Nefnum götur og vegi eftir heimsfrægum Íslendingum

  Maður hét Levon Helm.  Hann var söngvari og trommuleikari kanadísku hljómsveitarinnar The Band.  Annarrar af tveimur fyrstu hljómsveitum til að spila músíkstílahræru sem fengu samheitið americana (ópoppuð amerísk rótarmúsík;  blanda af rokki, kántrýi, blús og þjóðlagamúsík).  Hin hljómsveitin var Creedence Clearwater Revival.

   Levon Helm fæddist í Bandaríkjum Norður-Ameríku en flutti til Kanada á sjötta áratugnum.  Um miðjan sjöunda áratuginn tók söngvaskáldið Bob Dylan sér hlé frá kassagítar.  Hann fékk Levon og kanadíska félaga hans til að spila með sér rafmagnaða rokkmúsík.  Samstarfið varð langt og farsælt. 

  Undir lok sjöunda áratugarins fóru Levon og félagar að senda frá sér plötur undir hljómsveitarnafninu The Band.  Nafnið The Band hafði fram að því verið óformlegt heiti á hljómsveitinni sem spilaði með Bob Dylan.  

  Fjöldi laga með The Band varð vinsæll og er í dag klassískt rokk.  Nægir að nefna lög eins og "The Night They Drow Old Dixie Down" og "The Weight".  

  Levon Helm dó í fyrra.  Síðustu æviárin bjó hann í Woodstock í New York ríki.  Yfirvöld þar á bæ hafa nú formlega heiðrað minningu Levons með því að endurnefna þjóðveginn Route 375.  Héðan í frá heitir hann Levon Helm Memorial Boulevard.  Flott dæmi. 

  Íslenskir embættismenn ættu að gera eitthvað svona.  Nefna götur og vegi eftir heimsfrægustu Íslendingum:  Björk,  Eivör,  Laxness,  Sigur Rós,  Leoncie...  

 

  Til gamans má geta að Levon hét í raun Lavon.  Kanadamenn gátu hinsvegar ekki borið það nafn fram rétt.  Þeir gátu aðeins borið nafnið fram sem Levon.  Til að koma í veg fyrir rugl og til að einfalda málin tók Lavon upp ritháttinn Levon á nafni sínu.  

  1971 sló bandaríska söngkonan Jóhanna frá Bægisá (Joan Baez) óvænt í gegn með sönglagi Levons og Robba Róbertssonar,  The Night They Drove Old Dixie Down.  Í flutningi Jóhönnu toppaði lagið vinsældalista þvers og kruss um heiminn.  Og fór í 3ja sæti bandaríska vinældalistans.  

  Ofurvinsældir lagsins í flutningi Jóhönnu kom öllum í opna skjöldu.  Líka henni sjálfri.  Ennþá meira Levon og félögum í The Band.  Þeir móðguðust og tóku vinsældunum illa.  Sökuðu Joan Baez um að hafa stolið af sér vinsældum.  Fannst sem Jóhann hefði valtað yfir þá.  Eftir á að hyggja voru viðbrögð liðsmanna The Band kjánaleg.  Þeir sendu lagið frá sér tveimur árum áður.  Vegna vinsælda lagsins í flutningi Joan Baez er þetta The Band lagið sem flestir þekkja.    

  Jóhanna las aldrei texta lagsins skrifaðan heldur lærði hann (frekar illa)  þegar hún spilaði lagið með The Band.  Sitthvað lærði hún vitlaust.  Það lagðist illa í Levon og þá hina í The Band.  Þeir voru ekki fyrir svona kæruleysi.    

 

Eivör fær dönsk tónskáldaverðlaun

 

 

 

 

 

  Danska tónskáldafélagið heitir DJBFA.  Það er dálítið einkennilegt nafn.  Skýringin á því er sú að þetta er skammstöfun á miklu lengra nafni,  Danske Jazz, Beat og  Folkemusik Autorer.  Félagar í danska tónskáldafélaginu eru nálægt 1500.  Árlega heiðrar félagið þrjú dönsk tónskáld sem hafa skarað fram úr árið áður.  

  Í fyrradag voru heiðursverðlaun veitt tónskáldunum sem stóðu upp úr 2012.  Eitt þeirra þriggja var færeyska álfadrottingin Eivör.  Verðlaunin voru veitt við hátíðlega athöfn fyrir framan 600 gesti.  

  Formaður DJBFA,  Susi Hyldgaard, fór fögrum orðum í lýsingu á færeyska tónskáldinu.  Hún sagði meðal annars eitthvað á þessa leið:  Undir söng Eivarar sitjum við bergnumin.  Við finnum fyrir rigningunni,  sjáum græna hóla og klettana.  Við heyrum í öldunið hafsins... Og mitt í því öllu skynjum við hvernig hún býður okkur velkomin í sitt hlýja hjarta.

  Heiðursverðlaun DJBFA eru gríðarmikil viðurkenning fyrir tónskáldið Eivöru.  Þar fyrir utan fylgir þeim 25 þúsund danskar krónur (525 þúsund íslenskar krónur).  Það er hægt að kaupa eitthvað sniðugt fyrir þann pening.  

   

Færeysk plata til heiðurs og til minningar um bítilinn George Harrison

  Færeyski gítarleikarinn Stanley Samuelsen er annarsvegar þekktur af sólóferli og hinsvegar sem einn þriggja gítarleikara Trio Acoustica.  Stanley hefur sent frá sér átta sólóplötur.  Hann hefur einnig spilað töluvert með ítalska fiðluleikaranum Marco Santini.  Nú hefur Stanley hljóðritað 5 lög eftir breska bítilinn George Harrison.  George spilaði á sólógítar í Bítlunum (The Beatles).  Hann var liðtækur í einstaklega fallegum röddunum Bítlanna. 

  George fór rólega af stað sem söngvahöfundur.  Ekki auðvelt hlutskipti fyrir óöruggan og leitandi söngvahöfund að vera í hljómsveit með tveimur af bestu söngvahöfundum rokksögunnar,  John Lennon og Paul McCartney.  Í hina röndina var það ögrun og stór áskorun að eiga upp á pallborð með þeim á því sviði.  Harrison þurfti að koma með virkilega bitastæða söngva sem stóðust samanburð við það besta eftir Lennon og McCartney.  Harrison stóðst prófið.  Lög hans settu iðulega sterkan og framsækinn blæ á plötur Bítlanna.  Hann fór að mörgu leyti aðra leið í útsetningum en Lennon og McCartney.

  George Harrison fór glæsilega af stað í sólóferil eftir daga Bítlanna.  Virkilega glæsilega með plötupakkanum  All Things Must Pass.  Snilldar pakki 3ja platna.  Þegar frá leið urðu plötur hans mistækari.  Alveg eins og hjá öðrum Bítlum.  Eins og gengur.  En engin samt léleg í tilfelli Harrison. Jú,  kannski Gone Troppo.  

  Á níunda áratugnum stofnaði Harrison hljómsveitina Traveling Wilburys með Byb Dylan,  Jeff Lynne,  Tom Petty og Roy Orbison. 

  Krabbamein dró Harrison til dauða 2001.  Einkasonur hans,  Dhani Harrison,  er giftur íslenskri konu.  Ég man ekki nafn hennar en hún er dóttir Kára Stefánssonar í Íslenskri erfðagreiningu.

  Færeyski gítarleikarinn Stanley Samuelson nýtur liðsinnis dóttur sinnar,  Astrid,  við gerð plötunnar til heiðurs Harrison.  Astrid syngur öll lögin og spilar á gítar.  Þau eru fimm:

  Long Long Long

  Here Comes The Sun

  So Sad

  Beware of Darkness

  Your Love Is Forever

  Hægt er að hlusta á lögin og kaupa þau til niðurhals með því að smella á þessa slóð: 

 https://itunes.apple.com/gb/album/tribute-to-george-harrison/id710444149

Plötuumslög í sínu rétta umhverfi

  Þegar rölt er um New York borg ber margt fyrir auga sem kemur kunnuglega fyrir sjónir.  New York borg er vettvangur margra kvikmynda,  sjónvarpsþátta og tónlistar.  Demókratar eru ráðandi.  Íbúar eru um 8 milljónir.  Daglegir túristar í New York eru jafn margir:  8 milljónir.

  New York er suðupottur fjölmenningar í tónlist og ýmsu öðru,  með sitt  Kínahverfi,  litlu Ítalíu,  fátækrahverfi svertingja (Harlem) og svo framvegis.  New York er heimsálfa ólíkra hverfa,  ólíkra menningarsvæða...

  Mörg af frægustu plötuumslögum rokksögunnar hafa verið ljósmynduð í NY.   Það er þess vegna sem gestkomandi í New York borg kannast við umhverfið.

 

 

 

 

 

 

 

 

 Plötuumslag bresku mod-hljómsveitarinnar The Who  "The Kids are Allright",   byggir á ljósmynd í New York.

 

  Umslag plötunnar "Too Long in Exile" með írska söngvaranum Van Morrison.

 

  "After The Gold Rus" með kanadíska tónlistarmanninum Neil Young skartar ljósmynd frá NY.

  Umslag plötunnar "Live at Max´s Kansas City" með NY sveitinni Velvet Underground.

 

  Hljómsveitin New York Dolls og umslag samnefndrar plötu.

  Ramones, enn ein NY sveitin og umslag plötunnar "Rocket to Russia".

  Steely Dan brugðu sér í Central Park garðinn í NY til að sitja fyrir á mynd á umslag plötunnar "Pretzel Logic".

  Söngleikjaplatan "West Side Story".

  Bob Dylan bjó í NY og þurfti ekki að sækja myndefni langt.

  Dylan fór samt til London til að filma myndband við lagið "Subterranean Homesick Blues".

Söluhæstu lög allra tíma

  Söluhæsta lag allra tíma er "White Christmas" í flutningi Bings Grosbys.  Þetta lag hefur haldið forystusæti í marga áratugi.  Reyndar með þeirri undartekningu að "Candle in the Wind" með Elton John fór á tímabili fram úr.  Í dag er staðan sú að "White Cristmas" hefur selst í 50 milljónum eintaka á móti 33 milljónum eintaka sölu á "Candle in the Wind" með Elton John. 

  Hér fyrir neðan er listi yfir söluhæstu lög frá og með árinu 1958.  Þessi listi mælir ekki sölu á lögum hvers árs fyrir sig (sölu í árslok) heldur heildarsölu frá því að lagið kom út.  Það er gaman að skoða listann út frá ártalinu vegna þess að plötusala hefur vaxið gríðarlega mikið frá einum áratug til annars.  Bæði fjölgar jarðarbúum hratt og fram eftir sjöunda áratugnum voru aðeins til plötuspilarar á fínni heimilinum og eða þar sem ungt fólk var til heimilis.  Í dag eiga nánast allir einstaklingar tæki til að spila músík af plötu, disk eða iPad...

 1958 Kingston Trio 'Tom Dooley'   8.241.000 points

1959 Bobby Darin 'Mack The Knife'   6.994.000 points

  Ég lauma hér inn kráku (cover song) Marks Lonegans á "Makka hníf" úr þýsku "Túskildingsóperu" Kurts Weills.  Mark heldur hljómleika hérlendis 30. sept.  Það er fyrir löngu löngu löngu síðan uppselt á hljómleikana.  Mark er einn af helstu gruggurum Seattle (grunge).  Þekktastur sem söngvari Screaming Trees.  Hann var að senda frá sér sólóplötu.  Flottasta lagið er þessi kassagítarútfærsla af "Makka hníf":  

 

1960 Elvis Presley 'It's Now Or Never'  10.981.000 points
1961 Elvis Presley 'Surrender'  6.405.000 points
1962 Pat Boone 'Speedy Gonzales'   8.463.000 points
1963 Beatles 'I Want To Hold Your Hand'  14.435.000 points  #5
1964 Beatles 'Can't Buy Me Love'   8.063.000 points
1965 Rolling Stones 'Satisfaction'
1966 Frank Sinatra 'Strangers In The Night'
1967 Scott McKenzie 'San Francisco (Be Sure To Wear Flowers)'  10.303.000 points
1968 Beatles 'Hey Jude'  13.972.000 points  #7
1969 The Archies 'Sugar Sugar'  9.974.000 points
1970 George Harrison 'My Sweet Lord'  11.434.000 points
1971 Carly Simon 'You're So Vain'  7.815.000 points
1972 Hot Butter 'Popcorn'  7.856.000 points
1973 Rolling Stones 'Angie'  9.001.000 points
1974 Terry Jacks 'Seasons In The Sun'  10.678.000 points
1975 Queen 'Bohemian Rhapsody'  9.008.000 points
1976 Abba 'Dancing Queen'  8.739.000 points
1977 Bee Gees 'How Deep Is Your Love'  8.039.000 points
1978 John Travolta & Olivia Newton-John 'You're The One That I Want'  12.139.000 points  #10
1979 Pink Floyd 'Another Brick In The Wall (Part II)'  11.810.000 points
1980 Barbra Streisand 'Woman In Love'  11.227.000 points
1981 Kim Carnes 'Bette Davis Eyes'  10.602.000 points
1982 Culture Club 'Do You Really Want To Hurt Me'  10.543.000 points
1983 Irene Cara 'Flashdance...What A Feeling'  11.953.000 points
1984 Stevie Wonder 'I Just Called To Say I Love You' 11.667.000 points
1985 USA For Africa 'We Are The World'  14.600.000 points  #4
1986 Madonna 'Papa Don't Preach'  8.261.000 points
1987 Whitney Houston 'I Wanna Dance With Somebody'  7.897.000 points
1988 Phil Collins 'A Groovy Kind Of Love'  8.042.000 points
1989 Madonna 'Like A Prayer'  9.520.000 points
1990 Sinead O'Connor 'Nothing Compares 2 U'  10.128.000 points
1991 Bryan Adams '(Everything I Do) I Do It For You'  15.694.000 points  #3
1992 Whitney Houston 'I Will Always Love You'  16.547.000 points  #2
1993 UB 40 '(I Can't Help) Falling In Love With You'  10.353.000 points
1994 All-4-One 'I Swear'  10.872.000 points
1995 Coolio feat. L.V. 'Gangsta's Paradise'  12.942.000 points  #9
1996 Los Del Rio 'Macarena'  14.126.000 points  #6
1997 Elton John 'Candle In The Wind 1997'  21.314.000 points  #1
1998 Celine Dion 'My Heart Will Go On'  11.256.000 points
1999 Britney Spears 'Baby One More Time'  8.918.000 points
2000 Madonna 'Music'  7.414.000 points
2001 Kylie Minogue 'Can't Get You Out Of My Head'  8.123.000 points
2002 Shakira 'Whenever Wherever'  8.541.000 points
2003 Outkast 'Hey Ya!'  6.817.000 points
2004 Maroon 5 'This Love'  7.791.000 points
2005 James Blunt 'You're Beautiful'  9.469.000 points
2006 Shakira feat. Wyclef Jean 'Hips Don't Lie'  9.845.000 points
2007 Timbaland feat. OneRepublic 'Apologize'  10.912.000 points
2008 Leona Lewis 'Bleeding Love'  10.420.000 points
2009 Black Eyed Peas 'I Gotta Feeling' 13.044.000 points  #8
2010 Eminem feat. Rihanna 'Love The Way You Lie'  9.067.000 points
2011 Adele 'Rolling In The Deep' 11.969.000 points
2012 Carly Rae Jepsen 'Call Me Maybe'  11.611.000 points
2013 Robin Thicke feat. T.I. & Pharrell Williams 'Blurred Lines'

Nýtt lag frá Högna Lisberg, MTV og Opna bandaríska tennismótið

 

 

 

 

 

 

 

  Fyrir nokkrum dögum skrifaði ég bloggfærslu um ný lög sem færeyska söngvaskáldið,  söngvarinn og trommuleikarinn Högni Lisberg er að senda frá sér.  Um það má lesa með því að smella á slóðina:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1310157/ 

  Ég mæli með því að þið lesið þá bloggfærslu áður en lengra er haldið hér.  Svona til að allt sé í réttu samhengi. 

   Lag Högna sem þar er kynnt til sögunnar,  Fólkið í Sprekkunum,  kraumar undir Topp 30 vinsældalistanum á Rás 2.  Magnað lag.  Smellið á þessa slóð og kjósið lagið:  http://www.ruv.is/topp30?mottekid=1 

  22. ágúst sendi Högni frá sér annað flott lag,  Drukni.  Það má heyra með því að smella á:  http://www.youtube.com/watch?v=oVnJp2jPX80

  Núna var Högni að senda frá sér 3ja lagið á færeysku,  Villir hundar.  http://www.youtube.com/watch?v=__kcAJ_WlHA

  Til viðbótar þeim upplýsingum sem komu fram í bloggfærslunni er vitnað er til hér efst þá hefur bandaríska sjónvarpsstöðin MTV verið dugleg við að spila lög Högna.  Líka evrópska MTV.  Þar fyrir utan hefur bandaríska tennissambandið US Open Tennis Campaigns gert út á lög Högna bæði í ár og í fyrra.  Þetta má sjá með því að smella á:  http://vimeo.com/73317624

  Til að hnýta allt í samhengi er gott að hverfa röskan áratug aftur í tímann og rifja upp þegar Högni kom sterkur inn á markaðinn sem trommuleikari trip-hopp hljómsveitarinnar Clickhaze.  Eivör söng og þau Högni höfðu áður verið saman í hljómsveitinni Reverb þar sem Eivör öskraði Led Zeppelin lög í bland við Bob Dylan ballöður í þorpinu Götu á Austurey. 

 

Plötuumsögn

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  - Titill:  Bláar raddir

  - Flytjandi og höfundur laga:  Gísli Þór Ólafsson

  - Ljóð:  Geirlaugur Magnússon

  - Einkunn: **** (af 5)

  Áður en ég skellti disknum undir geislann renndi ég yfir textabæklinginn.  Ljóð Geirlaugs Magnússonar eru frjáls í forminu.  Það er ekki sterkur hrynjandi eða taktur í þeim,  né rím.  Upp í huga mér kom spurningin:  Hvernig í ósköpunum getur Gísli Þór samið dægurlög við svona ljóð?  Svarið er:  Hann ræður bærilega við það.  Reddar sér snilldarlega fyrir horn þegar mest á reynir.  

  Ljóð Geirlaugs eru mögnuð;  samanpakkaðir gullmolar;  safarík orðsnilld.   Ljóðin eru svo geislandi perlur að platan verður eiginlega skilgreind sem tónskreyttur flutningur á þeim.  Samt geta lögin staðið prýðilega ein og sér - án þess að hlustað sé náið eftir ljóðinu.  

  Upphafslagið,  Hringekjan,  er eina rokkaða lagið á plötunni.  Harður trommutaktur og kröftugur gítar.  Grípandi stuðlag.

  Við tekur Rökkur;  gullfallegt og hátíðlegt.  Hálfgerður sálmur.  Svo kirkjuleg er stemmningin.  Einungis söngur og hljómborð.  Mjög Toms Waits-legt lag og Toms Waits-legur söngur.  Andi Toms Waits svífur víðar yfir vötnum á plötunni.  Mest í lokalaginu,  Fugl sem fuglari,  fyrir utan Rökkur.   Þau tvö eru bestu lög plötunnar.  Tilviljun?  Held ekki.  

  Fugl sem fuglari  er vals,  spilaður á harmonikku (ásamt kontrabassa og kassagítar).  Frábært lokalag.

  Þau sjö lög sem eru á milli  Rökkur  og  Fugl sem fuglari eru "venjulegri".   Það er ónákvæm lýsing sem segir fátt.  Það segir ekki mikið meira að tilgreina að þau lög hafi ekki sömu sterku sérkenni og lögin sem hafa verið nefnd.  Engu að síður ljómandi fín lög,  hvert fyrir sig.  Það er engan veikan punkt að finna á plötunni.  

  Gísli Þór spilar sjálfur á fjölda hljóðfæra (gítar,  bassa,  orgel).  Honum til aðstoðar er Sigfús Arnar Benediktsson sem spilar á trommur, gítar og hljómborð.  Jón Þorsteinn Reynisson spilar á harmonikku.  Sigurlaug Vordís Eysteinsdóttir syngur bakrödd í  Hringekjan.

  Glæsilegt málverk á forsíðu er eftir Margréti Nilsdóttur.  

Heimsfræg bandarísk poppstjarna syngur færeyskt lag inn á plötu

  Höfundur lags sem vinsælar og heimsfrægar poppstjörnur syngja og gefa út á plötum er í góðum málum.  Fyrir það fyrsta gefur það ágætan pening í aðra hönd.  Oft kemur það sér vel að fá marga peninga í vasann.  Í annan stað er það öflug kynning fyrir lagahöfundinn.  Aðrir flytjendur sjá nafn höfundarins.  Ef þeir kunna vel við lagið geta viðbrögð orðið þau að kynna sér fleiri lög eftir sama höfund.  Margar af skærustu poppstjörnum heims hófu feril sinn sem höfundar laga sem poppstjörnur sungu og gáfu út á plötu.  Þannig var það með Kris Kristofferson.  Lag eftir hann rataði inn á plötu með Jerry Lee Lewis.  Í kjölfarið pikkuðu Johnny Cash,  Janis Joplin og fleiri lög hans upp og gáfu út í sínum flutningi.  Svipaða sögu má segja um Willie Nelson og ótal aðra.  

  Í þriðja lagi er þetta mikil viðurkenning á hæfileikum höfundar.  Vinsælar og heimsfrægar poppstjörnur hafa úr milljónum laga að velja þegar þær syngja inn á 12 - 14 laga plötu.  Hvert lag sem þær syngja eftir aðra en sjálfa sig þarf virkilega að heilla viðkomandi.

  Núna í lok september sendir bandaríska söngkonan og leikarinn Cher frá sér sína fyrstu plötu í 12 ár.  Platan heitir Closer to the Truth.  Hún inniheldur 14 lög.  Þar af eitt færeyskt.  Það heitir My Love og er eftir Gretu Svabo Bech.  

  Lagið var upphaflega samið fyrir og flutt af hljómsveitinni Picture Book sem Greta var í fyrir nokkrum árum.  

  Greta var stödd inni í mátunarklefa í fataverslun í London þegar síminn hringdi.  Á línunni var starfsmaður Cher.  Hann spilaði lagið í flutningi Cher og spurði hvort að Greta væri sátt við útkomuna.  Greta varð svo undrandi að hún varð ringluð og spurði sjálfa sig:  Hver er ég?  Hvað er þetta? 

  Cher hefur átt fjölda laga á toppi vinsældarlista.  Fyrst sem dúettinn Sonny & Cher.  Síðan undir eigin nafni sem sólósöngvari.  

  Greta rekur sitt eigið hljóðver í Miðvági í Færeyjum.  

  Á myndbandinu fyrir neðan syngur Greta með Picture Book (lagið hefst ekki fyrr en á 38. sek).  

  Sennilega er Believe þekktasta lag Cher til þessa.  Svo tekur My Love eftir Gretu Svabo við. 

Hvers vegna?

  Í næst síðustu bloggfærslu minni, hér fyrir neðan, er samantekt á listum ýmissa fjölmiðla yfir bestu plötur rokksögunnar.  Athygli vekur að allar plöturnar á listunum eru komnar vel til ára sinna.  Þar af flestar frá sjöunda og áttunda áratugnum.  Bítlarnir, Nirvana, Pink Floyd, Clash, Beach Boys, Bob Dylan, Rolling Stones og aðrir slíkir einoka listana.  Langyngsti flytjandinn er Radiohead með langnýjustu plöturnar.  Sú nýrri þeirra kom út fyrir 16 árum.

  Af hverju eiga nýliðar og nýrri plötur erfitt uppdráttar á svona listum?  Ég gerði könnun:  Skoðaði forsíður nýjustu tölublaða helstu tónlistartímaritanna.  Og sjá:  Þær eru undirlagðar þessum sömu gömlu og rótgrónu nöfnum.  Sömu nöfnum og tróna efst á listum yfir bestu plöturnar.

  Af langri reynslu hafa ritstjórnir þessara tímarita lært hvaða forsíðuumfjallanir selja blöðin.  Þær þekkja kaupendur blaðanna.  Vita hvað þeir vilja.  

  Þetta er einskonar sjálfhelda:  Tímaritin fóðra lesendur á endalausri og síendurtekinni umfjöllun um sömu gömlu poppstjörnurnar.  Lesendur eru búnir að lesa svo oft sömu klisjurnar um þessar poppstjörnur að þeir kunna þær utan að.  Út á það gengur skemmtunin:  Það er þægilegt að lesa kunnuglegan texta og rifja upp sögurnar af gömlu hetjunum sínum.  Það gefur jafnframt ástæðu til að endurnýja kynni við gömlu góðu plöturnar enn einu sinni.  Það er góð skemmtun.  

  Kannski er líka kominn tími til að kaupa ný "remasteruð" eintök af plötunum - með aukalagi.  Það er gaman.  Sú er ástæðan fyrir því að almennar plötubúðir eru hættar að hafa á boðstólum aðrar plötur en þessar með gömlu góðu poppstjörnunum (ásamt þeim sem eru efst á vinsældalista dagsins).  Í plötubúðunum eru allar plötur Bítlanna, Rolling Stones, Dylans og Clash.  Plötur með minna þekktum tónlistarmönnum fást ekki lengur í almennum plötubúðum.    

  Klassíska rokkið er allsráðandi á markaðnum.  Það er í góðu lagi út af fyrir sig.  Rúnar heitinn Júlíusson orðaði það einhvernvegin þannig:  "Mínar gömlu hetjur,  Hendrix og Led Zeppelin,  standast svo vel tímans tönn að ég hef ekki þurft að skipta þeim út fyrir nýrri stjörnur."

  Tíminn gegnir veigamiklu hlutverki í tónlist.  Eitt af þeim hlutverkum er að tíminn sorterar hismið frá kjarnanum.  Gullmolarnir verða eftir og glansa skærar með hverju ári.  Plötur sem þola ítrekaða og langvarandi spilun verða klassík.  Hinar verða tröllum að bráð og gleymast án þess að nokkur sakni þeirra. 

 

Bestu plötur rokksögunnar

  Ég er að detta inn á sjötugs aldur hvað úr hverju.  Ég kann ekkert á tölvur.  Ég ætla ekkert að læra á þær né allt þetta sem kallast iPad, iPod,  snjallsímar eða annað slíkt.  Það tekur því ekki.  Ég kann lítið annað á tölvur en e-mail.  Allt þar fyrir utan er eitthvað sem ég veit fátt um.  Samt hætti ég mér stundum út fyrir e-mailið og fikta eitthvað út í loftið.  Þá rakst ég á lista yfir bestu plötur rokksögunnar.  Fyrir listanum var skráð nafnið RFNAPLES.  Ég veit ekkert fyrir hvað það stendur.  Ég reyndi að fletta því upp en það stoppaði á innskráningu,  lykilorði og einhverju svoleiðis. 

  Engu að síður þótti mér listi RFNAPLES áhugaverður.  Ég mátaði hann við nokkra aðra lista sem ég átti.  Þeir eru misgamlir.  En kemur ekki mikið að sök.  Bestu plöturnar eru flestar eldri en tvívetra.  Niðurstaðan er skemmtilega allt að því samhljóða (með skemmtilegum undantekningum).  Árlega koma út tugir milljóna rokkplatna.  Það er afar merkilegt að af öllum þessum milljörðum platna skuli meira og minna sömu plötur toppa lista yfir bestu plötur rokksögunnar. 

Fyrsti svigi Rolling Stone (bandarískt tímarit)

Næsti svigi Q (2006) (enskt tímarit)

Þriðji Virgin (2000) (ensk plötubúðarkeðja)

BBC Channel 4 (2005) (breska ríkisútvarpið)

Entertainment Weeklys (2013) (bandarískt tímarit)

.

1  Bítlarnir:  Revolver (3)(4)(1)(10)(1) 

  Lengi vel var  "Sgt. Peppers..." með Bítlunum föst í toppsæti yfir bestu plötur rokksögunnar.  Á síðustu árum hefur "Revolver" með Bítlunum skriðið fram úr. 

.

.

2  Nirvana:  Nevermind (17)(3)(17)(3)(10)

.

.

3  Bítlarnir:  Hvíta albúmið  (10)(-)(5)(12)(12)

.

.

4  Bítlarnir:  Sgt. Pepper´s Lonely Hearts Club Band (1)(19)(3)(7)(-)

.

..

5  Pink Floyd:  The Dark Side of the Moon (43)(15)(9)(5)(37)

.

.

6  Bítlarnir:  Abbey Road (14)(14)(8)(-)(22)

.

.

7  The Beach Boys:  Pet Sounds (2)(18)(18)(33)(9)

.

 

.

8  The Clash:  London Calling (8)(20)(37)(44)(5)

.

 

.

9  Radiohead:  OK Computer (-)(1)(4)(1)(45)

.

 

.

10  The Velvet Underground:  The Velvet Underground and Nico (13)(42)(13)(46)(38)

.

11  Led Zeppelin:  IV (69)(21)(42)(17)(79)

12  Bob Dylan:  Highway 61 Revisited (4)(45)(26)(-)(27)

13  The Rolling Stones:  Exile on Main St. (7)(34)(35)(42)(3)

14  David Bowie:  The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars (35)(41)(27)(32)(34)

15  Radiohead:  The Bends (-)(2)(2)(22)(-)

16  U2:  The Joshua Tree (27)(11)(25)(2)(-)

17  Bob Dylan:  Blonde on Blonde (9)(36)(33)(-)(-)

18  The Smiths:  The Queen is Dead (-)(12)(10)(20)(50)

19  Bítlarnir:  Rubber Soul (5)(29)(34)(-)(46)

20  The Stone Roses:  The Stone Roses (-)(6)(12)(24)(-)

21  The Jimi Hendrix Experienced:  Are You Experienced (15)(63)(63)(19)(26)

22  The Rolling Stones:  Let It Bleed (32)(64)(40)(35)(-)

23  The Who:  Who´s Next (28)(51)(48)(-)(39)

24  Bruce Springsteen:  Born to Run (18)(82)(20)(37)(15)

25  Bob Dylan:  Blood on the Tracks (16)(23)(7)(55)(6)

26  Pixies:  Doolittle (-)(43)(-)(48)(81)

27  Marvin Gaye:  What´s Going On (6)(32)(39)(78)(13)

28  Sex Pistols:  Never Mind the Bollocks,  Here´s The Sex Pistols (41)(28)(29)(31)(-)

29  Pink Floyd:  The Wall (87)(27)(30)(-)(-)

30  The Doors:  The Doors  (42)(75)(46)(27)(-)