Alþjóðlegi CLASH-dagurinn

  Í dag,  7. febrúar,  er alþjóðlegi CLASH-dagurinn haldinn hátíðlegur um heim allan.  Formlegir aðstandendur hans eru 20 stórborgir (þar á meðal Chicago,  Seattle,  Washington DC,  Los Angeles,  Toronto,  Belgrad,  San José í Costa Rica,  Sao Paulo,  Barcelona...),  101 útvarpsstöð  (allt frá Tónlistarútvarpi Peking-borgar til króatískrar og argentínskrar stöðva),  43 plötubúðir (allt frá mexíkóskum til eistlenskrar),  svo og 26 rokkhátíðir (meðal annars í Perú og Finnlandi).  Sumar borgir hafa gert Clash-daginn að opinberum frídegi.  Sumar útvarpsstöðvar teygja á Clash-deginum.  Spila einungis Clash-lög í allt að 4 sólarhringa.  Samkvæmt hlustendamælingum skora þær hæst á sínum ferli í þeirri dagskrá.  Vonbrigði að hvorki X-ið né Rás 2 taki þátt í Clash-deginum.

  The Clash var önnur tveggja hljómsveita sem leiddi bresku pönkbylgjuna á síðari hluta áttunda áratugarins (hin var Sex Pistols).  Ólíkt öðrum pönksveitum þróaðist Clash á örskömmum tíma yfir í afar fjölbreytta nýbylgju.  Ólíkt öðrum breskum pönksveitum sló Clash rækilega í gegn í Bandaríkjunum.  

  Clash-dagurinn var upphaflega bandarískur.  Svo breiddist hann út um heim.

  Hljómsveitin var stofnuð 1976.  Hún leystist upp í leiðindum og var öll 1986.  Gríðarmikil eiturlyfjaneysla átti hlut að máli.  1980 spilaði Clash í Laugardalshöll á vegum Listahátíðar.  Frábærir hljómleikar.  

  Hróður Clash jókst bratt eftir að hún snéri upp tánum.  Gott dæmi er að 1981 náði lagið "Should I Stay or Should I Go" 1. sæti breska vinsældalistans eftir að hafa áður ítrekað flökkt hátt á honum.  Í óþökk liðsmanna the Clash gerði bandaríski herinn lagið "Rock the Casbah" að einkennislagi sínu í upphafi þessarar aldar.  Það var sett í síspilun þegar ráðist var inn í Írak í aldarbyrjun. 

Athugasemdir

[Halldór Egill Guðnason, 7.2.2019 kl. 18:49]

 "London Calling" !!!! Það fer enn um mann ánægjuhrollur, þegar platan er sett í spilarann á hæsta leyfilega styrk. Án efa með betri plötum tónlistarsögunnar, enda seldist hún eins og enginn væri morgundagurinn. Ég á meira að segja aukaeintak, sem aldrei hefur verið spilað;-)

 Góðar stundir, með kveðju að sunnan.

[Sigurður I B Guðmundsson, 7.2.2019 kl. 19:10]

Bíð bara rólegur eftir CCR deginum!!

[Sigurður Bjarklind (IP-tala skráð) 8.2.2019 kl. 06:55]

Ég var alltaf meira fyrir The Cure.

[Jens Guð, 8.2.2019 kl. 16:46]

Halldór Egill,  í upphafi tíunda áratugarins völdu blaðamenn Rolling Stone hana bestu plötu níunda áratugarins. 

[Jens Guð, 8.2.2019 kl. 16:54]

Sigurður I B,  vissulega væri gaman að fá CCR-dag.  Víða um heim starfa ótal CCR heiðursbönd.  Um tíma var eitt slíkt í Mosó.

[Jens Guð, 8.2.2019 kl. 17:00]

Sigurður Bjarklind,  Robert Smith er flottur - hverjir svo sem spila með honum í það og það skiptið.  Ég þekki konu sem var í námi í París undir lok síðiustu aldar.  Þar gekk hún í virkan Cure-klúbb.  Þegar hópurinn hittist þá litu allir alltaf út eins og Robert.

[Ragnar (IP-tala skráð) 12.2.2019 kl. 15:38]

Þessir frábæru tónleikar eru enn ferskir í minningunni. Ég stóð fremst við sviðið og gat undið skyrtuna þegar ég kom heim. Heitt og gaman.

[Jens Guð, 12.2.2019 kl. 23:40]

Ragnar,  ég get sagt það sama.