Galdurinn við að tala við engla

  Það er mikil kúnst að tala við engla.  Englar eru mjög viðkvæmar verur.  Það má ekki ávarpa þá höstuglega.  Þá fara þeir að gráta.  Það þarf að ávarpa þá blíðlegri og næstum hvíslandi röddu.  Ef vel er að þeim farið er hægt að virkja þá til að hjálpa sér við eitt og annað.  Þeir eru allir af vilja gerðir.  Afskaplega hjálplegir í alla staði.

  Þetta las ég um í auglýsingabæklingi fyrir námskeið í kúnstinni við að tala við engla og virkja þá til að aðstoða sig í amstri dagsins.  Eini gallinn við þetta er að námskeiðin eru í Bandaríkjunum.  Góðu fréttirnar eru að það hlýtur að koma að því að boðið verði upp á svona námskeið hérlendis.  Ekki veitir af.   

Broslegt úr fermingarfræðslu

  Núna stendur fermingarundirbúningur barna sem hæst.  Liður í honum er svokölluð fermingarfræðsla.  Á dögunum var einn tími fermingarfræðslunnar lagður undir fyrirlestur um skaðsemi áfengis og ólöglegra vímuefna.  Foreldri eins fermingarbarnsins beið frammi á meðan en lagði jafnframt við hlustir.  Fyrirlesturinn var nefnilega áhugaverður.  Fulltrúi frá fíkniefnadeild lögreglunnar fór skipulega og ítarlega yfir skaðsemi og hættur hvers vímuefnis fyrir sig.  Börnin hlustuðu hljóð á. 

  Er fyrirlestrinum lauk sté presturinn fram og spurði börnin:  "Náðuð þið þessu öllu?  Spyrjið endilega ef eitthvað er óljóst."

  Einu viðbrögðin voru að drengjarödd í mútum heyrðist kalla:  "Það er nú ekki eins og þetta séu einhver geimvísindi!" 

Dagur elskenda og konudagurinn

  Í Fréttatímanum segir svo:  "Raunar fylgir konudagurinn í kjölfar svokallaðs Valentínusardags,  eða dags elskenda,  sem var á mánudaginn síðasta,  14.  febrúar.  Sá mun vera innfluttur frá Bandaríkjunum af kunnri útvarpskonu."

  Þetta er útbreiddur misskilningur.  Maður gengur undir manns hönd á hverju ári til að leiðrétta þetta.  Fólk gleymir leiðréttingunum jafn óðum og heldur áfram að hampa rangfærslunum.

  Rétt er að konudagurinn fylgir í kjölfar dags elskenda.  Hinsvegar er dagur elskenda hvorki bandarískur að uppruna né innfluttur af kunnri útvarpskonu.  Dagur elskenda er kominn úr heiðni.  Dagurinn markaði upphaf vors og frjósemishátíðar í Róm.  Hátíðin var helguð frjósemisguðinum Lupercalia (Lupercus) og dagurinn helgaður guði landbúnaðar, Faunus. 

  Á kvöldi elskenda settu ólofaðar dömur miða með nafni sínu á í stóran leirpott.  Drengir drógu miða og völdu þannig fylgdardömu á hátíðina.  Á þessum tíma voru öll ástarvellulög dægurlagaheimsins ósungin.  Leikurinn með miðana gegndi hlutverki einskonar hjónabandsmiðlunar.  Enginn gekk samt til leiksins skuldbundinn af reglum hans.  Þrátt fyrir það urðu flest pörin hjón.    

  Vinsældir dags elskenda leiddu til þess að kristna kirkjan ágirntist hann,  eins og aðra heiðna hátíðisdaga (jól,  páska o.s.frv.).  Kristna kirkjan tók daginn inn í sitt dagatal og kenndi við Valentínus (3 slíka þegar mest lét).  Þess ber að geta að 1969 var dagurinn fjarlægður úr dagatali kaþólsku kirkjunnar.  Sögurnar af þessum Valentínusum voru skilgreindar sem skröksögur.  Víða um heim andar köldu að degi elskenda.  Hann er talinn stuðla að lauslæti og kynlífi fyrir hjónaband.

  Til Bandaríkjanna barst dagur elskenda sennilega frá Bretlandi og / eða Frakklandi.  Eða kannski frá Hollandi.  Dagurinn hefur notið vinsælda í þessum löndum. 

  Íslenskar konur kynntust yrst degi elskenda af samskiptum við bandaríska hermenn.  Fyrir bragðið héldu þær að um sérstakan bandarískan hátíðisdag væri að ræða.  Vissulega gerir Kaninn mikið úr deginum.  Jafnvel í fyrstu bekkjum grunnskóla í Bandaríkjunum þekkist að nemendur skiptist á Valentínusarkortum og fleiru slíku. 

  Eini ekta (orginal) bandaríski hátíðisdagurinn sem skotið hefur rótum hérlendis er Þakkargjörðarhátíðin.  Hún spannar reyndar rösklega heila helgi.  Hún er að uppruna ekki alfarið bundin við Bandaríkin heldur einnig Kanada.  Þar er hún að vísu haldin nokkrum dögum fyrr.   

  Íslenskir blómasalar sáu snemma viðskiptatækifæri í degi elskenda.  Á sjötta áratugnum (og kannski fyrr) buðu þeir upp á Valentínusarblómvendi.  Síðan hefur þessi dagur sótt í sig veðrið hérlendis.  Innspýting í þá þróun kom frá útvarpskonunni Valdísi Gunnarsdóttur.  Hún rak árum saman áróður fyrir honum,  að mig minnir á Bylgjunni (og / eða á rás 2).  En hún innleiddi hann ekki hérlendis.  Hann var þegar kominn til sögunnar og naut vaxandi vinsælda.      

Prestur dæmdur fyrir barnaníð

  Enn einn presturinn.  Enn eitt fórnarlambið.  Enn eitt barnaníðið.  Ætlar þetta engan endi að taka?  Þetta er ekki bundið við kaþólsku kirkjuna - þó dæmin þaðan séu farin að skipta hundruðum.  Né heldur er þetta bundið við Ólaf Skúlason,  Gunnar Björnsson,  Guðmund í Byrginu,  Ágúst Magnússon eða Gunnar í Krossinum. 

  Nú eru Færeyingar felmtri slegnir.  Ekki er langt síðan að upp komst að þingmaðurinn og forstöðumaður trúfélags,  Jenis av Rana,  beitti þöggun í barnaníðsmáli innan trúfélagsins.  Færeyska dagblaðið Dimmalætting (dimmu léttir = árblik) hefur grafið upp að prestur í Norður-Hálogalandi í Noregi var í vor ákærður og sektaður fyrir barnaníð gagnvart dóttir sinni.  Presturinn er færeyskur.  Hann var áður prestur í Klaksvík í Færeyjum. 

  Presturinn var sektaður um 10.000 norskar krónur (um 200 þúsund íslenskar krónur).  Ástæðan fyrir því að málið barst til Færeyja er sú að presturinn hefur ekki staðið skil á sektinni heldur farið í felur.  Það er talið að hann sé jafnvel í felum í Færeyjum.

  Meðal gagna í málinu eru sms (síma-smá-skilaboð) og tölvupóstur.  Presturinn er fjögurra barna faðir.  Það var upplýst og sannað að hann beitti börn sín ofbeldi.  Þar á meðal dóttir undir 16 ára aldri kynferðislegu áreiti. 

Er presturinn þinn alvöru prestur?

 

  Er presturinn þinn alvöru prestur?  Eða er hann gerviprestur?  Eða geimvera?  Hvernig veistu hvort presturinn þinn hefur lokið námi í guðfræði?  Eða hvort hann hefur verið formlega vígður til prests eftir kúnstarinnar reglum og óreglum?  Þessum spurningum óska nú margir eftir að hafa spurt sig og fleiri að.  Einkum 60 þúsund íbúar ítalska bæjarins Fane í útjaðri Verona. 

  20 undanfarin sumur mætti á svæðið "prestur" sem kynnti sig undir nafninu Faðir Tómatsósa (padre Tommaso).  Hann birtist ætíð á sama tíma í Fane og lóan birtist á Íslandi á vorin.  Allt sumarið og fram á haust sinnti hann starfi prests af ákafa og alúð á móti fastráðnum presti staðarins.  Faðir Tómatsósa leysti fastráðna prestinn eiginlega meira og minna af þessi sumur.  Enda veitti þeim fastráðna ekki af að teygja úr sér og viðra sig aðeins eftir hark vetrarins.

  Í fyrra var nýr og ungur prestur fastráðinn í bransann í Fane.  Það kom í hans hlut á dögunum að láta nánustu ættingja Tómatsósu vita af því að gamli maðurinn væri kominn á sjúkrahús.  Faðir Tómatsósa er orðinn 84.  ára og heilsan farin.  Á sjúkrahúsinu er verið að lappa upp á hann þannig að hann geti kannski skrölt um í hjólastól.

  Þegar nýi presturinn hóf leit að ættingjum gamla mannsins uppgötvaðist að kallinn heitir ekki Tómatsósa heldur Italo G.  Við nánari forvitni nýja prestsins kom í ljós að kallinn er ekki og hefur aldrei verið alvöru prestur.  Það var allt lygi og fals.  Einhverskonar sprell í gamla manninum til að gera sér eitthvað til dundurs eftir að hann varð löggilt gamalmenni og farinn af vinnumarkaði.

  Íbúar Fane eru felmtri slegnir vegna tíðindanna.  Þeir eru niðurbrotnir yfir að hafa í 20 ár sagt óvígðum manni í skriftarstól frá öllum sínum syndum.  Útlistað fyrir honum í smáatriðum frásagnir af tíðu framhjáhaldi og öðru kynlífi utan hjónabands.  Bæjarstjórinn er í áfalli eftir að hafa löngum stundum tíundað fyrir gerviprestinum samskipti við vændiskonur,  móttökur á mútufé og þess háttar.

  Áhyggjur bæjarstjórans og annarra bæjarbúa snúa fyrst og fremst að því hvort gervipresturinn hafi gefið þeim upp rangan fjölda af Maríubænum sem þarf að fara með til að verða syndlaus.  Það er hrikalegt fyrir þetta fólk ef það situr ennþá uppi með syndir vegna þess eins að hafa í einhverjum tilfellum farið með of fáar Maríubænir.

  Góðu fréttirnar eru þær að Italo G virðist ekki hafa gengið það langt í prestshlutverkinu að gerast barnaníðingur.        

Lykillinn fundinn að skilningi á listum og bókmenntum

  Ég hef lengi velt fyrir mér hvar lykilinn sé að finna að skilningi á listum og bókmenntum heimsins.  Einkum hafa þessar vangaveltur sótt að mér eftir að þingmaðurinn arðgreiðsluglaði,  Ásbjörn Ólafsson,  lýsti yfir í pontu viðbjóði sínum á listum.  Nú hefur biskupinn yfir Íslandi og Vestmannaeyjum svipt hulunni af leyndarmálinu.  Það er Nýja testamentið "sem er lykillinn að skilningi á listum og bókmenntum heimsins". 

  Þetta einfaldar mjög kennslu í listum og bókmenntum.  Það þarf aðeins að láta nemendur lesa Nýja testamentið.  Þá öðlast þeir skilning á hljómfræði,  mynduppbyggingu,  litafræði,  leiklist og hvað skilur að góðar og vondar bókmenntir. 

  Þjóðir heims sem lesa ekki Nýja testamentið eru hér eftir aðhlátursefni.  Þær hafa engan skilning á listum og bókmenntum.  Það er þeim ægileg háðung.   

  Sá sem hefur ekki lesið Nýja testamentið er algjörlega skilningslaus gagnvart  Tunglskinssónötunni.  Í hans eyrum er þetta aðeins sundurlaus hávaði.

Vegið að rótum trúarinnar

Ný mynd af Jesú

  Það hafa ekki margar myndir náðst af Jesú frá Arabíu,  söguhetju Nýja testamentisins.  Sumar af þekktustu myndum af kappanum eru sannanlega falsaðar.  Jafnvel þó aðrir telji manninn á myndunum vera sláandi líkan fyrirmyndinni.  Á föstudaginn langa gerðust þau undur og stórmerki í Bretlandi að nákvæm andlitsmynd af Jesú þessum birtist í tyggjóklessu:

  Fyrir óvana er ráð að píra augu þangað til rétt glittir í tyggjóklessuna.  Síðan skal bakka aftur á bak þangað til andlitsfallið í klessunni er farið að líkjast Jesú.   

  Til samanburðar er hér fyrir neðan mynd sem fræðimenn telja gefa betri vísbendingu um útlit Jesú en tyggjóklessan.  Fjölskyldusvipurinn leynir sér ekki.  

Hannes grét

  Eftirfarandi er tekið af bloggi Valgerðar Bjarnadóttur á Eyjunni.  Þetta er frásögn Hreins Loftssonar,  fyrrum formanns einkavinavæðingarnefndar Davíðs Oddssonar á bönkum þjóðarinnar.  Frásögnin er lítillega stytt af mér (einkennd með þrípunktum).  Hún gefur skarpa mynd af stemmningunni:

  "...þegar Falun Gong kom til landsins... til að vekja athygli á harðneskju kínverskra stjórnvalda gegn andófsmönnum í Kína í tilefni af opinberri heimsókn kínverska forsetans, Jiangs Zemin, til Íslands... Davíð Oddsson var forsætisráðherra...

Hannes H. Gissurarson... vildi setja nafn sitt á auglýsingu til að mótmæla framkomu íslenskra stjórnvalda gagnvart Falun Gong. ...þeir fengu ekki að koma til landsins og voru... settir í einhvers konar búðir í Njarðvík, áður en þeim var snúið til baka, þeim, sem á annað borð komust til landsins. Mótmæli Falun Gong felast í ákveðnum æfingum og eru án ofbeldis.

Hannes hringdi í mig vegna þess að hann óttaðist um sinn hag. Ef hann myndi setja nafn sitt á auglýsinguna myndi hann falla í ónáð hjá leiðtoga sínum, Davíð Oddssyni. Ég sagði honum, að Davíð gæti ekki og mætti ekki hafa þau áhrif á hann, þennan mikla andstæðing kommúnisma og fasisma, lærisvein Hayeks, að hann þyrði ekki að standa með sannfæringu sinni gegn ofríki kommúnismans. Okkur bæri skylda til að taka stöðu með andófsmönnum kommúnismans. Davíð hlyti að skilja þetta. Hannes væri einn helsti hugmyndafræðingur íslenskrar frjálshyggju... Ég hvatti hann eindregið til að setja nafn sitt á auglýsinguna. Hannes gerði það líka...

Nokkrum dögum síðar hringdi Hannes grátandi, ég meina ekki kjökrandi heldur háskælandi í mig vegna þess, að hann næði engu sambandi við Davíð... Davíð svaraði ekki skilaboðum, tæki ekki símann og virti hann ekki viðlits. Mér brá. Var þetta virkilega Hannes H. Gissurarson, vinur minn og félagi í baráttunni gegn hinum alþjóðlega kommúnisma? Maðurinn, sem ég hafði litið upp til öll þessi ár? Var þetta þá styrkurinn, sannfæringin? Grátandi af ótta við að missa stöðu hjá leiðtoga sínum?

Ég sagði Hannesi þá skoðun mína, að hann yrði að herða upp hugann og standa á sannfæringu sinni. Ef Davíð... væri ekki stærri maður en þetta, ef hann skyldi ekki stöðu Hannesar gagnvart svona einföldu máli, þá yrði hann að una því. Davíð væri þá einfaldlega ekki stuðnings okkar virði.

Ég heyrði ekki frá Hannesi í nokkra daga eftir þetta símtal... Það er erfitt að hlusta á fullorðinn mann gráta. Örfáum dögum síðar hringdi Hannes aftur og þá lá vel á honum. Hann sagði, að hann hefði loksins náð sambandi við Davíð, sem hefði skammað sig hraustlega fyrir að taka stöðu með andstæðingum sínum með því að mótmæla meðferðinni á Falun Gong. Það skyldi hann ekki gera aftur. Hann hefði hlaupið á sig. Að sjálfsögðu hefði verið nauðsynlegt að taka hart á þessu fólki... Íslensk stjórnvöld gætu ekki með öðrum hætti tekið á svona mótmælendum... Hannes(i)... leið... vel, að vera kominn í náðina á nýjan leik..."

Svar komið vegna Icesave

Angurvær og hátíðlegur jólasálmur

  Nú þegar liðið er á jólasteikina hellist andagiftin yfir.  Áður en ég vissi af var skáldagyðjan búin að færa mér upp í hendur án fyrirhafnar þennan hátíðlega jólasálm.  Hann verður tekinn upp í kirkjum landsins þegar Gunnar Þórðarson og Atli Heimir verða búnir að semja lag við hann.  Í allra síðustu línunni er bein tilvísun í kveðju jólasveinsins.

  Heims um ból halda menn jól;

heiðingjar,  kristnir og Tjallar.

  Uppi á stól stendur í kjól

stuttklipptur prestur og trallar:

  Tra-la-la-la-la,

tra-la-la-la-ló.

  Tra-la-la-la-la,

tra-la-la-hó-hó!

Steikinni brennt í ræktinni

Fallegasta útgáfan af Heims um ból

  Fólk má alveg leyfa sér að vera töluvert væmið á jólunum.  Leggjast til að mynda yfir hátíðlegan flutning á þvældustu jólasálmunum.  Jólin eru ekki komin fyrir alvöru fyrr en guðspjallasveitin ljúfa Testament fer í sinn fínasta skrúða og afgreiðir notalega útgáfu af  Heims um ból.  Þetta rifjar upp fyrir mér æskuárin í dómkirkjunni á Hólum í Hjaltadal.  Þar sat ég hverja einustu messu og heyrði alltaf fyrir mér sálmana flutta á nákvæmlega þennan hátt.  Að vísu hefði ég viljað heyra eitt bjölluslag úr Hólaturninum annað hvort í upphafi eða enda lagsins.  Það vandamál leysi ég sjálfur með því að slá hnífsblaði léttilega utan í bjórglasið mitt.  Bæði í upphafi og enda lagsins.  

  Fegurðin í þessum flutningi Testament birtist best ef hljóðstyrkur hátalaranna er þaninn í botn.  Þá umvefur fegurðin hlustandann í kærleik og jólagleði.

 

 

Jólasveinninn í önnum