Geir Ólafs hellir sér yfir mig

 

  Í Fréttablaðinu í dag segir söngvarinn síkáti,  Geir Ólafs,  að ég sé þunglyndur bloggari í Breiðholti.  Jafnframt sakar hann mig um að þjást af öfundsýki í sinn garð.  Ástæðan fyrir þessum ruddalegu fullyrðingum er ósköp lítilfjörleg og saklaus.  Mér varð það á að benda á í nýlegri bloggfærslu einkennilegan hlut.  Þannig er að í dagblöðum,  sjónvarpi og útvarpi hefur ítrekað verið slegið upp sem stórfrétt að vinsælasta lagið í Færeyjum um þessar mundir sé sungið af Geir Ólafs.  Svo sérkennilega vill hinsvegar til að lag Geirs um Jólamanninn er ekki að finna á lista yfir 15 vinsælustu lögin í Færeyjum.  Sjá http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/746545

  Á þeim sama lista sjást einnig þau næstu 5 lög sem krauma undir Topp 15.  Lag Geirs er ekki heldur þar.  Hvernig stendur á því að meint vinsælasta lagið í Færeyjum um þessar mundir er hvergi að finna á lista yfir vinsælustu lögin í Færeyjum?

  Jú,  Geir kann skýringu á því.  Hún er sú að hann bakkaði bíl sínum á minn bíl fyrir nokkru.  Þetta er nokkuð langsótt skýring.  Og þó.  Ég var á leið út á völl til að ná flugi til Færeyja þegar umferðaróhappið varð.  Flugvélin var farin að bíða eftir mér.  Allt gekk þó lipurlega og snurðulaust fyrir sig.  Bæði ákeyrslan og það sem á eftir fylgdi.

  Burt séð frá ástæðunni þá er það svakalegur áfellisdómur yfir færeyska vinsældalistanum ef hann mælir ekki vinsældir vinsælasta lagsins.  Jafnvel þó listinn myndi einungis klikka á að mæla vinsælasta lagið í 1.  sæti og hafa það í 2. sæti í staðinn væri hann handónýtur og marklaus.  En ef hann mælir ekki vinsælasta lagið í neitt af 15 efstu sætunum og ekki í hóp þeirra 5 laga sem krauma undir þá er vinsældalistinn þvílíkt hneyksli að það gerir færeyska ríkisútvarpið og www.planet.fo - sem birta listann - að aumum og ómarktækum fjölmiðlum.  Fjölmiðlum sem halda kolröngum upplýsingum að almenningi og brjóta gróflega siðareglur blaðamanna. 

  Sé það tilfellið getur enginn heiðvirður maður unnið hjá þessum fjölmiðlum.  Samviska þeirra myndi ekki leyfa.

  Flest sem snýr að samskiptum Íslendinga og Færeyinga fær mikla umfjöllun í færeyskum fjölmiðlum.  Gulli Briem,  trommari Mezzoforte og GCD,  skrapp til Færeyja á dögunum.  Það var forsíðufrétt í eyjablöðunum.  Bara svo dæmi sé nefnt.

  Einhverra hluta vegna fer lítið fyrir umfjöllun í færeyskum fjölmiðlum um meint vinsælasta lagið í Færeyjum.  Netmiðillinn www.planet.fo greinir samviskusamviskulega frá öllu því helsta sem lýtur að músík á eyjunum og víðar.  Nema frá meintu vinsælasta lagi.  Það er hægt að slá nafni Geirs eða lags hans inn í leitarvél síðunnar.  Niðurstaðan er 0 = ekkert finnst.

  Sama er hægt að gera á leitarvélum færeyska útvarpsins,  www.uf.fo,  og dagblaðsins Dimmalætting,  www.dimma.fo.  Leitarvélarnar finna ekkert um meint vinsælasta lagið í Færeyjum.

  Ég les reglulega nokkrar aðrar færeyskar fréttasíður sem ekki eru með leitarvélar,  svo sem www.portal.fo og www.sosialurin.fo.  Ég hef aldrei séð stafkrók um Geir í þessum miðlum - þrátt fyrir að hann sé að sögn ofurvinsæll hjá eyjalýð.

  Til að öllu sé til haga haldið þá er jólalag Geirs spilað á hverjum virkum degi í morgunþætti færeyska útvarpsins.  Svo skemmtilega vill til að þáttastjórnandinn er textahöfundur lagsins.  Hann "prógrammerar" einnig næturspilun útvarpsins.  Svo skemmtilega vill til að lagið er líka spilað í næturútvarpinu.  Það er gott að einhver fær stefgjöld.

  Vissulega væri gaman að sjá lag sungið af Íslendingi í toppsæti færeyska vinsældalistans.  Einnig þætti mér gaman að vera þunglyndur Breiðhyltingur.  Mér veitir ekki af dálitlu þunglyndi til að slá á óþrjótandi léttlyndi og ofurkæruleysi.  Ég held líka að það sé gaman að búa í Breiðholti með útsýni yfir bæinn.  En ég bý nú bara í Vesturbænum.  Óeðlilega hress og kátur.

Upphaf bresku pönkbyltingarinnar IV

  Næst síðustu helgi í febrúar 1977 sendi pönksveitin The Damned frá sér fyrstu bresku pönksbreiðskífuna.  Það sem ég er að reyna að koma á framfæri er að þó Sex Pistols og The Clash hafi verið forystusveitir breska pönksins þá lögðu The Damned og The Buzzcocks drjúgt að mörkum við að stimpla pönkið inn.  Svo og The Stranglers.

  The Damned var fyrst breska pönksveitin til að senda frá sér smáskífu og einnig sú fyrsta sem sendi frá sér breiðskífu.  Breiðskífa The Damned náði 36.  sæti breska vinsældalistans.  Tveimur sætum ofar en fyrsta smáskífa Sex Pistols.

  Þegar hér var komið sögu var fjöldi breskra pönksveita orðnar áberandi í hljómleikahaldi á Bretlandi:  Chelsea,  Generation X,  The Jam,  The Adverts,  Tom Robinson Band, Siouxie & the Banshees,  XTC,  Wire og Adam Ant.

  Lagið hér fyrir ofan er  Neat Neat Neat  með The Damned.

  Upphaf bresku pönkbyltingarinnar:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/746033/

Spilað með fjölmiðla - enn einu sinni

  Fyrir mörgum árum vann ég á auglýsingastofu.  Hluti af vinnunni var að markaðssetja plötur,  bækur og sitthvað fleira.  Oft var gripið til þess að notfæra sér hvað auðvelt er að plata fjölmiðlafólk.  Blessað fjölmiðlafólkið er margt hvert svo saklaust og hrekklaust að það gleypir við fréttatilkynningum eins og heilögum sannleika.

  Fyrir 2 árum var forsíðufrétt í dagblöðum og fyrsta frétt í ljósvakamiðlum að sönghópurinn Nylon væri kominn með lag í 1.  sæti breska dansvinsældalistans.  Þessu fylgdu vangaveltur þar sem gengið var út frá sem vísu að þetta jafngilti heimsfræg.  Enda fjallaði næsta fréttatilkynning um að Nylon væri á leið til Hollywood og stórir hlutir í gangi.

  Raunveruleikinn var sá að lag með Nyloni hafði verið sett á lista EINS plötusnúðar dansstaðs yfir þau lög sem mest voru spiluð tiltekið kvöld.  Gott ef stelpurnar í Nyloni voru ekki gestir á dansstaðnum umrætt kvöld.

   Þetta var álíka stór ávísun á heimsfrægð eins og ef Andrea Jónsdóttir tæki saman eitt kvöldið hvaða lög hún spilar oftast á Dillon einhverja helgina.

  Núna er uppsláttarfrétt í dagblöðunum og meira að segja þungamiðjufrétt í fréttum sjónvarpsins að lag með Geir Ólafssyni tröllríði nú færeyska markaðnum.  Lagið er sagt sitja í efsta sæti færeyska vinsældalistans.

  Rétt er að hafa í huga að Færeyingar eru aðeins 48 þúsund.  Þar gerist fátt.  Þess vegna telst það sjálfkrafa til tíðinda að íslenskur söngvari syngi jólalag á færeysku og færi Færeyingum það í jólagjöf sem þakklætisvott fyrir 6 milljarða króna lán til Íslendinga.

  Staðreyndin er hinsvegar sú að það hefur farið óvenju hljótt um þetta í Færeyjum.  Ég fylgist þokkalega vel með færeyskum fjölmiðlum.  Það er að segja netmiðlum og hlusta töluvert á færeyska ríkisútvarpið og aðra útvarpsstöð sem er í einkaeigu.  Einnig glugga ég reglulega í færeysku dagblöðin.  Ég hef hvergi orðið var við eina einustu umfjöllun um framtak Geirs og aldrei heyrt jólalagið spilað.

  Ég tek fram að framtak Geirs er lofsvert og ég er mjög jákvæður gagnvart því.  Ég er jafnframt viss um að lagið hefur verið spilað í færeyskum ljósvakamiðli og einhversstaðar verið sagt frá því á prenti.

  Í gær ræddi ég í síma við færeyska kunningjakonu.  Hún hafði ekki orðið vör við þetta lag.  Ég "gúglaði" Geir og lagið.  Það skilaði engri niðurstöðu.  Ég fór líka í leit á nokkrum færeyskum netsíðum.  Ekki stafkrók þar að finna. 

  Hér fyrir neðan er listi yfir vinsælustu lögin í Færeyjum síðustu 3 vikur.  Mér sýnist annað lag vera í 1.  sæti en jólalag Geirs.  Ég kem hvergi auga á það lag á þessum lista. 

1	10	(e)	1	2	Faroe 5 / Tell Me Now
2	6	3	2	9	Katy Perry / Hot N´ Cold
3	1	2	1	3	Hogni / Soul Company
4	5	6	4	6	Beyoncé / If I Were A Boy
5	4	1	1	6	Britney Spears / Womanizer
6	8	9	6	6	The Killers / Human
7	2	5	2	5	James Morrison / Broken Strings...
8	11	12	8	10	Christina Aguilera / Keeps Gettin´...
9	12	10	9	5	Kanye West / Heartless
10	13	(e)	10	2	Pink / Sober
11	7	7	7	8	Rihanna / Rehab
12	(e)	-	12	1	Bet You Are William / Electricity
13	(e)	-	13	1	Ann Anthoniussen / So Nice
14	15	(e)	14	2	Kings Of Leon / Use Somebody
15	(e)	-	15	1	Lady GaGa / Poker Face
(e)	-	-	-	-	Akon / Right Now (Na Na Na)
(e)	-	-	-	-	Estelle / Come Over feat. Sean Paul
(e)	-	-	-	-	Bruce Springsteen / Working On A...
(e)	-	-	-	-	Will Young / Grace
(e)	-	-	-	-	Leona Lewis / Run

3					Staða í þessari viku
	(e)				Staða í síðustu viku
		12			Staða í þarsíðustu viku
			5		Hæst á lista
				2	Vikur á listanum

 

Upphaf bresku pönkbyltingarinnar III

  1.  desember 1976 komst breska pönkið óvænt rækilega upp á yfirborðið.  Það var þegar hljómsveitin Queen forfallaðist á síðustu stundu er hún átti að spila í beinni útsendingu á sjónvarpsþættinum  Today.  Í tímahraki var pönksveitin Sex Pistols fengin í viðtal í staðinn. 

  Viðtalið fór fljótlega úr böndum og innan skamms var klippt á útsendinguna.  Orðbragð liðsmanna Sex Pistols og söngkonunnar Siouxie (& The Banshees) þótti fara yfir strikið.  Ég er ekkert að setja hér inn klippu af viðtalinu.  Það er ekkert merkilegt.  Nema fyrir þær sakir að grandvör breska þjóðarsálin fékk hland fyrir hjartað.  Það greip um sig allsherjar móðursýki.  Daginn eftir loguðu símalínur fjölmiðla vegna innhringinga hneykslaðra sem voru í áfalli.  Forsíður dagblaðanna voru undirlagðar hneykslunarorðum.

  Nú vissi breskur almenningur af Sex Pistols og pönkinu.  Næstu daga kepptust fjölmiðlar við að uppfræða almenning ennþá betur um pönkið.  Allir töluðu um pönkið allsstaðar.  Nýjar pönksveitir spruttu upp eins og gorkúlur.  Velsóttum pönkhljómleikum fjölgaði hratt.

  Síðustu helgina í janúar 1977 komu út smáskífan (Get a) Grip (on Yourself)  með The Stranglers og 4ra laga plata með The Buzzcocks.  Lagið með The Stranglers er hér að ofan en lagið  Breakdown  með The Buzzcocks er hér fyrir neðan. 

  Liðsmenn helstu pönksveitanna voru ein stór fjölskylda.  Eða þannig.  Einn stór kunningjahópur.  Margir höfðu áður spilað saman í öðrum hljómsveitum eða áttu eftir að spila saman í öðrum hljómsveitum.  Þetta lið hélt hópinn bæði á sameiginlegum hljómleikum og í frítíma. 

  The Stranglers stóðu fyrir utan þennan hóp og voru ekki eiginlegir pönkarar.  Og þó.  The Stranglers voru hluti af pönkbyltingunni og settu sterkan svip á hana.

  Hljómsveitin The Buzzcocks gaf sjálf út plötuna sína.  Á þann hátt varð hún fyrirmynd ótal annarra pönksveita sem töldu Gerðu-það-sjálf/ur (Do It Yourself) hugmyndafræði pönksins ná yfir plötuútgáfu.

   

Fyrsta breska pönklagið:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/743999

Upphaf bresku pönkbyltingarinnar II:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/744949

Þessi mynd er af The Buzzcocks.  Undir myndbandinu með The Stranglers er mynd af The Stranglers.

Upphaf bresku pönkbyltingarinnar II

  Breska pönkbylgjan mótaðist vorið 1976.  Hún varð ekki til þegar hljómsveitin Sex Pistols var full mönnuð haustið áður.  Né heldur þegar Sex Pistols fóru að spila opinberlega.  Sú hljómsveit var ekki sú sama og varð leiðandi afl í pönkbyltingunni.  Til að byrja með var Sex Pistols krákuband (cover) sem spilaði lög eftir Small Faces,  The Who,  Chuck Berry og fleiri.  Er leið að vori fór hljómsveitin að finna sinn stíl.  Hann birtist mótaður um vorið ´76.  Joe Strummer,  síðar söngvari The Clash,  fékk Sex Pistols til að hita upp fyrir þáverandi pöbbarokkband sitt, 101´Ers nokkrum sinnum.  Þegar hann síðan fór á sjálfstæða hljómleika Sex Pistols í maí ´76 varð honum að orði:  "Þarna er þetta komið.  Þetta er framtíðin."

  Þarna fékk Joe Strummer vitrun.  Hann ákvað að söðla um.  Leggja 101´Ers niður og stofna hljómsveit í anda Sex Pistols.  Tom Robinson var á sömu hljómleikum.  Honum þótti Sex Pistols ömurleg hljómsveit en áttaði samt á því að þetta væri málið.  Hann var í hljómsveit sem hann ákvað að hætta með og stofna rokksveit í anda Sex Pistols. 

  Fram eftir sumri ´76 hlóð utan á sig það sem var að myndast sem pönkreyfing í Bretlandi.  The Damned varð fylgihnöttur Sex Pistols.  Joe Strummer stofnaði The Clash.  The Clash og Sex Pistols fóru að of mod-tríóið The Jam bættist í hópinn.  

  Í september ´76 var haldið 2ja daga pönk-festival í klúbbnum 100 í London.  Þá var blaðakona á breska poppblaðinu NME búin að skilgreina mánuði áður nýju hreyfinguna sem pönk.  Festivalið bar yfirskriftina "Anarchy in the UK" og undirskriftin var "Punk Special".  

  Nöfn Sex Pistols og The Clash voru skrifuð jafn stór á auglýsingaplakatið.  Með minni stöfum voru skrifuð nöfn Siouxie & The Banshees,  The Damned,  The Buzzcocks og fleiri.

  Hafa þarf í huga að nýhætt pöbbahljómsveit Joes Strummers,  101´Ers,  var nýhætt en búin að stimpla sig inn hjá pressunni.  Nýbúin að senda frá sér smáskífu og fá umfjöllun í poppblöðunum.  Þess vegna var The Clash strax stórt nafn í þessari nýju pönksenu. 

  Í október ´76 sendi hljómsveitin The Damned frá sér fyrsta breska pönklagið,  New Rose.  Sjá:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/743999/

  Fyrsta smáskífa Sex Pistols,  Anarchy in UK,  kom út mánuði síðar.  Það lag slefaði inn í 38.  sæti breska vinsældalistans.  Þar með var pönkið komið nálægt því að nálgast yfirborðið.  Útgefandi Sex Pistols fékk þá bakþanka yfir að vera að dreifa boðskap Sex Pistols um stjórnleysi og uppreisn (anarkisma) og stöðvaði dreifingu á smáskífunni.  Með tilheyrandi málaferlum og umfjöllun í fjölmiðlum.

  En Bretar voru komnir á bragðið.  Þeir voru að falla fyrir pönkinu.  Þeir biðu eftir framhaldinu.  Fleiri hljómsveitir sendu frá sér lög um þetta leyti undir formerkjum pönks.  Þau lög skiptu aldrei máli og eru tröllum geymd.  Eftir stendur þetta upphaf sem almenningur þekkti og þekkir í dag:   New Rose með The Damned og  Anarchy in UK  með Sex Pistols.

  Framhald á morgun.

Fyrsta breska pönklagið

  Heimildum ber ekki alveg saman hvernig pönkið byrjaði.  Í Bandaríkjunum var sena sem kallaðist pönk áður en breska pönkbyltingin braust út og afmarkaðist við tiltekinn músíkstíl og hugmyndafræði.  Í Bandaríkjunum var pönksenan ekki bundin við músíkstíl heldur viðhorf til ríkjandi gilda í músík.  Þetta var hrá og einföld músík sem gaf skít í framsækna tæknilega rokkið (prog).  Þær bandarískar hljómsveitir sem féllu undir hatt pönks voru helstar Talking Heads,  Blondie,  Ramones,  Patti Smith Group og Television.

  Í Bretlandi varð til pönksena sem einskorðaðist við hrátt einfalt rokk og hugmyndafræðina "gerðu það sjálfur" (Do It Yourself).  Merkisberar breska pönksins framan af voru Sex Pistols,  The Clash,  The Damned og Buzzcocks.  Bandaríska pönkið rann fljótlega ljúflega saman við það.  Ekki síst The Ramones.

  Fyrsta breska lagið sem kom út undir formerkjum pönks var  New Rose  með The Damned í október 1976.  Hér er það lag og ég ætla að bæta á næstunni við því sem fylgdi þar á eftir.   

  New Roses  seldist í 4000 eintökum fyrsta kastið.  Það verður að teljast bærilegur árangur.  Pönkið var ekki komið upp á yfirborðið.  Lagið var ekki selt í plötuverslunum heldur í póstkröfu og á hljómleikum The Damned.  Sölutalan gefur nokkra mynd af því hvað breska pönksenan var stór í árslok 1976. 

  Síðar hefur  New Rose  komið út á nánast öllum safnplötum sem innihalda einhverskonar sögulegt yfirlit yfir bresku pönkbyltinguna.  The Damned var líka fyrsta breska pönksveitin til að senda frá sér stóra plötu.

  Upptakan á  New Rose  kostaði 50 pund (tæpar 9000 íslenskar krónur).  Upptökustjóri var Nick Lowe.     

Til hamingju, Andrea snillingur!

  Samtónn,  FTT,  TÍ,  FÍH og FHF hafa nú í annað sinn veitt svokallað Bjarkarlauf þeim sem ötulast hafa stuðlað að vexti og viðgangi íslenskrar tónlistar.  Í fyrra fékk Árni Matthíasson,  blaðamaður Morgunblaðsins,  Bjarkarlaufið.  Hann var virkilega vel að þeim kominn.  Í ár fellur Bjarkarlaufið í skaut Andreu Jónsdóttur.  Hún er ekki síður vel að viðurkenningunni komin.

  Andrea hefur starfað við útvarp næstum svo lengur sem ég man.  Lengst af á rás 2 og þar áður á rás 1 þegar sú rás var eina íslenska útvarpsstöðin.  Ég held að poppþátturinn  Á nótum æskunnar  hafi verið fyrsti fasti útvarpsþátturinn hennar.  Þar kynnti hún það nýjasta í rokkmúsík þess tíma.

  Þó ég ávarpi Andreu í fyrirsögn þá veit ég að hún les ekki blogg.  Það er allt í lagi.  Hún er jafn frábær fyrir því.

  Andrea hefur löngum verið plötusnúður á skemmtistöðum.  Þekktust er hún kannski fyrir að halda uppi fjöri á Dillon.  Hún hefur sömuleiðis skrifað um músík í áraraðir.  Síðast fyrir poppblaðið Sánd. 

  Íslensk músík hefur alltaf staðið henni nærri og hún lagt drjúgt að mörkum við að kynna íslenska músík.  Ég hef sterkan grun um að hún hafi verið hvatamaður að tilurð kvennahljómsveitarinnar Grýlurnar.  Hún tók líka saman merkilega plötu um íslenskt stelpnarokk. 

  Ég man ekki hvernig Andrea orðaði það svo skemmtilega að fordómar séu í lagi en miklir fordómar séu hið versta mál.  Sjálf hefur Andrea merkilegt fordómaleysi gagnvart músík.  Hún hefur góðan músíksmekk en jafnframt umburðarlyndi gagnvart, ja,  því sem ég kalla vondri músík.  Hún gefur allri músík "sjéns".  Þannig er hún.  Jákvæð og umburðarlynd.  Og yndisleg manneskja.   

Frábært jólalag

 

  Einhverra hluta vegna halda margir að jólalög þurfi að vera hrikalega leiðinleg.  Annað hvort væmin og slepjuleg eða uppspennt og ofhlaðin af tilgerð.  Þetta á ekki síst við um íslensku popparana sem gera út á jólamarkaðinn.  Öldin var önnur þegar Haukur Morthens og Ómar Ragnarsson sungu inn á frábærar jólaplötur á sjöunda áratugnum.  Haukur hátíðlegur en eðlilegur og Ómar fyndinn og eðlilegur. Þá var gaman að vera barn.

  Nú hafa þau undur gerst að fram er komið splunkunýtt,  nýstárlegt og frábært jólalag.  Það heitir  Dimmrauð jól  og er samið og flutt af Jakobi Smára Magnússyni.  Lagið getur þú fundið á http://www.ruv.is/heim/vefir/ras2/poppland/jolalagakeppni/.  Það er númer 3 í röðinni.  Í leiðinni skaltu kjósa það á listanum þar fyrir neðan.  Þetta lag verður að sigra í Jólalagakeppni rásar 2.   

  Ég hlóð laginu niður í tölvuna mína og hef haft það í síspilun frá því í gær.  Og er strax farinn að hlakka til að spila það aftur um jólin 2009 og 2010.  Lengra fram í tímann hugsa ég ekki í bili.

Bestu hljómsveitir sögunnar

 

  Þetta fékk ég sent.  Ég veit ekki hvaðan þetta er tekið en hér er listi yfir bestu hljómsveitir sögunnar að mati lagahöfundarins og gítarleikarans Noels Gallaghers í bresku hljómsveitinni Oasis.  Hugsanlega er Noel hlutdrægur þegar nálgast 7.  sætið.  Engu að síður er listinn ekki út í hött.  Alls ekki.  Þar fyrir utan þýðir nafnið Noel jól og núna eru jólin að koma eftir 15 - 16 daga (eftir því hvar maður er staddur).

1. Beatles

2. Rolling Stones

3. Who

4. Sex Pistols

5. Kinks

6. Jam

7. Oasis

8. Smiths

9. Stone Roses

Plötuumsögn

 - Titill:  Spegill sálarinnar - Open Your Eyes

 - Flytjandi:  Herbert Guðmundsson

 - Útgefandi:  HG hljómplötur

 - Einkunn:  **** (af 5)

  Yngra fólk þekkir Hebba fyrst og fremst af laginu sívinsæla  Can´t Walk Away  frá 1985.  Farsæll tónlistarferill hans nær þó aftur til upphafs áttunda áratugarins.  Þá söng hann í vinsælum rokkhljómsveitum.  Hæst báru Eik og Pelican. 

  Spegill sálarinnar er áttunda sólóplata Hebba.  Upphafslagið,  Colours of Dreaming,  byrjar líkt og píanóballaðan  Mother  með John Lennon.  Áður en fyrsta erindi lýkur er skipt yfir í hraðari og léttari takt.  Þannig heldur lagið áfram að skiptast í mishraða kafla.  Sem minnir á fortíð Hebba í framsækna rokkinu (progressive).  Taktskiptingarnar túlka líka þær breytingar sem orðið hafa í lífi hans á árinu.  Hann hefur sagt skilið við vímuefni og tóbak og tekið kristna trú.

  Í eðlilegu framhaldi af þessu eru tvö næstu lög,  Day of Freedom  og  Magic Feeling,  fagnaðarsöngvar (gospel) með tilheyrandi kór félaga úr Gospelkór Fíladelfíu og björtum bakröddum Magnúsar og Jóhanns ásamt Hebba sjálfs.  Falleg lög með mögnuðum "sing-a-long" viðlögum.

  Hebbi býður áfram upp á öflugar ballöður með grípandi viðlagi og snyrtilega útfærðum bakröddum en hvílir Gospelkórinn í lögum númer 4 og 5.  Kórinn dúkkar aftur upp í lagi númer 6 og tveimur lögum til viðbótar. 

  Það er góð ákvörðun að nota Gospelkórinn aðeins til spari á þennan hátt.  Kórinn "stækkar" lögin sem hann er í og gefur plötunni flottan heildarsvip.  Meiri notkun á kórnum hefði hinsvegar orðið þrúgandi.

  Besta lag plötunnar,  Open Your Eyes,  er plássfrekt.  Það er flutt í tveimur hlutum sem samtals telja 12 mínútur.  Lagið er mergjað og þolir hið besta þennan mínútufjölda.  Er líður á lagið fara teygðir gítartónar að setja seyðandi blæ á og minnir þá örlítið á  Heroes  með David Bowie.

  Í kjölfar fyrri hluta  Open Your Eyes  stekkur Hebbi í hressilegan rokkgír í næstu tveimur lögum,  Garden Above  og  God is Real.  Í síðarnefnda laginu kemur gítarsnillingurinn Þorsteinn Magnússon (Steini í Eik) við sögu og rífur kröftuglega í.  Hann spilar einnig í tveimur öðrum lögum.  Jón Elvar Hafsteinsson afgreiðir að uppistöðu til annað gítarspil.  Það gerir hann með stæl.  Þetta er töluverð gítarplata.  Annar hljóðfæraleikur er allur hinn fínasti. 

  Eitt lag er án söngs (instrumental),  His Grace.  Ljúf en ágeng ballaða. 

  Upphaflega ætlaði Hebbi að syngja stóran hluta plötunnar á íslensku.  Eftir að hafa mátað texta á íslensku við nokkur lög hvarf hann frá því.  Aðeins lokalag plötunnar,  merkt sem aukalag,  er með texta á íslensku. 

  Öfugt við flesta aðra Íslendinga sem semja söngtexta á ensku þá hljóma textar Hebba vel og eðlilega. 

  Hljómur plötunnar er hreinn og bjartur og heildarsvipurinn sterkur.  Þetta er besta plata Hebba til þessa.