3.12.2010 | 22:44

Saga um bónda og hest

hestur 

  Óla vantar hálft ár í nírætt.  Hann verður ekki í vandræðum með að redda því.  Sveitungarnir kalla hann aldrei annað en Bóndann í Neðra-Koti.  Hann er bóndi í Efra-Koti.  Sveitungarnir eru dálítið ónákvæmir.  Fyrir áratug hélt Óli upp á áttræðisafmælið sitt með því að klippa stóra tölu af frakkanum sínum og sauma hana utan á hægri kinnina.  

  Óli er lágvaxinn,  nettur og fíngerður - ef frá er talin kryppan á bakinu.  Hún er klunnaleg.  Fagurgrátt og þykkt hárið stendur ógreitt í allar áttir.  Það er ekki klippt fyrr en það er farið að flækjast fyrir.  Eða ef gesti ber að garði.  Óli suðar og suðar í þeim að klippa sig þar til þeir láta undan og klippa sig.  

  Augabrýrnar á Óla eru loðnar og renna saman.  Þær eru að mestu huldar á bak við stór gleraugu með þykkri skærgrænni umgjörð.  Gleraugun ber Óli til að enginn fatti að hann sé orðinn blindur.  Af sömu ástæðu bregður Óli sér aldrei af bæ.  Nefið á Óla er mjótt og uppbrett með stórum útþöndum nösum.  Kinnbein eru há og útstæð;  eyrun smá og kuðluð að ofanverðu;  munnsvipurinn ófríður,  hakan breið og háls langur og mjór.  Samt styttri en á gíraffa.

  Axlirnar eru álútar.  Sérstaklega sú hægri eftir að heyblásarinn náði hendinni við öxl.  Höndin gerði síðar vart við sig á miðilsfundi í Efra-Koti.  Vildi láta vita að sér liði vel.  Það þótti Óla merkilegt.  Þó að miðilinn væri tíður gestur í Efra-Koti hafði Óli aldrei sagt honum frá handarmissinum. 

  Óli er útskeifur og gengur svokallaðan þúfnagang.  Það er eins og hann gangi stöðugt um þúfur.  Þúfnagangurinn magnaðist verulega um árið eftir að sláttuvélin náði vænum bita framan af vinstri fætinum.  Óla sárnaði við vélina.  Það situr enn í honum.

  Óli er með leðurkvenhanskablæti.  Það ágerðist eftir að hann varð ekkill.  Annað sem Óli sækir í er að bregða sér á hestbak.  Það gerðist einmitt í gær.  Tíð var góð.  Óli setti hnakk og beisli á Grána og lét hann brokka með sig um túnið.  Þar sem þeir þeystu um rennislétt túnið hugsaði Óli með sér:  "Þetta er lífið.  Þvílík sæla og frelsistilfinning að vera á hestbaki,  finna golu kissa kinn,  hlusta á hófadyninn.  Hvað í heiminum er betra en þetta nema nýsteiktar kleinur?"

  Óli náði ekki að hugsa þessa hugsun til enda þegar hann týndi Grána.  Það var sama hvernig Óli leitaði og velti við hverjum steini í túninu:  Ekki fannst Gráni.  Hann er ennþá týndur.  Líka hnakkurinn.  En beislið týndist aldrei.     

 ----------------------------------------------------------

       

Fleiri smásögur og leikrit:
.
.
 - Gömul hjón
http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1098829/
.
 - Hnefaleikakeppni aldarinnar:
.
 - Peysuklúbburinn
.
 - Vinalegur náungi:
.
 - Gamall einbúi
.
- Saga af systrum
.
 - Jólasaga
.
- Á rjúpnaveiðum:
.
- Ólétta nunnan:
.
- Gullfiskur:
.
- Flugvélamódel:
.
- Miðaldra maður:
.
- Leyndarmál stráks:
.

Meginflokkur: Bækur | Aukaflokkar: Heilbrigðismál, Menning og listir, Spaugilegt | Breytt 7.12.2010 kl. 00:42 |

« Síðasta færsla | Næsta færsla »

Athugasemdir

1 identicon

Stórskemmtileg saga með beittum endi sem bendir til að þetta sé ekki það síðasta sem við heyrum af Óla gamla í Neðra-Koti.

Ekki veit ég hvort um sama Óla bónda í Neðra-Koti sé að ræða en sá sem ég vísa til var eitt sinn í smalamennsku á Auðkúluheiði þegar honum varð skyndilega að orði:

Eitt sinn fóru í ferðalag
sement, fugl og pokarotta.
Það hittu á heiðinni í dag
nokkra hottintotta.

Tóku menn þá eftir því að Óli hafði farið á hestinn öfugan um morguninn þannig að ekki var hægt að sjá hvort hann var að koma eða fara.

Grefill (IP-tala skráð) 4.12.2010 kl. 05:18

2 Smámynd: Ásthildur Cesil Þórðardóttir

Hahaha góður, takk fyrir sögurnar.

Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 4.12.2010 kl. 13:15

3 Smámynd: Jens Guð

  Grefill,  takk fyrir skemmtilega vísu.

Jens Guð, 5.12.2010 kl. 00:11

4 Smámynd: Jens Guð

  Ásthildur Cesil,  takk sömuleiðis fyrir innlitið.

Jens Guð, 5.12.2010 kl. 00:12

5 Smámynd: Halla Rut

Steikt...frábært ....

Halla Rut , 6.12.2010 kl. 02:37

6 Smámynd: Jens Guð

  Halla Rut,  takk fyrir það.  Ég varð alveg ringlaður þegar ég las þessa sögu.

Jens Guð, 6.12.2010 kl. 21:54

Bæta við athugasemd

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband