Bestu gítar"riff" rokksögunnar - framhald

  Í gær birti ég niðurstöðu breska rokkblaðsins Kerrang! yfir 10 bestu gítar"riff" rokksögunnar.  Þann lista má sjá - ásamt sýnishornum af "riffunum" - hér:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/971996/.  Þá er röðin komin að "riffunum" sem lentu í næstu sætum þar á eftir:

11.  The Kinks:   You Really Got Me

12.  Sex Pistols:  God Save the Queen

13.  Black Sabbath:  Paranoid

14.  Van Halen:  Ain´t Talkin´ 'Bout Love

15.  Bítlarnir:  Helter Skelter  

16.  Slayer:  Raining Blood

17.  Jimi Hendrix:  Purple Haze

18.  Aerosmith:  Walk This Way

19.  Green Day:  Basket Case

20.  Pearl Jam:  Alive

Bestu gítar"riff" rokksögunnar

  Í huga okkar sem erum upptekin af rokki er gítar"riff" fyrst og fremst síendurteknir gítarhljómar sem mynda ráðandi stef í viðkomandi rokklagi.  "Riff" er líka leiðandi gítarlykkja (eða spiluð á annað hljóðfæri).  Í nýjasta hefti breska rokkblaðsins Kerrang! er birtur númeraður listi yfir áhrifamestu gítar"riff" rokksögunnar. 

  Það kemur ekki fram hvernig listinn er unninn.  Ætla má að hann byggi á áliti margra þekktra rokkgítarleikara.  Það ræð ég af að uppstillingin á listanum er skreytt með rökum þessara gítarleikara á því hvers vegna þeir telja þetta eða hitt "riffið" vera flottast.  Þetta eru gítarleikarar hljómsveita á borð við Muse,  Hatebreed,  Green Day,  Linkin Park, The Wildhearts,  Limp Bizkit,  Steel Panther...

Listinn er að uppistöðu til svipaður öðrum hliðstæðum listum sem aðrir fjölmiðlar hafa sett saman.  Niðurstaðan er þessi:

1.   Guns ´N´ Roses:  Sweet Child O´ Mine

  Liðsmenn bandarísku rokksveitarinnar Guns ´N´ Roses gáfu ekki mikið fyrir þetta lag til að byrja með.  Þangað til gítarleikarinn Slash lagði til þessa grípandi lykkju.  Hún átti stóran þátt í því að GNR varð "mega" rokksveit. 

2.   Black Sabbath:  Black Sabbath

  Þetta er upphafslag fyrstu plötu bresku rokksveitarinnar Black Sabbath (1970).  Gagnrýnendur slátruðu plötunni.  Þeim þótti Black Sabbath vera ömurleg bílskúrshljómsveit til samanburðar við Led Zeppelin og Deep Purple.  Tíminn vann með BS og þessi drungalegi hljómur lagði sitt af mörkum við að móta þungarokkið til framtíðar. 

3.   Led Zeppelin:  Whole Lotta Love

  Breska blússveitin Led Zeppelin kom rosalega sterk inn á markaðinn með tveimur plötum 1969.  Fyrir minn smekk er LZ besta og ein allra áhrifamesta hljómsveit rokksögunnar.  Þetta er upphafslag annarrar plötu LZ.  Til gamans má geta að söngvari LZ,  Robert Plant,  er félagi í íslenska Ásatrúarfélaginu.  Að vísu ekki formlega skráður sem slíkur hjá íslensku Hagstofunni sem slíkur (vegna þess að hann er ekki íslenskur ríkisborgari).  En að eigin ósk skráður félagi og hefur sótt blót hjá Ásatrúarfélaginu og hampar því að vera þar félagi.  Upphafslag 3ju plötu LZ,  "Immigrant Song",  er óður um heimsókn LZ til Íslands 1970. 

4.   Nirvana:  Smells Like Teen Spirit

  Hér negldi bandaríska grugg-sveitin Nirvana 1991 inn eitt þekktasta gítar"riff" rokksögunnar og skóp grugg-bylgjuna,  kennda við Seattle (Pearl Jam,  Soundgarden...). 

5.   AC/DC:  Back In Black

  Áströlsku "riff" kóngarnir í AC/DC eru eitt stærsta nafn í þeim músíkstíl sem kallast suðurríkjarokk.  Er þá vísað til ópoppaðs bandarísks blús-rokks.  Blúsaðs rokks eins og það kemur hrátt og ómengað beint af kúnni.

6.  Pantera:  Walk

  Hér er bandaríska suðurríkjarokkið hressilega þungt og eiginlega komið út á jaðar suðurríkjarokksins.

7.  Rage Against the Machine:  Killing In The Name

  Eitt magnaðasta lag rokksögunnar.  Orkurík blanda þungarokks,  fönks og pönks.  Kom út 1992 og sló rækilega í gegn á Íslandi áður en hljómsveitin varð áskrifandi að 1. sæti á bandarískum og evrópskum vinsældalistum.  Rage Against the Machine héldu eftirminnilega hljómleika í Hafnarfirði í kjölfar vinsældanna á Íslandi.  Mér er minnisstætt þegar dagskrárgerðarmaður á kántrý-útvarpsstöðinni Aðalstöðinni bað hlustendur um að hætta að biðja um þetta lag sem óskalag.  Símkerfi stöðvarinnar var undir miklu álagi vegna innhringinga frá hlustendum sem vildu heyra þetta lag.  Dagskrárgerðarmaðurinn benti á að lagið passaði ekki inn í músíklínu stöðvarinnar.  Aðrar útvarpsstöðvar urðu fyrir sama áreiti vegna þessa lags.  Það var vinsælasta lagið á Íslandi 1993.

  Til gamans:  Ég kynntist lítillega gítarleikara RATM,  Tom Morello, um þetta leyti í kjölfar þess að ég tók viðtal við hann fyrir barna- og unglingablaðið Æskuna.  Þá var hljómsveitin ekki orðin eins heimsfræg og hún síðar varð.  Hann hlóð á mig óútgefnu efni með RATM og allskonar dóti merktu hljómsveitinni.  Sonum mínum þótti sport í að ganga í T-bolum og öðrum fatnaði merktum RATM sem Tom sendi mér.  Svo fjöruðu þau samskipti út.  Aðallega vegna þess að ég rækti þau ekki.  Hafði ekki rænu á að sýna viðbrögð við þessum sendingum.

     

8.  Ramones:  Blitzkrieg Bop

  Hér er pönkdeildin mætt til leiks.

9.  Metallica:  Enter Sandman

  Margt - og jafnvel flest - er flottara með dansk-bandarísku rokksveitinni Metallica en þessi ballaða.  En þetta var fyrsta lagið með Metallica sem náði ofurhylli á MTV og fleiri sjónvarps- og útvarpsstöðvum. 

10. Korn:  Blind

  Hér er eiginlega bassalínan flottari en flotti gítarleikurinn.  Ég held áfram með listann í Kerrang! á morgun.  Gaman væri að heyra frá ykkur "komment" um þennan lista.

Ég er meðalmenni

  Mér - og vonandi flestum - hefur alltaf þótt ég vera dálítið skrýtinn.  Það er gaman.  Það eru forréttindi að vera kynlegur kvistur í mannlífsflórunni.  Nú bregður hinsvegar svo við að ég er orðinn meðalmenni.  Þannig háttar að Fréttablaðið leitaði til fjörtíu manns undir því yfirskini að fá úr því skorið hver væri besti bassaleikari,  trommari,  gítaristi,  hljómborðsleikari,  söngvari og söngkona íslensku poppsögunnar.

  Útnefna átti 3 einstaklinga á hverju sviði og raða í sæti.  1. sætið gaf 3 stig og 3ja sætið 1 stig.  Niðurstaðan er birt í Fréttablaðinu í dag.  Þar kemur í ljós að allir hljóðfæraleikararnir sem ég setti í 1. sæti tróna í 1. sætinu.  Ég er því meðalmenni.  Hef sama viðhorf til hljóðfæraleiks og þverskurður fjögurra tuga músíkdellufólks.

  Nánar má lesa um úrslitin hér:  http://vefblod.visir.is/index.php?s=3476&p=81857

Það er auðvelt að slá í gegn á dansgólfinu

  Hér kennir finnskur danskennari á einfaldan og auðlærðan hátt hversu auðvelt er að slá John Travolta út á dansgólfinu.  Þetta eru bara örfá trix sem lærast léttilega á örfáum sekúndum.  Kíkið á þetta og stelið senunni á dansgólfinu um helgina.  Jafnvel Sigurjón Þ.  Árnason gæti kallað þetta "tæra snilld",  rétt eins og Icesave.  Það hjálpar að vera í útvíðum buxum.  það er að segja á dansgólfinu en ekki varðandi neitt sem viðkemur Icesave.  Þar virkar best að borða gullflögur.

Þetta þurfið þið að vita

 

   Í dag fenguð þið skilaboð frá Moggablogginu um að fjarlægja af bloggi ykkar höfundarréttarvarið efni.  Brot á höfundarrétti getur leitt til þess að bloggsíðum ykkar verði lokað.  Margir bloggarar hafa spurt mig út í þetta.  Þó mér komi þetta ekki beinlínis við er mér ljúft að útskýra hvað þetta þýðir. 

  Lög í tónspilara ykkar mega einungis vera þar með leyfi höfunda/r lagsins,  flytjanda og útgefanda.  Þetta þýðir að flest útlend lög eru ekki gjaldgeng í tónspilaranum.  Þið getið svo sem spurt rétthafa Bítla-,  Stóns- eða Led Zeppelin-laga um að gefa ykkur leyfi til að hafa þau í tónspilaranum.  Mér er til efa að fyrirspurn þess efnis verði svarað.  En ef þið fáið jákvætt svar þarf að gera STEF á Íslandi grein fyrir því.

  Þetta er auðveldara varðandi íslenska músík.  Íslenskir höfundar,  flytjendur og útgefendur taka erindinu sennilega vel.  Tónspilarinn getur verið ágæt kynning á þeirra lögum.

  Þess ber þó að geta að ef um útlenda kráku (cover) er að ræða þarf samþykki útlenda höfundarins.

  Höfundarréttur fyrnist á 70 árum frá dauða höfundar.  Gamla klassíkin getur því hljómað í tónspilurunum:  Beethoven,  Mozart og þeir allir. 

  Þið getið áfram sett inn youtube-myndbönd.  Þau eru með hlekk inn á youtube og þar hefur verið gengið frá höfundarréttarmálum.

Áhrifamestu hljómsveitirnar

  Yngvi Högnason (www.yngvii.blog.is) benti mér á skemmtilegan lista yfir 50 áhrifamestu pönkrokkhljómsveitir sögunnar.  Listinn er augljóslega tekinn saman af Bandaríkjamönnum.  Uppistaðan af hljómsveitunum á listanum eru bandarískar og sumar lítt þekktar utan Bandaríkjanna.   Fátt veit ég um aðstandendur listans og netsíðuna The Pulp Lists. 

 Svona er listinn (innan sviga er merkt við þær hljómsveitir sem eru ekki bandarískar):

1   The Sonics

  Þetta er bítlahljómsveit frá sjöunda áratugnum.  Fjarri því pönkhljómsveit nema Bítlarnir,  Kinks,  Rolling Stones,  Who og Hljómar (Thor´s Hammer) hafi verið pönk.  Rokk The Sonics var blúsað og hrátt,  féll undir stíl bílskúrsrokks (garage).  Pönkið varð til mörgum árum eftir að The Sonics hætti.  Pönkið var og er - ekki síður en rokkmúsíkstíll - tiltekið lífsviðhorf og afstaða til músíkbransans eins og hann var um miðjan áttunda áratuginn.  

  The Sonics náði ekki alvöru vinsældum og er lítt þekkt utan Bandaríkjanna.  Hljómsveitin var endurreist fyrir 2 árum eða svo.  Hún hefur lagað gamla bítlarokkið sitt að útjaðri pönksins.  Jafnframt hefur verið sett í gang vel skipulögð herferð sem gengur út á að telja fólki trú um að The Sonics hafi verið fyrsta pönkhljómsveit heims.  Og nú er hún á The Pulp Lists skilgreind áhrifamesta pönkhljómsveit sögunnar.  Ég get ekki kvittað upp á að The Sonics hafi haft nokkur áhrif á pönkið.  Síst af öllu á hún heima á lista yfir 50 áhrifamestu pönkhljómsveitirnar.  Kannski getur hún verið í sæti 500. Að öðru leyti er listinn ekki alveg út í hött.  Eða hvað finnst þér?     

2   Ramones

  Ramones var eina hljómsveitin í bandarísku pönksenunni á miðjum áttunda áratugnum sem var eins og klæðskerasaumuð að hætti breska pönksins.  Varð fyrir bragðið mun vinsælli í Evrópu en í Bandaríkjunum.

3   The Clash (ensk)

  The Clash var fyrsta og eiginlega eina pönksveitin til að verða súpergrúppa á heimsmælikvarða. Í dag er The Clash í hópi stærstu rokkbanda heims á alþjóðavettvangi.  Ég hef 5 sinnum farið til Bandaríkjanna og það er skrítið að heyra lög The Clash spiluð grimmt í hinum ýmsu útvarpsstöðvuð sem spila ekki aðeins pönk heldur líka útvarpsstöðvar sem einskorða sig við léttpopp,  fönk,  reggí,  djass...   

4   Dead Kennedys

  Sprellararnir í Dead Kenndys voru næstir á eftir Ramones til að verða fræg bandarísk pönksveit á alþjóðavettvangi.  Vinsældir Dead Kennedys voru/eru meiri utan Bandaríkjanna en innan.  Þegar við Sævar Sverrisson,  söngvari Spilafífla,  rákum pönkplötubúðina Stuð í upphafi níunda áratugarins fór Sævar í innkaupaferð til New York.  Í plötubúð þar spurði Sævar um plötur með Dead Kennedys.  Afgreiðslumaðurinn kannaðist ekki við hljómsveitina og hélt að Sævar væri að hæðast að Kennedy-fjölskyldunni.  Steitti hnefa og spurði hvað Sævar ætti við með "Dauðum Kennedyum".  Sævar þurfti að útskýra málið með tilvísun í hljómsveitina.

  1987 keypti ég plötu með Dead Kennedys í plötubúð í Florida.  Síðhærður afgreiðslumaðurinn sagði við mig með þunga:  "Mér ber skylda til að vara þig við að þessi plata inniheldur klám og óþverra orðbragð."  Ég svaraði:  "Það er gaman.  Ég þekki þessa plötu.  Hún er ansi hressileg."  Ég keypti fleiri plötur í þessari plötubúð.  Afgreiðslumaðurinn setti plötuna með DK í brúnan poka áður en hann setti hinar plöturnar í poka og sagði:  "Það er betra að börn sjái ekki þessa plötu." 

5   Sex Pistols (ensk)

  Flestir aðrir en Bandaríkjamenn myndu setja Sex Pistols í 1.  sæti yfir áhrifamestu pönksveitir.  Sex Pistols náðu aldrei almennilega inn á Bandaríkjamarkað.  Bandarískir harðlínupönkarar þekkja þó hljómsveitina og gera sér grein fyrir að Sex Pistols var stórt dæmi í pönkinu.  En í þeirra huga var The Clash aðal númerið í bresku pönkbyltingunni.

6   Minor Threat

7   The Misfits

8   Black Flag

9   Bad Religion

10 Crass (ensk)

11 Adolescent 

12 Bad Brains

13 Descentend

14 The Exploited (skosk)

15 Agnostic Front

16 7 Seconds

17 Suicidal Tendencies

18 The Stoogies

19 NOFX

20 Pennywise

21 The Damned  (ensk)

22 Operation Ivy

23 Subhumans (ensk)

24 D.R.I.

25 Fear

26 Angry Samoans

27 Social Distorion

28 Agent Orange

29 Reagan Youth

30 T.S.O.L.

31 Cirkle Jerk

32 Dag Nasty

33 D.O.A.  (kanadísk)

34 The Germs

35 D.I.

36 Stiff Little Fingers (írsk)

37 Rancid

38 Lagwagon

39 Sick of It All

40 Propagandhi (kanadísk)

41 Husker Du

42 The Dead Milkmen

43 Down by Law

44 The Big D and the Kids Table

45 The Vandals

46 Screeching Weasel

47 Face to Face 

48 S.O.D. (Storm Troopers of Death) 

49 Total Chaos

50 No Use for a Name  

Sami flytjandi á 14 af 17 söluhæstu plötum heims í síðustu viku

  Það er sjaldgæft að sami flytjandi eigi í sömu viku 2 af 20 söluhæstu plötum heims.  Það hefur þó gerst örfáu sinnum.  Ég minnist þess ekki að sami flytjandi hafi átt 3 af 20 söluhæstu plötum heims samtímis.  Þó má vera að það hafi gerst í kjölfar dauða Mikjáls Jacksonar.  Hitt er alveg víst að aldrei áður hefur sami flytjandi átt 14 af 17 söluhæstu plötum heims samtímis.   Hljómsveitin sem afrekaði þetta í vikunni 10. - 16.  september 2009 spilaði síðast saman fyrir fjórum áratugum.  Á stuttum ferli sló hún ótal sölumet.  Mörg standa enn.  Til að mynda að í júní 1964 átti hún 6 vinsælustu lögin í Bandaríkjunum.  Auk þess fleiri lög neðar á bandaríska vinsældalistanum.  Þetta ár,  1964,  átti hljómsveitin 60% af heildarsölu platna í Bandaríkjunum.

  Bítlaplötur hafa selst í 1,2 milljarði eintaka.  Það er fyrir utan sólóplötur liðsmanna Bítla.  Þær hafa flestar selst í góðu upplagi.  Næst söluhæsti flytjandinn,  Presley (nei,  ég er ekki að meina söngvarann í The Troggs heldur hinn),  hefur selt tæpan milljarð platna.  Plötuferill hans spannaði röska tvo áratugi en plötuferill Bítlanna 7 ár.  Þriðji söluhæsti flytjandinn,  Abba,  hefur selt um 500 milljónir platna.  Ég vil sem fæst vita um þá drepleiðinlegu hljómsveit. 

  Ástæðan fyrir mikilli sölu á plötum Bítlanna í dag er talin vera sú að þær voru nýverið gefnar út í hreinna "sándi" en áður.  Um svipað leyti var settur á markað einhver Bítlatölvuleikur.  Við það er eins og Bítlaæði hafi skollið á heimsbyggðina.     

  Þetta voru söluhæstu plötur liðinnar viku (innan sviga er fjöldi seldra eintaka):

1.   Jay-Z:  Blueprint 3  (489.000)

2.   Bítlarnir:  Sgt. Pepper´s Lonely Hearts Club Band  (258.000)

3.   Bítlarnir:  Abbey Road  (243.000)

4.   Bítlarnir:  Hvíta albúmið  (230.000)

5.   Bítlarnir:  Rubber Soul  (228.000)

6.   Bítlarnir:  Revolver  (216.000)

7.   Bítlarnir:  Help!  (196.000)

8.   Bítlarnir:  Magical Mystery Tour  (184.001)

9.   Bítlarnir:  A Hard Day´s Night  (184.000)

10. Bítlarnir:  Please,  Please Me  (178.000)

11. Bítlarnir:  With The Beatles  (172.000)

12. Bítlarnir:  Beatles For Sale  (170.000)

13. Bítlarnir:  Let It Be  (154.000)

14. Bítlarnir:  Past Masters  (153.000)

15. Whitney Houston:  I Look To You  (140.000)

16. Mai Kuraki:  All My Best  (137.000)

17. Bítlarnir:  Yellow Submarine  (121.000)

  Til gamans má geta að fyrra lagið er frá 1963 en seinna frá 1969.  Fyrra lagið var lokalag á hljómleikum Bítlanna því það slátraði alltaf raddböndum Johns Lennons.

  Seinna lagið var hugsanlega níðsöngur Pauls um Yoko Ono,  kærustu Johns.  Paul hefur þó alltaf þrætt fyrir það.  Fullyrðir að það hafi aldrei hvarflað að sér að ráðast að henni alveg burt séð frá því að hann hafi ekki verið sáttur við hvernig hún kom inn í feril Bítlanna.  Það er þó ekki alveg hægt - með vilja - að útiloka kenninguna því Paul er diplómat:  Gefur oftar í skyn fremur en segja hlutina beint út. 

  Athygli vekur að rythmagítarleikarinn John er þarna sólógítarleikari.  Sólógítarleikari Bítlanna,  George Harrison,  var í fýlu út í Paul og sagðist ekki nenna að taka við fyrrskipunum hans um sólógítar í laginu.  Paul böggaðist aldrei í John,  öfugt við út í Ringo og George.  Ringó er flottur í laginu.

Hver er besta plata Megasar?

  Fyrir nokkrum dögum lauk skoðanakönnun hér á þessari bloggsíðu um bestu íslensku smáskífurnar.  Niðurstöðuna má sjá á: http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/935563.  Ég á eftir að rýna betur í niðurstöðuna.  Núna er ný skoðanakönnun komin í gang.  Í henni er spurt um bestu plötur Megasar.  Ég varpa spurningunni til ykkar:  Vantar á listann einhverja plötu Megasar sem er betri en þær sem ég tilnefni?

Heiðra minningu Helga Hóseasonar með sönglagi

  Simmi og Jói kallast tvíeyki sem þekktast er fyrir að vera kynnar í sjónvarpsþáttunum Ædol á Stöð 2.  Þeir halda úti bloggsíðu og - að ég held - útvarpsþætti.  Ég er ekki klár á hvaða útvarpsstöð.  Hef þó grun um að það sé á Bylgjunni.  Nú hafa þessir drengir hljóðritað sönglag til að heiðra minningu Helga Hóseasonar.  Lagið má heyra á:  http://blogg.visir.is/simmiogjoi/2009/09/12/vi%c3%b0-hei%c3%b0rum-minningu-helga-hoseassonar-me%c3%b0-lagi-mp3/#comments.  Þegar smellt er á rauðlitað nafn Helga hefst spilun á laginu.

  Þetta er ljómandi gott hjá drengjunum og fallegt uppátæki.  Áreiðanlega eiga þeir eftir að setja lagið einshversstaðar á netið þar sem hægt verður að hala því niður. 

  Til gamans má rifja upp að rokksveitin Atomstöðin gaf fyrir nokkru út plötu sem var tileinkuð Helga Hóseasyni.  Helgi tók því vel en þótti músíkin viðbjóður (sennilega notaði hann annað orð).  Enda lítið fyrir rokkið. 

Stóri dagurinn runninn upp: 11. september

  Dagsetningin 11.  september er greypt í vitund okkar sem munum eftir því þegar fasistar steyptu í blóðugri byltingu lýðræðislega kjörinni stjórn í Chile 1973.  Við tók ógnarstjórn Pinochets sem einkenndist af aftökum á pólitískum andstæðingum í þúsundatali,  hryllilegum pyntingar á pólitískum andstæðingum í tugþúsundatali og frjálshyggja.

  11.  september er líka merkur dagur fyrir það að í kvöld verður nýtt íslenskt barnaleikrit,  Horn á höfði,  frumsýnt í Grindavík.  Höfundar eru Bergur Þór Ingólfsson og Guðmundur Brynjólfsson leikhúsfræðingur.  Um tónlistina sér Villi naglbítur.