Lulla frænka

  Ég hef átt fleiri skemmtilega ættingja en Önnu á Hesteyri.  Anna Marta og móðir mín voru bræðradætur.  Systir pabba,  Lulla,  var líka skemmtileg.  Ég hélt upp á hana.  Hún var með annan fótinn á Kleppi og Geðdeild Borgarspítala.  Margoft reyndi hún að svipta sig lífi áður en það tókst.  Lulla var góð kona,  trygglynd og ættrækin.  Eftir að ég flutti sem unglingur til Reykjavíkur var hún dugleg að bjóða mér í heimsókn.  Hún var sömuleiðis dugleg að heimsækja mig.  Ekki síst eftir að synir mínir komu til sögunnar.  Hún átti það til að koma í heimsókn mörg kvöld í röð.  Það var gaman.  Lulla frænka var alltaf skemmtileg.

  Lulla gerði sér aldrei grein fyrir því að hún ætti við andleg veikindi að stríða.  Þegar hún var vistuð inni á Kleppi eða Geðdeild Borgarspítala sagði hún:  "Það halda margir að þetta sé geðdeild.  Það er eins og hver önnur della.  Þetta er heimili fyrir fólk sem þarf að hvíla sig."

  Eitt sinn var Lulla sett í vinnu hjá Múlalundi.   Múlalundur er það sem kallast verndaður vinnustaður.  Þá sagði Lulla:  "Það er alveg merkilegt hvernig getur safnast á einn vinnustað,  eins og Múlalund,  fólk sem eitthvað er að.  Ef það er ekki vangefið eða geðveikt þá er það á hækjum eða í hjólastól.  Það er eitthvað að öllum þarna nema mér.

Athugasemdir

[sæunn (IP-tala skráð) 12.6.2013 kl. 11:24]

hehe já hún var eðalsnillingur,við höfum verið heppin i gegnum lífað að kynnast og eiga að snillinga eins og hana sem maður gat hlegið með ;)