Af hverju eru rauðhærðir unglegri en aðrir? Gátan leyst

 

  Allir hafa tekið eftir því að rauðhært fólk eldist hægar en aðrir.  Fram eftir öllum aldri lítur það út eins og unglingar.  Nú hefur þetta verið rannsakað.  Niðurstaðan staðfestir að þetta sé tilfellið svo um munar.  Rauðhærðir eru mælanlega unglegri en jafnaldrar þeirra.  Ástæðan er/u gen.  Gen rauðhærðra eru forrituð þannig.  Þar spilar margt inn í.  Svo sem að húð rauðhærðra framleiðir D-vítamín í sól miklu hraðar en annarra.  D-vítamínið kemur af stað öflugri upptöku líkamans á kalki.  Hún skilar sterkari tönnum, hári, nöglum og betri húð sem meðal annars eldist hægar,  svo fátt eitt sé nefnt.  D-vítamín sem sólin framleiðir á húðinni er mun kröftugra en D-vítamín sem fæst með inntöku (til að mynda lýsis).    

  Vísindaleg rannsókn framkvæmd af háskóla í Frakklandi sýnir að aðdráttarafl rauðhærðra á skemmtistöðum er afgerandi meira en annarra.  Aðrar rannsóknir - líka á dýrum - staðfesta að góð D-vítamín staða er segull á hitt kynið.    

  Rauðhærðir Bretar eru 1%.  4% forstjóra í Bretlandi eru rauðhærðir.  Þetta þýðir að rauðhærðir eru fjórum sinnum líklegri til að ná toppstöðu á vinnumarkaði en aðrir.  Eldri rannsókn leiddi í ljós að rauðhærðir eru meiri töffarar en aðrir.  Eða þannig.  Uppátækasamari,  kjaftforari og áræðnari.  Hærra hlutfall þeirra er "rebels" (uppreisnargjarnir).  Þar fyrir utan er rautt hár flott.

  Færeyska sjálfstæðishetjan Þrándur í Götu var fagurrauðhærður og dæmigerður sem slíkur.  Sá lét ekki Noregskonung vaða yfir Færeyinga á skítugum skóm með skattheimtu eða annan yfirgang.  Það er ekki tilviljun að konungur pönksins,  Bretinn Johnny Rotten (Sex Pistols), er sömuleiðis fagurrauðhærður.  Hans kjaftfora uppreisnarframkoma er dæmigerð fyrir rauðhærða.  Sem hann svo kryddar með góðri kímni.      

  Það væri fróðlegt að skoða árangur rauðhærðra í músík eða leiklist. Þekkt er  hljómsveitin Simply Red,  kennd við rauðhærða söngvarann.  Hvað með Eirík Hauksson og Pál Rósinkrans?  Eða Dortheu Dam og Axl Rose? Eða Ágústu Evu og Sögu Garðarsdóttur? Ómar Ragnarsson og Jón Gnarr?  

    

Hvar er best og verst fyrir stelpur að alast upp?

 

 

 

 

 

 

 

 

  Ég hef komist í skýrslu yfir bestu og verstu lönd fyrir stelpur að alast upp í.  Tekið er inn í útreikninginn allt frá líkum á að deyja við barnsburð til möguleika á skólagöngu og allt þar á milli.  Líka landsframleiðslu á mann og hlutfall kvenna í launavinnu í samanburði við karla.  Og svo framvegis.  Þetta eru vandaðir útreikningar.

  Niðurstaðan kemur ekki eins og þruma í heiðskíru veðri.

  Verstu löndin eru þessi (ekki góðar fréttir fyrir Afríku):

1  Nígería

2  Sómalía

3  Malí

4  Mið-Afríku lýðveldið

5  Jemen 

6  Kongó

7  Afganistan

8  Fílabeinsströndin

9  Chad

10 Kamerún

  Langbestu löndin eru þessi (góðar fréttir fyrir Norðurlöndin):

1  Noregur

2  Svíþjóð

3  Danmörk

4  Ísland

5  Finnland

6  Holland

7  Ástralía

8  Nýja-Sjáland

9  Sviss

10 Belgía

Eineltið færist í aukana

  Hálfskoski-kvartþýski New York athafnamaðurinn Dónald Jón Trump hefur sætt stanslausu einelti síðustu mánuðina.  Ekki síst af hálfu íslensks almennings og íslenskra fjölmiðla.  Hann er hæddur og spottaður.  Að því er virðist fyrir það eitt að taka þátt í forvali repúblikana fyrir forsetakosningar í Bandaríkjum Norður-Ameríku.

  Eineltistilburðir Íslendinga hafa eitrað út frá sér. Bandarískir tónlistarmenn hafa snúist gegn Dónaldi Jóni.  Menn sem hann áleit vera sína bestu og nánustu vini.  Fleiri skemmtikraftar hafa fylgt í kjölfarið og sagt ljót orð um manninn.

  Nú eru kjósendur reppanna hver á fætur öðrum farnir að taka þátt í eineltinu.  Þeir eru margir hverjir hættir að kjósa hann.  Núna síðast í Wyoming og Washington DC.  Um og yfir 9 af hverjum 10 kusu ekki Trump.  

  Góðu fréttirnar eru að hann nýtur einarðs og einlægs stuðnings nasistahópa á borð við Ku Klux Klan. 

  Dónald Jón er breyskur eins og allt annað fólk. Einn af hans göllum er að treysta ekki fagmönnum.  Hann stólar á eigin getu.  Það kemur ekki alltaf vel út.  Til að mynda ber hann sjálfur á sig sjálfbrúnkukrem.  Yfirleitt er það misheppnað. Of mikið,  of appelsínugult,  flekkótt og ójafnt.  Þetta þarf að laga.  Svona gera menn ekki.  Það má ekki bera sjálfbrúnkukrem alveg að augum og hársverði. Fagmenn kunna að afgreiða það með einfaldri tækni.  Hún er kennd í förðunarskólum.  Greinilega og hrópandi kann Dónald Jón það ekki.  Auk þess virðist hann ekki vita af því að til eru sjálfbrúnkukrem sem framkalla eðlilegan sólbrúnkutón án appelsínugula litsins. Ég er miður mín yfir því hvernig hann klúðrar þessu. Niðurstaðan gæti orðið sú að hann verði fyrsti appelsínuguli forseti Bandaríkjanna eða þó öllu heldur ekki.    

Trump gersigraður í tveimur ríkjum

Rottukjöt í matinn

 

 

 

 

 

 

 

  Þrátt fyrir allskonar niðurgreiðslur,  styrki,  ívilnanir,  fyrirgreiðslur,  klíkuskap og annað kunnuglegt freistast margir matvælaframleiðendur til þess að svindla á viðskiptavinum.  Líklegt er að þú eða einhver sem þú þekkir hafi borðað rottukjöt án þess að vita það. Talið sig vera að japla á kjúklingakjöti.  

  Þetta hendir þegar snætt er í Bandaríkjum Norður-Ameríku.  Það staðfestir matvælaeftirlitið vestra.  Milljónir kílóa af rottukjöti er selt sem beinlaust kjúklingakjöt,  hvort heldur sem er á veitingastöðum eða í matvöruverslunum.  

  Að sögn kunnugra er rottukjöt lakara en kjúklingakjöt.  Með réttum kryddum má fela muninn.  Að minnsta kosti upp að því marki að villa um fyrir grunlausum.   

 

Náðargáfa að tala tungum

  Í kristni er vel þekkt sú náðargáfa að tala tungum.  Heittrúaðir og sannkristnir í góðu og nánu sambandi við almættið tala þá ósjálfrátt,  viðstöðulaust og án vandkvæða tungumál sem þeir kunna ekki. Um þetta eru áhugaverðar frásagnir í Biblíunni.

  Víkur þá sögu að Svavari Sigurðssyni.  Hann hefur í áratugi barist gegn fíkniefnadjöflinum.  Á síðustu öld var hann viðmælandi Eiríks Jónssonar á Stöð 2 og talaði tungum.  Það var áhrifaríkt - þó að hvorki hann né sjónvarpsáhorfendur skildu hvað hann sagði.

  Lögreglan í Reykjavík hefur sagt frá kynnum af karlmanni sem talaði tungum við ljósastaur í Grafarvogi.  Næsta víst er að þar var um mikilvægan boðskap að ræða.  Vegna tungumálavanþekkingar lögreglunnar fáum við aldrei að vita hver hann var.  

 

   

„Talaði tungum“ í Grafarvogi

Hvar er best að búa?

  Flóttamenn frá stríðshrjáðum löndum og margir aðrir spyrja sig og aðra:  Hvar er best að búa?  Hvar eru lífskjör best?  Hvar eru almenningssamgöngur bestar?  Hvar eru atvinnutækifæri?  Hvar eru fæstir glæpir?  Hvar eru menn óhultir fyrir árásum ofbeldisfullra öfgamanna? Netsíðan Mercer hefur tekið saman lista og svarar þessu.

  Bestu kostir eru þessir:

1.  Vín í Austurríki

2.  Zuire í Swiss

3.  Auchland á Nýja-Sjálandi

4.  Munich í Þýskalandi

5.  Vankúver í Kanada

6.  Dusseldorf í Þýskalandi 

7.  Frankfurt í Þýskalandi

8.  Geneva í Swiss

9.  Kaupmannahöfn í Danmörku

10. Sidney í Ástralíu

  Einhverra hluta vegna eru hvorki Reykjavík né Ísland á listanum.  Það er undarlegt.  Það ógildir listann.  Skamm!  Höfuðborgir allra hinna Norðurlandanna eru ofarlega á listanum: Stokkhólmur í Svíþjóð í 19. sæti,  Helsinki í Finnlandi og Osló í Noregi báðar í 30. sæti.

  Verstu borgir eru:

1.  Bagdat í Írak. Einkennilegt vegna þess að í aldarbyrjun réðst bandarískur her með stuðningi Íslands inn í Írak til að innleiða þar vestrænt lýðræði og hefja vestræn mannréttindi til vegs og virðingar.  Yfirtóku illræmd fangelsi á borð við Abu Ghraib til að kenna innfæddum mannúð.

2.  Bangui í Mið-afríska lýðveldinu

3.  Sana´a í Jemen

4.  Port au Prince í Haiti

5.  Khartoum í Súdan

  Verstu borgir í Evrópu eru Minsk í Belarus,  Tírana í Albaníu og Kænugarður í Úkraínu.   

  Bestu borgir í Ameríku - fyrir utan Vankúver í Kanada - eru Toronto í Kanada (15.sæti) og Ottawa í Kanada (17.sæti).  

 

  

Einkennilegt háttalag strætóbílstjóra í myrkri, þoku og snjó

  Sumt fólk á ekki að umgangast börn.  Það skilur ekki börn. Þau fara í taugarnar á þeim. Það þekkir ekki eitt barn frá öðru. Í þeirra augum er þetta allt sami skríllinn.  Alveg eins og hjá rasistum sem setja alla blökkumenn undir sama hatt;  sjá engan mun á þeim.

  Mér var illa brugðið við fréttir af 14 ára stjúpdóttur Guðmundar Brynjólfssonar,  djákna og vinar míns á Eyrarbakka. Krakkinn tók í gærkvöldi strætó til Selfoss.  Á leiðinni skipti stelpan um sæti. Við það missti bílstjórinn stjórn á sér.  Það rann á hann æði.  Hann sturlaðist, froðufelldi og spangólaði. Henti stelpunni umsvifalaust út á guð og gaddinn.  Skipti engu þó að úti væri niðamyrkur,  svartaþoka,  snjór og hálka.

  Hann hafði ekki hugmynd um það hvort að barnið væri með farsíma, myrkfælið eða þokkalega búið til útiveru.

  Sem betur fer tókst stelpunni að ná símasambandi við foreldrana.  Guðmundur ók í humátt að Selfossi.  Hún hafði þá í fimm mínútur brölt í átt að Eyrarbakka í flughálku og myrkri.  Köld, hrakin og niðurlægð. 

  Bílstjórinn réttlætir ójafnvægi sitt og uppákomu með því að kvöldið áður hafi stelpa fært sig á milli sæta.  Hann taldi hugsanlegt að um sömu stelpu væri að ræða. Sem var þó ekki. Þá viti hann dæmi þess að krakki hafi sett fót upp á sæti.  Að auki hafi krakki eitt sinn sýnt honum putta. Þarna var mælirinn fullur.  Til viðbótar hafi Litla-Hraun verið í nágrenni. Hún hefði getað leitað þar skjóls síðar um kvöldið.  Miðaði hann þá við gömul ytri landamæri Litla-Hrauns.  

 Nú er málið "í ferli" hjá Strætó.

     

     

  

14 ára hent út úr strætó

Tölvan segir nei

  Samfélagið okkar er að mjakast í mannlegri átt.  Hægt og hljótt.  Mannúð og samkennd sækja á.  Lög og reglur eru leiðbeinandi.  Þau eru mannanna verk.  Þau eru ekki sett til að níðast á börnum.  Af og til koma hinsvegar upp þær aðstæður að lög og reglur stangast á við þarfir barna.  Þá reynir á mannlega þáttinn.  Þá vegur neyðarréttur þyngra.

  Það er aum framkoma gagnvart börnum í vanda að yppa öxlum og skýla sér á bak við reglur.  "Tölvan segir nei,"  er vinsæl klisja í sjónvarpsþáttunum Litla Bretland.  Það er gott grín og lýsandi fyrir starfsfólk Wow á dönskum flugvelli sem skildi þrjú börn eftir í reiðuleysi.  Líka fyrir starfsfólk Fellaskóla sem neitaði stelpu um að snæða pizza-sneið með skólasystkinum sínum.

  Barnaheimlin í Breiðavík og Kumbaravogi tilheyra fortíðinni. Blessunarlega. Látum hin dæmin einnig tilheyra fortíðinni. Verum í nútímanum 2016.  

Þrjú börn urðu eftir á Kastrup

Í fangelsi fyrir að spila kántrý-músík

  "Allt nema kántrý og þungarokk."  Þetta er algengt svar við spurningunni: "Á hvernig tónlist hlustar þú?"  Þegar harðar er gengið á viðmælandann kemur jafnan í ljós að hann hlustar ekki heldur á djass,  indverska raga-músík né óperur.  

  Þeir eru til sem hlusta á kántrý.  Reyndar hlusta flestir á einhver kántrý-afbrigði.  Það er frekar þannig að sumir hafa óþol gagnvart sykursætasta Nashville kántrý-poppi.  Annars er allur háttur á.

  Það er ekki alltaf tekið út með sældinni að hlusta á kántrý.  Kántrý-unnandi í Skotandi var dæmdur í fjögurra mánaða fangelsi.  Sökin var ekki meiri en sú að hann olli nágrönnum langvarandi ónæði með því að blasta kántrýi á hæsta styrk í tíma og ótíma.  Einkum fengu diskar með Dolly Parton að rúlla undir geisla.  Það fyllti mælinn.

  Kántrý-boltanum til refsiþyngingar var metið að hann barðist um á hæl og hnakka gegn handtöku.  Í atinu veittist hann með ofbeldi að einum lögreglumanni.

 Dómari féllst ekki á að meta honum til refsilækkunar skerta heyrn.  Þegar þannig stendur á brúka menn heyrnartól.  Kántrý-gaurinn gerði það ekki.  Hann taldi brýnna að breiða út kántrý-fagnaðarerindið.  

Smásaga um vinnustaðaglens

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Þetta er fyrsti dagur Tóta í pylsuvagninum.  Hann er búinn að hlakka til í marga daga.  Þar áður átti hann sér langþráðan draum um að afgreiða pylsur - eins og algengt er með ungt fólk.  Vinnufélagi hans er Ása,  boldangshnáta á sjötugsaldri með sólgleraugu og fjölda húðflúra.  Tóti hefur oft fylgst með henni úr fjarlægð afgreiða pylsur.  Hann hefur stundum undrast hvað vinnufélagar hennar stoppa stutt við í vagninum.    

  Tóti heilsar og kynnir sig með handabandi.  Ása kynnir sig ekki heldur svarar glettnislega:  "Tóti, já.  Ég ætla að kalla þig Tóta ljóta til aðgreiningar frá öðrum Tótum."

  "Þekkir þú aðra Tóta?" spyr Tóti undrandi.

  "Ekki ennþá," svarar Ása.  "Kannski síðar."

  Lengra er samtalið ekki í bili.  Ása bendir Tóta þegjandi á að taka af sér jakkann.  Um leið bendir hún á kaffikönnu með nýlöguðu kaffi.  Hún bendir honum líka á að fá sér sæti.  Hann lætur ekki benda sér á það tvisvar.  Sjálf hellir hún sér kaffi í plastmál.  Með vönum handbrögðum gusar hún eldsnöggt úr því ofan í hálsmálið á Tóta.  Hann öskrar af sársauka undan brennandi heitu kaffinu,  sprettur á fætur og rífur sig úr bolnum.  Hann horfir undrandi og ásakandi á Ásu.  Hún heldur um magann í hláturskrampa.

  "Vinnustaðagrín,"  útskýrir hún skellihlæjandi og sækir handklæði.  Hún vætir það í köldu vatni og leggur samanbrotið yfir brunasárið á öxlinni.  

  "Farðu í bolinn yfir,"  skipar hún og hjálpar honum að troðast í kaffiblautan bolinn.

  Tóti reynir að taka gríninu vel.  Hann brosir vandræðalega.  Brosið verður einlægt þegar Ása bætir við:  "Ég ætla að skjótast í ísbúðina við hliðina og kaupa handa okkur ís í brauðformi.  Þá fyrirgefur þú mér grínið.  Er það ekki?"

  Hún býður ekki eftir svari heldur snarast út.  Að vörmu spori kemur hún til baka með tvo barnaísa.  Annar er súkkulaðiís.  Hinn jarðarberja.  Hún réttir súkkulaðiísinn að munni Tóta og segir:  "Vittu hvorn þér þykir betri."

  Tóti er við það að narta í ístoppinn þegar Ása þrykkir ísnum þéttingsfast framan í hann.  Ísinn klessist upp á nef og út á kinnar.  Hún fylgir því eftir nógu fast til að brauðformið maskast.

  Tóti tekur andköf.  Hann skefur með höndunum ísinn framan úr sér.  Hann sullast niður bringuna og litar bolinn.  

  "Vinnustaðagrín!"  hrópar Ása sigri hrósandi.  Um leið og orðinu sleppir þrykkir hún jarðarberjaísnum á sama hátt í andlitið á Tóta.  

  "Æ,  þetta fór úr böndunum,"  játar hún og horfir á Tóta þrífa á sér andlitið.  "Fyrirgefðu. Ég sá þetta fyrir mér miklu fyndnara.  Ég hélt að þú myndir líta út eins og Gosi spýtukall:  Að brauðformið myndi standa út í loftið á nefinu á þér.  Það hefði verið fyndið." 

  Tóta fyrirgefur Ásu í huganum.  Hann vorkennir henni fyrir aulalegan húmor.  Það geta ekki allir verið gordjöss.  Hún vill vera skemmtileg.  

  "Ég skal vera almennileg,"  lofar Ása.  "Ég er búin að biðjast fyrirgefningar.  Ég skal hringja í konuna sem á pylsuvagninn og óska eftir því að þú verðir fastráðinn."

  Orðum sínum til áréttingar hringir hún og segir í tólið: "Þú ættir að fastráða Tóta.  Hann þarf bara að taka með sér hreinan aukafatnað.  Núna er hann útataður í kaffisulli og ís.  Bæði súkkulaðiís og jarðarberja.  Þetta er ógeðslegt fyrir kúnna að horfa upp á.  Ég er viss um að hann er ömurlegur faðir.  Það kemur vinnunni ekkert við.  Ég þarf bara að tala við Barnaverndarnefnd.  Láta dæma af honum börnin.  Viltu að ég komi eftir vinnu og nuddi á þér bakið?  Ég get einnig gefið þér fótanudd.  Ég hlakka til,  yðar hátign."

  Ása leggur símann frá sér og segir:  "Þú heyrðir það sjálfur,  Tóti ljóti,  að ég mæli með þér.  Ég ræð töluverðu um fastráðningar.  Ég sef nefnilega stundum hjá hennar hátign."  

 

 

 

 

 

 

 

  Fleiri smásögur og leikrit HÉR.