundar Rafnkels Gíslasonar.  Hann er einnig þekktur fyrir að hafa verið söngvari hljómsveitarinnar Sú Ellen í Norðfirði. Söngstíll hans er snyrtilegur, mildur og notalegur.  Engin öskur eða læti.  Sama má segja um lög hans, sem og Guðmundar Jónssonar og Jóns Ólafssonar.  Þau eru snotur, söngræn og hafa eiginleika til að lifa lengi (verða sígild).

  Textar Guðmundar vega þungt.  Þeir vekja til umhugsunar.  Eru blúsaðir.  Þeir fjalla margir hverjir um sársaukafullar aðstæður:  Eiturlyfjafíkn, dauðsföll, alzheimer og aðra erfiða lífsreynslu.  Margt er það haganlega ort.  Innihalda gullkorn á borð við:

"Ég veit þú ræður ekki yfir þér;

þú meinar ekki hvert orð.

 Menn geta drepið

þótt þeir fremji ekki morð!"

  Sérkennilegt er að á milli laga bregður fyrir talbútum.  Fyrst hélt ég að þeir myndu eldast illa.  Svo er þó ekki.  Þvert á móti.  Þeir dýpka heildarsvip plötunnar og gera mikið fyrir stemmninguna þegar á reynir.

  Útsetningar eru látlausar og smekklegar.  Músíkin er fjölbreytt nett nýbylgjukennt popp-rokk.   Mestu skiptir að platan er öll hin áheyrilegasta.   

Vinsælustu lögin

  Á Fasbók hef ég til nokkurra ára haldið úti grúppu sem heitir "Færeyskir tónar - Faroese music".  Þangað inn pósta ég færeyskri tónlist (myndböndum) - eins og titillinn bendir sterklega til.  Fylgjendur  síðunnar eru 831 og "lækarar" 824.  Flestir Íslendingar.  Líka nokkrir útlendingar. 

  Forvitnilegt og áhugavert er að fylgjast með því hvaða lög eru oftast spiluð.  Ég veit að sama fólkið spilar iðulega aftur lög sem heilla.  

  Þetta eru vinsælustu lögin.  Innan sviga er hvað þau hafa oft verið spiluð á síðunni:

1.  "Dreymurin" með Alex heitnum Bærendsen (449 sinnum).  Hann kom fram á hljómleikum í Laugardalshöll í byrjun þessarar aldar.  Dóttir hans,  Kristína Bærendsen, söng nokkrum sinnum hérlendis á hljómleikum.  Tók meðal annars þátt í söngvakeppni sjónvarpsins, júrivisjon.  Hún býr núna á Íslandi.

2.  "Hon syndrast" með dómdagshljómsveitinni Hamferð (doom metal) (326 sinnum).  Hamferð hefur túrað með Skálmöld bæði hérlendis og erlendis.

3.  "Tú er min spegil" með Jórunni (219 sinnum).  Sjaldgæft er að sjá í færeysku 2 n í röð. 

 

4.  "Brotin" með Eivöru (215 sinnum)

5.  "Langt burt frá öðrum löndum" með Eivöru (209 sinnum)

6.  "Færeyingur á Íslandi" með Árna Tryggvasyni (184 sinnum).  Það er aðeins að finna á Fasbók (ekki youtube):  https://www.facebook.com/plotuskapurinn.glymskrattinn/videos/140518442709494/

7.  "Aldan" með Anniku Hoydal (175 sinnum)

8.  "Dansaðu vindur" með Eivöru (172 sinnum)

 

9-10.  "Ólavur Riddararós" með Harkaliðinu (168 sinnum)

 

9-10.  "Vilt tú at Jesus skal koma tær nær" með Manskór úr Rituvík (168 sinnum).  Lagið er ekki til á youtube.  Bara á Fasbók.  https://www.facebook.com/sjomansmissionin/videos/213463456262854/

Ljúf plata

  Undanfarna daga hefur platan Songbird rúllað í spilaranum hjá mér.  Á henni syngur Helga Fanney.  Faðir hennar,  Tómas Malmberg,  spilar snyrtilega undir ýmist á píanó eða kassagítar.  Hann er jafnframt höfundur gullfallegs lokalags plötunnar,  Þú lífs míns ljós.  Textinn er eftir Ruth Reginalds Moore.  Hin 9 lögin eru kunnar og sívinsælar ballöður.  Allar nema ein engilsaxneskar.  Lagavalið hefur kosti og galla.  Kostirnir eru meðal annars þeir að lögin eru góð.  Hlustandinn þekkir lögin strax við fyrstu spilun og kann væntanlega vel við þau flest. 

  Gallinn er sá helstur að þau hafa verið sungin af mörgum bestu poppsöngvurum heims.  Söngvarinn er í þeirri stöðu að vera borinn saman við þá.  Það er ekki auðvelt hlutskipti.  Helga Fanney sleppur nokkuð vel út úr samanburðinum.  Meðal annars vegna þess að söngur hennar er einlægur, tilgerðarlaus og blæbrigðaríkur.  Söngröddin er hljómfögur og raddbeiting ágæt. 

  Flutningurinn er skemmtilega hrár,  hljóðritaður í einni töku.  Gaman hefði verið að heyra íslenska texta sem til eru við sum lögin.  Til að mynda Imagine eftir John Lennon (Að hugsa sér kallast þýðing Þórarins Eldjárn),  Arms of an angel eftir Söru Mclachian  (Umvafin englum í þýðingu Valgeirs Skagfjörð) og Hallelujah eftir Leonard Cohen (íslenskur texti eftir Jóhönnu F. Karlsdóttur, líka eftir Ragnar Geir Brynjólfsson og eftir Val Gunnarsson,  svo og Stefán Gíslason).

  Af öðrum lögum er vert að nefna Make you feel my love eftir Bob Dylan og When I think of angels eftir KK. 

  Helga Fanney er aðeins 14 ára í sumum lögunum en hljómar ekki eins og barn.  Hún er eitthvað eldri í öðrum lögum.  Ég giska á 16 - 17 ára.  Aldursmunurinn heyrist ekki.

  Songbird er notaleg plata.     

 

Hvers lenskir voru / eru Bítilarnir?

 

  Einhverra hluta vegna er lífseig slúðursaga um að breski Bítillinn Ringo Starr sé af færeysku bergi brotinn.  Þetta hefur aldrei verið staðfest.  Þó hafa verið færð ágæt rök fyrir þessu.  Samt án bitastæðrar innistæðu.  Bestu rökin eru að margir Færeyingar líkjast Ringo (samt enginn eins og smíðakennari á Eiðum).  Ég bæti við þeim rökum að margir Færeyingar spila á trommur og syngja.  

  Hérlendis er oftar talað um bresku Bítlana en ensku Bítlana.  Sem er réttmætt.  Bítlarnir voru / eru nefnilega meiri Bretar en Englendingar.  Vissulega allir fæddir og uppaldir í ensku iðnaðar- og hafnaborginni Liverpool. 

  Oft hefur verið bent á hvað Bítlarnir voru samstíga á flestum sviðum.  Þeir voru um margt eins og eineggja fjórburar.  Þeir höfðu sama smekki fyrir flestu.  Ekki aðeins í tónlist sem þeir framþróuðu gróflega.  Líka varðandi smekk á kvikmyndum,  mat,  stjórnmálum og áhugaleysi á fótbolta (sem er stóra málið í Liverpool).  Fyrst greiddu þeir hár niður enni.  Svo síkkaði hárið og var skipt í miðju.  Um svipað leyti hættu þeir að raka sig. 

  Allir Bítlarnir voru / eru af írskum ættum.  Þar af voru Paul og John meiri Írar en Englendingar.  Eftirnafn Pauls,  McCartney,  ber það með sér.  Paul og John skiptu sér af ískum stjórnmálum í lögunum "Give Ireland Back to the Irish",  "Sunday Bloody Sunday" og "Luck of the Irish". Á Írlandi og Englandi eru málefni Írlands og Englands verukega stórt dæmi.  Paul og John fóru inn á meiriháttar sprengjusvæði mneð því að skipta sér af írska vandamálinu.    

  Um aldamótin spilaði ég á hljómleikum í Skotlandi.  Hitti þar danskan náunga sem sækir allskonar ráðstefnur víða um heim.  Hann sagði mér að Íslendingar og Írar eigi það sameiginlegt að segja sögur.  Spjall við aðra snúist um spurningu og stutt svar.  Írar og Íslendingar skiptast á sögum.  Einkenni seinni ferils Bítla er írska söguhefðin. 

  Allir Bítlanrir nema Ringo áttu ættir að rekja til Weils.  Allir Bítlarnir nema John voru af skoskum ættum.  Paul hefur sterkar taugar til Skotlands.  Hann hefur búið þar í hálfa öld og alið sín mörgu börn þar upp.  Jafnframt hefur hann vitnað til skoskrar tónlistar,  svo sem í laginu "Mull of Kintyre".  

   

Bráðskemmtilegt "Laugardagskvöld með Matta".

  Ég var að hlusta á skemmtilegan útvarpsþátt,  "Laugardagskvöld með Matta",  á Rás 2.  Gestur þáttarins var Logi Einarsson,  formaður Samfylkingarinnar og Skriðjökull.  Hann kynnti fyrir hlustendum uppáhaldslögi sín.  Þar rataði hver gullmolinn á fætur öðrum.  Gaman var á að hlýða.  Líka vegna þess að fróðleiksmolar flutu með. 

  Snemma í þættinum upplýsti Logi undanbragðalaust að hans uppáhald sé bítillinn Paul McCartney.  "Minn maður," sagði hann.  Ekki vissi hann af hverju.  Hinsvegar þykir honum vænt um að dóttir hans hefur erft aðdáun á Paul.  Svo spilaði Logi uppáhaldslag sitt með Paul.  Það var "Come Together",  opnulag plötunnar "Abbey Road".

  Er lagi lauk gerði Matti athugasemd.  Hann sagði:  "Þetta er Lennon-legt lag en Paul á það, eða hvað?"   Logi svaraði:  "Ég veit það ekki.  Ég hef aldrei kafað það djúpt í þetta."

  Hið rétta er að lagið er samið og sungið af John.  Höfundareinkenni Johns eru sterk.  Bæði í söng og blúsaðri laglinu.

  Í frekara spjalli um "Abbey Road" upplýsti Logi að John og Paul hafi átt óvenju fá lög á plötunni.  Hún væri eiginlega plata George Harrisons.  Hann eigi þessi fínu lög eins og "Here Comes the Sun" og "Strawberry Fields". 

  Hið rétta er að Lennon-McCartney eiga 14 af 17 lögum plötunnar.  Ringo á 1 og George 2.  Vissulega eru lög George virkilega góð og að mati mínu og Lennons bestu lög plötunnar.  Logi nefndi réttilega "Here Comes the Sun" en hitt lag George á plötunni er "Something".  Ekki "Strawberry Fields".  Það er Lennon-lag sem kom einungis út á smáskífu en löngu síðar á geisladiski með "Sgt. Peppers...".  

  Tekið skal fram að með þessum pósti er ég ekki að reyna að gera lítið úr stjórnmálamanninum Loga Einarssyni.  Stjórnmálamenn þurfa ekki að vera með sögu Bítlanna á hreinu.  Sú hljómsveit starfaði stutt.  Plötuupptökur hennar spönnuðu aðeins 6 ár,  1963-1969.  Þeim mun merkilegra og skemmtilegra er að fólk sé að hlusta á Bítlana 2019.  Hvað varð um allar hinar hljómsveitirnar sem tröllriðu markaðnum á sama tíma og Bítlarnir: Love,  Iron Butterfly,  Crazy World of Arthur Brown,  Soft Machine,  Them,  Strawbs...?

      

Bítlalögin sem John Lennon hataði

".  .

  Bítillinn John Lennon var óvenju opinskár og hreinskiptinn.  Hann sagði undanbragðalaust skoðun sína á öllu og öllum.  Hann var gagnrýninn á sjálfan sig ekki síður en aðra.  Ekki síst lög sín.  Hann hafði óbeit á mörgum lögum Bítlanna - þó hann hafi sætt sig við að þau væru gefin út á sínum tíma vegna þrýstings frá útgefandanum, EMI.  Bítlarnir voru samningsbundnir honum til að senda frá sér tvær plötur á ári og einhverjar smáskífur.  Til að uppfylla samninginn leyfðu Bítlarnir lögum að fljóta með sem voru uppfyllingarefni - að þeirra mati.

  Að sögn gítarleikarans George Harrison litu þeir Ringo og Paul alltaf á John sem leiðtoga hljómsveitarinnar - þrátt fyrir að stjórnsami og ofvirki bassaleikari Paul McCartney hafi að mörgu leyti stýrt Bítlunum síðustu árin eftir að umboðsmaðurinn Brian Epstein dó.   

  Paul sýndi George og trommuleikaranum Ringo ofríki þegar þar var komið sögu.  En bar lotningarfulla virðingu fyrir John.  Stofnaði ekki til ágreings við hann.  Þeir skiptust á tillögum og ábendingum um sitthvað sem mátti betur fara.  Báðir tóku því vel og fagnandi.  Þeir voru fóstbræður. 

  Þó komu upp nokkur dæmi þar sem Paul mótmælti John.  Fyrst var það þegar John dúkkaði upp með lagið "She said, she said" á plötunni Revolver.  Paul þótti það vera óboðleg djöflasýra.  John fagnaði því viðhorfi vegna þess að hann ætlaði laginu einmitt að túlka sýrutripp.  Í stað þess að rífast um lagið stormaði Paul úr hljóverinu og lét ekki ná á sér við hljóðritun þess.  Lagið var hljóðritað án hans.  George spilaði bassalínuna í hans stað.  Síðar tók Paul lagið í sátt og sagði það vera flott.  

  Í annað sinn lagðist Paul - ásamt George og Ringo - gegn furðulagi Johns "Revolution #9".  En John fékk sínu fram.  Lagið kom út á "Hvíta albúminu".  Hann var sá sem réði.  Samt þannig að hann umbar öll þau lög Pauls sem honum þóttu léleg.

  Eftirtalin Bítlalög hafði John óbeit á.  Fyrir aftan eru rökin fyrir því og tilvitnanir í hann. 

1   It´s Only Love (á plötunni Help) - "Einn af söngvum mínum sem ég hata.  Glataður texti."

2   Yes it Is (smáskífa 1965) - "Þarna reyndi ég að endurtaka leikinn með lagið This Boy.  En mistókst.

3   Run For Your Life (á Rubber Soul).  - "Uppfyllingarlag.  Enn eitt sem mér líkaði aldrei.  George hefur hinsvegar alltaf haldið upp á þetta lag."

4   And Your Bird Can Sing (á Revolver).  - "Enn ein hörmung.  Enn eitt uppfyllingarlagið."

5   When I m Sixty-Four (á Sgt. Peppers...) - "Afalag Pauls.  Ég gæti aldrei hugsað mér að semja svona lag." 

6   Glass Onion (á Hvíta albúminu) - "Þetta er ég að semja uppfyllingarlag"

7   Lovely Rita (á Sgt. Peppers...) - "Ég kæri mig ekki um að semja lag um fólk á þennan hátt."

8   I ll Get You (á 4ra laga smáskífu 1963) - "Við Paul sömdum þetta saman en lagið var ekki að gera sig."

9   Hey Bulldog (á smáskífu 1967) - "Góð hljómgæði á merkingarlausu lagi."

10  Good Morning, Good Morning (á Sgt. Peppers...) - "Einskonar bull en samt falleg orð.  Uppfyllingarlag."

11  Hello, Goodbye - John var mjög ósáttur þegar EMI gaf þetta lag út á smáskífu.  Honum þótti það ekki þess virði.

12  Lady Madonna (á smáskífu 1968) - "Gott píanóspil sem nær þó aldrei flugi."

13  Ob-La-Di Ob-La-Da (á Hvíta albúminu) - Paul vildi ólmur að þetta lag yrði gefið út á smáskífu.  John tók það ekki í mál.   

14  Maxwells Silver Hammer (á Abbey Road) - John leiddist þetta lag svo mikið að hann harðneitaði að taka þátt í hljóðritn þess.  Engu að síður sagði hann það vera ágætt fyrir hljómsveitina að hafa svona léttmeti með í bland.  Þannig næðu plöturnar til fleiri.     

15  Martha My Dear (á Hvíta albúminu) - John leiddist þetta lag.  Samt ekki meira en svo að hann spilar á bassa í því.

16  Rocky Racoon (á Hvíta albúminu) - "Vandræðalegt!"

17  Birtday (á Hvíta albúminu) - "Drasl!"

18  Cry Baby Cry (á Hvíta albúminu) - "Rusl!"

19  Sun King (á Abbey Road) - "Sorp!"

20  Mean Mr. Mustard (á Abbey Road) - "Óþverri sem ég samdi í Indlandsdvölinni."

21  Dig a Pony (á Let it be) - "Enn ein vitleysan.  Ég var í orðaleik og þetta er bókstaflega rugl."

22  Let It Be (á Let it be) - "Þetta lag hefur ekkert með Bítlana að gera.  Ég skil ekki hvað Paul var að pæla með þessu lagi."  

  Rétt er að taka fram að John skipti oft um skoðun á flestum hlutum.  Líka á Bítlalögum.  Til að mynda er til upptaka þar sem hann hrósar Let It Be sem glæsilegu lagi.  Þetta fór dálítið eftir dagsforminu;  hvernig lá á honum hverju sinni.