Hvaða tónlistarmenn eru gáfaðastir, skarpastir og með mesta félagsgreind?

  Byrjum á frægum brandara.  Spurt er:  Hvað er kvenkyns grúppía?  Svar:  Stelpa sem eltist við og sefur hjá karlkyns tónlistarmönnum.  Spurt er:  Hvað er karlkyns grúppía?  Svar:  Trommuleikari.

 

  Brandarinn er dæmi um staðlað viðhorf til tónlistarmanna;  persónuleika sem ræður því hver velur sér hvaða hljóðfæri til að spila á eða tekur að sér hlutverk söngvarans.  Bassaleikarinn er skilgreindur sem þögla feimna týpan.  Það skarast þegar hann er jafnframt söngvarinn.  Söngvarinn er iðulega framvörður hljómsveitarinnar.  Hann er einskonar leiðtogi og andlit hljómsveitarinnar.  Oft ásamt sólógítarleikaranum.  Þannig mætti áfram telja.

  Það er sitthvað til í þessu.  En ekki algild regla.  Skekkjumörkin eru til að mynda þau að tónlistarmenn velja sér ekki í öllum tilfellum sjálfir sitt hlutverk.  Dæmi um það er að Paul McCartney vildi ekki vera bassaleikari Bítlanna.  Hann vildi vera sólógítarleikari og hljómborðsleikari.  Eftir fráfall bassaleikarans Stus Sutcliffes var samt ekki um annað að ræða.  John Lennon var ágætur gítarleikari en afleitur bassaleikari (það heyrist m.a. glöggt í laginu "Long And Winding Road").  George Harrison var töluvert betri sólógítarleikari en Paul.  Paul sat uppi með hlutverk bassaleikarans.   Til mikillar gæfu fyrir Bítlana.  Hann er frábær bassaleikari sem innleiddi í rokkið söngrænan (melódískan) bassaleik.    

  Vísindalegar rannsóknir (ein sænsk, önnur bandarísk og sú þriðja bresk) á persónuleika og gáfum tónlistarmanna sýna sömu niðurstöðu:  Trommuleikarinn er gáfaðastur, skarpastur og sá sem hefur mesta félagsfærni.  Trommuleikarinn er jafnframt hamingjusamastur og með hæsta sársaukaþröskuldinn.  

  Velta má fyrir sér orsökum og afleiðingum eða öðrum skýringum.  Trommuleikarinn er eini hljóðfæraleikarinn sem þarf að stjórna fjórum útlimum samtímis og láta þá skila sínu án truflunar frá (ósjálfráðum) viðbrögðum hvers annars.  Trommuleikarinn þarf jafnframt að samhæfa takta og áherslur við það sem bassaleikari og rythmagítarleikari eru að gera.  Að auki þarf hann að tengja sveiflu frá versi til viðlags með "breiki".  Trommuleikarinn verður að tengja sig nánar öllum öðrum í hljómsveit en hinir í bandinu.  Hann hefur mest að segja um áferð tónlistarinnar;  hvort að hún sé mjúk og fínleg eða hörð og hávær.  Hann hefur mest að segja um það hversu vel áherslur í framvindu lagsins komast til skila.    

  Trommuleikarar eru oft og tíðum málamiðlarar í stormasömu andrúmslofti innan hljómsveita. Þökk sé færni þeirra í mannlegum samskiptum.  Ring Starr er gott dæmi um það.  Þegar Bítlarnir voru á lokasprettinum,  allt logaði í pirringi,  síðan málaferlum og harðvítugum illindum átti Ringo góð samskipti við alla.  Á meðan George og öllu fremur Paul höfðu horn í síðu Yoko þá hefur Ringo alla tíð átt góð samskipti við hana.  Meðal annars fylgir hann henni oftast til Íslands þegar Friðarsúlan er tendruð.   

  Í einni rannsókninni fékkst sú niðurstaða að það eitt,  að læra trommuleik og spila á trommur,  hækkar greindavísitölu viðkomandi.  Heimskasta fólk getur orðið bráðgáfað ef það er duglegt að spila á trommur.   

 

Athugasemdir

[Wilhelm Emilsson, 4.9.2014 kl. 01:20]

Takk kærlega fyrir pistilinn. Eins og við vitum getur líka verið lífshættulegt að vera trommari í frægri rokkhljómsveit, t.d. Beach Boys, Led Zeppelin, the Who . . . og Spinal Tap.

[Helga Kristjánsdóttir, 4.9.2014 kl. 01:35]

Sem sagt þau slá ævinlega í gegn.

[Már Elíson, 4.9.2014 kl. 10:09]

Sæll Jens,

Svei mér þá ef þetta er ekki bara rétt hjá þér ! (Þú skilur hvað ég meina). -

Smá innsláttarvilla hjá þér "LONG and Winding Road.." ætti það að vera.

Þakka þér mjög fyrir sendinguna sem ég fékk frá þér á dögunum. var búinn að leita lengi að Vælferðarvisum Kára P, og bókin um Eivoru er frábær.

Takk, takk....

[Jens Guð, 4.9.2014 kl. 19:25]

Vilhelm, það er lífshættulegt að vera í hljómsveit. Til að mynda eru sex af liðsmönnum The Byrds fallnir frá. Allir löngu fyrir aldur fram. Þar af var Gram Parson ekki nema 26 ára þegar eiturlyfin léku hann grátt.

[Jens Guð, 4.9.2014 kl. 19:25]

Helga, vel orðað!

[Jens Guð, 4.9.2014 kl. 19:28]

Már, takk fyrir leiðréttinguna og góð orð um bókina.

[Wilhelm Emilsson, 5.9.2014 kl. 03:02]

Nákvæmlega, Jens. Ég vissi að fimm Byrds meðlimir væru fallnir frá. Núna sé ég að Kevin Kelley er líka dáinn.

Kannski var eitt hættulegasta djobbið í tónlistarbransanum að vera hljómborðsleikari hjá Grateful Dead, fjórir af fimm sem voru í bandinu dóu langt fyrir aldur fram.