Vísnasöngvar og þungarokk

 

  Í vikunni var bandaríska vísnasöngkonan Joan Baez vígð - við hátíðlega athöfn - inn í "Safn rokktónlistarleiðtoganna". Á ensku heitir safnið "Hall of fame".  Oftast ranglega beinþýtt í íslenskum fjölmiðlum sem "Frægðarhöll rokksins".

  Jóhanna frá Bægisá (eins og Halldór Laxness kallaði hana) á glæsilegan feril.  Framan af sjöunda áratugnum titluð drottning vísnasöngs (Queen of folk music).  Hæst skoraði hún þó á vinsældalistum á áttunda áratugnum.  

  Svo einkennilega vill til að hennar frægasta lag,  "Diamonds and Rust",  er sívinsælt þungarokkslag.  Ekki þó í flutningi hennar.  Það er þekktast í þungarokksdeildinni í flutningi bresku hljómsveitarinnar Judas Priest.  Líka í flutningi Thunderstone, svo og gítarleikara Deep Purple, Ritchie Blackmore.  Já, og hljómleikaskrá Nazareth og ýmissa fleiri.

 

  Hér er orginalinn með Joan Baez sjálfri.  Textinn fjallar um gamlan kærasta hennar,  Bob Dylan.  

 

 

Sepultura-bræður á leið til Íslands

  Útvarpsþátturinn Harmageddon á X977 skúbbaði all svakalega í þessari andrá.  Stefán Magnússon,  Eistnaflugstjóri,  upplýsti þar að Cavalera-bræðurnir úr Sepultura muni spila á hátíðinni í sumar.  

  Bræðurnir, Max og Igor, stofnuðu þungarokkshljómsveitina Sepultura í Brazilíu 1984.  Max var söngvari, gítarleikari og söngvahöfundur en Igor trommaði af krafti.  Áður en langt um leið var hljómsveitin komin í fremstu víglínu þrass-metals og harðkjarna á heimsvísu.  

  Eftir að hafa leitt Sepultura í 12 ár yfirgaf Max hljómsveitina - á hápunkti vinsælda og frægðar - og stofnaði annan risa,  hljómsveitina Soulfly. Einnig rak hann hljómsveitina Nailbomb um tíma ásamt Igori.

  Fyrir ellefu árum yfirgaf Igor Sepultura.  Þaðan í frá er enginn upprunaliðsmanna í hljómsveitinni.  Bræðurnir stofnuðu þá hljómsveitina Cavalera Conspiracy sem nú er á leið til Íslands.

 

Vond plötuumslög - og góð

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Hver músíkstíll hefur sína ímynd.  Hún birtist í útliti tónlistarfólksins:  Hárgreiðslu og klæðnaði.  Til dæmis að taka eru kántrý-söngvarar iðulega með hatt á höfði og klæddir gallabuxum, köflóttri vinnuskyrtu og jakka með indíánakögri.  Á plötuumslögum sjást gjarnan hestar.

  Í pönkdeildinni eru það leðurjakkar,  gaddaólar og hanakambur.

  Þungarokkshljómsveitir búa jafnan að einkennismerki (lógói).  Stafirnir eru þykkir með kantaðri útlínu.  Oft er hönnuðurinn ekki fagmaður.  Þá hættir honum til að ganga of langt;  ofteikna stafina þannig að þeir verða illlæsilegir.  Það er klúður.

  Þungarokksumslög skarta vísun í norræna goðafræði, víkinga,  manninn með ljáinn,  grafir,  eld og eldingar.  Þau eru drungaleg með dularfullum ævintýrablæ.  Stundum er það óhugnaður.

  Hér fyrir ofan eru sýnishorn af vel heppnuðum þungarokksumslögum.  Upplagt er að smella á þau.  Þá stækka þau og njóta sín betur.  Það dugir að smella á eitt umslag og síðan fletta yfir á þau hin.  Ég veit ekki af hverju eldingar skila sér ekki hér á Metallica-umslaginu.  Þær voru til staðar á fyrirmyndinni sem ég kóperaði.  Hægt er að sjá umslagið með eldingunum með því að smella HÉR  

  Út af fyrir sig er skemmtilegra að skoða vond þungarokksumslög.  Hér eru nokkur fyrir neðan:  

  Myndin á Blue Oyster Cult umslaginu er klaufalega ósannfærandi unnin með úðapenna (air brush).  Hann gefur alltof mjúka áferð.  Nef og aðrir andlitsdrættir eru eins og mótuð úr bómull. 

  Svo er það útfærsla á "Risinn felldur".  Aumingjahrollur. 

  Teikningin á umslagi þýsku hljómsveitarinnar Risk er meira í stíl við litríkt barnaævintýri en þungarokk.

  Dangerous Toys er eins og björt og skærlit blómaskreyting fremur en ógnvekjandi öskrandi þungarokk.  Fínleg leturgerðin bætir ekki úr skák.

  Lógó Ezy Meat er barnalega langt frá "heavy mtal".  Líkist meira blóðmörskeppum en grjóthörðum metal.  Blóðdropar ná ekki að framkalla annað en fliss með titlinum "Ekki fyrir viðkvæma".  Ljótt og aulalegt.  Teikningin af manninum er gerð með of ljósu blýi.  Líkast til hefur það gránað meira þegar myndin var filmuð, lýst á prentplötu og þaðan prentuð á pappír.  Það er algengt þegar um fölgrátt blý er að ræða.    

  

 

  

     

    

Heil! Heil! Chuck Berry!

 

  Hann var einn af frumherjum rokksins á sjötta áratugnum.  Hann átti drjúgan þátt í hönnun rokksins.  Ekki síst hvað varðar gítarleik og laglínur.  Allir sungu söngva hans:  Presley, Jerry Lee Lewis, Little Richard...

  Bítlahljómsveitir sjöunda áratugarins voru ekki síður uppteknar af Chuck Berry.  Allar  spiluðu söngva hans:  Bítlarnir,  Byrds,  Rolling Stones,  Beach Boys...

  Söngvar hans áttu stað í hipparokkinu.  Einnig þungarokki áttunda áratugarins.  Líka í pönkbylgjunni og reggae-senunni.  Líka hjólabrettapönki þessarar aldar.  Tónlist hans umvefur allt og fellur aldrei úr gildi.

  Ekki má gleyma að textar hans eru dágóðir.  Þeir skerptu á unglingauppreisninni sem rokkið var í árdaga,  svo sem titillinn "Roll over Beethoven" undirstrikar. 

  John Lennon komst þannig að orði:  Ef rokkið fengi nýtt nafn þá yrði það Chuck Berry.

  

Stjörnurnar votta Berry virðingu sína

Ungur og efnilegur tónlistarmaður - sonur rokkstjörnu

  Fátt er skemmtilegra en að uppgötva nýtt, efnilegt og spennandi tónlistarfólk;  ungar upprennandi poppstjörnur.  2015 kom út hljómplatan "Void" með ungum rappara.  Listamannsnafn hans er Andsetinn,  hressilega frumlegt nafn.  Raunverulegt nafn er Arnar Jóhann Þórðarson.  Hann hefur verið að kynna ný lög á samfélagsmiðlinum Soundcloud.  

  2015 fór platan "Void" alveg framhjá mér.  Samt reyndi ég að hlusta á flestar plötur þess árs. Meðal annars vegna þess að fjölmiðlar óska jafnan eftir mati mínu á bestu íslensku plötum ársins.  Áreiðanlega vissu aðrir álitsgjafar fjölmiðla ekki af plötunni heldur.  Þetta er dálítið snúið.  Það koma kannski út 500 plötur.  Við sem erum álitsgjafar í áramótauppgjöri heyrum varla helming af þeim.

  Andsetinn á fjölmennan og harðsnúinn aðdáendahóp.  Myndbönd hans hafa verið spiluð hátt í 28 þúsund sinnum á þútúpunni.  Lögin hafa verið spiluð 100 þúsund sinnum á Soundcloud.  

  Þegar ég kynnti mér nánar hver þessi drengur væri þá kom í ljós að hann á ekki langt að sækja tónlistarhæfileikana.  Faðir hans,  Þórður Bogason (Doddi Boga),  var áberandi í rokksenu níunda og tíunda áratugarins.  Einkum þeirri sem var með annan fótinn í söngrænu þungarokki.  Hann var söngvari hljómsveita á borð við Foringjana, Rickshaw, Skytturnar,  Þukl,  Þrek,  Rokkhljómsveit Íslands,  DBD og Warning.  Eflaust er ég að gleyma einhverjum.  Hann rak jafnframt vinsæla hljóðfæraverslun,  Þrek,  á Grettisgötu.  Hún gekk síðar inn í Hljóðfærahús Reykjavíkur.

  Þórður er ennþá að semja og syngja tónlist.  Á til að mynda besta jólalag síðustu ára,  "Biðin eftir aðfangadegi".  Það hentar ekki að blasta því hér í mars.  En fyrir þá sem átta sig ekki á um hvaða lag er að ræða þá er hægt að hlusta á það með því að smella HÉR   

  Mig rámar í slagtog Dodda með bandarísku hljómsveitinni Kiss.  Með aðstoð "gúggls" fann ég þessa ljósmynd af þeim Paul Stanley.     

 

     

       

Heimsfræg hljómsveit spilar íslenskan slagara

  Í gær bloggaði ég um konu sem spilar á trommur.  Hún er aðeins sjö ára brazilísk stelpuhnáta.  Konur fá iðulega ástríðu fyrir trommuleik á þeim aldri.  Uppáhalds hljómsveit brazilísku telpunnar er bandaríska þungarokkshljómsveitin System of a Down.  Það er hið besta má.  System of a Down er flott hljómsveit.  Ein vinsælasta og ferskasta rokkhljómsveit heims.  

  Víkur þá sögu að sígildu íslensku dægurlagi,  "Sá ég spóa".  Hér er það í flutningi Savanna tríós.

       

  Ég skammast mín fyrir að hafa sem krakki slátrað plötum föður míns með Savanna tríói.  Ég notaði þær fyrir flugdiska (frisbie).  Þær þoldu ekki meðferðina.

  Hlerum þessu næst lagið "Hypnotize" með System of a Down.  Leggið við hlustir á mínútu 0.12.  

       

Kona spilar á trommu

  Konur tromma.  Þær elska að spila á trommur.  Ekki allar, vel að merkja.  En margar.  Ein er brazilískur krakki.  Aðeins sjö ára stelpuskott, Eduarda Henklein.  Hún var varla byrjuð að skríða þegar trommuástríðan braust út.  Hún trommaði á allt sem hönd á festi.  Foreldrarnir gáfu henni litið leikfangatrommusett.  Hún skildi það ekki við sig.  Lúbarði það allan daginn.    

  Þegar hún var fjögurra ára bættu foreldrarnir um betur;  gáfu henni alvöru trommusett.  Hún hefur nánast ekki staðið upp af trommustólnum síðan.  Ekki nema til að setja þungarokksplötur á fóninn.  Henni drepleiðist létt og einföld tónlist.  Hún sækir í rokklög sem eru keyrð upp af afgerandi trommuleik þar sem allt rommusettið fær að njóta sín.  Hún elskar taktskiptingar og "breik".  Litlu fæturnar hamast af sama ákafa og hendurnar.     

  Uppáhalds hljómsveitir hennar eru System of a Down og Led Zeppelin.  Hún kann líka vel við Metallica, AC-DC,  Slipknot og Guns N Roses.  

  Það er gaman að horfa á hana spila.  Út úr andlitinu skín gleði og svipur sem gefur til kynna að trommuleikurinn sé án fyrirhafnar.  Hér spilar hún - sennilega 5 ára - syrpu úr smiðju Ac-Dc, Bítlanna og System of a Down.    

 

Mætir sterkur til leiks

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Hvað gerist þegar grípandi tónlist U2 og Coldplay er blandað saman ásamt tölvupoppi og söngrödd Herberts Guðmundssonar?  Útkoman gæti hljómað eitthvað í humátt að því sem heyrist í myndbandinu hér fyrir neðan.  Flytjandinn kallar sig Wildfire.  Raunverulegt nafn er Guðmundur Herbertsson.  "Up to the Stars" er hans fyrsta lag.  Flott lag.

  Eins og einhvern grunar eflaust er Guðmundur sonur poppstjörnunnar Hebba Guðmundssonar.  Sonurinn hefur erft söngrödd föður síns og hæfileikann til að semja snotur "syngjum með" lög.  Til hamingju með sterkt byrjendaverk, Guðmundur!

 

Hvernig getum við blóðmjólkað ferðamenn?

  Fyrir örfáum árum aflaði sjávarútvegurinn lungann af gjaldeyristekjum Íslands. Erlendir ferðamenn voru sjaldgæf sjón.  Nema yfir hásumarið.  Þá brá nokkrum bakpokaferðalöngum fyrir sjónir.  Þeir tjölduðu uppi á öræfum og létu lítið fyrir sér fara.  

  Nú er öldin önnur.  Á þessu ári koma 2,3 milljónir ferðamanna til Íslands.  7 sinnum fleiri en íbúar landsins.  Þeir koma með alla vasa fulla af gjaldeyri.  Dreifa honum út um allt land, eins og þegar fræjum er sáð í mold.  Til samans skilja þeir eftir í landinu 560 þúsund milljónir (næstum 7 milljónir á hverja 4ra manna fjölskyldu).  Þetta er næstum því helmingur af öllum gjaldeyristekjum þjóðarbúsins.  Til samanburðar er sjávarútvegurinn lítilfjörleg tómstundariðja.

  Einhverjum gæti dottið í hug að þessar gríðarmiklu nýju gjaldeyristekjur af túrisma - hreinar og klárar viðbótartekjur - gæfu svigrúm til að lækka allskonar skatta,  álögur,  tolla og gjöld á íslenska þegna.  Nýja gjaldeyrisgullnáman gæti niðurgreitt allt svoleiðis um helming.  Allir Íslendingar fengju ókeypis gleraugu og heyrnartæki.  Nei,  slíkt hvarflar ekki að neinum.  Þess í stað keppast landsmenn jafnt sem stjórnmálamenn við að stinga upp á nýjum álögum,  sköttum,  tollum og gjöldum:  Komugjöldum,  vegatollum,  gistináttagjöldum,  reisupössum,  klósettsköttum,  útsýnisgjöldum,  tryggingagjöldum,  flugmiðasköttum,  náttúrupössum og allskonar.

  Keppnin gengur út á að finna sem flestar leiðir til að blóðmjólka ferðamenn - og Íslendinga í leiðinni.  Hugmyndin er sú að ferðamaðurinn muni glaður í bragði borga sömu krónuna aftur og aftur við hvert fótmál.  Eftir því sem hann borgar fleiri gjöld þeim mun dýpra fer hann í vasa sinn og dregur upp sömu krónuna í hvert sinn.  

  Annar ávinningur verður sá að í atvinnuleysiskorti landsins hefjist stórfelldur innflutningur á útlendingum til að rukka fyrir okkur alla sem nálægt landinu koma.  Allt umhverfis höfuðborgarsvæðið verði reistar margar risastórar og gulli slegnar tollheimtustöðvar.  Líka við alla helstu ferðamannastaði landsins.  Prentsmiðjur framleiði dag og nótt glæsilega passa og skírteini af öllu tagi.  Út um allar grundir hlaupi eftirlitsmenn og gæti að því að ferðamenn laumist ekki til að horfa ókeypis á landið.

     

Ferðast 334 km til að þrífa kamra

Hnuplað með húð og hári

  1965 sungu Ellý Vilhjálms og Ragnar Bjarnason - við fjörlegan undirleik hljómsveitar Svavars Gests - fjölmörg lög í hljóðveri Ríkisútvarpsins á Skúlagötu.  Þau komu út á þremur fjögurra laga plötum,  svokölluðum Ep.  Öll nutu mikilla vinsælda í óskalagaþáttum útvarpsins til margra ára.  

  Eitt þessara laga heitir "Sveitin milli sanda".  Höfundur er Magnús Blöndal Jóhannsson.  Testinn er nettur og auðlærður.  Hann er nokkur "Aaaaaa". 

  Næst bar til tíðinda að ég hlustaði á þýska listamenn syngja og leika.  Hraut þar um lag sem kallast "Die Liebe ist ein Raubtier" með Nik Page.  Það hljómar kunnuglegt við fyrstu hlustun.  Gott ef þarna hefur ekki verið hnuplað í heilu lagi "Sveitinni milli sanda".  Ætli STEF viti af þessu?