Sjaldan launar kálfur ofeldi.

  Ég þekki konu eina.  Við erum málkunnug.  Þegar ég rekst á hana tökum við spjall saman.  Hún er fátæk einstæð móðir 23ja ára manns.  Þrátt fyrir aldurinn býr hann enn heima hjá henni.  Hann er dekurbarn.  Konan er í vandræðum með að ná endum saman um hver mánaðarmót.  Eini lúxus hennar er að reka gamla bíldruslu.  Það er eiginlega í neyð.  Hún á erfitt með gang vegna astma og fótfúa.  Hún kemst ekki í búð án bílsins. 

  Núna um helgina varð hún á vegi mínum.  Hún sagði farir sínar ekki sléttar.  Kvöldið áður bað sonurinn um að fá bílinn lánaðan.  Honum var boðið í partý.  Konan tók vel í það.  Sjálf þurfti hún að fara einhverra erinda út í bæ.  Það passaði að sonurinn skutlaði henni þangað í leiðinni.  

  Er hún var komin á leiðarenda tilkynnti hún syninum að hann þyrfti að sækja sig um klukkan 11.  

  - Ekki séns,  svaraði kauði.

  - Hvað átt þú við?  Ég þarf að komast heim,  útskýrði konan.

  - Ég er að fara í partý.  Það verður nóg að drekka.  En það verður enginn ölvunarakstur.

  - Ég er að lána þér bílinn minn.  Þú skalt gjöra svo vel og sjá mér fyrir fari heim.

  - Þú verður að redda þér sjálf.  

  - Hvernig á ég að redda mér fari?  Ég get hvorki tekið strætó né gengið heim.

  - Hefur þú aldrei heyrt talað um taxa?  hrópaði sonurinn um leið og hann reykspólaði burt.  

 

Athugasemdir

[Sigurður I B Guðmundsson, 8.1.2023 kl. 12:02]

Já, það er misjafnt hjá fólki, núna erum við hjónin að fara til Suður Ameríku í fimmtán daga ævintýraferð. 

[Jens Guð, 8.1.2023 kl. 12:10]

Sigurður I B,  allra bestu ferð!

[Guðjón E. Hreinberg, 8.1.2023 kl. 17:39]

Þetta minnir mann á alla unglingana sem maður heyrir um í dag, sem hafa pissubekken hjá leikjatölvunum sínum.

[Þorsteinn Siglaugsson, 8.1.2023 kl. 20:31]

Þetta er kannski herra sonurinn, þarna á myndinni?

[Jens Guð, 8.1.2023 kl. 21:59]

Guðjón,  nákvamlega!

[Jens Guð, 8.1.2023 kl. 21:59]

Þorsteinn,  maður spyr sig.

[Ingólfur Sigurðsson, 9.1.2023 kl. 03:23]

Þú kemur inná mjög mikilvægt málefni í þessum pistli, Jens. Afi minn sem byggði upp sitt stóra einbýlishús og vel rekið verkstæði í 70 ár var hjálpsamur við alla eins og amma. 

Sonur hans vann með honum á verkstæðinu og hélt því gangandi í nokkur ár eftir fráfall hans. En þegar kom að því að kaupa systkinin út skorti hann fjármagn til þess. 

Ég er jafn sinnulaus og hin barnabörnin með það að hafa ekki lært bifvélavirkjun og hjálpað til við að halda verkstæðinu gangandi eftir hans dag. Ég hjálpaði þó til þar sem ég bjó þarna þegar á þurfti að halda.

En ég heyrði oft sögurnar af því á heimilinu hvernig yngri kynslóðirnar hjálpuðu þeim eldri í sveitinni áður fyrr. Það var góð menning og þannig þyrfti þetta að vera meira enn.

Það er talað um að börn og unglingar þurfi að hafa meiri orðaforða, "hvort tveggja" er til dæmis að detta út, "bæði" notað eingöngu.

Áður fyrr höfðu börnin yndi af því að læra sem mest af ömmum og öfum.

Þetta er það þjóðfélagsmál sem myndi breyta mörgu til batnaðar, að læra af fyrri kynslóðum með þetta.

[Jens Guð, 9.1.2023 kl. 15:03]

Ingólfur,  takk fyrir holla og áhugaverða vangaveltu.

[Stefán (IP-tala skráð) 9.1.2023 kl. 19:37]

Heilbrigðisstéttir hafa ofalið almenna borgara á Íslandi undanfarin ár og fórnað sér við að halda lífinu í okkur af ósérhlífni og klárlega allt of mikilli vinnu við misslæmar aðstæður. Hvernig lofum við það ofeldi ?  Spyrjið Svanhildi Hólm. 

[Jens Guð, 14.1.2023 kl. 13:20]

Stefán,  góður punktur.