Öðruvísi útgáfa af Jólamanninum með Geir Ólafs

 

  Í tónspilaranum hér til vinstri á bloggsíðunni er að finna flutning Geirs Ólafs og mín á laginu  Jólamaðurinn kemur í kvöld  við undirleik stórsveitar Vilhjálms Guðjónssonar.  Lag sem Geir Ólafs söng með færeyskum texta nú fyrir jólin og færði Færeyingum að gjöf sem þakklætisvott fyrir að Færeyingar lánuðu Íslendingum 6 milljarða króna í erlendum gjaldeyri eftir að íslenska krónan ónýttist.

  Upptakan á laginu í tónspilaranum er úr beinni útsendingu síðasta laugardag í þætti Halldórs E.  og Markúsar Þórhallssonar,  Í vikulokin,  á Útvarpi Sögu.  Eins og heyra má kunni ég hvorki lag né texta.  Sem gamall pönkari lét ég slag standa þegar á mig var skorað.  Málið var að gera fremur en  þekkja verkefnið.  Þetta var óæft og falskt eftir því.  Mig munar aldrei neitt um að gera mig að fífli - við hvaða tækifæri sem er.  Enda þaulvanur slíku.  Geir var á hinn bóginn á heimavelli og syngur með stæl,  eins og alltaf.

Upphaf bresku pönkbylgjunnar VI

  Fátt er betra á jólum en smá pönk.  Í færslunni um fyrsta breska pönklagið kom fram að í Bandaríkjunum var til pönkhreyfing fyrir daga breska pönksins.  Þar var ekki um heiti á músíkstíl að ræða heldur samheiti yfir ólíkar hljómsveitir sem spiluðu á þáverandi djassklúbbi í New York,  CBGB´s.  Svo skemmtilega vildi til að ein þessara hljómsveita,  The Ramones,  smellpassaði inn í þann músíkstíl sem varð til í Bretlandi 1976 og hlaut heitið pönk.  Eftir það varð breska skilgreiningin á pönki ofan á í heimsbyggðinni.  Líka í Bandaríkjunum.   

  Það ruglaði margan góðan manninn,  ekki síst margan góðan pönkarann,  að framan af var í Bandaríkjunum pönkhreyfing sem náði yfir hljómsveitir sem gátu engan veginn fallið undir bresku skilgreininguna á pönki.  Sumir eiga jafnvel enn í dag erfitt með að skilja það dæmi.  Sú er ástæðan fyrir því að ég tíunda þetta núna aftur.  En einnig geri ég það vegna þess að The Ramones blandaðist svona vel inn í breska pönkið.  Fyrsta plata The Ramones,  samnefnd hljómsveitinni,  kom út sumarið 1976.  Sú plata og nokkrar smáskífur sem hljómsveitin sendi frá sér náðu á þeim tíma ekki að gera neinn skurk.  Í mars 1977 kom hinsvegar út plata með The Ramones,   Leave Home,  sem náði í 45.  sæti breska vinsældalistans.  Að vísu var vandræðagangur með þá plötu.  Eitt lagið,  Carbone Not Glue,  þótti hvetja til vímuefnaneyslu og var þá fjarlægt af plötunni.  Hér eru tvö lög af plötunni:  Babysitter  (efra myndbandið) og  California Sun.

Fyrri færslur um upphaf bresku pönkbylgjuna:

V:   http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/750862/

IV:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/747161

III:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/746033/

II:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/744949

Fyrsta breska pönklagið:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/743999/

  Bandaríska ljóðskáldið - og síðar Íslandsvinurinn - Patti Smith var oft kölluð pönkdrottningin.  Það var út frá upphaflegri skilgreiningu í Bandaríkjunum á pönki.  Músík Pattíar var strax í upphafi og alla tíð síðar frekar róleg músík.  Ljóð hennar og/eða textar voru óheflaðir - jafnvel kjaftforir - og nýstárlegir.  Þeir lönduðu strax hlutverki í bandarískum skólaljóðum og voru sungnir inn á plötu hjá hinum sérstæða róttæka últra-hægri sinnaða bandaríska þungarokkara Todd Rundgren og plötur bandarísku þungarokkssveitarinnar Blue Oyster Cult.  Samkvæmt þáverandi skilgreiningu bandarískra fjölmiðla féll sú hljómsveit einnig undir pönk.  Framan af flutti Patti ljóð sín við píanóundirleik Bobs Dylans en stofnaði svo Patti Smith Group með hljóðfæraleikurum sem einnig spiluðu í Blondie og Television. 

  Fyrsta plata Pattiar Smith,  Horses,  kom út 1975.  Hún náði 47.  sæti bandaríska vinsældalistans.  Síðar náði Patti 5.  sæti breska vinsældalistans með laginu  Because the Night.  Það fór í 13.  sæti bandaríska vinsældalistans.  Þetta lag samdi hún með Bruce Springsteen.  Hún kom fleiri plötum inn á Topp 20 vinsældalista Bandaríkjanna og Bretlands. 

  Í mars 1976 sendi Patti frá sér smáskífuna  Gloria/My Generation.  Hér flytur hún síðarnefnda lagið.  Það örlar á Gyllinæðar-stemmningu.  Nema að engin kveikti í sér og fáum hljóðfærum var slátrað:

Færeyski vinsældalistinn

  Það væri gaman að koma lagi með íslenskum flytjanda inn á færeyska vinsældalistann.  Í framhaldi af vangaveltum um það fór ég að skoða vinsældalistann og hvernig staðið er að atkvæðagreiðslu á honum.  Þá kom í ljós að mér tekst ekki að skrá nein lög í númeruð sæti heldur einungis aukalög. 

  Þið sem hafið þekkingu á tölvutækni:  Getur verið að hægt sé að "blokkera" þátttöku utan Færeyja í þessari atkvæðagreiðslu?  Eða tekst ykkur að skrá lög í númeruðu sætin?  Slóðin er http://www.kringvarp.fo/15bestu/atkvodur.asp

Upphaf bresku pönkbyltingarinnar V

  Framan af ferli Sex Pistols var hljómsveitin leitandi og breska pönkið var ekki orðið til.  Sex Pistols krákaði (coveraði) lög frá The Who,  Small Faces,  Chuck Berry og fleirum.  Iðulega hitaði Sex Pistols upp fyrir pöbbaband söngvarans og gítarleikarans Joes Strummers,  101´Ers.  Um miðjan maí 1976 var Sex Pistols hinsvegar búin að finna sinn tón og kom þannig fram á hljómleikum með tveimur öðrum - í dag - gleymdum hljómsveitum.

  Á þessum hljómleikum varð Joe Strummer fyrir vitrun.  Þarna var kominn sá tónn sem hann vildi fylgja.  Hann "slúttaði"  101´Ers og stofnaði The Clash.  Þessar tvær pönkhljómsveitir,  Sex Pistols og The Clash,  fylgdust að um tíma.  Fastir fylgihnettir voru The Damned og The Buzzcocks ásamt fleiri hljómsveitum sem slæddust með.

  Á auglýsingaveggspjöldum voru nöfn Sex Pistols og The Clash skrifuð jafn stórum stöfum.  Nöfn hinna hljómsveitanna voru skrifuð minni stöfum.  Er leið á árið 1977 varð The Clash stærra nafn.  Það var allt í vandæðagangi hjá Sex Pistols.  Illindi við plötufyrirtæki og annað í þeim dúr.

  Seinni part mars mánaðar sendi The Clash frá sér fyrstu smáskífuna,  White Riot.  17 dögum síðar kom út fyrsta stóra plata The Clash,  samnefnd hljómsveitinni.   White Riot  náði 38.  sæti breska vinsældalistans.  Sama sæti og smáskífa Sex Pistols,  Anarchy in UK,  áður. 

  Stóra platan með The Clash var ekki aðeins fyrsta breska pönkplatan til að ná inn á Topp 30 breska vinsældalistann heldur fór hún alla leið inn á Topp 15 og hafnaði þar í 12.  sæti.  Þar með var bresk pönkhljómsveit komin í hóp vinsælustu hljómsveita í Bretlandi.  Pönkið var ekki lengur neðanjarðarhreyfing og jaðarmúsík.  Pönkið var orðið það stórt dæmi að bresku plötubúðirnar kepptust við að stilla plötunni vinsælu með The Clash út í glugga,  útvarpsstöðvar komust ekki hjá því að spila lög af plötunni,  almenn poppblöð og slúðurblöð fjölluðu um The Clash,  rétt eins og rokkblöðin. 

  Ennþá merkilegra var að platan seldist í 100.000 eintökum í póstsendingum til Bandaríkjanna.  Hún er enn í dag sú plata sem selst hefur í hæstu upplagi á þann hátt. 

  The Clash tók mið af pönkstíl Sex Pistols en var þó með sterkan eigin stíl.  Takturinn í White Riot var hraðari en í pönki annarra hljómsveita þess tíma.  Til viðbótar kynnti The Clash til sögunnar nýjan músíkstíl:  Pönkað reggí. Eftir það varð reggí hluti af pönkinu.  Utangarðsmenn og Fræbbblarnir komu því bærilega til skila hérlendis.

   White Riot varð einskonar þjóðsöngur pönksveita.  Það lag var krákað (coverað) af Sham 69,  Angelic Upstarts og ótal öðrum pönksveitum.  The Clash flytja það í myndbandinu að ofan.  Í myndbandinu að neðan er sýnishorn af því hvernig hljómsveitin kynnti reggí-pönkið til sögunnar.

  Fyrri færslur um upphaf breska pönksins: 

IV:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/747161

III:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/746033/

II:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/744949

Fyrsta breska pönklagið:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/743999/

Jólafjör í kvöld

  Ég held að ég fari rétt með að jólafjörið í kvöld sé á skemmtistað í Pósthússtræti er heitir Central.  Eða eitthvað álíka.  Þar mun söngvarinn síkáti Geir Ólafs halda uppi fjöri frá klukkan 23:00.  Syngja  Jólamaðurinn kemur í kvöld  og fleiri hressileg jólalög.  Ef ég fer ekki rétt með nafn skemmtistaðarins væri ljúft ef einhver leiðréttir það. 

Missið ekki af sögulegum útvarpsþætti á morgun (laugardag)

 

  Fólk sem hefur gaman af að hlusta á skemmtilegt útvarp er óvenju árrisult á laugardögum.  Mestu svefnpurkur reyna að vakna ekki seinna en klukkan 13:00.  Þá hefst nefnilega einn allra skemmtilegasti þáttur í íslensku útvarpi,  Í vikulokin.  Hann er í umsjón Markúsar Þórhallssonar og Halldórs Einarssonar.  Þeir félagar fara á kostum og ætíð ber margt til tíðinda.  Á morgun nær þátturinn hæstu hæðum um klukkan 14:00.  Það er einmitt um það leyti sem söngvarinn síkáti,  Geir Ólafs,  mætir til leiks og ræðir um lag sem hann syngur á færeysku,  Jólamaðurinn kemur í kvöld.  Að mér skilst þá mæti ég einnig. 

  Útvarp Saga sendir út á tíðninni 99,4.  Það er líka hægt að hlusta á hana á netinu.  Slóðin er www.utvarpsaga.is.

Upplýsingar vegna greinar í Fréttablaðinu

  Í Fréttablaðinu í dag er merkileg grein eftir blaðamanninn Kjartan Guðmundsson.  Fyrirsögnin er  Poppbókin - enn í fyrsta sæti.  Greinin fjallar um bók sem kom út 1983.  Kjartan segir Árna Daníel Júlíusson fá undarlega veglegan sess í Poppbókinni.

  Málið er mér skylt.  Þess vegna sé ég ástæðu til að draga fram eftirfarandi:  Árni var áberandi í þeim hópi sem hratt pönk- og nýbylgjunni úr hlaði á Íslandi ´79/´80.  Hann blés í saxófón í einni af allra fyrstu íslensku pönksveitunum,  Snillingunum.  Hann var maðurinn sem kýldi á hlutina og lét verkin tala.  Sem dæmi þá stóð hann fyrir fyrstu hljómleikum  Utangarðsmanna.  Hljómleikunum sem ollu straumhvörfum í sögu íslenska rokksins.

  Árni Daníel spilaði á bassa í  Taugadeildinni  og hljómborð með  Tea for Two  og  Q4U.  Þegar bókin kom út var Q4U stórt nafn.  Kvikmyndin  Rokk í Reykjavík  var frumsýnd árið áður og hafði gífurlega sterk áhrif á það sem var að gerast í rokkinu.  Q4U var áberandi í myndinni.  Platan með lögunum úr myndinni seldist vel.  Myndbandsspólan með  Rokk í Reykjavík var nýlega komin út þegar bókin var skrifuð.  Spólan seldist eins og heitar lummur og var mjög umtöluð.  Q4U sendi frá sér plötu þarna um sumarið og lagið  Böring  af henni naut mikilla vinsælda.    

  Þetta var þó ekki megin ástæðan fyrir því að í  Poppbókinni  er viðtal við Árna Daníel heldur að hann hafði mikinn sagnfræðilegan áhuga á rokkmúsík.  Hann las allt sem hann komst yfir um rokkmúsík.  Hann skrifaði vikulega heilu og hálfu opnugreinarnar um rokkmúsík í DV og Vikuna.  Hann velti öllum flötum rokkmúsíkur fyrir sér,  skoðaði þá og skilgreindi.  Hann sótti alla rokkhljómleika sem voru í boði á suðvesturhorni landsins.  Hann kynnti sér allar íslenskar rokkplötur sem komu út og flestar þær helstu sem komu út erlendis.  Hann var einn mesti viskubrunnur landsins um þann suðupott sem kraumaði í rokkmúsík þessara ára.  Árni Daníel þekkti þennan pott frá öllum hliðum:  Sem innsti koppur í búri,  hljóðfæraleikari og tónleikahaldari, sem blaðamaður, sem fræðimaður.  Ef einhverjum vantaði upplýsingar um eitthvað sem hafði gerst,  var að gerast eða var framundan í íslensku rokksenunni var hringt í Árna Daníel.  Hann var maðurinn sem vissi allt.

  Það kom ekki á óvart að skömmu eftir útkomu Poppbókarinnar skellti Árni Daníel sér í sagnfræðinám.  Síðan hefur hann skrifað fjölda bóka um allt frá íslenskum landbúnaði til jarðeigna kirkjunnar á Íslandi.

  Þar fyrir utan er Árni Daníel úr Svarfaðardal.   

  Ljósmyndin er af Q4U.  Árni Daníel er lengst til hægri.

Geir Ólafs hellir sér yfir mig

 

  Í Fréttablaðinu í dag segir söngvarinn síkáti,  Geir Ólafs,  að ég sé þunglyndur bloggari í Breiðholti.  Jafnframt sakar hann mig um að þjást af öfundsýki í sinn garð.  Ástæðan fyrir þessum ruddalegu fullyrðingum er ósköp lítilfjörleg og saklaus.  Mér varð það á að benda á í nýlegri bloggfærslu einkennilegan hlut.  Þannig er að í dagblöðum,  sjónvarpi og útvarpi hefur ítrekað verið slegið upp sem stórfrétt að vinsælasta lagið í Færeyjum um þessar mundir sé sungið af Geir Ólafs.  Svo sérkennilega vill hinsvegar til að lag Geirs um Jólamanninn er ekki að finna á lista yfir 15 vinsælustu lögin í Færeyjum.  Sjá http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/746545

  Á þeim sama lista sjást einnig þau næstu 5 lög sem krauma undir Topp 15.  Lag Geirs er ekki heldur þar.  Hvernig stendur á því að meint vinsælasta lagið í Færeyjum um þessar mundir er hvergi að finna á lista yfir vinsælustu lögin í Færeyjum?

  Jú,  Geir kann skýringu á því.  Hún er sú að hann bakkaði bíl sínum á minn bíl fyrir nokkru.  Þetta er nokkuð langsótt skýring.  Og þó.  Ég var á leið út á völl til að ná flugi til Færeyja þegar umferðaróhappið varð.  Flugvélin var farin að bíða eftir mér.  Allt gekk þó lipurlega og snurðulaust fyrir sig.  Bæði ákeyrslan og það sem á eftir fylgdi.

  Burt séð frá ástæðunni þá er það svakalegur áfellisdómur yfir færeyska vinsældalistanum ef hann mælir ekki vinsældir vinsælasta lagsins.  Jafnvel þó listinn myndi einungis klikka á að mæla vinsælasta lagið í 1.  sæti og hafa það í 2. sæti í staðinn væri hann handónýtur og marklaus.  En ef hann mælir ekki vinsælasta lagið í neitt af 15 efstu sætunum og ekki í hóp þeirra 5 laga sem krauma undir þá er vinsældalistinn þvílíkt hneyksli að það gerir færeyska ríkisútvarpið og www.planet.fo - sem birta listann - að aumum og ómarktækum fjölmiðlum.  Fjölmiðlum sem halda kolröngum upplýsingum að almenningi og brjóta gróflega siðareglur blaðamanna. 

  Sé það tilfellið getur enginn heiðvirður maður unnið hjá þessum fjölmiðlum.  Samviska þeirra myndi ekki leyfa.

  Flest sem snýr að samskiptum Íslendinga og Færeyinga fær mikla umfjöllun í færeyskum fjölmiðlum.  Gulli Briem,  trommari Mezzoforte og GCD,  skrapp til Færeyja á dögunum.  Það var forsíðufrétt í eyjablöðunum.  Bara svo dæmi sé nefnt.

  Einhverra hluta vegna fer lítið fyrir umfjöllun í færeyskum fjölmiðlum um meint vinsælasta lagið í Færeyjum.  Netmiðillinn www.planet.fo greinir samviskusamviskulega frá öllu því helsta sem lýtur að músík á eyjunum og víðar.  Nema frá meintu vinsælasta lagi.  Það er hægt að slá nafni Geirs eða lags hans inn í leitarvél síðunnar.  Niðurstaðan er 0 = ekkert finnst.

  Sama er hægt að gera á leitarvélum færeyska útvarpsins,  www.uf.fo,  og dagblaðsins Dimmalætting,  www.dimma.fo.  Leitarvélarnar finna ekkert um meint vinsælasta lagið í Færeyjum.

  Ég les reglulega nokkrar aðrar færeyskar fréttasíður sem ekki eru með leitarvélar,  svo sem www.portal.fo og www.sosialurin.fo.  Ég hef aldrei séð stafkrók um Geir í þessum miðlum - þrátt fyrir að hann sé að sögn ofurvinsæll hjá eyjalýð.

  Til að öllu sé til haga haldið þá er jólalag Geirs spilað á hverjum virkum degi í morgunþætti færeyska útvarpsins.  Svo skemmtilega vill til að þáttastjórnandinn er textahöfundur lagsins.  Hann "prógrammerar" einnig næturspilun útvarpsins.  Svo skemmtilega vill til að lagið er líka spilað í næturútvarpinu.  Það er gott að einhver fær stefgjöld.

  Vissulega væri gaman að sjá lag sungið af Íslendingi í toppsæti færeyska vinsældalistans.  Einnig þætti mér gaman að vera þunglyndur Breiðhyltingur.  Mér veitir ekki af dálitlu þunglyndi til að slá á óþrjótandi léttlyndi og ofurkæruleysi.  Ég held líka að það sé gaman að búa í Breiðholti með útsýni yfir bæinn.  En ég bý nú bara í Vesturbænum.  Óeðlilega hress og kátur.

Upphaf bresku pönkbyltingarinnar IV

  Næst síðustu helgi í febrúar 1977 sendi pönksveitin The Damned frá sér fyrstu bresku pönksbreiðskífuna.  Það sem ég er að reyna að koma á framfæri er að þó Sex Pistols og The Clash hafi verið forystusveitir breska pönksins þá lögðu The Damned og The Buzzcocks drjúgt að mörkum við að stimpla pönkið inn.  Svo og The Stranglers.

  The Damned var fyrst breska pönksveitin til að senda frá sér smáskífu og einnig sú fyrsta sem sendi frá sér breiðskífu.  Breiðskífa The Damned náði 36.  sæti breska vinsældalistans.  Tveimur sætum ofar en fyrsta smáskífa Sex Pistols.

  Þegar hér var komið sögu var fjöldi breskra pönksveita orðnar áberandi í hljómleikahaldi á Bretlandi:  Chelsea,  Generation X,  The Jam,  The Adverts,  Tom Robinson Band, Siouxie & the Banshees,  XTC,  Wire og Adam Ant.

  Lagið hér fyrir ofan er  Neat Neat Neat  með The Damned.

  Upphaf bresku pönkbyltingarinnar:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/746033/

Spilað með fjölmiðla - enn einu sinni

  Fyrir mörgum árum vann ég á auglýsingastofu.  Hluti af vinnunni var að markaðssetja plötur,  bækur og sitthvað fleira.  Oft var gripið til þess að notfæra sér hvað auðvelt er að plata fjölmiðlafólk.  Blessað fjölmiðlafólkið er margt hvert svo saklaust og hrekklaust að það gleypir við fréttatilkynningum eins og heilögum sannleika.

  Fyrir 2 árum var forsíðufrétt í dagblöðum og fyrsta frétt í ljósvakamiðlum að sönghópurinn Nylon væri kominn með lag í 1.  sæti breska dansvinsældalistans.  Þessu fylgdu vangaveltur þar sem gengið var út frá sem vísu að þetta jafngilti heimsfræg.  Enda fjallaði næsta fréttatilkynning um að Nylon væri á leið til Hollywood og stórir hlutir í gangi.

  Raunveruleikinn var sá að lag með Nyloni hafði verið sett á lista EINS plötusnúðar dansstaðs yfir þau lög sem mest voru spiluð tiltekið kvöld.  Gott ef stelpurnar í Nyloni voru ekki gestir á dansstaðnum umrætt kvöld.

   Þetta var álíka stór ávísun á heimsfrægð eins og ef Andrea Jónsdóttir tæki saman eitt kvöldið hvaða lög hún spilar oftast á Dillon einhverja helgina.

  Núna er uppsláttarfrétt í dagblöðunum og meira að segja þungamiðjufrétt í fréttum sjónvarpsins að lag með Geir Ólafssyni tröllríði nú færeyska markaðnum.  Lagið er sagt sitja í efsta sæti færeyska vinsældalistans.

  Rétt er að hafa í huga að Færeyingar eru aðeins 48 þúsund.  Þar gerist fátt.  Þess vegna telst það sjálfkrafa til tíðinda að íslenskur söngvari syngi jólalag á færeysku og færi Færeyingum það í jólagjöf sem þakklætisvott fyrir 6 milljarða króna lán til Íslendinga.

  Staðreyndin er hinsvegar sú að það hefur farið óvenju hljótt um þetta í Færeyjum.  Ég fylgist þokkalega vel með færeyskum fjölmiðlum.  Það er að segja netmiðlum og hlusta töluvert á færeyska ríkisútvarpið og aðra útvarpsstöð sem er í einkaeigu.  Einnig glugga ég reglulega í færeysku dagblöðin.  Ég hef hvergi orðið var við eina einustu umfjöllun um framtak Geirs og aldrei heyrt jólalagið spilað.

  Ég tek fram að framtak Geirs er lofsvert og ég er mjög jákvæður gagnvart því.  Ég er jafnframt viss um að lagið hefur verið spilað í færeyskum ljósvakamiðli og einhversstaðar verið sagt frá því á prenti.

  Í gær ræddi ég í síma við færeyska kunningjakonu.  Hún hafði ekki orðið vör við þetta lag.  Ég "gúglaði" Geir og lagið.  Það skilaði engri niðurstöðu.  Ég fór líka í leit á nokkrum færeyskum netsíðum.  Ekki stafkrók þar að finna. 

  Hér fyrir neðan er listi yfir vinsælustu lögin í Færeyjum síðustu 3 vikur.  Mér sýnist annað lag vera í 1.  sæti en jólalag Geirs.  Ég kem hvergi auga á það lag á þessum lista. 

1	10	(e)	1	2	Faroe 5 / Tell Me Now
2	6	3	2	9	Katy Perry / Hot N´ Cold
3	1	2	1	3	Hogni / Soul Company
4	5	6	4	6	Beyoncé / If I Were A Boy
5	4	1	1	6	Britney Spears / Womanizer
6	8	9	6	6	The Killers / Human
7	2	5	2	5	James Morrison / Broken Strings...
8	11	12	8	10	Christina Aguilera / Keeps Gettin´...
9	12	10	9	5	Kanye West / Heartless
10	13	(e)	10	2	Pink / Sober
11	7	7	7	8	Rihanna / Rehab
12	(e)	-	12	1	Bet You Are William / Electricity
13	(e)	-	13	1	Ann Anthoniussen / So Nice
14	15	(e)	14	2	Kings Of Leon / Use Somebody
15	(e)	-	15	1	Lady GaGa / Poker Face
(e)	-	-	-	-	Akon / Right Now (Na Na Na)
(e)	-	-	-	-	Estelle / Come Over feat. Sean Paul
(e)	-	-	-	-	Bruce Springsteen / Working On A...
(e)	-	-	-	-	Will Young / Grace
(e)	-	-	-	-	Leona Lewis / Run

3					Staða í þessari viku
	(e)				Staða í síðustu viku
		12			Staða í þarsíðustu viku
			5		Hæst á lista
				2	Vikur á listanum