Aðgát skal höfð

  Á morgun spillist færð og skyggni.  Hlýindakafla síðastliðinna daga er þar með að baki.  Við tekur fljúgandi hálka, él, hvassviðri og allskonar.  Einkum á vestari hluta landsins.  Þar með töldu höfuðborgarsvæðinu.  Þá er betra að leggja bílnum.  Eða fara afar varlega í umferðinni.  Annars endar ökuferðin svona:

  

Snjór og hálka taka við af hlýindum

Árinni kennir illur ræðari

  Það er mörgum erfitt að tapa í kosningum.  Vera "lúserinn" í leiknum.  Ekki síst þegar viðkomandi hlýtur hátt á þriðju milljón fleiri atkvæði en sigurvegarinn.  Með óbragð í munni má kalla það að hafa sigrað í lýðræðinu en tapað í (kosninga) kerfinu.      

  Hildiríður Clinton á erfitt með að sætta sig við að hafa orðið undir gleðigjafanum Dóna Trump í kosningum til embættis forseta Bandaríkja Norður-Ameríku.  Bæði tvö hafa kennt stórkostlegu kosningasvindli um úrslitin.  Dóni vill þó láta gott heita.  Hann sættir sig nokkurn veginn við niðurstöðuna.  Er svo gott sem reiðubúinn að taka að sér embættið þrátt fyrir allt.

  Hildiríður heldur hinsvegar áfram að vera með urg.  Hún er tapsár.

  Vissulega er kosningakerfi Bandaríkjanna skemmtileg gestaþraut.  Vægi atkvæða er afar mismunandi eftir ríkjum.  Þökk sé kjördæmakerfinu.  Heimskur almúginn fær ekki að verða sér til skammar með því að kjósa vitlaust.  Þess í stað fer 538 manna hópur gáfaðra kjörmanna með endanlegt vald til að velja forseta.  Þó að þeir séu aldrei allir sammála þá eru þeir samt gáfaðri en skríllinn.

  Opinbert leyndarmál er að kosningasvindl leikur stórt hlutverk í bandarískum kosningum.  Það er allavega.  Kjósendur þurfa að skrá sig á kjörskrá nokkru fyrir kjördag.  Þeir þurfa að gefa upp pólitísk viðhorf.  Þetta eru ekki leynilegar kosningar að því leyti.  Enda ekkert nema kostur að allt sé uppi á borðum,  gegnsætt og án leyndarmála.

  Á kjördag mætir fólk í mörgum ríkjum án skilríkja.  Hver sem er getur kosið í nafni hvers sem er.  Það gera margir.  Hópar kjósa undir nafni annarra.  Margir mæta á kjörstað til að fá þær fréttir að þegar sé búið að kjósa í þeirra nafni.

  Í einhverjum ríkjum þurfa kjósendur að vísa fram skilríkjum.  Ekki hvað skilríkjum sem er.  Í einhverju ríkinu var lögum um það breytt á síðustu stundu þannig að 300 þúsund fátæklingar duttu út af kjörskrá.  Enda hefði sá hópur kosið vitlaust hvort sem er.    

  Í sumum ríkjum eru rafrænar kosningar.  Þar fara "hakkarar" á kostum.  Ekkert síður stuðningsmenn Hildiríðar en Dóna.  Pútín líka.  Þegar upp er staðið hefðu úrslitin ekkert orðið öðruvísi þó að enginn hefði svindlað.  Þegar margir (= allir) svindla mikið þá leitar það að endingu jafnvægis.  

  

Kennir Pútín og FBI um ósigurinn

Aðgát skal höfð

  Á níunda áratugnum voru gjaldeyrishöft við líði á Íslandi.  Eins og stundum áður.  Forstjóri stórs ríkisfyrirtækis náði með "lagni" að komast yfir erlendan gjaldeyri,  töluverða upphæð.  Á núvirði sennilega um 20 - 30 milljónir.  Veruleg hjálp við söfnunina var að karl seldi vörur úr fyrirtækinu undir borði.  Peningurinn fór óskiptur í hans vasa.  

  Eftir krókaleiðum komst hann í samband við íslenskan mann sem gat selt honum hús á Spáni.  Allt svart og sykurlaust.  Ekkert mál.  Húseignin hvergi skráð hérlendis.  

  Áður en gengið var frá kaupunum flaug sölumaðurinn með hann til Spánar í einkaflugvél.  Hann flaug niður að húsinu eins nálægt og við var komist og hringi umhverfis það.  Einnig sýndi hann kaupandanum ljósmyndir af húsinu innan dyra.  

  Þegar heim var komið var gengið frá kaupunum.  Kaupandinn fékk lykla og pappíra á spænsku (sem hann kunni ekki),  afsal, staðfestingu á að húsið væri hans eign.

  Skömmu síðar hélt kaupandinn í sumarfrí til Spánar.  Þá kom í ljós að uppgefið heimilisfang var ekki til.  Hann hafði verið plataður.

  Þungur á brún hélt hann heim á ný.  Hann hafði þegar í stað samband við seljandann.  Þá brá svo við að sá var hortugur.  Hvatti hann til þess að fara með málið til lögreglunnar.  Leggja spilin á borðið.  Upplýsa hvernig hann komst yfir gjaldeyri og hvernig átti að fela hann í fasteign í útlöndum.  

  Það var ekki góður kostur í stöðunni.  Það eina sem hann gat gert var að fara - nafnlaus - með söguna til DV.  Vara aðra við að lenda í því sama.

  Fyrir nokkrum árum hitti ég seljandann.  Hann sagðist hafa verið dáldið að fá sér í glas á þessu tímabili.  Þetta var fyrir daga bjórsins.  Sterkt vín fór illa í hann.  Gerði hann kærulausan og espaði upp í honum hrekkjalóm.

  

Lögreglan varar við íbúðasvindli

Móðursýkiskast vikunnar

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Kanínur eru krútt.  Vinsæl krútt.  Þær eru frjósemistákn.  Á frjósemishátíðinni miklu, Páskum,  leikur kanínan stórt hlutverk - í bland við önnur frjósemistákn,  svo sem egg og hænsnaunga.  Súkkulaðikanínur eru í mörgum þjóðfélögum vinsælli en súkkulaðiegg.  Einhverra hluta vegna eru páskaeggin hinsvegar allsráðandi hérlendis.  Kannski af því að Nóa-eggin eru svo vel heppnuð.  Kannski af því að kanínan er sjaldséð á Íslandi.

  Í Bandaríkjum Norður-Ameríku og víðar er kanínan tengd kynþokka.  Þegar konur setja sig í eggjandi stellingar er algengt að kanínueyru séu spennt á höfuð.  

  Þvers og kruss um heim eru svokallaðir Playboy næturklúbbar,  Allt frá Japan til Jamaíka.  Flestir í Bandaríkjunum.  Léttklæddar dömur sem vinna þar kallast Playboy-kanínur.  Þær bera kanínueyru á höfði.

 Í Bandaríkjunum hefur löngum tíðkast að mynda með vísifingri og löngutöng kanínueyru fyrir aftan höfuð þess sem stendur fyrir framan mann.  Í sumum tilfellum hefur þetta kynferðislegan undirtón.  Par gerir þetta gjarna í tilhugalífi.  Gerandi vísar til þess að hinn aðilinn sé kanínan sín.  Verra er að í sumum kreðsum táknar þetta ásökun um framhjáhald.  Spurning hvort að það eigi við á myndinni hér fyrir neðan af Bush eldri að merkja kellu sína með kanínueyrum.    

  Algengasta túlkunin er sú að þetta sé saklaust vinabragð án kynferðislegs undirtóns.  Einskonar gleðilæti sem sýna að vinátta viðkomandi sé komin á það stig að hún leyfi gáska og sprell.  Í Bandaríkjunum er hefð fyrir því að vinir forsetans galsist á þennan hátt á myndum með honum.     

  Í gær lögðust samfélagsmiðar á Íslandi á hliðina.  Ástæðan var sú að forseti Íslands og þingkona brugðu á leik.  Hún gaf honum kanínueyru.  Það var sætt.  Besta framlag Pírata til stjórnmála frá kosningum.  Meira þurfti þó ekki til að virkir í "kommentakerfum" netmiðla og vanstilltir á Fésbók fengju móðursýkiskast (vont orð) og blóðnasir.  Fyrst móðguðust þeir fyrir hönd Guðna.  Mest móðguðust þeir sem fyrir forsetakosningar ötuðu Guðna auri.  Nú var hann orðinn heilagur forseti þeirra og þingkonan ófyrirleitin geimvera.  Hún var sökuð um landráð og kölluð öllum illum nöfnum.  Ötuð tjöru og fiðri.

  Fljótlega var upplýst að Guðni hefði tekið viljugur þátt í gamninu.  Mynd af honum í samskonar leik með eiginkonu sinni komst í umferð.  Þá hljóðnaði móðgaða hjörðin og laumaði heykvíslunum aftur fyrir bak.  Tók andköf og er enn að jafna sig - fyrir næsta flogakast.

 

   

Hjarðeðli Íslendingsins

  Það þarf ekki mikið til að æra óstöðugan;  breyta annars dagfarsprúðum og óframfærnum Íslendingi í villidýr.  Öskrandi villidýr sem veit ekki í þennan heim né annan.  Stjórnast af hjarðeðlinu einu.  

  Ef auglýst er að á morgun eða næsta dag verði verslun opnuð þá dettur landinn í hjarðeðlið.  Hann hleypur eins hratt og fætur togar að versluninni og stillir sér upp í röð.  Röð sem stækkar jafnt og þétt allt kvöldið og alla nóttina.  Það sér hvergi fyrir enda á henni þegar búðin er opnuð um morguninn. 

  Það skiptir ekki máli hvort að í versluninni séu seld leikföng eða kleinuhringir eða skrúfjárn.  

  Nú eru íslenskar búðarlokur farnar að afgreiða töðugjöld (þeldökkur fössari.  Á ensku "Black friday" vegna þess að hjörðin lendir í black-out) á sama hátt.  Kitla hjarðeðli landans með sama árangri.  Þetta er skemmtilegt.  Einna mestur troðningur varð í búðarholu í Hafnarfirði sem bauð 7% afslátt á sprittkertum (samt voru þau miklu dýrari en í Ikea).  Fólki er ekki sjálfrátt.  En fær adrenalínbombu.  Hún skilur eftir sig vellíðan.  Það besta er að hún er vanabindandi.  

 

   

Vefur Elko hrundi vegna álags

Gríðarleg fagnaðarlæti í Pakistan

  Fáir fagna kosningasigri ljúflingsins Dóna Trumps - til embættis forseta Bandaríkja Norður-Ameríku - meira og ákafar en Pakistanar.  Þar í landi er altalað að hann hafi fæðst í fjárhúsjötu í landinu;  þá barn að aldri.  Skömmu síðar féllu foreldrar hans frá, að því er sagan segir.  Var hann þá ættleiddur til Bandaríkjanna - með stuttri viðkomu í Englandi.

  Pakistanar kunna nöfn blóðforeldra hans utanbókar.  Jafnframt eru til ljósmyndir af drenghnokkanum frá æskuárunum í Pakistan.  Eðlilega hafa pakistanskir fjölmiðlar gert málinu góð skil.  Enda þjóðin stolt af sínum manni.  Hún hamstrar ljósmyndir af honum til að hengja upp á besta stað í stássstofunni. Hávær krafa er um að dagurinn sem Trump verður formlega settur í forsetaembætti verði gerður að opinberum frídegi í Pakistan til frambúðar.  

Neitar að klæða Melaniu Trump

Framsókn þarf þrjá ráðherrastóla

  Framsóknarflokkurinn logar stafna á milli.  Eins og gengur.  Flokksmenn þora ekki lengur að "læka" við vitlausar Fésbókarfærslur.  Þeim sem hefur orðið slíkt á er hvergi vært.  Það er hringt í þá og lesið yfir hausamótunum á þeim.  Ekkert "elsku mamma" heldur er tekið í hnakkadrambið á þeim og þeir hristir og hrærðir uns allur vindur er úr þeim.  

  Nú er gerð sanngjörn krafa um að Sigmundur Davíð verði ráðherra.  Helst forsætisráðherra með 19 aðstoðarmenn.  Annars verður engin sátt.  Aðeins ófriður og illindi.  Sigurður Ingi hlaut ekki nema 40 atkvæðum meira í formannsslagnum.  Aðeins 817 kjósendur Framsóknarflokksins í NA-kjördæmi strikuðu yfir nafn Sigmundar.  Hann á þess vegna skýlausa kröfu um ráðherraembætti.  Það er eina leiðin til að hann verði glaður.

  Þetta þýðir að Framsókn þarf þrjú ráðherrasæti í komandi ríkisstjórn.  Formaðurinn og varaformaðurinn sitja vitaskuld fyrir.  Þetta getur orðið vandamál.  Stærsta vandamálið er það er alls óvíst að Framsóknarflokkurinn verði í ríkisstjórn.  Þá verður langt í að gleði ríki á eyðibýli á NA-landi.

   

Krefjast sætis fyrir Sigmund

Ofsóttur eyðibýlisbóndi

  Hvergi sér fyrir enda á ofsóknum vondra manna gegn Sigmundi Davíð Gunnlaugssyni.  Í skúmaskotum í New York,  Brussel,  Svíþjóð og eiginlega út um allan heim hafa óþokkar tekið höndum saman um að gera strákinn óvígan.  Einskis er látið ófreistað.  Svo langt er gengið að algengum vírus,  svokölluðum Trójuhesti, var plantað í tölvu hans.  Sá hestur njósnar um auglýsingar sem stráksi skoðar.  Hann er ógn við heimsyfirráð vondra karla.  Þeir skjálfa af ótta við það eitt að heyra nafn hans nefnt.  

  Verra er að samflokksmenn hans taka þátt í ofsóknunum.  Ekki af léttúð heldur af fullum þunga. Í nýafstöðnum kosningum voru brögð að því að krotað væri yfir nafn Sigmundar á kjörseðlum.  Vel á níunda hundrað Framsóknarmanna tók þátt í þessum ljóta leik.  18% í NA-kjördæmi.  Jafnframt er staðfest að í öllum öðrum kjördæmum reyndu kjósendur Framsóknarflokksins með öllum ráðum að strika yfir nafn eyðibýlisbóndans.  Það reyndist hægara sagt en gert af því að nafn hans var ekki á kjörseðlinum.  Í einhverjum tilfellum brugðu kjósendur á það ráð að skrifa nafn hans á kjörseðilinn til þess eins að strika yfir það. Enn aðrir skrifuðu nafnið á servíettur og dagblöð til að strika yfir það.  Þetta er galið.  Snargalið.  

  Góðu fréttirnar eru að Sigmundur Davíð safnar notuðum flugeldaprikum.  Söfnunin gengur vel.

       

Skoðanakúgun í flokknum

Ég nenni ekki að tala um Sigmund Davíð

  Einn kunningi minn er afar áhugasamur um að láta banna hitt og þetta.  Eiginlega flest.  Næstum því daglega nefnir hann eitthvað sem hann telur brýnt að verði bannað.  Hann telur sig vera frjálslyndan og hefur óbeit á forræðishyggju.  Enda byrjar hann setningar jafnan á orðunum:  "Eins og mér er illa við öll boð og bönn þá finnst mér að það eigi að banna..."

  Þetta næstum því sama á við um þá sem mest og oftast tala um Sigmund Davíð Gunnlaugsson.  Þegar þeir hafa masað og þvaðrað um hann þá endar umfjöllunin á orðunum:  "Annars nenni ég bara ekki að tala um Sigmund Davíð."  

   

Nennir ekki að tala um Sigmund Davíð

Kostir útstrikana

  Nöfn tiltölulega fárra frambjóðenda eru strikuð út á kjörseðli í kosningum.  Ástæðan er sú að almenningur þekkir lítið sem ekkert til frambjóðenda.  Í nýafstöðnum alþingiskosningum voru hátt í 1300 manns í framboði.  Hvorki ég né aðrir þekkja haus né sporð á sumum sem skipuðu efsta sæti á framboðslistum.  Hvað þá þeirra sem skipuðu önnur sæti.  

  Fyrir bragðið er eðlilegt að útstrikaðir frambjóðendur séu upp með sér.  Kjósendur vita á þeim deili.  Þekkja meira að segja nógu vel til verka þeirra til að krota yfir nafn þeirra.  

  Montnastur allra í dag er Sigmundur Davíð Gunnlaugssonar.  Hann er kóngur -  útstrikanakóngur á eyðibýli.  Svo gott sem fimmti hluti kjósenda Framsóknarflokksins í NA-kjördæmi krassaði yfir nafn hans.  Það hefur verið skálað í kampavíni af minna tilefni.     

Rúm 8% strikuðu Þorgerði Katrínu út