Ljótir glæpamenn eru handteknir aftur og aftur

  Eitt einkennir glæpamenn umfram annað:  Þeir eru ljótir.  Svo ljótir að iðulega kemst upp um þá vegna þess.  Þeir nást vegna þess hvað þeir eru áberandi ljótir.  Það þarf ekki að fletta upp á mörgum síbrotamönnum til að sjá hvað þeir eru áberandi ljótir.

 Þetta hefur verið rannsakað til margra ára í Bandaríkjunum.  Niðurstaðan er öll á einn veg:  Glæpamenn eru ljótir.  Um það má lesa hér 

 Til þessa er einungis vitað af tveimur þokkalega vel útlítandi síbrotamönnum.  Annar er ungur drengur.  Hinn ung stúlka.  Ef þau láta sér ekki segjast er næsta víst að þau verði ljótunni að bráð.

  Hér eru myndir - valdar af handahófi - af nokkrum þekktum síbrotamönnum:

 

 

 

 

 

 

 

 

Þessi er í Flórida.  Gengur undir gælunafninu Dracula.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Daman er góðkunningi lögreglunnar í Flórída. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Glæpagutti í Kaliforníu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 Það vantar neðri hlutann á höfuð glæpadrengsins í Phoenix.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Framan á þennan krimma vantar nef og varir.

 

 

 

 

 

 

 

 

Breskir glæpamenn eru lítið skárri en þeir bandarísku.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Texas-glæpakvenndi.

 

 

„Sæta“ glæpastúlkan handtekin aftur

Eivör breytir mannanafnalögum

  Í huga Íslendinga er færeyska álfadísin Eivör eiginlega íslensk.  Það er staðfest með því að hinar ýmsu akademíur hafa ítrekað verðlaunað og eða nefnt Eivöru og tónlist hennar til íslenskra verðlauna af margvíslegu tagi;  allt frá "Besta íslenska söngkonan" til "Besta íslenska leikverkstónlistin" Jafnframt hefur Eivör verið hluti af Íslensku dívunum.

 Í huga Íslendinga er Eivör líka færeyska drottningin.  Eða færeyska álfadrottningin.  

  Vinsældir Eivarar eru það miklar og langvarandi að nafn hennar er orðið íslenskt.  Mannanafnanefnd hefur nú formlega kveðið upp úrskurð þar um.  Ekki seinna vænna.  Íslenskir foreldrar vilja gefa dætrum sínum nafnið Eivör.

  Í aldir hefur einstaka íslensk kona borið nafnið Eyvör.  Það þýðir heill Vör!  Vör er vitur og spurul gyðja í ásatrú.

  Nafnið Eivör hefur aðra merkingu.  Það þýðir ávallt verndandi.  Í Færeyjum er nafnið borið fram sem Ævör.  Þannig höfum við einnig vanist því á Íslandi.

  

   

Dani fangelsaður fyrir að berjast gegn ISIS

  Uppgangur glæpagengisins ISIS í M-Austurlöndum hefur margar hliðar.  Sumar snúnar.  Aðrar ennþá snúnari.  Burt séð frá því hvernig þetta allt byrjaði með innrás í Írak,  stuðningi við uppreisnaröfl í Sýrlandi og allskonar.

  47 ára Dana býður nú fangelsun fyrir þátttöku í hernaði í M-Austurlöndum. Hann heitir Alan Grétar.  Hann er af kúr-Dönskum ættum.  Hann er harðlínu lýðræðissinni og gat ekki hugsað sér að sitja aðgerðarlaus hjá í Danmörku og leyfa ISIS að valta yfir það litla lýðræði sem þó hefur örlað á í þessum heimshluta.  Svo ekki sé hlaupið yfir yfirgengilegt ofbeldi og fornaldarsjónarmið ISIS glæpagengisins.  

  Alan Grétar gekk til liðs við kúrdískar hersveitir sem berjast gegn ISIS.  Fyrir bragðið er hann skilgreindur sem viljugur þátttakandi í hernaði í M-Austurlöndum.  Og það þrátt fyrir að berjast við hið danskra hersveita með sama markmið.    

  Góðu fréttirnar eru þær að það er alveg þolanlegt að sitja af sér í dönskum fangelsum.  Alan Grétar mun sannreyna það.  

   

BBC nafngreinir böðulinn

Óþolandi umburðarlyndi gagnvart ofbeldi

  Það er einkennilegt hvað íslenskir dómsstólar eru léttúðugir gagnvart heimilisofbeldi.  Ítrekað hafna þeir ósk barnaverndaryfirvalda og lögreglu um nálgunarbann.  Það virðist þurfa að ganga mjög mikið á áður en dómstólar fallast á nálgunarbann.  Lögreglan þarf að veifa framan í dómara hnausþykkum skýrslubunka sem sannar langvarandi ofbeldi til að fallist sé á það.

  Barn á aldrei að upplifa það að vera áhorfandi að ofbeldi á heimilinu.  Eitt atvik er of mikið.  Manneskja sem beitir barn ofbeldi er illmenni.

  Það er glæpur að beita barn ofbeldi.  Óþverralegur glæpur.  Hvort heldur sem er andlegu eða líkamlegu ofbeldi.  Það á að taka á þeim glæp af fullri festu til samræmis við alvarleika hans.

  Barn á að upplifa heimili sem hreiður og skjól.  Líka fullorðið fólk.  Heimilisofbeldi má ekki líða.  Það á að taka snöfurlega á slíku og beita öllum mögulegum meðölum til að stöðva og fyrirbyggja framhald á því. Það þarf að skilgreina heimilisofbeldi sem grófan og MJÖG alvarlegan glæp.

  Helst þyrfti að loka ofbeldismann umsvifalaust í 2ja vikna gæsluvarðhald við fyrsta brot.  Jafnframt að beita hann háum fjársektum, skikka í samfélagsþjónustu og setja nálgunarbann.  Aðeins þannig fær illmennið rétt skilaboð.  

 Umburðarlyndi dómsstóla gagnvart heimilaofbeldi er óþolandi.  

  

Barði börn sín og hótaði þeim

Mannanafnalöggan

  Eitt fáránlegasta fyrirbæri forræðishyggju er mannanafnalöggan.  Foreldrum er treyst til að velja fatnað á börn sín.  Þeim er treyst til að ráða hárgreiðslu og klippingu barna sinna.  Þeim er treyst til að velja morgunmat og annað fæði barna sinna. En þegar kemur að nafni barnsins þá kemur "stóri bróðir" og grípur í taumana.  Hann fer yfir málið og hafnar eða samþykkir nafngiftina.  

  Þetta er kolgeggjað.  

  Víðast um heim eru foreldrar blessunarlega lausir við þessa forræðishyggju. Án vandræða.  Mannanafnalög í Bretlandi eru frjálsleg.  Þar bættust við 2013 drengjanöfnin Tiger,  Luck,  Lohan,  Geordie, Victory, Dior og Dallas.  Einnig stúlkunöfnin Rosielee,  Tea,  Nirvana,  Olympia,  Phoenix,  Reem,  Paradise,  Vogue,  Pinky,  Peppa  og Puppy.  Bara flott nöfn.

  Tiger var nefndur í höfuðið á bandarískum golf-meistara.  Rosielee er gælunafn yfir tebolla.  Nirvana var nefnd í höfuðið á uppáhaldshljómsveit foreldranna.  Olympia var getin á Olympíuleikunum í London 2012.

  Vinsælustu nöfnin eru drengjanafnið Jack og stelpunafnið Amella.    

Jón Þorleifsson og bandaríska leyniþjónustan

  Jón Þorleifsson,  rithöfundur og verkamaður,  beit í sig sannfæringu um að vera undir smásjá bandarísku leyniþjónusturinnar CIA.  Það var ekki ótrúlegra en margt annað sem tekið hefur verið upp á af embættismönnum CIA.  Nema að fátt benti til að Jón væri þar undir eftirliti.  Tekið skal fram að Jón var enginn bjáni.  Þvert á móti.  Hann var klár náungi.  En eitthvað skransaði til hjá honum á gamals aldri varðandi þetta.

  Þegar Júlía systir mín og hennar fjölskylda flutti til útlanda fyrir hátt í þremur áratugum sendu þau Jóni pakka fyrir jól og afmælisdag hans.  Pakkarnir lentu iðulega í tollskoðun.  Jón kom með pakkana í heimsókn til mín.  Sýndi mér að bandaríska leyniþjónustan uppi á Höfða hafi hnusað í pakkana.  "Þetta lið er svo heimskt að það kann ekki einu sinni að fela verksummerkin,"  sagði Jón og vísaði til þess að pakkarnir voru límdir aftur með límbandi merktu Tollinum á Íslandi.

  Þegar stafrænum símanúmerum var fjölgað í 7 stafi fór Jón á flug.  Hann var til að byrja með fastur í sex stafa símanúmerunum.  Þá greip sjálfvirkur símsvari inn í og minnti á 7 stafa númer.  "Vinsamlegast munið eftir 7 stafa símanúmerum".

  Jón sagði:  "CIA njósnararnir eru svo spenntir að vita hvert ég er að hringja að þeir geta ekki á sér setið þegar ég gleymi breytingunni yfir í 7 stafa númer.  Þá gjamma þeir um 7 stafa númer."

  Ég:  "Hvað segir þú?  Kalla þeir á þig og benda á að búið sé að breyta númerakerfinu?"

  Jón:  "Já,  þeir geta ekki á sér setið fyrir forvitni.  Það er allt í lagi.  Ég les þeim pistilinn.  Læt þá heyra það á ómengaðri íslensku."

  Ég:  "Hverju svara þeir?"

  Jón:  "Þetta er svo heimskt að það getur engu svarað.  Þeir halda bara áfram að tönglast á því að ég eigi að muna eftir 7 stafa símanúmerum."  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Fleiri sögur af Jóni Þorleifs:  Hér

   

Jón Þorleifs og símhleranir

 

  Jón Þorleifsson,  verkamaður og rithöfundur,  var góðum gáfum gæddur.  Hann var fjölfróður.  Ótrúlega fjölfróður miðað við stutta skólagöngu og kunni ekkert erlent tungumál,  sér til lestrar og fróleiks.  Honum dugði að fylgjast vel með íslenskum dagblöðum og tímaritum.  

  Á gamals aldri gerðist Jón rithöfundur.  Sendi frá sér tugi bóka af ýmsu tagi.  Þetta voru ljóðabækur,  sjálfsævisaga og hugleiðingar um heimsmál.  

  Jón var gagnrýninn á menn og málefni í þessum bókum.  Bækurnar seldust ótrúlega vel miðað við að Jón seldi þær "maður á mann".  Hann seldi 400 - 600 eintök af hverri bók. 

  Á þessum tíma,  áttunda og níunda áratugnum,  voru heimilissímar allsráðandi.  Þar heyrðust stundum smellir og skruðningar.  Einkum í eldri símtækjum.  Jón brást ókvæða við slíkum óhljóðum.  Hann hætti þegar í stað að beina orðum að viðmælanda.  Þess í stað hellti hann sér yfir meinta njósnara og símhleranadólga bandarísku leyniþjónustunnar CIA. Las þeim pistilinn tæpitungulaust.  

 Örfáum vikum eftir að Jón féll frá voru stórfelldar símhleranir á Íslandi afhjúpaðar  Fátt bendir til þess að Jón hafi verið hleraður.  Ekkert bendir heldur til þess að hann hafi ekki verið hleraður.  Næsta víst er að Jón hefði fagnað fréttunum af símhlerunum.  Sigri hrósandi hefði hann sagt eitthvað á þessa leið:  "Hvað sagði ég ekki?  Svo var því haldið fram að ég væri ímyndunarveikur og geggjaður."  

 

 

Fleiri sögur af Jóni: Hér  

Helgi Hóseasson og Jón Þorleifs

  Ég skrifaði um Helga Hóseasson í gær.  Sjá hér .  Hann varð landsfrægur er hann skvetti skyri yfir þingmenn 1972.  Þannig mótmælti hann því að fá ekki að afturkalla það að hafa verið fermdur á barnsaldri,  14 ára krakki.  

  Helgi mætti allstaðar lokuðum dyrum í baráttu sinni fyrir afturköllun. Hann fylgdi eftir þessu baráttumáli sínu til dauðadags.  Og gaf engan afslátt.

  Jón Þorleifsson,  rithöfundur og verkamaður,  átti margt sameiginlegt með
Helga. Jón barðist fyrir því að afhjúpa verkalýðsforingjana.  Hann kallaði þá verkalýðsrekendur.  Taldi þá vera fláráða og spillta.  Hann taldi þá hafa farið illa með sig og íslenskan verkalýð.  

  Fyrst þegar ég kynntist Jóni Þorleifs á fyrri hluta áttunda áratugarins var Jóni oft líkt við Helga Hóseasson.  Þeir voru róttækir uppreisnarmenn.  Þeir fylgdu baráttu sinni eftir og fóru ótroðnar slóðir í baráttunni.

  Jón og Helgi voru vinnufélagar.  Helgi var húsasmiður og Jón verkamaður í vinnu við að byggja Breiðholtið.

  Þrátt fyrir að vera skoðanabræður um flest varð vinnufélögunum ekki vel til vinar.  Báðir sökuðu hinn um að vera öfgamann.  Eftir stutt kynni töluðust þeir ekki við.  En gáfu sameiginlegum vinnufélögum þá skýringu að hinn væri svo mikill öfgamaður að hann verðskuldaði ekki samskipti.  

  Lengst gekk gagnkvæm andúð á hvor öðrum - en jafnframt sama afstaða - þegar vinnufélagi þeirra var borinn til grafar. Báðir mættu spariklæddir til jarðarfararinnar.  Hvorugur mætti þó til kirkjunnar þar sem útförin fór fram. Þeir stilltu sér upp fyrir utan kirkjugarðinn.  Höfðu um það bil 10 metra bil á milli sín.  Þar stóðu þeir án þess að talast við á meðan messað var yfir hinum látna.  Samt viðstaddir utan kirkjugarðs til að votta hinum látna virðingu sína.  Þeir stóðu sömu vakt utan kirkjugarðs á meðan kista hins látna var lögð í gröf.  Báðir tóku niður höfuðfat á meðan.  Svo héldu allir heim á leið.

  Þegar Jón sagði mér frá þessu spurði ég:  "Heilsuðust þið vinnufélagarnir ekki?" svaraði Jón:  "Nei,  ég átti ekkert vantalað við þennan öfgamann!"  

  Fleiri sögur af Jóni: http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1541557/     

    

Endurreisum minnisvarðann um Helga Hóseasson

  Skömm sé þeim er eyðilögðu minnisvarðann sem settur var upp til heiðurs Helga Hóseassyni.  Helgi setti litríkan svip á gráa tilveruna á sínum tíma.  Árum saman stóð hann daglega við Langholtsveg.  Þar hélt hann á mótmælaspjaldi.  Það var ekki auðvelt að skilja allt sem á spjaldinu stóð.  Helgi notaði eigið tungutak og stafsetti orð á sinn máta.  Þegar RÍÓ stóð á spjaldinu var hann hvorki að vísa til Ríó tríós né Ríó-borgar í Brasilíu.  RÍÓ var skammstöfun Helga á Ríkisstjórn íslenskra óþokka.

  Það væri reisn yfir því að Reykjavíkurborg myndi þegar í stað koma minnisvarðanum í upprunalegt horf.  Á sínum tíma var hann reistur af nokkrum einstaklingum.  Ég veit ekki hverjir þeir eru.  Það er leiðinlegt ef kostnaður við lagfæringar lendir á þeim.  Sjái Reykjavíkurborg ekki sóma sinn í að hafa frumkvæði að viðgerðinni er þörf á að hefja söfnun.

  Best væri að skemmdarvargarnir fyndust.  Þá væri hægt að skikka þá til að borga fyrir viðgerð.  Og borga væna sekt að auki.  Það er líklegt að einhverjir hafi séð til þeirra.  Bílaumferð um Langholtsveginn er töluverð en fáir á rölti.  

  

Skemmdu minnisvarða um Helga

Hóta að sprengja jólatré í S-Kóreu í loft upp

  Í Suður-Kóreu hefur verið hafist handa við að reisa 30 feta hátt jólatré á stórri hæð skammt frá landamærum Kóreu-ríkjanna. Það er reyndar dálítið villandi að kalla fyrirbærið jólatré.  Þetta er stálgrindarturn sem verður þakinn ljósaseríum,  ljósastjörnum og allskonar.  Ljósin verða tendruð 23. desember og lýsa í tvær vikur.

  Yfirvöld í N-Kóreu eru æf af reiði yfir þessu jólaskrauti.  Þau skilgreina það sem ósvífna og grófa sálræna ögrun í sinn garð.  Ekki vegna þess hvað jólaskrautið er ljótt heldur af því að augljóslega sé verið að hæðast að helsta stolti N-Kóreu,  ljósaturni sem stendur þarna í mílu fjarlægð.

  Yfirvöld í N-Kóreu hóta því að ef ekki verði þegar í stað hætt við jólaskrautið þá sé þeim nauðugur einn kostur að verja æru sína með því að sprengja það í loft upp.  

  Þau taka það fram að þetta hafi ekkert að gera með trúarbrögð.  Það er að segja að á toppi jólaskrautsins verði kross (í stað kyndilloga í n-kóreska ljósaturninum).  Né heldur að jólaskrautið tengist jólunum, rótgróinni ásatrúarhátíð sem síðar fleiri trúarhópar samfagna.  

  Í N-Kóreu er haldið upp á jólin. Að vísu á öðrum forsendum. 24. desember er haldið upp á fæðingardag mömmu Kim Jong Il.  Pabbi hans er eilífðarleiðtogi ríkisins.  Engu breytti um þá stöðu er hann andaðist á gamals aldri fyrir einhverjum áratugum.  Hann heldur ennþá styrkum höndum um stjórnartaumana.  Kim Jong Il hljóp undir bagga með föður sínum eftir andlátið í erfiðustu verkefnum.  Svo hart gekk Kim Jong Il fram í að liðsinna pabbanum að hann sprakk vegna vinnuálags fyrir nokkrum árum.  Hann bugaðist af vinnu og dó.  Ekki einu sinni daglegt og gríðarlega mikið koníakssötur í bland við bjórþamb tókst að slá á vinnusemina.  Og það þótt að hann tætti jafnan af sér hvert kvöld öll föt eftir að koníakið fór að hrífa.

  Í kjölfar afmælishátíðar mömmu Kim Jong Il fylgir frídagur vegna stjórnarskrárafmælis N-Kóreu.