Stjörnurnar sem risu upp gegn kynþáttahatri

 

  Langt fram eftir síðustu öld voru gríðarlega miklir kynþáttafordómar,  kynþáttahatur og kynþáttamisrétti ríkjandi í Bandaríkjum Norður-Ameríku.  Ástandið var svo svakalegt að nútímamanneskja,  almenningur í dag,  á erfitt með að skilja hversu djúpstætt þetta var - einkum í Suðurríkjunum.

  Tvær manneskjur áttu stærstan og róttækastan þátt í að slá hratt og rækilega á þennan viðbjóðslega rasisma.  Annarsvegar var það rokksöngvarinn Elvis Presley um miðjan sjötta áratuginn.  Hinsvegar leikkonan Marilyn Monroe örlitlu síðar.   

  Elvis Presley var hvítur söngvari í Memphis, Tennessee.  Því sem kallast Djúpa-suðrið.  Þar var kynþáttahatur nomið.   Elvis var hinsvegar ónæmur fyrir kynþáttahatri.  Þvert á móti þá hafði hann dálæti á svertingjablús og bar mikla virðingu fyrir annarri blökkumannatónlist. Til að mynda gospell.  

  Í upphafi ferils stóð til að Elvis myndi gera út á kántrý í bland við blökkumannablús.  Hann varð strax fyrir hatursfullum viðbrögðum vegna blökkumannatónlistarinnar.  Hann var úthrópaður "negrasleikja" og hótað að vera útilokaður frá markaðnum.  Þetta hafði þveröfug áhrif á unga uppreisnarmanninn sem sá ekkert nema óréttlæti í því kynþáttahatri sem hann mætti.  

 

  Í stað þess að láta undan hótunum blés hann til sóknar.  Hann tilkynnti hljómsveit sinni og umboðsmanni að vegna hótana og ofsókna myndi hann breyta dagskrá sinni úr kántrýi yfir í eintóma blökkumannablúsa.  Sem hann stóð við.  Þar með stimplaði hann nýtilkomna rokkbylgju sjötta áratugarins inn sem blökkumannabylgju.  Rokkbylgjan fór í hæstu hæðir 1955 - 1958.  Presley flaug þar efst en á hæla hans komu Jerry Lee Lewis,  Chuck Berry,  Little Richards og Fats Domino.  Rokkbylgjan var blökkumannatónlist og engin greinarmunur gerður á hörundslit rokkaranna.  Hörundsdökki Chuck Berry samdi lögin.  Hörundsdökki Little Richards sum af þeim.  Og allir sungu sömu lögin.  Komu saman fram á hljómleikum og almenningur hætti að greina tónlist,  rokkið,  út frá hörundslit.

"If they don't want me to sing colored music, I'll sing colored music for the rest of my life, that's what I'll do!" Elvis Presley.

 

  Víkur þá sögu að Marilyn Monroe.  Hún var risafræg leikkona.  Hún notaði öll sín góðu sambönd til að opna "white only" skemmtistaði fyrir blökkumönnum.  Það kostaði blóð, svita og tár.  En með harðfylgni kom hún Ellu Fitzgerald inn á stærstu staðina.  Sjálf mætti Marilyn Monroe ætíð á hljómleika Ellu og sat þá á fremsta bekk.  

  Án MM hefði heimurinn aldrei heyrt af Ellu.

   

Ljósmynd af Marilyn Monroe fyrir 817.000 krónur

Rokkstörnurnar styðja sjálfstæði Skota

  Fjöldi rokkstjarna utan Skotlands hefur lýst opinberlega yfir stuðningi við skosku Já-hreyfinguna.  Hún leiðir baráttuna fyrir því að Skotland segi sig formlega úr sambandríkinu Stóra-Bretlandi.  Mikið er í húfi.  Ekki síst fyrir afganginn af Stóra-Bretlandi.  Það verður heilmikið tjón fyrir íbúa þess að missa Skotland úr sambandsríkinu.  Að sama skapi er líklegt að sjálfstæði verði Skotum til framdráttar.

  Meðal rokksjarna sem opinberlega styðja Já-hreyfinguna má nefna Björk,  Johnny Marr (The Smiths),  Matt Bellamin (The Muse) og Billy Bragg.  Í þessum hópi eru líka skoskar stjörnur á borð við Edwin Collins,  Alex Kapranos (Franz Ferdinand),  Stuart Braithwaite (Mogwai) og liðsmenn Deacon Blue.  

  Paul McCartney styður hinsvegar Nei-hreyfinguna,  eins og fleiri af eldri kynslóðinni.  Til að mynda Mick Jagger,  David Gilmour (Pink Floyd),  Bryan Ferry,  Sting,  Cliff Richard og David Bowie.      

 

Skotar líta til Norðurlanda

Skotar eru stórveldi

  Ég styð Skota.  Styð einkum og sér í lagi þá Skota sem velja sjálfstæði Skotlands.  Skotar eiga miklu meiri samleið með okkur norrænum þjóðum í Skandinavíu en innræktaðri og úrkynjaðri elítu Englendinga.  Enska elítan hefur aldrei sýnt Skotum annað en hroka,  yfirgang og fyrirlitningu.   Skotabrandarnir víðfrægu eru glöggt dæmi um það.  Fátækt og þar af leiðandi sparsemi Skota hefur löngum verið aðhlátursefni Englendinga.  Þegar Englendingar hleypa af fallbyssu 12 skotum til heiðurs  Bretadrottningarpakkinu klukkan 12 á hádegi þá hleypa Skotar af einu skoti klukkan 1.  Þannig spara þeir hvern dag 11 skot. 

  Skosk tónlist,  önnur en sekkjapípublástur,  er jafnan skilgreind á alþjóðavettvangi sem bresk tónlist.  Það er ekki gerður greinarmunur á því hvort að hún sé skosk eða ensk.  Þetta er bara bresk músík.

  Íbúar Skotlands eru rösklega 5 milljónir.  Álíka margir og Danir og Finnar.  En Skotar eru stórveldi í tónlist á alþjóðamarkaði þegar tónlist þeirra er skilgreind skosk - í stað þess að vera skilgreind bresk eins og oftast. 

  Dæmi:  Um miðjan sjötta áratuginn tók skoskur söngvari,  Lonnie Donegan,  upp á því að endurvekja bandarískan kántrý-blússtíl frá þriðja áratug síðustu aldar,  skiffle.  Lonnie olli skiffle-æði í Bretlandi.  Allir sem vettlingi gátu valdið (og sokkum) fóru að spila skiffle að hætti Skotans Lonnie Donegan  Sjálfur flaug hann hæstum hæðum á vinsældalistum með skiffle-flutningi á söngvum bandarísku trúbadora á borð við Woody Guthrie og Leadbelly.  Bresk hljómsveit sem hét Bítlarnir var fyrstu árin skiffle-hljómsveit að hætti Lonnies Donegans.

 

  Frægasti söngvahöfundur Skota er sennilega Ewan McColl.  Hann tók virkan þátt í skiffle-bylgjunni og kynnti Bretum blús ásamt Alex Korner.  Þekktasta lag Ewans er kannski Dirty Old Town.  Það hefur verið krákað (cover song) af íslenskum hljómsveitum á borð við Papana og KKP. 

 

  Annað þekkt lag hans náði 1. sæti bandaríska vinsældalistans í flutningi Robertu Flack.  Líka þekkt í flutningi Elvis Presleys. 

 

  Á sjöunda áratugnum var Skotinn Donovan allt að því svar Breta við bandaríska Bob Dylan.  Kassagítartrúbador sem söng ljóðræna söngva með sterkri laglínu.

 

  Þungarokkið gekk í garð um 1970.  Þar átti skoska hljómsveitin Nazareth stórleik.  Raðaði lögum á vinsældalista:  "Broken Down Angel",  "Bad Bad Boy",  "Love Hurts" og allskonar.   Líka blússlagara Woodys Gutries,  "Vigilante Man". 

 

  Af seinni tíma poppstjörnum Skota má tiltaka Annie Lennox.  Ég hef ekkert gaman af dúett hennar,  Eurythmics.  En sú skoska fær plús í kladdann fyrir að vera gagnrýnin á landrán gyðinga í Palestínu og slátrun Ísraelhers á Palestínubörnum.  Hún er líka feiministi.  En músíkin ekki flott

  Hroki Englendinga gagnvart Skotum birtist meðal annars gagnvart enskuframburði sumra Skota.  Ég hef keyrt um hálendi Skotlands og,  já,  það er ekki auðvelt að skilja suma þar.  Þeir tala ekki Oxford-ensku.  En þeirra enska er ekkert ómerkilegri en London-enska.  Bara öðruvísi.  Tvíburabræðurnir í The Proclaimers eru ekkert nema flottir.

  Það væri aðeins til að æra óstöðugan að þylja upp alla þá yngri skosku tónlistarmenn sem njóta vinsælda um heim allan.  Kannski er hljómsveitin Primal Scream þeirra vinsælust.

 

 

. 

Skotar vilja flengja elítuna

Línur að skýrast í skilnaðarmáli Njáls unga

 

  Mörgum var á dögunum illa brugðið og eru miður sín við þau tíðindi að V-Íslendingurinn Njáll ungi hefði sótt um skilnað á borði og sæng frá eiginkonu sinni,  Pegi.  Þau gengu í eina sæng fyrir næstum því fjórum áratugum.  Njáll dettur inn á áttræðisaldur eftir tvö ár.  Gráa fiðringnum verður varla kennt um.  Hann er bundinn við árin sem næst 45 ára aldrinum.

  Hjónaband Njáls og Pegi var ástríkt og þau samstíga í einu og öllu.  Meðal annars rekstri sumarbúða fyrir ungmenni í hjólastól.   

  Nýjustu fregnir herma að ástæða skilnaðarins sé leikkonan og Sea Shepherd-liðinn Daryl Hannah.  Papparassar hafa náð ljósmyndum af Daryl og Njáli sem benda til náins sambands.  Daryl var í gamla daga gift tónlistarmanninum Jackson Browne.  Hún hafði rænu á að yfirgefa hann þegar hann tók upp á því að lemja hana.   

 

  Njáll ungi og Pegi.

   

  Njáll ungi og Daryl Hannah. 

 

   Daryl Hannah og konulemjarinn Jackson Browne.

 

  Annar frægur kærasti Daryl var John F. Kennedy, yngri.  Hann er fallinn frá eins og John F. Kennedy,  eldri. 

 

Færeyskir hljómleikar - frítt inn

  

  Íslenskur almenningur elskar Færeyinga of færeyska tónlist.  Íslendingar tengja sig strax við Færeyinga sem bræður  og systur við fyrstu kynni.  Færeyingar hafa enda ætíð verið snöggir að rétta Íslendingum hjálparhönd á erfiðum tímum.  Þannig söfnuðu Færeyingar háum fjárupphæðum til þeirra sem áttu um sárt að binda vegna snjóflóðanna í Súðavík og á Flateyri.  Einnig björguðu Færeyingar Íslendingum þegar allt var að stöðvast vegna gjaldeyrisskorts í kjölfar bankahrunsins.  Engir vildu lána gjaldþrota Íslandi gjaldeyri.  Hvorki Bandaríkin,  Norðurlönd eða Rússar þrátt fyrir að Íslendingar kæmu grátbiðjandi á hnjánum.     

 

  Þrátt fyrir kærleiksrík samskipti við Færeyinga hafa íslenskir embættismenn nú hver á fætur öðrum tekið upp á því að sýna Færeyingum fádæma hroka.  Fyrst var það Isavia sem dró í meira en heilt ár að svara formlegu erindi færeyska flugfélagsins Atlantic Airwaves um lendingarleyfi á Reykjavíkurflugvelli.  Atlantic Airwaves hafði árum saman flogið til og frá Reykjavíkurflugvelli. Svo keypti flugfélagið stærri flugvél  (144 farþega í stað innan við 100 farþega).  Þá var eðlilegt að óska eftir leyfi fyrir lendingu stærri flugvélarinnar.  Beiðni þar um hefði átt að taka einn dag eða í hæsta lagi nokkra daga.  Ekkert svar barst hinsvegar fyrr en rösku ári síðar.  Í millitíðinni varð færeyska flugvélin að lenda í Keflavík með tilheyrandi ferðakostnaði og óhagræðingu fyrir flugfarþega. Sem var samt ekki málið heldur þessi ókurteisi að svara erindinu svona seint.  En samt ekki illa.   Erindinu var vel tekið og færeyska flugfélagið Atlantic Airways má lenda á Reykjavíkurflugvelli.

   

   Næst gerist það að forstjóri Ölgerðarinnar Egill Skallagrímsson, Andri Þór,  skrifar forstjóra Föroyar Bjór afar ósvífið,  frekjulegt og dónalegt bréf.  Hótar því að ef að Föroya Bjór Gull verði ekki umsvifalaust tekinn af markaði þá muni hann setja Föroya Bjór út af markaði með aðstoð dómsstóla.

 

  Krafan er kolgeggjuð og heldur ekki vatni.  Föroya Bjór Gull hefur verið á markaði í hálfan fjórða áratug.  Egils Gull kom ekki á markað fyrr en næstum áratug síðar.  Fyrir þremur árum skráði hrokagikkurinn hjá Ölgerðinni hinsvegar Egils Gull sem vörumerki.  Sú skráning hefur enga þyngd vegna hefðaréttar og að bjór merktur Gulli hefur langa sögu í skandinavískri skilgreiningu á bjór.  Löng hefð er fyrir Carlsberg Gulli,  Tuborg Gulli o.s.frv.  Það er ekki hægt að öðlast einkarétt á bjór merktum Gulli fremur en bjór merktum Pilsner,  Stout eða Lite.   

 

  Það spaugileg við aulalega framgöngu Andra Þórs er að sala á Föroya Bjor á Íslandi óx um 1200%. Áður var færeyski bjórinn aðeins í 5 vínbúðum á Íslandi.  Í dag er salan svo góð að hann er í öllum vínbúðum.  Forstjóri Ölgerðarinnar er aðhlátursefni hvar sem tveir eða fleiri koma saman og drekka Föroya Bjór Gull.

 

  Svo var það þessi rembingur íslenskra embættismanna gagnvart vélarbiluðum færeyskum togara,  Nærabergi.  Framkvæmdarstjóri aðgerðarsviðs Landhelgisgæslunnar,  Ásgrímur Ásgrímsson,  uppbelgdist í embættishroka og meinaði áhöfn færeyska skipsins að taka vistir á Íslandi.  Meinaði áhöfn landgöngu.  Meinaði skipsverjum eldneytiskaup.  Það ríkti neyðarástand um borð. Íslendingar sem ofbauð báru hamborgara og gosdrykki til skipsverja.  Þetta var niðurlægjandi fyrir alla sem að málinu komu.  Sjávarútvegsráðherra hafði ekki rögg á sér til að leysa vandamálið fyrr en mörgum dögum síðar þegar færeyskur kollegi hans hafði samband símleiðis. 

 

  Sunnudaginn 14. september heldur færeyska söngkonan Dorthea Dam hljómleika í Tjarnarbíói.  Hún er frábær söngkona,  frábær túlkandi og frábær söngvahöfundur.   Eiginmaður hennar,  William Silverthorn,  er frábær söngvahöfundur eins og heyra má í meðfylgjandi myndböndum.  Hann semur söngva sína á ensku en Dorthea flytur sína dagskrá jöfnum höndum á færeysku.   Hljómleikarnir hefjast klukkan 21.00.

 

  Aðgangur er ókeypis.  

   

Hvaða þjóðir eru duglegastar að reykja kannabis?

  Sameinuðu þjóðirnar hafa rannsakað og tekið saman lista yfir þær þjóðir heims sem eru lang duglegastar við að reykja marijúana.  Þjóðr heims eru eitthvað á þriðja hundrað svo að það er töff að vera þar ofarlega á lista.

  Í fljótu bragði mætti ætla að sigurvegarinn sé íbúar Jamaíka.  Ímynd Jamaíka er samofin við hassreykjandi reggí-tónlistarmenn sem aðhyllast trúfélag sem kallast rastafarian.  Rastarnir reykja hass (kaya) allan sólarhringinn af trúarástæðum.  Þeir vitna til Biblíunnar um það.  Þegar guð birtist Móse á fjallinu (til að ræða um boðorðin 10 eða 20) leið þykkt reykský út um vit hans.  Það var hassreykur.  

 

  Rastarnir þurfa ekki frekari vitna við.  Þeir reykja hassið (kaya),  fara á flug (feel high) og ná góðu og nánu sambandi við himnafeðgana.  

  Skekkjan í dæminu er að reggí-rastarnir á Jamaíka eru aðeins um 20 þúsund.  Jamaíska þjóðin telur um 2 milljónir.  En reggí rastanna er stór þáttur í heimstónlistinni.  Bob Marley heitinn er eina ofurstjarna 3ja heimsins.  Fjöldi annarra jamaískra reggí-rasta eru sömuleiðis stór nöfn á alþjóðamarkaði:  Peter Tosh,  Bunny Wailer,  I-Roy,  U-Roy,  Sly & Dunbar,  Rita Marley,  Ziggy Marley,  Burning Spears...

 

  Hassreykingar eru bannaðar á Jamaíka.  Tæp 10% þjóðarinnar reykja hass.  Jamaíkanar eru í 10. sæti yfir mestu hassreykingaþjóðir heims.    

  Í 9. sæti eru Ástralir.  Rösklega 10% þeirra svæla hass þrátt fyrir að það sé stranglega bannað.

  Spánverjar eru í 8. sæti.  10,6% þeirra er í hassinu.  Þar er refsilaust að reykja en ólöglegt að rækta kannabis, selja eða nota á almannafæri.   

  Kanada er í 7. sæti.  Rúmlega 12% Kanadabúa eru hassneytendur.  Þeir virðast vera dálítið heilsulitlir vegna þess að einungis má reykja í lækningaskini.  

  Í Nígeríu reykir 14,3% þjóðarinnar hass - þrátt fyrir að það sé kolólöglegt.  

  Ný-Sjálendingar eru í 5. sæti.  14,6% eru skökk - þvert á lög.  

  Ítalir eru í 4. sæti.  Engu að síður er sama hlutfall þeirra reykjandi,  14,6%.  Sennilega er eitthvað minna prósentubrot sem greinir Ný-Sjálendinga og Ítala að.  Á Ítaliu er bannað að rækta og selja hass en refsilaust að brúka það.  

  Bandaríkjamenn eru í 3. sæti.  14,8% Kana eru dáldið í hassinu.  Það er löglegt í 2 ríkjum.  Í 22 öðrum ríkjum er það löglegt í lækningaskini.   

  Zambía er í 2. sæti.  Þar er þetta stranglega bannað.  Samt sem áður reykja 17,7% íbúa hassið.

  Vinningshafinn er:  Ísland!   Í 1. sæti á þessu sviði eins og svo mörgum öðrum.

  18,3% Íslendinga reykir hass.  1 í hverjum 5 manna hópi.  Og dregur hvergi af sér.  Lætur sem ekkert sé.  Jú,  þetta er bannað samkvæmt íslenskum lögum.  En hver tekur mark á íslenskum lögum?

  Ræktun á kannabis er hvergi meiri en á Íslandi ef frá eru talin lönd þar sem jurtin vex villt.  Ræktun á Íslandi er svo stórtæk að hún er langt umfram innlenda eftirspurn.  Stór hluti framleiðslunnar er útflutningur til nágrannalanda og út yfir alla Evrópu.  Allt til Eystrasaltslanda.  Þannig verður til gjaldeyri til að borga fyrir harðari eiturlyf sem eru flutt til Íslands.

   Til að forðast misskilning þá hef ég 0% löngun í hass.  Ég hef þrívegis fengið mér smók.  Víman er kjánaleg og ekki fyrir minn smekk.  Föroya Bjór Gull er málið!

   En ég sé enga þörf á því að glæpavæða hassreykingar.  Nema síður sé.  

 

Hvaða tónlistarmenn eru gáfaðastir, skarpastir og með mesta félagsgreind?

  Byrjum á frægum brandara.  Spurt er:  Hvað er kvenkyns grúppía?  Svar:  Stelpa sem eltist við og sefur hjá karlkyns tónlistarmönnum.  Spurt er:  Hvað er karlkyns grúppía?  Svar:  Trommuleikari.

 

  Brandarinn er dæmi um staðlað viðhorf til tónlistarmanna;  persónuleika sem ræður því hver velur sér hvaða hljóðfæri til að spila á eða tekur að sér hlutverk söngvarans.  Bassaleikarinn er skilgreindur sem þögla feimna týpan.  Það skarast þegar hann er jafnframt söngvarinn.  Söngvarinn er iðulega framvörður hljómsveitarinnar.  Hann er einskonar leiðtogi og andlit hljómsveitarinnar.  Oft ásamt sólógítarleikaranum.  Þannig mætti áfram telja.

  Það er sitthvað til í þessu.  En ekki algild regla.  Skekkjumörkin eru til að mynda þau að tónlistarmenn velja sér ekki í öllum tilfellum sjálfir sitt hlutverk.  Dæmi um það er að Paul McCartney vildi ekki vera bassaleikari Bítlanna.  Hann vildi vera sólógítarleikari og hljómborðsleikari.  Eftir fráfall bassaleikarans Stus Sutcliffes var samt ekki um annað að ræða.  John Lennon var ágætur gítarleikari en afleitur bassaleikari (það heyrist m.a. glöggt í laginu "Long And Winding Road").  George Harrison var töluvert betri sólógítarleikari en Paul.  Paul sat uppi með hlutverk bassaleikarans.   Til mikillar gæfu fyrir Bítlana.  Hann er frábær bassaleikari sem innleiddi í rokkið söngrænan (melódískan) bassaleik.    

  Vísindalegar rannsóknir (ein sænsk, önnur bandarísk og sú þriðja bresk) á persónuleika og gáfum tónlistarmanna sýna sömu niðurstöðu:  Trommuleikarinn er gáfaðastur, skarpastur og sá sem hefur mesta félagsfærni.  Trommuleikarinn er jafnframt hamingjusamastur og með hæsta sársaukaþröskuldinn.  

  Velta má fyrir sér orsökum og afleiðingum eða öðrum skýringum.  Trommuleikarinn er eini hljóðfæraleikarinn sem þarf að stjórna fjórum útlimum samtímis og láta þá skila sínu án truflunar frá (ósjálfráðum) viðbrögðum hvers annars.  Trommuleikarinn þarf jafnframt að samhæfa takta og áherslur við það sem bassaleikari og rythmagítarleikari eru að gera.  Að auki þarf hann að tengja sveiflu frá versi til viðlags með "breiki".  Trommuleikarinn verður að tengja sig nánar öllum öðrum í hljómsveit en hinir í bandinu.  Hann hefur mest að segja um áferð tónlistarinnar;  hvort að hún sé mjúk og fínleg eða hörð og hávær.  Hann hefur mest að segja um það hversu vel áherslur í framvindu lagsins komast til skila.    

  Trommuleikarar eru oft og tíðum málamiðlarar í stormasömu andrúmslofti innan hljómsveita. Þökk sé færni þeirra í mannlegum samskiptum.  Ring Starr er gott dæmi um það.  Þegar Bítlarnir voru á lokasprettinum,  allt logaði í pirringi,  síðan málaferlum og harðvítugum illindum átti Ringo góð samskipti við alla.  Á meðan George og öllu fremur Paul höfðu horn í síðu Yoko þá hefur Ringo alla tíð átt góð samskipti við hana.  Meðal annars fylgir hann henni oftast til Íslands þegar Friðarsúlan er tendruð.   

  Í einni rannsókninni fékkst sú niðurstaða að það eitt,  að læra trommuleik og spila á trommur,  hækkar greindavísitölu viðkomandi.  Heimskasta fólk getur orðið bráðgáfað ef það er duglegt að spila á trommur.   

 

Nýjar spennandi íslenskar plötur

 

  Synthadelia Records er sjálfstæð (independent) íslensk plötuútáfa. Hún kynnir með stolti þrjár nýjar útgáfur ásamt tveimur endurútgáfum frá áttunda og níunda áratugnum.

  Nýjustu útgáfurnar eru smáskífan "Praise Of The Saints" með íslenska tónlistarmanninum Indigo sem kom út í vikunni og markar upphaf nýrrar plötu sem Ingó vinnur nú að. Platan “Grúska Babúska” er með samnefndri hljómsveit vinkvenna.  Hún hefur að geyma tíu áður útgefin lög af tveimur EP plötum. Síðast en ekki síst má nefna blús plötuna “3^rd”með gamla Utangarðsmannapönkaranum Michael Dean Odin Pollock og  munnhörpuleikaranum Sigurði Sigurðssyni. Siggi er jafnframt upptökustjórinn.  Þetta er síðasta platan í þríleik dúettsins.

  Endurútgáfurnar eru tvær. Má þar fyrst nefna plötuna “Angeli Daemoniaque Omnigena Imbecilli Sunt" með goðsagnakennda gjörningabandinu Inferno 5 frá árinu 1996. Hljómsveitina skipa: Birgir Mogensen, Guðjón Rúdólf Guðmundsson, Ómar Stefánsson, Óskar Thorarensen, Örn Ingólfsson og Jafet Melge.  Þeir sömdu og frömdu sérútbúinn gjörning með sem fylgdi hverju lagi af plötunni. Var þessi útgáfa tekin upp live í gamla Rósenbergkjallaranum dagana 30.05 og 10.10 árið 1996.

  Hin endurútgáfan er platan "Rise 2B Free" með hinni umdeildu pönkhljómsveit Sjálfsfróun frá árinu 1990. Hljómsveitin sló eftirminnilega í gegn og gerði garðinn frægan í mynd Friðriks Þórs Friðrikssonar, “Rokk í Reykjavík”.  Þessi plata er tekin upp á síðari hluta ferils þeirra, eftir að Bjarni "Móhíkani" lést og Frikki “pönk” gekk til liðs við hljómsveitina. Aðrir meðlimir Sjálfsfróunnar eru þeir Jónbjörn Valgerisson og Siggi “Pönkari”. Á plötunni má finna 30 hráar lo-fi demó upptökur frá hljómsveitaræfingum þeirra félaga ásamt Hljóðversupptökum og ýmsu öðru aukaefni.

   Synthadelia Records sérhæfir sig í útgáfu á tónlist í rafrænu formi. Úgáfan var stofnuð á jóladag árið 2010 þegar Vilmar Pedersen og Jón Schow gáfu út sitt eigið lag, “Let the partý start” undir sama nafni og útgáfan. Nýverið bættust fleiri félagar í Synthadeliu-hópinn.  Olga Jenný, Ýmir Einarsson og Árni Briem hafa verið hópnum innan handar á árinu. Nú þegar hefur Synthadelia Records gefið út yfir 50 plötur eftir fjölmarga hæfileikaríka tónlistarmenn.

   Synthadelia Records dreifir tónlist á netinu, í hinar ýmsu búðir og streymisveitur eins og Spotify, iTunes, tonlist.is og fjölda annarra búða ásamt því að kynna hana vel með því að nýta internet-markaðssetningu,  þannig að hún er á öllum helstu samfélagssíðum á netinu.

  Synthadelia Records leitar að gömlum plötum/óútgefnu efni með hljómsveitum og tónlistarfólki sem enn á eftir að endurútgefa og koma á netið og miðla til almennings.Áhugasöm bönd og tónlistarfólk vinsamlegast sendi email á [e-mail]  

 

http://synthadeliarecords.bandcamp.com/

https://www.facebook.com/synthadeliarecords

Færeyskir hljómleikar annað kvöld (Þórsdagur 21. ágúst)

  Annað kvöld verða heldur betur spennandi djasshljómleikar í Bæjarbíói í Hafnarfirði.  Húsið er opnað klukkan 20:00.  Hljómleikarnir hefjast klukkan 21.00.   Tvær magnaðar hljómsveitir stíga á stokk:  Annarsvegar færeyski Magnus Kvartett.  Hinsvegar íslenska hljómsveitin Skarkali.  Miðinn kostar aðeins 2000 kall.  Honum fylgir frábær sólódiskur með Magnúsi Johannessen,  forsprakka Magnus Kvartetts.  Stakur kostar diskurinn í búð 3200 kr.  

  Forsala á hljómleikana er á www.midi.is.  Diskurinn er afhentur við hurð,  eða kannski örlítið innan við dyrnar. 

  Magnús er píanóleikari.  Hann semur ljúfa og áferðarfallega djasstónlist með söngrænum (melódískum) laglínum.  Þetta er samt enginn dinnerdjass.  Alls ekki.  Þetta er áleitinn norrænn djass eins og hann gerist bestur.  2001 var Magnús nefndur til Norrænu tónlistarverðlaunanna.  

 Með því að smella á þennan hlekk má heyra sýnishorn af eyrnakonfekti Magnúsar:  http://www.magnusjohannessen.com/Listen.html

  Hljómleikarnir eru samvinnuverkefni Menningar- og listafjelags Hafnarfjarðar,  Jazzklúbbs Hafnarfjarðar og Bæjarbíós.   

 

Black Sabbath

 

   Tvær fyrstu plötur bresku blúshljómsveitarinnar Black Sabbath frá Birmingham komu út 1970. Þær skópu og mótuðu þungarokkið (heavy metal) til frambúðar.  Þungarokkið var eiginlega ekki orðið til á þeim tímapunkti en var að detta inn.  Tvær fyrstu plötur þjóðlagablússveitarinnar Led Zeppelin komu út 1969.  Plata Deep Purple "In Rock" kom út 1970.  A-þýsk-kanadísk-bandaríska hljómsveitin Steppenwolf sendi 1968 frá sér lagið Born To Be Wild.  En það náði ekki flugi fyrr en í kvikmyndinni "Eazy Rider" ári síðar.   

 

  Á þessum árum var að verða til músíkstíllinn þungarokk. Í texta "Born to be Wild" kemur fyrir setningin "heavy metal thunders".   Þar með var nýi blús-þungarokksstíllinn kominn með nafn:  "heavy metal" (þungarokk).

  Þungarokkið mótaðist hratt 1969-1970.  Fyrsta skrefið var tekið af bresku hljómsveitinni The Kinks 1964 með laginu  "You Really Got Me".   Svo og bandaríski (búsettur í Englandi) gítarleikarinn Jimi Hendrix 1966.   

 

 Black Sabbath kom til þungarokkssögunnar sem drungi og djöfull,  daður við djöfladýrkun og dauða.  Sándið var myrkara en áður heyrðist og boðskapurinn neikvæður. 

 

  Gítarleikari Black Sabbath,  Tony Iommi, var áður i Jethro Tull   Hann missti framan af fingrum vinstri handar í slysi.  Fyrir bragðið átti hann erfitt með að spila hreina hljóma.  Ráð hans var að ofkeyra gítarmagnara þannig að gítardrunur runnu saman í eitt.

  Söngvari Black Sabbath,  Ozzy Osbourne,   var og er sérkennilegur náungi.  Sem unglingur gekk metnaður hans út á það að verða fótboltabulla og krimmi.  Hann hellti sér út í innbrot.  Einhver stakk að honum því góða ráði að vera ætíð með hanska í innbrotum.  Hann keypti það en fannst meira töff að vera með grifflur.  Fattaði ekki að hanskar áttu að koma í veg fyrir fingraför.  Klúðrið kostaði hann fangavist.  

  Löngu síðar sat Ozzy í fangelsi í Bandaríkjunum.  Í það skiptið fyrir morðtilraun.  Hann reyndi að drepa Sharon,  eiginkonu sína.  Í fangelsi í Bretlandi dunda fangar sér við að láta húðflúra á sig rasísk og yfirlýsingaglöð húðfúr.  Ozzy lét húðflúra á sig barnalega broskalla á hnéskelarnar. 

   Bassaleikari Black Sabbath er grænmetisæta.  Hann hefur ekki borðað dýraafurð frá því að hann var barn.

  Trommuleikari Black Sabbath,  Bill Ward,  hefur sungið tvö lög inn á plötur Black Sabbath. 

 

  Þegar Black Sabbath hljóðritaði plötuna "Heaven and Hell" kveikti Tony Iommi í trommuleikaranum.  Sá þurfti að leggjast inn á spítala með 3ja stigs brunasár.  Móðir hans kunni ekki að meta grínið.  Hún hringdi þegar í stað í Tony og las honum pistilinn. 

  Trommuleikarinn Bill Ward hefur verið heilsulaus síðustu ár.  Fleira spilar inn í að hann var ekki með á síðustu plötu Black Sabbath,  13.   Einhver leiðindi í gangi sem rekja má til Sharonar,  eiginkonu Ozzys.

  Trommuleikari bandarísku hip-hopp-rapp-pönk-fönk-metal-sveitarinnar Rage Against The Machine var fenginn til að hlaupa í skarðið á 13.  Hann er snilldartrommari en ólíkur Bill Ward.  Heitir samt líku nafni,  Brat Ward.  Bill var búinn að tromma í nokkrum lögum í hljóðverinu.  Trommuleik hans var hent út og Brat trommar í öllum lögunum.

  Svo skemmtilega vildi til að Brat kunni öll lög Black Sabbath utan að frá A-Ö.  Hann var og er ákafur aðdáandi.  Eins og gítarleikari Rage Against the Machine,  Tom Morello.  Hann hefur skilgreint Rage Against the Machine sem "Black Sabbath mætir rapp-hipp-hoppi".