Íslensk tónlist í Dublin

 

  Á ferðum mínum í útlöndum gleðst ég ætíð gríðarlega yfir því að vera áhugalaus um búðaráp.  Ég skil ekki ferðamenn sem verja dvöl sinni í útlöndum að uppistöðu til inni í fataverslunum,  snyrtivöruverslunum,  skóbúðum og svo framvegis.  Snúa svo aftur heim til Íslands,  klyfjaðir töskum troðfullum af dóti sem er ódýrara að kaupa í íslenskum búðum.  Og borga að auki 5000 kall undir hverja tösku við innritun.  

  Mér þykir skemmtilegra að taka því rólega á veitingastöðum;  smakka ýmsa rétti,  lesa dagblöðin og ræða við heimamenn.  Þess á milli er nauðsynlegt að fara á pöbbarölt;  prófa nýjar bjórtegundir og spjalla við heimamenn.  Skemmtilegast er að hitta á pöbba með "lifandi" tónlist.

  Þegar líður á dvöl hellist yfir mig löngun í að kanna úrval íslenskrar tónlistar í þarlendum plötubúðum.  Í Dublin kíkti ég inn í þrjár plötubúðir.  Þær eru sama marki brenndar og flestar plötubúðir í miðbæ:  Úrvalið er óspennandi.  Fyrst og fremst er boðið upp á plöturnar sem tróna í efstu sætum vinsældalista ásamt plötum frægustu nafna dægurlagasögunnar (Bítlarnir,  Rolling Stóns,  Bob Dylan,  Presley,  Clash,  Bob Marley...).  Plötur lítið þekktra tónlistarmanna finnast varla í plötubúðum í dag.  Ólíkt því sem áður var (fyrir daga netsins).  Þessi þróun hefur dregið úr aðdráttarafli plötubúða.  Á móti vegur að hún gefur úrvali íslenskra platna í erlendum plötubúðum aukið vægi.

  Í öllum plötubúðum sem ég hef heimsótt í útlöndum til margra ára er gott úrval af plötum Bjarkar, Sigur Rósar og Emilíönu Torrini.  Írskar plötubúðir eru þar engin undantekning.  Ég keypti eintak af plötu Sykurmolanna  Too Good To Be True.  Ég var búinn að týna gamla eintakinu mínu. Í Dublin kostaði eintakið um 1200 kall.  

  Aðrar íslenskar plötur í Dublin:  Tveir titlar með Ásgeiri Trausta eru í boði.  Annar er þriggja platna pakki. Í búðunum voru mörg eintök af pakkanum í rekkanum.  Það bendir til þess að sala á honum sé góð.      

 Að auki er hægt að kaupa plötur með Hafdísi Huld svo og allsherjargoða Ásatrúarfélagsins og Alex-verðlaunahafanum, Hilmari Erni Hilmarssyni.  Ég vissi að Hafdís Huld er þokkalega vinsæl í Englandi.  En ég vissi ekki að hún væri einnig vinsæl á Írlandi.  

  Ég skimaði eftir plötum með Of Monster And Men og Ólöfu Arnalds.  Án árangurs.  Hinsvegar hitti ég bæði bandaríska konu og ítalskan mann sem dvöldu á sama hóteli og ég í Dublin;  þau hafa dálæti á OMAM en vissu ekki að hljómsveitin væri íslensk.

  Plötur Ólafar Arnalds njóta vinsælda í Skotlandi og Englandi.  Þær vinsældir virðast ekki hafa teygt sig til Írlands.

  Íslenskir þátttakendur í Söngvakeppni evrópskra sjónvarpsstöðva virðast ekki ná hilluplássi í evrópskum plötubúðum.  

Jólagjafaklúður

 

   Ég fagnaði vetrarsólstöðum (jólum,  hátíð ljóss og friðar og áramót í Dublin á Írlandi.  Kúplaði mig alveg út af skagfirska efnahagsvæðinu.  Var ekki í neinu tölvusambandi.  Hafði það gott í sólinni og góða veðrinu í Dublin.  Sötraði Guinness bjór á kvöldin.  Hann er ótrúlega bragðgóður ferskur úr krana.  Froðan er sælgæti.  Pöbba-stemmningin er frábær.  Á sama tíma og pöbbum fækkar á Englandi þá fjölgar þeim á Írlandi.  Maður sest við borð og svo koma aðrir að borðinu.  Þeir byrja strax að spjalla eftir að hafa sagt "skál!" eða "How are you?".  Þetta er vinalegt samfélag.

  Víða er "lifandi" tónlist. Hljómsveitir sem spila þessa vel þekktu pöbba-söngva:  "Whisky in the Jar",  "Dirty Old Town" og svo framvegis. Einhver sagði mér að pöbb væri stytting á "public house" (samkomuhús).  

  Skoðanakönnun leiddi í ljós að helmingur jólagjafa á Írlandi missir marks.  Kannski er það líka svo á Íslandi.  Og þó.  Óvinsælustu jólagjafirnar á Írlandi eru jólaundirföt og ilmvötn. 60% írskra kvenna segjast ekki nota ilmvatn sem þær fá í jólagjöf.  Þær skilgreina ilmvatn sem "verstu" jólagjöfina.  25% þeirra segjast ekki nota baðherbergisvörur sem þær fá í jólagjöf.  Þessar gjafir fara bara í ruslið.  Eða eru endurnýttar á næsta ári sem jólagjöf til annarra.

 40% írskra karlmanna nota aldrei jólasokka sem þeir fá í jólagjöf. 

    

Girnilegasti áfangastaðurinn 2015

  Fyrir mánuði síðan skýrði ég samviskusamlega á þessum vettvangi frá niðurstöðu tímaritsins National Geographic yfir mest spennandi áfangastaði ferðamanna næsta árs,  2015.  Ritið er gefið út á 40 tungumálum í næstum 7 milljónum eintaka.  Í stuttu máli er niðurstaða sú National Geographic að Færeyjar séu mest spennandi áfangastaðurinn 2015.  Nánar má lesa um þetta HÉR .  Það er alveg klárt að þetta skilar ferðamannasprengju til Færeyja á komandi ári.

  Nú var bandaríska sjónvarpsstöðin CNN að birta lista sinn yfir 10 girnilegustu áfangastaði 2015. Einn af þeim er Færeyjar.  Meðal þess sem CNN færir máli sínu til rökstuðnings er að 20. mars verði fullkominn sólarmyrkvi í Færeyjum.  

  Það er ekkert smá auglýsing fyrir Færeyjar að fá þessi meðmæli í þessum þungavigtarfjölmiðlum á heimsvísu.  Í fyrra vissi heimsbyggðin varla af tilvist Færeyja.  Svo dró misheppnað áróðursátak bandarísku hryðjuverkasamtakanna Sea Shepherd,  Grindstop 2014,  athygli heimsbyggðarinnar að Færeyjum.  Með þessum árangri. Nú eru Færeyjar heldur betur í sviðsljósi alþjóðasamfélagsins.    

Bestu veitingastaðirnir

   Í gær kom út bók,  The White Guide Nordic.  Hún inniheldur lista yfir 250 bestu veitingastaði á Norðurlöndunum.  Listinn spannar yfir veitingastaði á Íslandi (9 staðir),  Færeyjum (2),  Svalbarða (1),  Svíþjóð (86),  Noregi (43),  Danmörku (71) og Finnlandi (38).  Ég veit ekki hvers vegna enginn grænlenskur staður er á listanum.  Það eru góðir veitingastaðir þar. 

  Staðirnir eru vegnir og metnir eftir samræmdum stöðlum. Svo virðist sem einungis "fínir" staðir í hæsta klassa komist inn á listann.  Engar hamborgarbúllur,  pylsuvagnar eða súpustaðir.  Gerð er ítarleg grein fyrir öllum stöðunum og þeir útlistaðir í bak og fyrir.  Þetta er fagmennska.   

  Í 1. sæti er Noma í Kaupmannahöfn í Danmörku.  Hann fær heildareinkunnina 96 af 100 og fyrir einungis matinn 39 af 40.

  Þrír staðir eru jafnir í 2.- 4. sæti með einkunnirnar 94 /39.  Þeir eru:

  Esperanto,  Stokkhólmi,  Svíðjóð.

  Faviken Magasinet,  Jarpen,  Svíþjóð.

  Geranium,  Kaupmannahöfn,  Danmörku.

  Í 5. sæti er Maaemo,  Ósló,  Noregi  93 /39

  Til að gera langa sögu stutta er hér stiklað á stóru um áhugaverð sæti:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  32.  Koks í Hótel Föroyar,  Þórshöfn,  Færeyjum  78 / 36

  98.  Dill,  Reykjavík  78 / 31

 113.  Vox á Hótel Hilton,  Reykjavík  75 / 30 

 133.  Kol,  Reykjavík  74 / 29 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 170.  Barbara,  Þórshöfn,  Færeyjum  71 / 29

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 182.  Fiskmarkaðurinn,  Reykjavík  70 / 30

 221.  Fiskfélagið,  Reykjavík  67 / 28

 226.  Grillið,  Reykjavík

 241.  Slippbarinn,  Reykjavík

 

 

 

 

 

 

 

246.  Grillmarkaðurinn,  Reykjavík

 247.  Lava,  Grindavík  

Jólasveinar

  Ég skrapp í Bykó í gær og smakkaði þar á glæsilegu jólahlaðborði.  Það er tvöfalt girnilegra en jólahlaðborð Húsasmiðjunnar.  Samt 190 kr. ódýrara.  Þar sem ég sat í rólegheitum - snæddi hangikjöt og maulaði laufabrauð með - gekk ungt par framhjá ásamt lítilli stelpu.  Sú var á að giska 2ja eða 3ja ára.  Hún snarstoppaði við hliðina á mér,  benti vísifingri á mig og kallaði hátt til mömmu sinnar:  "Sjáðu!"  Mamman fór að hlæja og dró stelpuna frá mér.  Ég heyrði þær nefna jólasveininn.  

  Fólkið settist við borð skammt frá.  Stelpan var sett í háan barnastól.  Hún tók varla augun af "jólasveininum".  Ég glotti til hennar.  En hún starði alvörugefin og undrandi á mig.  Eins og hún væri hissa á að sjá jólasveininn.

  Þetta er hvorki í fyrsta né síðasta sinn sem börn taka mér sem jólasveini eftir að skeggið á mér hvítnaði.  Fyrir nokkrum árum gerði systir mín sér áramótaferð úr sveitinni til Reykjavíkur.  Með í förum var um það bil 4ra ára sonur hennar.  Sá hafði ekki áður séð mig.  Ég kíkti til þeirra.  Hafði ekki verið þar lengi þegar sími systur minnar hringdi.  Strákurinn svaraði.  Eldri bróðir hans var á línunni.  Sá yngri hóf samtalið með því að segja:  "Jólasveinninn þekkir mömmu.  Hann er í heimsókn hjá okkur!"  

 

----------------------------------------------------

Íslenska jólatréð tekur sig vel út í Þórshöfn í Færeyjum:

 

 

     

Föndurdagatal Hurðaskellis og Skjóðu

Mest spennandi áfangastaðurinn 2015

  

 

 Túristar í ár vita alveg upp á hár hvert skal næst halda.  Þess vegna efndi útlend tímarit til könnunar á því hvert eigi að ferðast 2015.  Ritið er gefið út á 40 tungumálum í samtals 6,8 milljón eintökum.  Til viðbótar eru netsíður tímaritsins lesnar spjaldanna á milli.

  Ritið heitir National Geographic. Lesendur sammæltust um að Færeyjar verði áfangastaðurinn 2015.

  Hvað veldur því að útlendingar hafa uppgötvað ævintýraeyjurnar Færeyjar?  Fyrir nokkrum árum vissu útlendingar ekki af tilvist eyjanna. Ekki einu sinni Íslendingar vildu neitt af Færeyjum vita.  

  Síðan hefur tvennt gerst:  Annarsvegar hefur færeyskt tónlistarfólk farið í víking um heiminn með glæsilegum árangri:  Eivör,  Týr,  Teitur,  Högni Lisberg,  200,  Hamferð,  Lena Andersen,  Evi Tausen og fleiri hafa farið mikinn á útlendum vinsældalistum og rakað til sín tónlistarverðlaunum og öðrum viðurkenningu.  Þessum árangri hefur fylgt mikil og góð landkynning í ótal fjölmiðlum.

  Hinsvegar reyndist barátta bandarísku hryðjuverkasamtakanna Sea Shepherd gegn hvalveiðum Færeyinga í sumar vera öflugur hvalreki fyrir færeyskan ferðamannaiðnað.  Samtals stóðu 500 SS-liðar vaktina í Færeyjum í 4 mánuði í sumar. Þeir komu frá ýmsum löndum og voru duglegir við að lýsa á samskiptamiðlum (Facebook, twitter...) daglegu lífi sínu í Færeyjum með tilheyrandi ljósmyndum af vettvangi. Sumt af þessu fólki er heimsfrægt,  svo sem Pamela Anderson.  Myndir af Færeyjum birtust í helstu fjölmiðlum heims.  Að auki fylgdust milljónir manna með heimasíðum SS.  Þar voru stöðugt birtar nýjar fréttir af Færeyjum. 99% af útlendingum sem fréttu af Færeyjum í gegnum SS vissi ekki af tilvist Færeyja áður.  

 Það var ekki ætlun SS með átakinu Grindstop 2014 að stimpla Færeyjar inn sem heitasta áfangastað ársins 2015.  En sú hefur orðið raunin. Heldur betur.  Það er skollin á sprengja í túrisma til Færeyja.     

 

Embættismenn skemmta sér

  Margar reglur eru skrítnar,  kjánalegar og til mikillar óþurftar.  Opinberir embættismenn skemmta sér aldrei betur en þegar þeir fá tækifæri til að beita þessum reglum.  Þá kumra þeir innan í sér.  Sjálfsálit þeirra fer á flug þegar þeir fá að þreifa á valdi sínu.

  Nýjasta dæmið er bann Samgöngustofu,  staðfest af ráuneyti Hönnu Birnu og aðstoðarmanna hennar - annar í fríi (ríkisvæddur frjálshyggjudrengur með 900 þús kall í mánaðrlaun á ríkisjötunni),  á innfluttum bíl frá Bretlandi.  Stýrið er hægra megin.  Margir slíkir bílar eru og hafa verið í umferð á Íslandi.  Án þess að nokkur vandræði hafi hlotist af.  Bílar með stýri hægra megin aka vandræðalaust um Evrópu þvers og kruss.  Ég man ekki betur en að söngkonan Ragga Gísla hafi ekið með reisn á þannig bíl um götur Reykjavíkur.  Ég hef ekið í breskri vinstri umferð á bíl með stýri vinstra megin.  Ekkert mál.  

  Þetta hefur lítið sem ekkert með umferðaröryggi að gera (þó að því sé borið við).  Þetta hefur aðallega með það að gera að farþegum sé hleypt út gangstéttarmegin í stað þess að æða út í umferðina.  

  Enda má flytja inn til landsins bíl með stýri hægra megin ef að hann er hluti af búslóð og eigandinn hafi átt hann í sex mánuði.  Hvers vegna sex mánuði?  Það er meira töff en fimm mánuðir.  Búslóð þarf lágmark að samanstanda af stól og borði.  Það auðveldar dæmið ef að pottur er með.     

  Hinn möguleikinn er að hafa verið skráður fyrir bílnum í 12 mánuði.  Þá þarf enga búslóð með í pakkanum.   

  Sá sem hefur - án fyrirhyggju -  gripið með sér frá Bretlandi bíl með stýri hægra megin hefur um tvennt að velja:  

  a)  Flytja bílinn aftur út.  Bíða í sex mánuði og flytja hann þá inn ásamt borði  stól og potti.

  b)  Flytja bílinn aftur út.  Bíða í 12 mánuði og flytja hann þá inn án borðs,  stóls og potti.

  Í öllum tilfellum er þetta sami bíllinn.  Öryggi hans í umferðinni er það sama.  Eini munurinn er sá að embættismenn fá að kumra.  Það skiptir máli.  

----------------------------------------

  Á áttunda áratugnum skruppu þúsundir Íslendinga til Svíþjóðar að vinna í Volvo-verksmiðju og á fleiri stöðum.  Á þeim tíma kostuðu raftæki í Svíþjóð aðeins hálfvirði eða minna í samanburði við raftæki á Íslandi.  Þegar Íslendingarnar snéru heim var til siðs að kaupa gott sjónvarpstæki til að grípa með sér heim.  Vandamálið var að þeir þurftu að hafa átt það í eitt ár úti í Svíþjóð.  Sænskir sjónvarpssalar gáfu þeim kvittun með ársgamalli dagsetningu.  Ekkert mál.  Svíunum þótti þetta spaugilegt.  Til að skerpa á trúverðugleikanum spreyjuðu Svíarnir úr úðabrúsa ryki yfir sjónvarpstækið sem annars virtist vera nýtt.  Allir hlógu vel og lengi að þessu.  Nema embættismennirnir sem alvörugefnir skoðuðu kvittanir og kíktu á rykfallin sjónvarpstækin.

  

Neitað um skráningu með hægra stýri

Veitingaumsögn

 

  - Réttur:  Íslensk kjötsúpa

  - Veitingastaður:  Súpuvagninn,  Mæðragarði við MR

  - Verð:  900 - 1100 kr.

  - Einkunn: **** (af 5)

 

  Litlir matsöluvagnar með sölulúgu spretta nú upp eins og gorkúlur í Reykjavík.  Þökk sé hlýnandi veðurfari og fjölgun túrhesta. 

  Ennþá betra er að í sumum matsöluvögnunum er boðið upp á bráðholla íslenska kjötsúpu. 

  Í Súpuvagninum er hægt að velja um tvær skammtastærðir.  Minni skálin tekur sennilega um hálfan lítra og kostar 900 kr.  Stærri skálin tekur líklega um 800 ml eða því sem næst.  Hún kostar 1100 kr. 

  Ég fékk mér stærri skálina og borðaði úr henni ofan frá. Það er að segja ég hrærði ekki upp í henni heldur leyfði henni að skilja sig.  Þunn,  glær og bragðgóð súpan flaut á efri helmingi skálarinnar.  Þegar kom að neðri helmingnum tók við þykk súpa með hafragrjónum,  gulrótum,  rófum, kartöflum,  hvítkáli og lauk.  

  Þessi kjötsúpa er í alla staði eins og hefðbundin íslensk kjötsúpa.  Fyrir minn smekk mætti hún vera aðeins matarmeiri.  Kjötið er 140 gr  (jafngildir kjötskammti í hamborgara).  Hlutfall þess mætti vera pínulítið hærra.  Á móti vegur að hægt er fá aukaskammt af kjöti fyrir 250 kr.  Það er sniðugur kostur.  280 gr af kjöti er samt heldur mikið af því góða.

  Eini gallinn við súpuna var að kjötið var magurt og mauksoðið.  Þar með dálítið losaralegt í stað þess að vera þétt.    

 

  

-------------------------------------------

Síðustu veitingaumsagnir: 

 

Warn Farmer' s Soup:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1427446/

 

Dirty Burger & Ribs:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1425792/

Salatbarinn:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1320816/

Hótel Cabin:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1309370/

Grillmarkaðurinn:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1298062

Ruby Tuesday:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1296771/

Grill 66:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1296313/

Prikið:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1288948/

Noodle Station:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1287104

Benzin Café:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1284984/

Pizza King:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1282151

Pamela Anderson lausgirt í Kaupmannahöfn

  Kanadísk-bandaríska leikkonan,  Pamela Anderson,  var sem kunnugt er í Færeyjum í síðustu viku.  Í þarlendum fréttamiðlum var hún oftar titluð sem klámdrottning eða klámleikkona.  Burt séð frá því þá gekk henni brösuglega að komast til og frá Færeyjum.  Þess vegna dvaldi hún lengur í Færeyjum en upphaflega var ætlað og sömuleiðis töluvert lengur í Kaupmannahöfn en áætlað var.  

  Í Kaupmannahöfn bjó hún á lúxushóteli með stórum svölum.  Það vakti athygli og undrun annarra hótelgesta hvað hún girti sig illa.  Margir gátu ekki setið strák sínum og smelltu mynd af klæðaburðinum.  Til að gæta velsæmis birti ég aðeins siðsömustu myndina.

  Í heimalandi Pamelu,  Bannríkjum Norður-Ameríku,  eru á sumum stöðum háar fjársektir og jafnvel fangelsun við því að vera illa girt.   

 

------------------------------------------------------------------

  

Til er betri og hagkvæmari lausn - ekki síst fyrir flugfarþega

 

  Gríðarlega mikil stemmning hefur myndast fyrir því að komið verði á laggir hraðlest á suðvesturhorninu.  Nánar tiltekið á milli BSÍ,  Umferðarmiðstöðvarinnar við Hringbraut,  og Flugstöðvar Leifs heitins Eiríkssonar í Sandgerði.  Kostnaður hefur verið reiknaður út fram og til baka.  Hann er ekki nema eitthvað smávegis á annað hundrað milljarðar rammíslenskra króna.  Beisk reynsla segir okkur að sú upphæð sé líklegri að enda í á þriðja hundrað milljarða króna.  Sem eru smáaurar í samanburði við gjaldþrot Björgúlfs.    

  Til er miklu ódýrari lausn.  Ekki síst fyrir flugfarþega.  Hún er sú að flytja Keflavíkurflugvöll til Reykjavíkur.  Inn í þetta spilar að margir Keflvíkingar vilja losna við flugvöllinn.  Hávaði frá flugvélum vekur keflavísks börn og fullorðna af værum blundi síðla nætur og heldur fyrir þeim vöku síðla kvölds.  Gífurleg bílaumferð til og frá flugvellinum veldur mengun.  Þess vegna hósta Keflvíkingar svona mikið og margir þjást af astma og ótímabærri streitu.  

  Með flutningi á Keflavíkurflugvelli til Reykjavíkur sparast risavaxnar upphæðir,  bæði í íslenskum krónum og ekki síst í beinstífum gjaldeyri.  Nánast allir flugfarþegar eiga leið til og frá Reykjavík.  Við erum að tala um árlegan akstur fram og til baka með hátt á aðra milljón manns.  Bensínið sem knýr áfram ökutækin með þennan hóp hendir gjaldeyrisforða okkar út um gluggann í bílförmum.  

  Fargjald með hraðlestinni er áætlað 800 til 3800 kall.  Fargjaldið verður ALDREI 800 kall á þessari leið.  ALDREI.  Upphæðin verður nær því sem það er nú hjá Kynnisferðum,  um 2000 kall (um 4000 kalla fyrir ferð fram og til baka). Það kemur sér vel fyrir fjöldann að spara þennan pening.  Menn rölta bara í flugstöðina í Reykjavík.   Það er hressandi.  

  Í dag þurfa flestir íslenskir flugfarþegar að geyma bílana sína í rándýrum stæðum við flugstöðina í Sandgerði.  Er þeir snúa aftur heim frá útlöndum þurfa þeir að grafa upp úr seðlaveskinu sína síðustu 10 þúsund kallana til að ná bílnum út af stæðinu.  

  Verði Keflavíkurflugvöllur fluttur til Reykjavíkur þarf ekki lengur að halda keflavíkurveginum opnum með snjómokstri yfir vetrarmánuði.   Það þarf ekki að halda veginum við.  Samgöngur á milli Suðurnesja og höfuðborgarsvæðisins leggjast sjálfkrafa af.  Það þarf ekki einu sinni að hafa kveikt á ljósastaurunum við Keflavíkurveginn.      

  Margt fleira get ég nefnt til að sýna fram á hagkvæmni af því að flytja Keflavíkurflugvöll til Reykjavíkur.  Það sem ég hef talið upp er aðeins toppurinn á ísjakanum.   

 

Stofnkostnaður hraðlestar 100 milljarðar