Undarlegur leigjandi

16.7.2020 | 00:54

Nonni kunningi minn er á áttræðisaldri. Hann leigir út 3 herbergi í íbúð sinni. Sjálfur er hann í því 4ða.

Eitt sinn vantaði hann leigjanda. Í auglýsingu í Fréttablaðinu óskaði fertugur Þjóðverji eftir herbergi. Nonni lærði þýsku á unglingsárum. Honum þótti spennandi að rifja hana upp.

Honum til vonbrigða vildi sá þýski lítið með þýsku hafa. Sagðist þess í stað þurfa að æfa sig í ensku. Í Þýskalandi biði hans starf sem túlkur.

Fljótlega varð Nonni var við rýrnun í ísskáp sínum og brauðskúffu. Hann leit framhjá því. Þetta var ekki fjárhagstjón sem skipti máli. Verra þótti honum þegar lækkaði í áfengisflöskum hans og leifarnar voru með vatnsbragði. Fremur en gera veður út af þessu þá tók hann til bragðs að geyma áfengið úti í bíl.

Einn daginn var uppáhaldsjakki Nonna horfinn. Þá gerði hann nokkuð sem hann annars gerði aldrei. Hann notaði aukalykil til að kíkja inn í herbergi Þjóðverjans. Þar var jakkinn á stólbaki. Hann lét jakkann vera.

Seint um kvöldið skilaði leigjandinn sér í hús. Nonni spurði hvort hann hefði séð jakkann. Jú, Þjóðverjinn kvaðst hafa fengið hann lánaðan. Sagðist hafa þurft á áríðandi fund og ekki átt nógu fínan jakka sjálfur. Svo snaraðist hann inn í herbergi og kom aftur fram í jakkanum. Saman dáðust þeir Nonni að fegurð jakkans. Skyndilega sagðist kauði þurfa að skjótast út. Hann var enn í jakkanum og skilaði sér ekki fyrr en um miðja nótt.

Næsta dag var leigjandinn enn í jakkanum. Nonni bað hann um að skila flíkinni. Það var auðsótt.

Upp frá þessu tók Þjóðverjinn að ganga í fleiri fötum af Nonna. Þegar hann gerði athugasemd við þetta þá útskýrði kauði að sínar skyrtur væru óhreinar, einu almennilegu buxurnar hefðu rifnað og svo framvegis. Nonni þurfti ávalt að biðja hann um að skila fötunum. Annars gerði hann það ekki.

Svo gerðist það að Nonni brá sér á skemmtistað. Þar hitti hann konu. Er vangadansi og dansleik lauk fylgdi hún honum heim. Hann keypti nokkra bjóra í nesti. Þar sem þau sátu í stofunni, keluðu og sötruðu veigarnar vaknaði leigjandinn við tal þeirra. Hann kom fram og þáði bjór. Síðan rakti hann fyrir konunni dapurlega ævi sína. Foreldrar hans voru myrtir af nasistum. Hann ólst upp við illan kost á munaðarleysingjahæli. Minningarnar voru svo sárar að hann brast í grát. Loks henti hann sér hágrátandi í faðm konunnar. Hún reyndi hvað hún gat að róa hann og hugga.

Nonni brá sér á salerni. Er hann snéri til baka voru konan og leigjandinn horfin. Hann bankaði á dyr leiguherbergisins og kallaði. Þjóðverjinn kallaði til baka að þau væru farin að sofa. Bauð svo góða nótt.

Það fauk í Nonna. Hann rak leigjandann daginn eftir. Konan bauð honum að flytja til sín til bráðabirgða. Lauk þar með samneyti karlanna.

Ári síðar hittust þeir á gangi. Þjóðverjinn leiddi frænku hans. Hún upplýsti að þau væru trúlofuð. Nonni hringdi í foreldra hennar. Sagði þeim frá kynnum sínum af manninnum. Fékk hann þá að vita að tengdasonurinn væri ekki þýskur heldur Íslendingur í húð og hár. En ekki hafði farið framhjá þeim að hann væri ósannsögull.

&nbsp;