3.12.2010 | 22:44
Saga um bónda og hest
Óla vantar hįlft įr ķ nķrętt. Hann veršur ekki ķ vandręšum meš aš redda žvķ. Sveitungarnir kalla hann aldrei annaš en Bóndann ķ Nešra-Koti. Hann er bóndi ķ Efra-Koti. Sveitungarnir eru dįlķtiš ónįkvęmir. Fyrir įratug hélt Óli upp į įttręšisafmęliš sitt meš žvķ aš klippa stóra tölu af frakkanum sķnum og sauma hana utan į hęgri kinnina.
Óli er lįgvaxinn, nettur og fķngeršur - ef frį er talin kryppan į bakinu. Hśn er klunnaleg. Fagurgrįtt og žykkt hįriš stendur ógreitt ķ allar įttir. Žaš er ekki klippt fyrr en žaš er fariš aš flękjast fyrir. Eša ef gesti ber aš garši. Óli sušar og sušar ķ žeim aš klippa sig žar til žeir lįta undan og klippa sig.
Augabrżrnar į Óla eru lošnar og renna saman. Žęr eru aš mestu huldar į bak viš stór gleraugu meš žykkri skęrgręnni umgjörš. Gleraugun ber Óli til aš enginn fatti aš hann sé oršinn blindur. Af sömu įstęšu bregšur Óli sér aldrei af bę. Nefiš į Óla er mjótt og uppbrett meš stórum śtžöndum nösum. Kinnbein eru hį og śtstęš; eyrun smį og kušluš aš ofanveršu; munnsvipurinn ófrķšur, hakan breiš og hįls langur og mjór. Samt styttri en į gķraffa.
Axlirnar eru įlśtar. Sérstaklega sś hęgri eftir aš heyblįsarinn nįši hendinni viš öxl. Höndin gerši sķšar vart viš sig į mišilsfundi ķ Efra-Koti. Vildi lįta vita aš sér liši vel. Žaš žótti Óla merkilegt. Žó aš mišilinn vęri tķšur gestur ķ Efra-Koti hafši Óli aldrei sagt honum frį handarmissinum.
Óli er śtskeifur og gengur svokallašan žśfnagang. Žaš er eins og hann gangi stöšugt um žśfur. Žśfnagangurinn magnašist verulega um įriš eftir aš slįttuvélin nįši vęnum bita framan af vinstri fętinum. Óla sįrnaši viš vélina. Žaš situr enn ķ honum.
Óli er meš lešurkvenhanskablęti. Žaš įgeršist eftir aš hann varš ekkill. Annaš sem Óli sękir ķ er aš bregša sér į hestbak. Žaš geršist einmitt ķ gęr. Tķš var góš. Óli setti hnakk og beisli į Grįna og lét hann brokka meš sig um tśniš. Žar sem žeir žeystu um rennislétt tśniš hugsaši Óli meš sér: "Žetta er lķfiš. Žvķlķk sęla og frelsistilfinning aš vera į hestbaki, finna golu kissa kinn, hlusta į hófadyninn. Hvaš ķ heiminum er betra en žetta nema nżsteiktar kleinur?"
Óli nįši ekki aš hugsa žessa hugsun til enda žegar hann tżndi Grįna. Žaš var sama hvernig Óli leitaši og velti viš hverjum steini ķ tśninu: Ekki fannst Grįni. Hann er ennžį tżndur. Lķka hnakkurinn. En beisliš tżndist aldrei.
----------------------------------------------------------
Meginflokkur: Bękur | Aukaflokkar: Heilbrigšismįl, Menning og listir, Spaugilegt | Breytt 7.12.2010 kl. 00:42 | Facebook
Athugasemdir
Stórskemmtileg saga meš beittum endi sem bendir til aš žetta sé ekki žaš sķšasta sem viš heyrum af Óla gamla ķ Nešra-Koti.
Ekki veit ég hvort um sama Óla bónda ķ Nešra-Koti sé aš ręša en sį sem ég vķsa til var eitt sinn ķ smalamennsku į Auškśluheiši žegar honum varš skyndilega aš orši:
Eitt sinn fóru ķ feršalag
sement, fugl og pokarotta.
Žaš hittu į heišinni ķ dag
nokkra hottintotta.
Tóku menn žį eftir žvķ aš Óli hafši fariš į hestinn öfugan um morguninn žannig aš ekki var hęgt aš sjį hvort hann var aš koma eša fara.
Grefill (IP-tala skrįš) 4.12.2010 kl. 05:18
Hahaha góšur, takk fyrir sögurnar.
Įsthildur Cesil Žóršardóttir, 4.12.2010 kl. 13:15
Grefill, takk fyrir skemmtilega vķsu.
Jens Guš, 5.12.2010 kl. 00:11
Įsthildur Cesil, takk sömuleišis fyrir innlitiš.
Jens Guš, 5.12.2010 kl. 00:12
Steikt...frįbęrt ....
Halla Rut , 6.12.2010 kl. 02:37
Halla Rut, takk fyrir žaš. Ég varš alveg ringlašur žegar ég las žessa sögu.
Jens Guš, 6.12.2010 kl. 21:54
Bęta viš athugasemd [Innskrįning]
Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.