25.5.2010 | 22:34

Smásaga - peysuklúbburinn

Peysuæfingin gekk vel í kvöld. Fyrst æfði hópurinn að klæða sig í og úr ullarpeysum. Síðan voru það þunnar hnepptar peysur. Svo þunnar prjónaðar rúllukragapeysur. Svo þunnar. Því næst hálfgert peysuvesti með rennilás. Þá var röðin komin að hettupeysum. Þvílíkt fjör!

Peysuklúbburinn hittist klukkan 8 á hverju fimmtudagskvöldi og tekur léttar peysuæfingar. Stundum er dagskráin brotin upp með skemmtilegum sögum af peysum. Stundum eru sýndar skuggamyndir af peysum. Stundum skiptast félagarnir á ljósmyndum af af ættingjum sínum í peysum.

Eftir þessa vel heppnuðu peysuæfingu í kvöld röltir Þorlákur æringi austan af landi í átt að litla kofanum á horninu, Hamborgaraveisluhöllina. Á leiðinni sér hann frímúrara. Hann er reyndar aðeins of langt í burtu til að Þorlákur æringi geti verið viss um að þetta sé frímúrari. Í stað þess að ganga úr skugga um það vindur Þorlákur æringi sér inn í litla kofann og pantar ostborgara með aukaosti, franskar, kokteilsósu og bjórkollu. Andlit þjónsins er eins og það hafi lent undir óðu hestastóði: Bólgur og kúlur þekja það, ásamt blóðugum plástrum og sáraumbúðum. Það rétt sést glitta í augun. Eins og á Sigurði Einarssyni bankaræningja og flóttamanni. Augun eru stokkbólgin. Engu að síður er þjónninn smeðjulegur. Blikkar Þorlák æringja af og til á milli þess sem hann afgreiðir veitingarnar. Nokkru eftir að þjónninn hefur raðað kræsingunum á borðið leggur hann reikninginn einnig á borðið.

Þorlákur æringi rekur augun í að aukaostur er verðlagður á 80 kall. Honum er brugðið. Hann er miður sín. Fer að skjálfa eins hrísla í vindi og kallar örvæntingafullur á þjóninn:

- Heyrðu manni, ertu að verðleggja eina ostsneið á 80 kall?

Já, þjónninn kannast við það. Þorlákur æringi bendir taugaveiklaður á að hægt sé að kaupa heilt oststykki á 300 kall í Bónus. Það náist alveg tuttugu - þrjátíu sneiðar út út einu slíku oststykki.

Það snöggfýkur í þjóninn. Á milli samanbitinna tanna fullyrðir hann að Hamborgaraveisluhöllin kaupi niðursneiddan ost í 11-11 og það bætist þjónustugjald við að skella auka ostasneið á hamborgarann. "Það eru aðeins heilalausir hálfvitar frá helvíti sem átta sig ekki á þessu," öskrar þjónninn og hefur misst þolinmæðina. Hann stekkur að Þorláki æringja, rífur bjórkolluna úr höndunum á honum og hellir eldsnöggt úr henni í vask fyrir innan afgreiðsluborðið. Í kjölfarið sópar hann með vinstri hendinni hamborgaranum, kokteilsóssuni og frönsku kartöflunum af borðinu niður á gólf. Með krepptum hnefa hægri handar lemur hann af alefli í nefið á Þorláki æringja. Og hrópar um leið: "Út, út! Drullaðu þér út og komdu aldrei hingað aftur, fáviti!"

Þorláki æringja mislíkar frekar en hitt þessi framkoma. Aðallega út af því að hann er óvænt kominn með heiftarlegar blóðnasir. Það leggst alltaf illa í hann. Hann er lítið fyrir blóðnasir. Þorlákur æringi hendir sér eins og byssubrandur í gólfið og bítur í fótinn á þjóninum. Þjónninn hrópar skrækróma: "Bíturðu mig, helvítið þitt?" Þorlák æringja langar til að gangast undanbragðalaust við því að rétt sé til getið. En hann hefur áhyggjur af því að hann muni stama ef hann reynir að segja "já". Það vill henda ef hann kemst í uppnám. Þess vegna ákveður hann að játa hvorki né neita í bili. Í huganum veltir hann samt fyrir sér að viðurkenna þetta síðar í betra tómi. Þjónninn hefur gripið borðviftu og neglir henni ítrekað í höfuðið Þorláki æringja. Um leið hrópar þjónninn á afgreiðsludömu: "Hringdu á lögguna!"

Afgreiðsludaman hlýðir. Á meðan halda þjónninn og Þorlákur æringi áfram að veltast um gólfið í fangbrögðum. Borð og stólar brotna og fjúka um salinn. Sem betur fer eru ekki fleiri þarna inni. Viðureignin er nokkuð jöfn. Þjónninn er öllu vanur. Tómatsósuflöskur, bjórkönnur og fleira dynja ásamt hnefum á Þorláki æringja. Hann er meira í því að bíta þjóninn. Við hvert vel heppnað bit tekur þjónninn krampakenndan kipp og verður ákafari í barsmíðunum.

Áður en langt um líður eru Þorlákur æringi og þjónninn báðir orðnir alblóðugir, marðir og lurkum lamdir. Hvorugur gefur eftir. Að lokum dúndrar Þorlákur æringi óvart olnboga í andlitið á þjóninum sem rotast með það sama. Þorlákur æringi er enn með blóðnasir. Tvö glóðaraugu hafa bæst við. Hann skokkar léttur á fæti út úr Hamborgaraveislusalnum og rykkir að sér jakkanum sem er í henglum. Þorlákur æringi spýtir út úr sér nokkrum brotnum tönnum um leið og hann sest inn í bíl sinn. Þegar Þorlákur æringi ekur burt syngur hann glaðlega: "Fríða litla lipurtá, ljúf með augu fjögur djúp og blá..." Í baksýnispeglinum sér hann víkingasveit lögreglunnar hlaupa með byssur á lofti inn í Hamborgaraveisluhöllina. Í þeim svifum raknar þjónninn úr rotinu. Lögreglumennirnir hjálpa honum á fætur og rétta honum klút til að þurrka framan úr sér blóðið. Þeir eru fullir samúðar. Forsprakkinn leggur handlegginn vinalega yfir axlir þjónsins og segir hlýlega: "Það voru hrikaleg mistök af ykkur að opna hamborgarastað í þessu hverfi. Frá því staðurinn var opnaður í gærmorgun er þetta tólfta útkallið hingað á þessum tveimur dögum. Það er algjöör djöfulsins skríll sem býr í þessu hverfi."

--------------------------------------------------------------

Fleiri smásögur og leikrit:

- Vinalegur náungi:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1041105

- Gamall einbúi

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1036775

- Saga af systrum

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1017021/

- Jólasaga

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1008279/

- Á rjúpnaveiðum:

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/988782/